Alle inzendingen over verbetering OR hoop OR leven

breekijzers roesten herinneringen slapen in nachten zonder schaduw ooit scheen de zon langs de maan op de sterren blind voor de dag mensen krioelen op de bodem wroetend in de tijd, de wind blaast erosie verbeter de wereld en jaag op de dood voor een nieuw perspectief sporen horen hier niet vandaag is gegeven om het leven te…

Ga nooit de hoop opgeven geef de hoop niet op Er is een beter leven, je komt er bovenop! Verlies jezelf niet in verdriet Maar trek je schouders op en geef jezelf, want ja dat mag, een flinke schouderklop... Hoop doet leven dat zegt het spreekwoord toch? Zonder hoop is er geen leven... Je weet het wel, maar 'k zeg het je alsnog...…

Met vallen en opstaan Heb ik mijn hoofd Te vaak gestoten Zo vaak aan dezelfde steen In mijn eigen voet Heb ik geschoten En in zeven sloten Liep ik daar Het spoor bijster Verdwaasd Kon nergens heen Ik ben geraakt Heb het gekregen De volle laag Het was kantje boord Liet mijn oren hangen Bij hen Die met twee monden spraken List en leugens…

als je denkt je woorden te kunnen verbeteren en zoals het een dichter betaamt, je terugtrekt "in alle eenzaamheid", dan kan blijken dat men je schrijfsels maar matig kan waarderen, of je zelfs kan verdenken van plagiaat.. dat zou nog eens wat zijn en je troost je maar met de gedachte dat het dan gaat om je reinste plagiaat…

Kort gezegd verbeteren agogen Allerlei sociale haken en ogen.…

Altijd zat je in een diepe put Terneergeslagen Soms uit je eenzaamheid gekropen Hopend op verbetering De diepe put Is te diep Het was god die riep Die stem van boven Geloven In iets of in niets Hemel en aarde bewogen Onvermogen…

Door daagse, stipt maatvaste exercitie verbeter ik constant mijn loopconditie. Daarmee kan ik nu aardig uit de voeten! Ik worstel wel nog met één akkefietje: het spontane, nare antimetrietje.…

Omdat ik mezelf de wereld verbeteren zag. Maar noem mij vooral een dwaas, omdat ik niets om dwazen gaf.…

geen kerel om huidige problemen, proberen in te zien, te behandelen noch te verbeteren.…

Een school kent heel wat functies en structuren Maar het contact van ouders en docenten Behelst alleen wat vluchtige momenten Dus dat is voer voor veel vergaderuren Waarbij verbetering dreigt uit te blijven Want zoiets gaat op scholen over schijven…

Verandering komt niet vanzelf tot stand; verbetering vergt zelfs nog langer wachten. Het nieuwe jaar wil, jong en energiek, het goede doen met al zijn onbesuisde krachten. Kijk, dat geeft hoop en toch weer nieuwe kansen: dus wensen wij van harte aan elkaar: veel heil en zegen in een rimpelloos nieuwjaar!…

onder de lappendeken slaapt een leven met gerafelde emoties emoties toegedekt met een deken van hoop hoop op een vlak leven emotieloos zonder diepe dalen geen grote hoogtes hoop op rustig kabbelende gevoelens onafhankelijk van stemmingen hoop op een vredig leven bij tijd en wijle…

koester je mijn ziel bekwaam en liefdevol beleef, bemin, besta verbeter je mij nooit? dan is daar de dag waarin de rest donker zal zijn en men zal buigen in het lot dat ons tekent? ooit…

Geen koffie meer met cake maar bier en wijn Met troostclown, slagroomtaart, verfijnde catering Ook funk- of jazzrock zorgen voor verbetering Een uitvaart moet thans meer een party zijn Het wordt dan wel flink balen in je kist Als jij je eigen afscheidsfeestje mist…

verbetering ik zette mijn handtekening, maakte een kopie met een zachte klik sloot zich zijn archief…

grote koffer verraadt de reis die jij maken gaat, vol goede bedoelingen op weg de wereld te verbeteren draag je je kleuren met je mee door schade en schande wijs geworden vervolg je glimlachend jouw pad…

Geen koffie meer met cake maar bier en wijn Met troostclown, slagroomtaart, verfijnde catering Ook funk en jazzrock zorgen voor verbetering Een uitvaart moet thans meer een party zijn Het wordt dan wel flink balen in je kist Als jij je eigen, laatste feestje mist…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Ga je weg, ik hoop niet dat jij, ook al wens je dat niet, zal gaan dwalen. Ik heb je oprecht lief, mijn kind.…

Want bij welke stap in het leven ook al sinds mijn doop vrees ik geen wanhoop, dat is wangedrag van de hoop.…

De dag van morgen kan ik nog veranderen veel heen en weer gepraat maar heel weinig gezegd als een kosmische dans op de choreografie van de planeten, de stilte de boekenwurm vrat zich door het boek overpeinzingen de wereld verbeteren èèn ding tegelijk wat doe jij?…

Toch zie ik ruimte voor verbeteringen: Er breken veel te weinig dure dingen.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

leven hoeveel tijd ben ik kwijt met het plannen van leven en noteren en alle andere beslommeringen nu eenmaal noodzakelijk als papier en balpoints die het ritme vastleggen in de eindeloze stroom de zinnen vullen ongewild de breedte van het papier het einde van de bladzijde staat gelijk aan leven vastgelegd maar hoeveel tijd voor verbeteringen…

Dat geeft mij hoop op een betere dag. Daar zie ik een lichaam verteren, dat vol zit met vieze zweren. Maar mijn hoop op goede medicijnen, doet mijn twijfel verdwijnen. Daar zie ik mezelf in verdriet, om wat ik ben, en dat is niets. Toch heb ik mezelf niet opgeven, want hoop doet leven.…

wanneer m'n lichaam niet wil luisteren naar mijn hart en de zwaarte mij steevast denken doet aan smart dan blijf ik hopen op een wonder ook al helpt het mij geen donder 'hoop doet leven' ook als vrees mijn leven tart…

Hoop doet leven en er is leven na de dood, maar toch doe ik 't als het kan even, bij leven!…

mocht de zoveelste versteende traan in de winter hard en koud aanvoelen schitteren als een diamant dat dan 't verdriet zal mogen smelten zonnedagen in 't land van licht en leven als de gouden vloed van 't gedicht dat schijnt als in de morgenstond och zoete zekerheid , och helend alvermogen sta ons bij in 't angstgefluister…

Die sterke rots in glans getooid weet van het hemelblauw daarboven de rollende storm en bomen gerooid takken met armen te mager om te loven Van wie het helste kwaad ontmoet die bijna zijn vergaan in het weerlicht zien we ze staan rondom schaduwen en donkere wolken ach hoe getergd zijn de volken Het schreien en zuchten bliksemend…

Ach, was onder het motto 'Hoop doet leven', Het beest nou maar klysmatisch afgedreven.…