Alle inzendingen over toneel OR muziek OR schilderij

Ik ben gevonden in een schaal, is het niet schandalig? In plaats van mij als fruit te zien, maakt hij alleen een foto. Veel plus en kleur en histogram, verzadiging en crop. Dat levert dan uiteindelijk, toch nog, een schilderijtje op.…

Het weerkaatste licht werd gevangen in de vleugels van de talloze vlinders op mijn doek. In kleuren vertellen ze verhalen terwijl ze hun vleugels spreiden. Ze zijn zo teer en broos worden met de wind meegevoerd. Als de regenboog zijn ze oogverblindend mooi. Dartelend in het ijle, zelfverzekerd gewoon. Niets doet hen vermoeden, dat ze daar…

Witte vegen tegen een strakblauwe lucht God schildert op deze zondagmiddag een van zijn oude ontwerpen steeds weer opnieuw Een afgeleefde wuivende populier danst gelijk een ijverige kwast tegen de hemelboog Jonge eksters krassen van vreugde Een levendiger schilderij zal er nimmer bestaan...…

Ze leerde hem de werkelijkheid te aanschouwen bij het schilderij in een wereld die veranderd was de sombere kleuren mysterieus op de gegeselde lichaamsdelen deden pijn aan de ogen de jongeling voelde wel maar kon er met zijn verstand niet bij, dat iemand dit vertelde bij het schilderij, dat hij aanschouwde als onderdeel van zijn jeugdige…

mijn ogen zuigen de kleur in zich op slurpend voedend als ware het voedsel intens smaakvol overweldigend explosief en eigenlijk onbeschrijflijk wat het met mij doet een doek beschilderd vol seringen in een vaas paars…

één streep staat overeind en één ligt er op z’n zij het stelt niks voor en toch maakt het me blij…

Ik zou willen vliegen ver hier vandaan op zoek naar rust en vrede heel ver vliegen Ik zou willen dromen over een wereld zonder geweld het zal nooit gebeuren alleen in dromen Ik zou willen vluchten weg van mezelf mijn problemen achter me laten steeds maar vluchten Ik zou willen genieten van muziek, boeken en schilderijen…

doordrongen van het kosmische de magie dat met hem speelt in pure emotie als schepper van Edel materiaal krijgt vroeger betekenis Schilderijen zijn de getuigen Van de geschiedenis…

schittert muziek geleverd door kleurige kabels techniek verpakt in het al lang verduurzaamde plastiek maar enige emoties komen er tegenwoordig niet meer aan te pas gestuurd en geredigeerd door een ai controle freak de echte was helaas ziek…

Het geweten huist in je lichaam, Zeggen zij die het kunnen weten - Dostojevski, kenner bij uitstek, Schrijft het toe aan de complexheid Van de mens - hij zegt dat het geweten Onlosmakelijk met diens lichaam Verbonden is - gisteren gedroeg ik Me onheus tegen mijn lief, vandaag Begint mijn geweten te knagen En zal ik dagenlang de pijn…

al spitzenlopend sluip ik weg van het toneel en ontspring de dans…

zij die zo verleidelijk mooi mij leek stuurde men natuurlijk had ik het niet gedacht van het toneel ofschoon zij was van Napels men op Capri niet meer slapen kan omdat zij toen zij van het toneel afkwam nog veel meer met haar blikken haar lippen haar blonde ronde uitdagende charmante je weet toch wel haar gitzwart haar die…

al spitzen lopend sluip ik weg van het toneel en ontspring de dans…

Zij speelt toneel voor haar familie vrienden en buren Ze heeft totaal geen plankenkoorts Ze kan perfect haar rol sturen Zij is haar eigen toneelcreatie En speelt dat met verve en gratie Maar wie ze echt is weten we niet Wellicht ligt dat nog in 't verschiet…

In dit theater is het eerste stuk al opgevoerd achter gesloten deuren. De muren van de huizen krijgen scheuren, wat afbreuk doet aan cultureel geluk. Ze zijn nog maar gevorderd tot de vloer, toch is het halve centrum naar z'n moer. ------------------------------------------------------------------ ...Omwonenden van de bouwplaats van het…

