Alle inzendingen over vlammende vleugels

Uit liefde ontsproten geheim, tastbaar als een vlammend innerlijk vuur, dat licht weerkaatst in de ziel van het hart. Grootmoedig stroomt het licht van leven, over het pad van helderheid. Doorzichtige stralen voeren je naar de Goddelijke eenwording, door Liefde geraakt en zichzelf omhoog geheven.…

Levens met een Rode draad Gedegen en Getekend voor nu Daar voor altijd Vlammend en zeer sterk Vergezeld door Tijd niemand Kan zeggen dat Zij hebben gedaan Het beste voor Eeuwig. Steeds en opnieuw Beeld van gave 't Leven lief Daar de vreugde Altijd moet klinken Daar signatuur Verdwijnt met de tijd…

Als eerste was er de liefde; ongrijpbaar voor de goden, voor de zielen, of de mens Hoe ver het firmament en aarde zich ook uitstrekken, hoe ver de oceaan ook reikt, hoe hoog het vlammend vuur ook brandt De liefde is altijd groter, de wind kan je niet bereiken, niet het vuur,niet de zon, noch de maan: De liefde is groter dan dit…

Als eerste was er de liefde; ongrijpbaar voor de goden, voor de zielen, of de mens Hoe ver het firmament en aarde zich ook uitstrekken, hoe ver de oceaan ook reikt, hoe hoog het vlammend vuur ook brandt De liefde is altijd groter, de wind kan je niet bereiken, niet het vuur, niet de zon, noch de maan: De liefde is groter dan dit alles…

er komt niet uit het buitenleven niets hoewel het zich eindeloos uitstrekt zich verder verwijdert van verdwijnende einder of het mistig is vraag je niet dat ik weet wat weet ik met mijn stampvoet driftige hand vlammend oog nu eigenlijk steeds verder keert het zich inwaarts waar water wegzinkt in land is dat het?…

niet de zomerse hitte de winterse vrieskou of de de eindeloze regen niet het blauwe grasland de vlammende zon op de rietkraag in lichterlaaie niet de trage tijd of het bonkende hoofd tegen de blinde muur maar het wachten op een teken van leven op de brief die niet komen zal het is de stilte die in hem aanwaait hem tot op zijn…

Het zijn vleugels die verrijken. Ik wens je vleugels voor je reis! Alles zien in perspectief. Liefde levert het bewijs. Ik wens je vleugels voor je reis.…

Vleugeloos, zweef ik, door de troebele mist. Gevoelloos, lig ik, in deze, donkere kist. Mijn laatste gil, verstomd. Het blijft, ...stil...…

Gedragen op vleugels van liefde gedragen door het leven gedragen door een hogere macht om alles aan liefde te geven. Liefde die soms beproefd werd door ziekte en zorgen, we zullen het samen delen voelen ons bij elkaar geborgen. Vleugels van liefde eindeloos vleugels van liefde woordenloos.…

‘k Was voor jou niet meer dan je kind, je eigen kind, dat sprak over de dood, omdat jij, in je vlucht, mijn vleugels brak… vleugels te jong gestorven…

Een lenteduif draagt het licht van de zomerzon op haar hoge vlucht.…

Gewichtloos zweef ik Alweer een jaartje ouder Op vleugels van tijd…

Miraculeus geminacht Zweefde zij met Aangeboren vleugels richting 't Gevaar van schoonheid Dat zich vanaf Geboorte aanwezig Achtte en dacht te Moeten zijn Spelbreker Van leven dat zich Schaarde achter en Dompelde in Iemands zijn Zonder stil te staan bij De gevolgen. Die, Tot het einde, echt Altijd Aanwezig blijft…

Stil, met verbazing in haar ogen, hoort zij plots een merel zingen, schone tonen smelten dooi in de dagen, waar het voorjaar groeit ze zoekt naar de schoonheid van dit ontroerende geluid, veegt het duister uit haar ogen en ziet de vogel op een tak, vlakbij het raam verwonderd blijft zij staan en kijkt de klanken naar binnen, waar haar…

'k Zou jou Willen vangen En vleien Met woorden Liefkozend Willen strelen met Zuivere zinnen Leestekens Punten en komma's Daar waar Zij horen Dus goed Geplaatst Alles volgens De regels Van ónze taal Communiceren en Beminnen…

