Alle inzendingen over vlammen OR onderscheid OR herkenning

droomtocht over vertrouwde velden ver boven nietigheden verheven in de palm van trotse luchthelden naar iets nooit eerder begeven ik voel de ijle koelte op mijn huid de gespreide vleugels houden halt het zweet breekt plotseling uit nu de atmosfeer als een deken valt ik ben in de broeiende kern beland in het woud van intense geschiedenis…

Bladstil, niets beweegt een tijdloze zwijger zwijgt, ik kan hem horen. Onbaatzuchtigheid, om het eerdere streven, achterwege te laten. Toon van eigendunk, voor het gemak vergeten, herken het geluid. Alles valt tot een, dat ene keert tot alles, voordat het verscheen. Overtollig woord, ingepakt of uitgekleed als koude waarheid…

Ik zie mezelf in jou, hoe je de tranen wegdrukt en clownesk daarbij een grappig dansje maakt je hoofd ligt op het hakbord de grijns als was bestorven om knettergek te doen, omdat nu echt wat denken aldoor te pijnlijk was. Ik heb geen bijl om koppen af te hakken omdat ik dan mijn hoofd ook bij die hakbijl zie kom maar tot…

ik voel ver weg ook in het denken niet te vatten, toch wil je me ergens roepen of wenken zo ik dat ook ken, doch het ligt in de tijd besloten als het eenmaal daar is, word ik in herinneringen gegoten, soms in de nis van een kloppend hart je zult jezelf aanschouwen (als ooit het grijs jou bedekt dan wel eerder) het is een moment…

er zijn flarden blijven hangen restanten mist uit een eerdere zee er vormt zich aanwezigheid in onze wachtrij druppelsgewijs, nummeriek gemeenteloket, mensenheugenis hangende het onderzoek kunnen we herleven kaalslag met bos vullen, het bos met bomen -wat nu volgt is toekomende tijd…

In avondkoelte zag ik je zwoele loensen aan voor koortsigheid.…

hier kom ik je tegen tussen letters en dichtersdromen een vlinder in de zomerstorm je draagt een mantel van liefde als een fladderlichte omslag gerangschikt in een aardse vorm ik zou met je op willen vliegen het draagvlak verdelen sierlijk, soepel, onkreukbaar zweven schrifttekens rusten op de wind dwarrelen naar de aarde daar raak…

je verschijning was als een openbaring voor mij ik dronk je ogen en je gestalte was een streling je bewegingen vloeiden als golven tegen de branding. ik wilde je aanraken, maar het geheim moest bewaard blijven kon ik je maar zeggen, maar zou de werkelijkheid niet smalen als een dronken persoon die de bloem vertrapt. nu ben je ouder en ik…

Rutger Kopland doet niet mee aan het lintjes circus slechts een simpel lint- gedicht als eervol gebaar wilde hij na lang aandringen wel boven zijn bed hangen bij deze Rutger en... graag gedaan…

schrik dan bespied gewaand, geritsel van kleine mensen, die ruimte zoekend als druppels water, hunkerend om hun transparantie niet te missen om uit het stroomverval van het leven te geraken, om in een ogenblik een verloren liefdete achterhalen, gewonnen in een tijd die je werd geschonken, op een andere mannier beklonken, zonder enig onderscheid…

ik kijk naar mijn leven, het wordt kleiner ik houd mijn ogen er vlakbij ik kan niet meer onderscheiden tussen "zien" en "ontwijken" tussen mij en iedereen, ik doe mijn ogen dicht.…

om te vaak herhaald te worden, vervreemding van hun oorsprong, als ik dat schrijf wordt dat meestal zeuren en tracht mij te troosten met ontoereikend gereedschap in het vege lijf, een niemandsland waarin ik mij waag, om een handgemeen vraagt met taal en tijd, om die verbeten in een ordelijke volgorde te plaatsen, ontstaat er weinig onderscheid…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Met kerst mogen we kaarsjes zijn met geelkartonnen vlammen de mensen mogen aan ons zien hoe mooi de lichtjes branden. Door al die vlammen wordt het warm en zal de kou verdwijnen, ook in het donker is het goed als je een licht ziet schijnen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Met vurige blik vleit zij hem haar te vlammen met haar stampvoeten.…

Voor verkeerslichten is het onderscheiden van de kleur rood belangrijk Jaren geleden heeft men bij Belgische verkeerslichten het rood iets naar het violet verschoven en het groen iets naar het blauw waardoor ze voor kleurenblinden wat makkelijker te onderscheiden zijn Deze mensen kunnen echter verrast worden wanneer ze búiten België voor een…

vind Ik ben als menig dissonant als zuurgraad in een zoet gebaar die smaak geeft aan wat niet geneest aan hen die dit herkennen En als mijn leven over gaat m ’n blik niet langer spreken zal de ziel mij niet meer bijeenraapt maar zwijgt in alle talen blijf ik mijn eigen raadsel...…

verlangens vlammen als dansende vuurvliegjes lichtjes in de buik…

Opgaat - hulpverlening Is ter plaatse - En ik besef terwijl De vlammen zich aan Het wrak tegoed doen Dat ook mijn innerlijke Zorgen in vlammen opgaan…

mooiste fournituren uit een waaier van culturen niet met de stuff van passerende pop ups die nog sneller verdwijnen dan dat zij verschijnen zonder schaduw te laten jij hebt de tijd in regie daar waar lokalen de trends en mode bepalen vleugt al beschaving en kleur herkenbaar voor hen die ook de delicate keuze maken van het gedurfd onderscheid…

wereld in snel tempo zijn kantelpunt nadert en het biologisch systeem door de mens verziekt is lijkt de oplossing voor de ongelijkheid van mensen gevonden te zijn door alle variaties in het menselijk voorkomen en de verschillen in diepgang niet in de vele kwalificaties onder te brengen maar alles gender neutraal te maken mens zonder onderscheid…

ik heb alle stukjes van mijn leven een plaats gegeven deeltjes vroeger en nu van jou en mij geregen aan een rode draad die kenmerkend is voor mijn uniek bestaan en onderscheidend gaan naast de kleur bindt ook synthese in specifiek vergelijken ik heb al jouw selfies bij elkaar gelegd jouw rode draad heeft het paradijs gehecht…

Gemak’lijk zijn deze te onderkennen aan hun vastheid en aan ’t volstandig wezen dat hun oorsprong uit een weten verraadt, zoals het niet zwaar valt de uitgelezen en hoge geest van een mens te herkennen aan iets voortreffelijks in zijn gelaat.…

mag ik delen in de prijs die jij voor leven betaalt is samenzijn de hoofdmoot die de rekening bepaalt of scheiden zich de wegen als de voordeur is betreden in kaartjes dit van jou of mij staan de buffertjes voor noodgevallen er alleen op eigen nota bij of zijn we samen zonder enig onderscheid delen alles met het kaartje wij…

[Haiku] bloeiende vlammen in het zonbeschenen gras – jonge krokussen…

Brandend verlangen en toch ervoor blijven gaan ondanks de vlammen.…