25491 resultaten.
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
glimlach der goden
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 155 ik neem wat beweging
in een stilstaande wind
ik vertrek vanuit traagheid
in dit witte wonderland
ik volg met een blik
het zijige blauw
de engelen schudden
opnieuw hun kussens uit
ik herken de glimlach van goden
die overwinteren…
De slak
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 692 Je zou ook kunnen beweren:
de traagheid van de slak.
Maar, in zijn slakkengang,
draagt hij de wereld
op zijn glibberige, natte rug.
Zijn lucht, zijn leven en tempo:
hij draagt de lasten met gemak!…
kroegtijger.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 585 En als hij
er een aantal op heeft
wordt hij aanvallend
en na verloop van tijd
moe, zakt achter z'n
eigen armen op de kruk
in slaap, en droomt van
traagheid en zin. (soms
droomt hij dat hij valt
en wordt wakker op
de grond). Soms wordt
hij opgehesen en naar
huis gebracht...-…
SPIJT!
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.043 een gevoel dat raak je heel slecht kwijt
een dag te vroeg, een week te laat?
een gevoel dat moeilijk overgaat
maar laat het gaan en geef het tijd
maar geef nooit toe aan...
...spijt…
De laatste dagen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 Ik dacht de afstand
in jouw naam vragen
maar de stilte
gaf geen antwoord
en ademde
teleurstelling
versus stille moed
voelde ik
in mijn grijze aderen
nog voor de nachten
bleef jij niet bij me
maar in de verte
stond mijn jas je goed
uit een donkergrijs verleden
had ik wol van ’t schaap
over één kam geschoren
zoals de zonderlingen…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
UITVAART
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 1.849 Stilte draagt ver vandaag
ze slurpt de snelweg op
omhult de hamerslagen
in straten vindt traagheid
haar bedding terug,
kinderstemmen kaatsen en
sleutels vragen aandacht
als komma, treingeraas
uit de verte als punt…
Tijdloos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 soms haalt de wind mij eerder in
doorheen de traagheid van de dag
en schrijft al eerder een eind aan de zin,
zo lijkt, en raak ik onverwacht van slag
het is niet vreemd dat ik mij hecht
ieder mens zoekt immers naar gelijke tred
laten varen is niet slecht, zo wordt gezegd
doch het gevoel van verlies blijft onverlet
het getij is dan op iedere…
Gladde kiezelstenen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 324 Gladde kiezelstenen
die glinsteren onder het licht van de maan,
die koelte verhalen
en het water doen glimlachen
als in de dagen van de schepping
toen alles nog fris en nieuw was;
gladde kiezelstenen
die verhalen vertellen
van langzaam geslepen worden,
gepolijst
door eeuwen traagheid
en stilte.…
De weg kwijt
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 193 Ondanks de TOMTOM,
zoek ik me verloren,
ondanks de route beschrijving
rijd ik fout,
de uitgestippelde route
uit het hoofd geleerd,
heeft zich in mijn kop
omgekeerd.
En wat ik ook doe,
of wat ik ook nalaat,
ik ben de weg kwijt,
vandaar dat ik het blad
maar omsla!…
De mooie gedekte tafel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 395 Ik zie een prachtig gedekte tafel
en krijg de neiging om alles omver te werpen
Stilletjes trek ik mijn schoenen uit
en klim op tafel, mijn rok omhoog
Zachtjes tik ik met mijn tenen tegen het eerste glas
het rinkelt zacht, en dan ga ik los
Met elegantie wip ik ze eraf
en dan krijg ik het te pakken ik schop ze eraf als een voetbal maar met gevoel…
Stel...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 238 Tranen rolden vanmorgen:
“Stel dat het Uw kinderen zijn.”
Ja, stel dat het mijn kinderen zijn.
Grote bruine ogen,
die verbaasd de wereld in zien.
In wat voor wereld worden ze geboren,
heen en weer gesmeten.
Hen wordt niets gevraagd.
Beslissingen van mensen zonder honger.
Gierig om elk stukje brood.