De vogel vliegt tegen de wachtende maan verliest de vleugels stervend op het trottoir. Hij die met gebogen tranen knielt en herinnert De huizen zwijgen, het is al laat.…

huilt in vele nachten en het verdriet in de armen sluit, borst en buik verzwakt door het moeizame geschuifel van onze tranen hoe onzichtbaar vertraagt het handschrift van witgedrukte letters ver van elkaar in een avond zonder ochtend en morgen onbestaand zwart aan de rand van de horizon waar een engel zacht haar vleugels…

je handen spelen een schaduw boven duinen en ik zie slechts woorden boven wolken zacht en dichtbij laat de wind ze liggen in dat ene uur van stilte wanneer je zand strooit over dode vissen en de maan doorheen de avondbranding hoe koud de nacht is in mijn buik een mond in overvloed maar ik hoor vogels wenen…

Zwaar als van steen zijn mijn vleugels. traag openen ze zichzelf om dan te breken tegen de tralies. Net zoals mijn gedachten en ideeën altijd gebroken werden door de tralies Even waren ze open doch… Steeds worden ze terug gesloten en gevangen in zichzelf opgevouwen.…

het schuwe kind dun, ook aan de binnenkant breekt twijgjes tot littekens de stilte, al jaren ouder stuurt levensloze dromen onder houten huid wanneer armen vol bomen slechts willen wonen in het zachte geritsel van de wind ze zit veraf van de zon door de nacht te staren en ik wil haar geven het ochtendgloren, in ogen vol vlinders…

Ik wil mijn vleugels spreiden en vliegen door een lucht vol vrede vliegen door een heelal van geluk om nooit meer te hoeven landen op een verdoemde aarde waar ik totaal misluk Ik wil blijven vliegen steeds hoger gaan blijven stijgen hoger dan ooit gedaan en daar zal ik jou vinden jouw lach, jouw ogen die mij beminden beminnen zal ik…

Maakte Mij blij en opgewonden De dame die het betreft, met Een uitzonderlijk, uitstekend En meer dan heerlijk lijf Zorgde met slechts haar Oogopslag, een blik van Beroering, opschudding en Vlinders op vleugels van lust Gelardeerd met Liefde…

Met vleugels vliegen vogels vlinderlicht van ver en vol vaart van verlangen. Verlichte veren van vrijheid voeren de vaandel van vriendschap en vrede. Vage vormen veranderen vliegensvlug, vanuit vensters vragen vogelogen bij vorst om voeding. Vogels voeden zich met veel, verhalen van vroeger verbinden zij met vandaag.…

Als in kon vliegen op de onzichtbare vleugels van de wind verheven boven alles voorbij de horizon waar ik jou misschien vind om even te kijken hoe het met je gaat dan droomvlieg ik weer terug en weet ik dat je me nooit verlaat…

Het is moeilijk vechten tegen brave wil en stank uit het rijke hemelwater, om tenslotte tegen klare drank en een afgedankte kater, de rug te moeten rechten als de kruik dan leeg is, wankel in gestelde stromen vaart het droes van kleine ziel, op de tere vleugels van een bodemloze boodschap, waarin zo vaak de inhoud beschreven…

met wijde zwijgende vleugels beweeg ik mij in mijn slapende wieg sierlijk zwevend tussen de heldere zeilen van de zeeën op weg naar een geheime verte die alleen een dichter zich verbeelden kan de vele meeuwen krijsen boven de bevuilde sneeuw het is pas halverwege de middag en de schrale winterzon gaat nu reeds verdwijnen in een veel te…

Vervilte hamers liggen stil in verroeste slotakkoorden dood samenspel in de paskwil waartoe aanslagen behoorden op alle zenders die ik zap dwars door klankbord van gekeuvel zoek ik de stok onder de klep van mijn dichtgeklapte vleugel spreek tot mij in alle tonen van onze pure partituur waar je zingt daar zal ik wonen en spelen tot het…

De aarde, blauw aangezicht in het kosmisch kille licht, ik wrijf je warm, op vlucht tussen de planeten, waarvan we vandaag de namen zijn vergeten, ik dichtte een arm om je middel heen. Je kwam liefde te kort, een woord waarom gelachen wordt, het blauw wordt ijs, daarna grauw, niet in meer staat innerlijk te bloeien, in de kou wordt alles…

zwartgele vleugels brengen natuur te dichtbij er zwermt agressie…

Vleugels gevangen tijd herschrijven geschiedenis, op dichterspallet. Penselen met verf, erkenning van z’n streken laat de schilder koud. Gerijpte vruchten, strelen kindertongen op de elfenbank en druivenrank Rimpelende meren, spiegels van luchtkastelen, zonder bewoording.…