Alle inzendingen over verdriet OR verschiet

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

laat in de zomer zoent de herfst de bladeren kleuren verschieten…

Een dag in 't verschiet.…

En wat de toekomst ook zal brengen we weten al die dingen nog niet kijken niet verder dan de horizon daarachter ligt ons toekomst in 't verschiet.…

ik ken een aantal heerlijke karakteristieken van jou die maken je al meteen een uiterst begerenswaardige vrouw de manier waarop jij je door het leven begeeft kleurt alles met lente en laat ieder weer voelen dat die echt leeft zelfs het licht verschiet als jij in dialoog iets opmerkelijks ziet door dit intens samenzijn ontstaat een…

kleuren verschieten als dromen verschralen zoals de zon vertraagd gaat zakken om de schaduw weer op te halen niet dat de kou dan toe zal slaan of de blik zich verengt neen, de uren schrijden voort dag en nacht raken weer stilaan vermengd opdat het leven weer tot het alledaagse behoort…

belofte van ontluikend groen in allerlei schakeringen ik heb trek het wordt tijd voor prikkelende lente-uitjes…

. -------------------------- uit: 'Verschiet', 2001.…

Zacht verdreef de dood al mijn smart en duwde mij in het tijdloos verschiet Nadat ‘t laatste duister verleden was gleden warme zonnestralen over mij Mijn longen vulden zich met edelgas daarna wist ik haar weer aan mijn zij…

De berk treurt naast de wilg beroofd van hun laatste bladeren die langzaam liggen te vergaan tot humus voor het nieuwe jaar dat teert op oude resten Maar het gloren van het begin van wellicht een nieuwe lente ligt nog ver in het verschiet terwijl de ene bijna-dode voorrang vraagt boven de andere Niemand zei dat het makkelijk was maar…

Waarom toch al dat verdriet, zo veel getob en pijn, Met een hele toekomst in het verschiet, waarom kan ik niet gelukkig zijn? Waarom zie ik mezelf toch zo negatief, kan ik niet lachend door het leven gaan? Een tijd geleden vond ik mezelf nog een hele pief, toen kon ik nog de hele wereld aan.…

en uitbarst in een huilen van verdriet, want de verdwaalde geest heeft ons verlaten…

zich nestelt in de toekomst en 't verschiet…

Soms was er vreugde maar doorgaans kende ik verdriet Misschien zelfs opluchting: het eind in het verschiet. Dan hoeft niemand te rouwen en worden velen blij Soms is het leven te zwaar en kan er niets méér bij. Mijn vrienden kan ik troosten, eindelijk wat rust Het aardse gedoe was echt geen lieve lust.…

voor mij verglijdt de horizon en jij in lagen trillend wit mijn kleur verschiet de lust vergiet in heftig samenzijn uiteengespat in dol vergeten hoe het was de smaak van overgaaf de hitte is nu weggeëbd ik kleum van kou verschiet tot grauw en weer verglijden horizon en jij gescheiden zijn we vrij…

voor mij verglijdt de horizon en jij in lagen trillend wit mijn kleur verschiet de lust vergiet in heftig samenzijn uiteengespat in dol vergeten hoe het was de smaak van overgaaf de hitte is nu weggeëbd ik kleum van kou verschiet tot grauw en weer verglijden horizon en jij gescheiden zijn we vrij…

Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen waarom de dingen de dingen moesten zijn, liet mij in nachten vaak het sublieme lezen in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn. Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen, brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen. Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken tot…

Wat behelst onzegbaarheid, als je al naar de randen van de aarde bent geleid, daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht, alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht. Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen. Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…

Het vrachtschip vol ellende, pijn en beetjes paniek maar de uitkomst loog er niet om er is weer verschiet. Dus laat welke nacht die er is maar gerust komen, alles wat nu gebeurt geeft enkel weer mooie dromen.…

Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet. Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar. Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt. Toch hoor ik ook bij tijd…

Is het deel van de complexiteit van leven eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn, het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn. Ik leunde vandaag wat op de tijd en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt. Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader een lader van je gemoed…

Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden, verneem ik woorden van zuid en noord, als door een open poort zie ik de grote beer naast de kleine ook diep in slaap iedere keer. Zie ik slaperige andere sterrenpracht gedurende de lengte van menige nacht. Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen vanuit de maan als het desolate wit, naast…

Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben. Moet je eerst oud worden en kunnen lijden om over andere tijden te kunnen belijden. Het is zien, horen en voelen van leven. Het is ontdekken en ontleden van het zuigende ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang rood oranje en roze durven dragen…

Ik heb twee gezichten Één is altijd blij Ik lach, ik ren en ik spring Maar dit is maar een deel van mij Je zegt dat ik zwak ben Dat ik mij aanstel Voor confrontatie weg ren En dat klopt ook wel Dat komt door de andere helft Die met pijn en verdriet Die is alleen van mij De helft die jij nooit ziet…

Een handvol zand: Met een hand vol zand begon haar pad van leven, onwetend wat ze zou beleven. Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen, dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden. Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht, ze straalden hoop, liefde en pracht. Ze danste op de tonen van het lied, dat vreugde…

de ‘t’ staat voor ‘toekomst’ de tijd in ’t verschiet maar zó vanzelfsprekend – weet je is de toekomst niet daarom pluk de dag soms met een traan als ’t kan met een lach maar lééf de ‘t’ staat voor ‘toekomst’ de tijd in ’t verschiet lééf dus je leven – jou in liefde gegeven lééf – hier en nú van harte…

Muzikale vertelling eenzame uren fluit ik Vivaldi - liefde in eeuwig verschiet…

Een familie, aangeslagen, kapot geen toekomst in het verschiet. Blijft nu eenzaam achter leven met zielsveel verdriet. Bij wie ligt de schuld, het blijft misschien altijd een vraag, wij willen even stilstaan bij die familie vandaag.…

Met jou zou ik mijn leven willen delen de vreugde en het verdriet Samen de levensweg bespelen de toekomst ligt immers in het verschiet Met jou wil ik de energie voelen van jouw armen om me heen En heerlijk met je kroelen want zoals jij is er geen één Bij jou kan ik mezelf zijn en praten over verlangen en gevoel Jij bent immers mijn eigen…