Alle inzendingen over vergeten OR geweld OR oorlog

Nog steeds is er oorlog en geweld waarbij een mensenleven niet meer telt. Wat zou de wereld mooier zijn als de mensen vreemdzaam zouden leven met elkaar. Geen strijd meer of verschil tussen blank en zwart, arm of rijk, ieder mens is toch gelijk! Vrede, is dus maar een woord al te vaak gehoord! VREDE…

Vrede is maar een woord al zo vaak gehoord nog steeds is er oorlog en geweld waarbij een mensenleven niet meer telt. Wat zou de wereld mooier zijn als de mensen vreemdzaam zouden leven met elkaar geen strijd meer of verschil tussen blank en zwart, arm of rijk, ieder mens is toch gelijk!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Als koningen, lomp en volgevreten, leunen we achterover en we vergeten. Vergeten de oorlogen en het geweld, de onderdrukking, angst, verdriet. En het enige wat bij ons nog telt, is carierre, luxe ... de waarheid niet. De zanger, verzonken in zijn lied, zingt ons toe: We horen het niet.…

Bommenregens vormen Rode plassen in de straat Oneindig groot verdriet Slaat om in blinde haat Met onwaarschijnlijk groot gemak Word de waarheid ruw ontwricht Door de oorlog af te doen Als schoon en doelgericht Vertel dat maar aan de man in Hilla Die het geweld wilde ontkomen En bij zijn angstige vlucht uit de stad Zijn familie hem…

Liefde geproefd in levensjaren zoeken woorden die diepte geven aan oden brengend van liefdesleven een mensen leven van liefde ontdaan versterkt verlangen naar liefde beleven meer dan woorden kunnen verslaan vind maar woorden voor honger en oorlog voor kindsoldaten het zinloos geweld woorden die het leed beschrijven woorden…

die zich lieten inkwartieren aan hen, die uitgezonden zijn Voor hen is het geen kerstboom sieren Voor hen is 't oorlog en geweld aan hen, die dit alles financieren Hadden ze niet liever- aan arme mensen kunnen geven Al dat weggegooide geld…

Bevrijd van het onvermijdelijke geweld dat met de vrede strijdt. Bevrijd van een bittere oorlog die met een wil tot leven strijdt. Bevrijd van een nachtmerrie als een reis door de nacht. Op een traject met miljoenen doden die een wantrouwen in de goede mensheid als een spookbeeld naar de wereld bracht.…

ik kan het niet meer aanzien… het geklungel wereldwijd dan krijg ik ineens zoveel spijt door al dat bedrog en oorlog bovendien ik kan er niet meer tegen… een wereld vol nutteloos geweld graaipolitiek ontstaan voor geld we hebben lang genoeg gezwegen ik wil weg van deze wrede wereld… geef me alsjeblieft een paar vleugels dan kan ik vrij…

Het kan alle kanten uit Voorbeelden genoeg Eeuwige trouw is scheiding Vriendschap komt haat Liegen, bedriegen, geweld waar dat woord veel voorkomt, maar toch gebeurt het. Waarom! Het woord is als kristal zo broos breken doet het altijd met pijn en ongeloof! Ziektes, geweld, oorlog, durven jullie het nog gebruiken?…

zijn we vergeten de hologige wezens die verdwaasd keken toen de vrede kwam hun " weten " diep weggestopt op een plek waar geen licht schijnt zijn we vergeten De woorden die toen gesproken zijn, dat er nooit ,maar dan ook nooit meer oorlog mocht komen en we alleen zouden strijden voor vrede ?…

Het regent weer druppels glijden stromend langs de ruwheid van mijn ruit de wereld huilt en kent geen mededogen - stemmig oordeelt iedereen wat voorheen met woorden ging is provocerend meer een ding van oorlog en geweld - het regent grijs wolken striemen ook mijn stemming tot de diepte van die oeverloze…

Het werd gemakkelijker om onze oorlog te vergeten. Het gebeurde nu toch in een ander land. De helden uit die generatie blijken ook sterfelijk. De dreigende onrust lijkt minder zwaar. De vertelde verhalen lijken onwerkelijk. Het nieuwe vergeten is oneindig breekbaar. Nu vechten wij tegen nieuwe demonen.…

oorlogen meer of haat en nijd laat ze opgroeien zonder zinloos geweld geef het ze, leven in vrede en vrijheid.…

Zou ik dan nu de waarheid geweld aan doen, En het verleden toch smetteloos vergeten?…

