Alle inzendingen over vergif OR waarheid OR stem

Er is slechts één waarheid in dat ene leven dat leven van mij er is slechts een vreugde er is slechts een pijn in dat ene lichaam van mij er is slechts een geweten er is alleen mijn gevoel in dat ene lichaam van mij eens ga ik voorbij, maar niet jij want er is slechts één sterven alleen dat van mij Want ik ben ik en jij bent jij…

Zeg me wat te doen tegen mijn angst voor alles -- wat verborgen is.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

kijk in de ogen van een kind zie daarin de pret die het beleeft kijk naar het spelen van een kind ervaar het plezier van ontdekken hoor in de stem van een kind simpele waarheid in wat het zegt zie de pure liefde van een kind spel van leven is houden van…

wat gebeurt er, wat blijft me over als de vanzelfsprekendheid van leugens naar buiten rolt als er niet meer gezongen wordt en dat besef mij naar binnen lokt om een eigen dood te sterven is er nog een grotere stilte dan de waarheid wanneer de betekenis van leegte een stem krijgt druppel bij druppel opengesperd geërfd in een…

de pluizige blauwe hemel verandert in een grommend grijs monster alles ademt afscheid in een rivier van bloed keert ze de stenen om haar lied moet de kille gronden warmer kleuren haar schrille schurende stem verhaalt over een hoge waarheid als in een Griekse tragedie…

met de melodie van de haat die ons verwondt in eenheid met heldere stem ontsproten uit de kristalheldere rivier trekt het volk zingend voorwaarts met in hun ziel een lied van liefde vrijheid en vrede…

Het is de weg die tot mij spreekt, in monotonie van witgestreepte morse trekt hij banen in mijn hoofd als eigen stem door velden galmt. Van dat alles herhaling is zonder einde. Reizen zonder bestemming. Bewegen zonder doel. We draaien de klok op maar hebben geen sleutel, en waarheid woont waar wij net waren.…

dat het jou zo moest vergaan je onderdoor zou gaan jij die alles in woorden verpakte woorden en waarheid verhakte je hield van de klank van je eigen stem het krassen van je zwarte pen nu je niet meer uit je woorden komt gevangen zit in de diepte van je mond dat het zo ver zou komen met jou...…

de regels worden, steeds weer, aangepast de elite laat ons een stem en past daarna het beleid aan de staat laat ons begaan en lacht vervolgens in de vuist verdeel en heers geef het volk brood en spelen alles is voorgeschoteld, de heerser weet wat goed voor u is en dat is de waarheid…

raakte de hemel in een blauw ogenblik jij sprak als zon zoals god dat nooit kon draalde om warmte te halen uit jouw veelvoud van stralen hoorde je stem en geloof in erkennen de waarheid herkennen de moed heb mezelf te kleuren in eerlijk gebeuren…

De ramen spatten eenzaamheid spiegelen de dood als vanzelfsprekend en zaaien vergif over het ongewenste groen zodat het leven de kans krijgt om weer als maagd te worden herkend maar niet wanneer kleuters hun verleden boetseren in een ongewenste infrastructuur zodat hun jonge leven te vroeg zal worden gerijpt tot het moment dat de herfst…

Wat waar is kan niet vastgelegd worden Het is als een vlinder komt even dichtbij vervliegt ... Je ziet het gaan zo mooi en alweer ver weg Enkel niets is voor altijd.…

Statistici zijn waarzeggers. Statistiek is wetenschap. Generaliseren is een vak. Er was eens een statisticus. Hij stak een riviertje over. Een meter diep. Gemiddeld. Hij verdronk. Tragisch. Jammer.…

Je stem trilt. Je ogen razen. Je mond spreekt vuur. Je weet de waarheid. Je wil maar je mag niet, gedachten slaan op hol. Hopeloos verliefd misschien. Niet kwaad maar vergevend. Toegevend, toch wel. De woede is weg. De liefde is gekomen. Duizend woorden in je hoofd. De kamer is stil.…

en de stenen dragen mijn stille stem zij zijn handen vertragen het licht en leiden me naar iets wat ik nog niet weet ik ben mond moeilijker dan de waarheid mismaakt door gifpotten in het nachtelijk huis is er een aards paradijs of een open oog om oneindig lief te hebben de stenen blijven, dat wil ik geloven binnen bereik…