Stel dat gisteren niet bestond en ik vandaag pas mijn leven weer vond dan nog voel ik de pijn van alle woorden die eens mijn hart doorboorden ook al zijn de ruzies bijgelegd en was het niet zo bedoeld, het is wel gezegd met stemmen als een vlijmscherp mes dat aan twee kanten snijdt dat gevoel raak ik nooit meer kwijt daarom draag ik mijn maskers…

Het leven is Een schouwtoneel Zegt mijn vader, En hij kan het Weten, ieder Speelt zijn rol En krijgt zijn deel Toch heb ik haar Zo lang gemist, Het toneel dat Uit het zicht verdween Toen werken nog De enige remedie leek Om dit bestaan vol Te houden - na ruim Dertig jaren waarin Ik geploeterd heb Om mijn hoofd boven…

je hebt mijn sporen gelezen, mensen gezien die iets om me geven, hun woorden zijn houvast misschien je las in mijn teksten wat ik voelde en zag ook uit de gekste in zinnen van liefde, van ogen en lach herkende jezelf in gevoel en in beeld, ervaarde hoe passie fluweelzacht je ontvankelijk egootje streelt jij laat je weer leiden door…

geroezemoes, een flard muziek ontspannen zucht nog het publiek de handen klapgraag in verwachten het rood fluwel beweegt en vangt de aandacht van de zaal een witte hand geeft eindelijk signaal dan valt het doek en is de andere wereld open ze zien de ster waarop ze hopen een kleine vrouw met ogen vol geheimen die met haar mystiek de…

hij gaf hen alles wat hij had zijn lach klonk door de zaal en ook voorbij de laatste rij lichtten de ogen op de zoveelste dacht zij ze was een deel van hem zijn podium en coulissen zij souffleerde zijn verliezen de tekst was haar bekend hij was haar wettelijke vent ze zag gebaren achter glas en kon uit zijn mimiek begrijpen hoe tragisch…

raakten zonder geluid koud op mijn huid je oogde zo klaar maar schuld hing verborgen in stilte ving het beladen gebaar het afscheid gaf hand aan de leugen passeerde de waarheid ging zonder spijt ik struikelde over je lach in een waas van verbazing begreep ik pas later hoe jij mij in de tang hebt gehad ik weet me bedrogen speelde toneel…

ik schrijf in de lucht die je ademt gebruikt wolkt wit in de kou een ijsbloem smelt op de ruiten schoonheid ontdooiend door jou jij bent het decor waarin ik moet spelen de planken en koorts het fluweel dat ik weer mag strelen als het doek open gaat jij regelt licht donkert verleden speelt de rol van vandaag peinst over toekomst…

boomde Werd ik mij bewust van DE Onmetelijke, oneindige SCHREEUW** van de natuur Dansend op de mu- ziek van een piano * Toonladder ** Schilderij van Edvard Munch…

Op herinneringen drijf je naar de zee via de rivier die men het leven noemt alsof je in een lied van Bob Dylan bent gaan wonen je trekt de zoete lakens over jouw verlangende borsten op de achtergrond klinkt muziek uit de oude transistor belangrijk dat je het nu gaat voelen, die gouden toverdoos nu je bent afgebeeld op een schilderij van Picasso…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel.…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Verf schilderij. Metaal juweel. Geluid muziek. Het is een wonder, wanneer toeval bedoeling wordt. Wanneer onzin verandert in zin. Idee in werkelijkheid. Het is een wonder, wanneer doen kunst wordt. Mensen kunstenaars. Denken gevoel. Oorlog vrede. Haat liefde. Ik jij.…

herkent hij niet langer hij bekijkt ze met nietsziende blikken de muziek die hij ooit adoreerde lijkt hem nu slechts af te schrikken niets kan hem meer bereiken alles waar hij ooit voor stond lijkt van de aardbodem verdwenen en slingert in zijn geheugen rond…