Vondel beschreef het al:
“Wat kan de…
kon ik mijn lichaam kraken
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 842 ik ijlde pijlsnel naar het vege lijf
nog net op tijd kon ik mijn lichaam kraken
Zijn handen spreken als ik dit beschrijf
met aardebeelden kan ik Hem niet maken
verbazing wenkt de hemel als verblijf…
de traagheid van dit uur
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 416 en in de traagheid van dit uur
het weten dat het licht zal winnen;
de kleine glimlach naar de rozen,
het diep besef dat alles gloeit
en dat geen leed ons klein kan krijgen
en laat ons verder dan maar zwijgen.…
Tijdloze traagheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 94 daar waar stilte
spanning trekt
ontbloot leegte in
tijdloze traagheid
zijn verschijnen
hun eenparig
bewegen schokt
de werkelijkheid
door het loslaten
van de leefbare basis
in kantelmomenten
verliest bestaan
zijn pijlers en worden
perspectieven van
hun toekomst ontdaan
wie stopt dit
apocalyptisch
zwarte gat dat in
de schepping…
lof der traagheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 rode raamluiken schemeren
door de nog kale bomen
een hond blaft achter de deur
door de hoge ramen valt het licht
op twee rode uien en wat roestige spijkers
geleefd stilleven
met een mesje krabt hij een dun laagje
van de aangebrachte verf weg
de poes tilt traag een ooglid op
hij struint wat door de tuin
kijkt naar de gevel, de lucht…
Trein der traagheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 Er was eens een fiere Fyratrein,
zo een trein met een fijne lijn,
een trein met zuiders temperament
zonder, zo dacht men, mankement.
Men droeg hem vooraf al op handen,
als redder van de Lage Landen.
Ten einde raad heeft men beslist,
hoewel men het al maanden wist
geen nieuw tijdperk in te luiden,
hem terug te sturen naar het zuiden
want hij…
Het heet traagheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 Mijn spieren doen vertraagd
mee, door de kleine onrust
draait heel mijn lichaam
zoals de aarde om haar as
tolt, door heen en weer rond
schietende elementaire deeltjes
Ik zit er midden in en voel
de snelheid niet, éen
met mijn eigen storm, een
en al beweging
Het heet traagheid
maar ik noem het leven…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 745 in traagheid van gemoed
de diepte
het oog van de melancholie
en nog altijd
het verstilde reiken
naar de schoonheid
van een onbevangen jeugd
een bevrijding pas
aan de horizon van de utopie
maar desondanks
gaande door het leven
in de schaduw
gaande in weerklank
van het voortbestaan
steeds de lente opnieuw…
Perspectief
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Gekooid
binnen afgemeten contouren
zie je ons zitten
als in een wagon
van de trein der traagheid
hoe achter beslagen ramen
de uren, de dagen vervagen
hoe lang duurt de reis
naar het eindstation
of blijven we nog lang
in de ban
van het ongewisse?…
Het apocalyptisch lijden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 121 houden de ogen nog open
de wereld wacht
in langzaam verglijden
naar weer een geboorte
van god of toch op
het apocalyptisch lijden
van het einde der tijden…
Zomerse warmte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 207 vrolijk en spontaan
hoe langzaam valt de avond nu
het geduld speelt met de tijd
ik uiteindelijk moet erkennen
dat ik niet langer lenig ben
of behendig in het klimmen
maar als een aap lig in mijn hangstoel
om een zomers lied te zingen.…
sporen in schemering
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 377 ze weende
want ze kreeg een kamer
en vier hoeken
waarin ze zich kon opsluiten
zelfs toen het helemaal
over was
voor zijn voeten
schreeuwde zij om traagheid
en het naakte van de slakken
die de zonde
lieten neervallen
en verkleurden tot purperrood
-------------------------------------
illustratie: Beeldentuin Dehullu 2008…
Zonder iets extra's
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 511 fijne herinneringen geven je een goed gevoel
een goed gevoel over de tijd die achter je ligt
een goed gevoel over wat je toen mee hebt gemaakt
een goed gevoel omdat het nu ook voortduurt
maar fijne herinneringen krijgen soms iets extra's
iets extra's over de tijd die achter je ligt
iets extra's over wat je toen hebt meegemaakt
iets extra's…
Ballerina
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.063 Je draagt de traagheid van het leven
als een molecule om je heen, een gedaante
van sneeuw, een ode eigen als woorden
dansen in hun wals van vermenigvuldiging.
De dichter rust in haar handen
waar de sterren samenkomen in een
scharlaken glimlach en waar geboorte
tot stand komt in de aarde van
haar hemellichaam.…
wachten
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 445 en ik luister
-verder-
naar zichzelf
woorden
of de mogelijkheid van
binnenin beloften
haastig
druipend op
mijn maanwoning
en zoutiger dan ik me
herinner
je geeft
en ik hoor
-dichter-
bovenwind tegen sterren
klotsen
onrustig door de holle vaart
en dubbelhuidige
liefde
transparant voor mij
door de traagheid…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Gevoel na gevoel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 852 Hopelijk snap je mijn zinnen, wat ik zeg wat ik bedoel
Ik kan niets anders zeggen, zo is mijn kwetsbare gevoel..…
Verjaren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.514 De dankbaarheid zou nu mijn dagen moeten
kleuren, nog meer dan herfst met bladeren doet,
die vallen; waar heb ik dit verdiend dat dagen
komen vol van licht en vriendschap, van begrip,
al is er ook het misverstand, de traagheid van de
uren die pijn doorwonen.…