Vannacht is de wereld vergaan Door het vergif ten onder gegaan Onze milieukwesties mochten niet baten Zij heeft het leven voorgoed verlaten Helaas is ons reddingsplan mislukt Waardoor nu de aarde is uitgeput En we hadden nog zulke mooie dromen Hoe we deze ramp hadden kunnen voorkomen De natuur bereikte haar laatste fase Waarna zij…

tussen jou en mij hoe verschrikkelijk hoe wanhopig hoe vernietigend breekt het tussen jou en mij zoveel verwonding in ruil voor waarheid zoveel verwoesting zo weinig is overgebleven om voor te overleven waar gaan we heen van hier? je stem slingert woedend langs de kil snerpende zweep van mijn verleden hoe lang duurt het?…

aan eenzaamheid maakt alles overbodig Als liefde goud was, was jij rijk zoveel heb ik voor jou van dit hoogkaraatse liefdesgoud waaronder ik bezwijk Als liefde licht was was jij blind zo fel straal ik van binnen dus hoop ik maar dat jouw hart op de tast het mijne vindt Liefde is geen tijd of goud of licht, heb ik gemerkt maar zoet vergif…

Als je ogen mij ontwijken Als je stem mij niet meer hoort Als echt begint te lijken Als alles jou zo stoort Als samen twee keer één is Als delen niets vervult Als telkens blijkt ‘er is iets mis’ Als schuld Dan ontwijk ik je ogen dan ben ik alleen met de waarheid die me stoort Dan wordt een flauwe optelsom die maar niet wil kloppen…

Ik wil niet zwijgen daarom ben jij mijn stem ik stotter in mijn onderkomen kom ontkleed mij en sta mij toe hier naakt te staan waar waarheid versmelt met dromen zo ben jij naar mij toe gekomen zeg niets wat overbodig is fluister alleen over wat ik zo ernstig mis jij bent mijn stem in wat je zegt daarin heb jij mij uitgelegd jouw…

Hoe is het mooglijk dan Dat men u vangen kan Vogel, gij licht van pluim. Vliegend door het ruim; Die langs de loverhang, Nachten en dagen lang, Ons stemt tot goede luim Door klank en zang. Gij zit thans in de kooi Treurig, niet half zo mooi Als toen ge door het bos Vloog blij en los; Spreken dat kunt gij niet, Maar wen ge uit ’t kooitje…

Wegen die naar werkelijkheden leiden, zijn wegen richting waarheden. Naar waar we aandachtig zijn. Waar we stil stil gaan staan. Waar ons oordelen staakt. Waar we zintuig worden. Met heel ons lichaam. Met hart en ziel. Vanuit ieders standpunt bezien, heeft ieder mens gelijk. Waarom dan knokken om menigen?…

wij hadden thuis een cyperse een brutale, maar o zo lief Joekeltje kakte op de trap en als je er iets van zei of haar te eten gaf dan spinde zij zachtkens, vol begrip dacht even na, miauwde 'verhip' maar zag er niet vanaf Joris, de kater van de buren wilde haar gedrag niet langer verduren en na een brutale haal over haar neus bleef voor…

negen kinderen de jongste is zeventig de ander ging dood een ander hoort er niet bij staren naar de caleidoscoop de waarheid waaiert over de tafel naar oneindig veel zijden uit de deellijn ontbreekt een ver vreemd verschijnsel…

Friedrich Nietzsche schreef dat wij de kunst niet beheersen de- finitief aan de waarheid ten onder te gaan 'k Ben voor leugenaar uitgemaakt terwijl ik zonder twijfel de waarheid sprak Niet slechts míjn waarheid, maar dé waarheid Zonder getuige kan je be- weren tot je een ons weegt; geen succes Reeds jaren afgesloten vierde ik inmiddels al…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Gestoken Met vergif In heel het lijf Tiranniseerde deze vrouw Ze hield haar poten stijf Het koekbedrijf Want zoete koek werd er nog nooit gebakken Tot op een dag Antoine verscheen Met krullen en een blos Zo jong zo pril Ze veranderde meteen In ’t lijf scheurde al haar ketens los In deze vrouw van steen Vanaf die tijd bakt zij slechts…

niet meer ziet in spiegelbeeld waar zal ik mezelf nog zoeken als ik mij niet tot waarheid maak…

dan niet dat je het hebt gedroomd Je bent slaapdronken, niet gestoord Luister goed naar wat je hoort Een stem wil je laten weten Dat je mij bent vergeten De stem van je geweten Je geweten, dat je laat zweten…