Ik weet nog hoe de mensen keken de oorlog was voorbij, de angst nog niet vergeten, maar diep van binnen blij en diep van binnen weten: dit nooit meer. We zijn vrij Vandaag is het als toen gebleven: daar staan ze, bang en blij, de mensen die nu leven met jou en mij erbij de doden niet vergeten bij 't feest om vrij te zijn.…

Waarom is er oorlog? Waarom is er pijn? Waarom kan het geen vrede zijn? Mensen huilen, mensen treuren daarom zie ik even geen kleuren, zie ik alles zwart Maar de kleuren zijn er wel, ergens, ergens heel diep verborgen in mijn hart…

Aardse geesten vechten om geschillen en de macht Duizend mensen sterven door granaat en kogelregen Waken duizend engelen aan gene zijde Brengen vriend en vijand naar de overkant Zijn de dragers van het licht en vrede wonen in een hemels land Dictators knechten volk en natie lang Zijn bezeten van hun rijkdom heersen ijdel en meedogenloos…

Haar hand smoort droge snikken in smeken strekt de arm zich uit kreten sterven zonder geluid in de wanhoop van haar blikken Knikkend zoeken de knieën grond het lichaam buigt voor het geweld moe van het strijden en geveld door 'n schrijnende diepe wond Verzwakte handen weggekwijnd vangen nog even 't vol gewicht voordat ze in d'r neergang…

Kan het niet vredig, dan met bot geweld, want macht is al wat er voor jou telt. Maar ooit komt een einde aan je droom, en druip je af, gebukt onder schroom, als een hond met de staart tussen de benen. En je grote mond ... is ineens verdwenen. Dan keert voor de hele wereld het tij, is men los van jou, eindelijk weer vrij.…

Gezichten in het zand Handen verkrampen De kou is tastbaar als smeltend ijs Bloed stroomt op het strand De wonden prikken door het zoute water maar er is alleen de pijn Niet bewust van eigen kreten of van snikken Langzaam glijden ze mee met de woeste golven die met lichamen dollen en verdwijnen in de diepte voor een eeuwig graf…

voor mijn vaderland vocht ik nooit, bedank me daar maar voor. u wilt niet weten wat er zoal aan wreedheid in deze 1m60 schuilt. ook ik kan een vrouw verkrachten en een kind met de blote hand de ingewanden het lijf uitrukken. ik ben een beest. wedden dat u snel om genade smeekt als ik het recht in eigen handen neem en u…

Waarden zullen vervagen Wegen zijn onbegaanbaar Een strijd van vele geslachten Op de paden van verderf Woede kruipt door aders Beneveld menig geest En het oog van de oorlog Kom hier goed uit de verf Niets kan waanzin stoppen Het vechten om de macht Verwoestend zijn hun handen Verscheurend zijn hun blikken Niemand zal de winnaar zijn…

de oorlog trekt een macaber gezicht vileiner dan hij ooit eerder vertoonde in de geschiedenis van het geweld vrouwen en meisjes worden strategisch verkracht opstandelingen royaal beloond met jonge kinderen als speeltuig de rebel vergrijpt zich brengt het voortbestaan van complete gemeenschappen in gevaar plaatselijke milities of VN-vredesmacht…

De witte kist onzichtbaar door de bloemenpracht met linten beweegt zacht op eerbiedig zakkende touwen Haar schreeuwen worden niet gehoord maar smoren zich in doffe snikken die het leed niet willen stillen Weer voelt ze zijn mollige armpjes om haar nek en hoort zijn eerste woordje dat haar de eretitel mama verleende Gedwongen terug…

het regent olijven tussen stukken schroot en puin stof van eeuwen dwarrelt moedeloos in de oude binnentuin ooit waren muren zomerwit kleurden geuren siësta in restanten schrijnen zij wat er van over is er is geen mens om de oogst te rapen alleen wanhopig klagen waar ooit stilte heerste van de middagrust fluiten bommen in…

Neem nu een oorlog in het Midden-Oosten Waar wij door economisch handelsrecht, wapens loosden Weet je wat dat van ons zegt? Dat we allen kijken Niet gebogen en niet recht, maar met de ogen dicht Dat wil je toch niet geloven!…

nog was er geen fysieke dreiging van oorlog of geweld maar de tekenen logen er niet om hun gevolgen op de lange termijn deden de dagelijkse souplesse teniet door zorgen en stemming veerkracht en alert reageren namen af deuren bleven gesloten de lach gebroken door gebrek aan perspectief zacht gefluister en lichte huiver namen…