Alle inzendingen over wachten OR schaduw OR donker

je nam je schaduw en verdween tussen bladerloze bomen geduldig maar tevergeefs bleef ik wachten op nieuw groen maar het donker bleef stil toen de tijd het ook niet meer wist besloot ik op zoek naar andere kleuren nieuw licht te zagen het zwart aan jou te laten niettemin mocht het ooit nog eens tot een ontmoeting komen…

In de schaduwen van de overspannen geest wacht angst zijn beurt af   …

Slechts wolken kunnen vreugde verdrijven donkere schaduwen die licht doorboren alleen in somberheid te beschrijven. Dan trekken kou en regen diepe sporen door al mijn mooie dromen van die nacht en mijn pen houdt die dag stil de wacht.…

in de schaduw van de wind strelen dromen vol verlangen donkere ogen en natte wangen…

In het donker van jouw schaduw zit een vergeten persoon verstopt die zich om de zoveel tijd van jouw ware ik ontpopt het is het andere deel van je ziel die nog nooit echt is benoemd maar ook wel in gefluister je alter ego wordt genoemd zou het slechte zich vertonen dan wordt het meester van de gedachten en zal dit monster zich belonen…

Zij staat als een statuut van geduldig wachten, terwijl de tijd geen tijd is en in haar illusie van zijn de minuten verstrijken die ze telt in haar gedachten, samen met het zwijgend luisteren naar het stervend gekreun van haar schaduw.…

Ik verstopte me voor de zon omdat ik bang was dat zij teveel van mijn gedachten in mijn schaduw zou vinden Want met mijn schaduw leef ik in harmonie ben ik één geheel licht en donker soms enorm groot en af en toe heel klein….…

langs de rand van licht donkeren de nachtvleugels vliegen schaduwen met ijselijke kalmte in evenredige vlucht…

mijn schaduw volgt je tussen bomen struikel ik sneller dan ik ooit zal kunnen lopen, ren je ik weet niet waarheen ik wil een schaduw volgt me tussen bomen doodstil wachten tot je roept mijn schaduw mengt zich met jouw duister tussen bomen struikel ik…

De dauw op het gras Doet alras De dorre dag Van gisteren vergeten De tranen der natuur Doven het vuur Van vaag verlangen Voor zeker een minuut of tien…

Een jaar. Een jaar vol spanning, een jaar met verdriet. Een jaar veel gelachen, maar wie ervaart dat niet. Een jaar veel drukte een jaar met pijn. Een jaar vol veranderingen, maar ook wel weer fijn. Een jaar vol met beleving, een jaar met zorgen. Een jaar met een afscheid, maar ook een jaar met een morgen….…

Met jou naar feestjes moeten gaan, en met schoolreisjes op je te wachten moeten staan. Als je ziek bent, over je waken. Samen met jou een cadeautje voor je juf moeten maken. Ze is veel te vroeg uit je leven gegaan. Maar ze zou al die dingen zo graag met je hebben gedaan.…

Je bent er nog. Ik praat met je. Ik schenk je thee in. Geef je een koekje. Vertel van alles over iedereen. Nee,ik ben je zuster niet. Je laat me lachen en weer huilen. Ik zet de bloemen op de tafel. Zoek je tas na voor kam. Je vertelt me over deze morgen Nee,ik ben je zuster niet. Je zegt me wat je zal gaan eten En vraagt of je fiets…

Een nieuwe periode in een het leven van ons kind. Ik moet er nog aan wennen, al weet ik dat zij het prachtig vind. De kleutertijd heeft ze gehad, er zitten nu serieuzere zaken in het vat. Ze leert er rekenen en krijgt nu taal, voor je het weet leest ze `s avonds zelf een verhaal. Die kleine meid, ze word zo groot. Ze past niet eens meer lekker…

Eén seconde het is maar even. maar je kan er zoveel in beleven. Er is gekeuvel of het is stil. Je denkt aan iemand zonder dat het wil Je hoort ze achter je praten maar bij die ene seconde wil je het niet laten. Nog één seconde er bij en dan is het moment weer voorbij.…

Lopen in het bos met de handen op de rug. Ik praat tegen de hond maar hij zegt niets terug. Waar gaan we heen, wat doet het er toe. Je gedachten laten gaan en ik word niet moe. Wat gaan we doen De hond kijkt me aan. Ach ja, laten we maar naar huis terug gaan.…

Het menselijk gelaat - hoe droef mistekend, des morgens in de tram grauw van de nacht, des avonds in de tram grauw afgejacht van al waar men zich deerlijk in verrekent. Retour kantoor, kliniek en magazijn tobt elk om wat men zich ziet tegenvallen. Zie in de mondhoek, onder de oogwallen onverwisselbaar de paraaf der pijn. Hoe als nu plotseling…

Zij sloot haar ogen voor de wrede zon en Ontvoer volkomen de aanwezigheid Der anderen. Zij heeft zich diep bezonnen, Zij was alleen geweest ten allen tijd. Achter haar warme oogleden begonnen De fluisteringen van de eeuwigheid. Waarom was zij niet eerder overwonnen En van haar liefde en haar smart bevrijd? - Toen zij haar ogen eind'lijk…

licht en donker een eeuwen oud gevecht de zon strijdend met een schaduw strijdend om het recht de wereld te veroveren licht en donker beide zijden van mijn hart vreugde, toch verdeeldheid ergens binnen heerst de smart van het verliezen van jouw licht het licht wat jij wegnam toen je mij verliet is vervangen door een schaduw verduisterend…

Gij draagt een schone vlechte haar allangs uw lage leên… - Het is een trage dag voorwaar van weiflen en van wenen. Het is een lengende avond van mis-troosten en mis-prijzen. ’t Is of de dag niet sterven kan en of geen nacht kan grijzen… - Gij gaat mijn duister huis voorbij, verlangenloos en rechte; ik rade uw naakte, magre dij; ik zie…

Als het donker teveel tinten duister kent donkeren de dagen als schaduwen voort volgen ze elkaar op zonder adempauze geef ons heden ons dagelijks licht want zonder warmte lijkt het leven een koude plicht…

Ongeduld staat op mijn voorhoofd, ik kan niet wachten, of dat nou om de post gaat, of wanneer ik de honden uitlaat, ik kan niet wachten tot ze " klaar" zijn. Wanneer het eten moet worden opgezet, kijk ik het bijna gaar het duurt te lang.…

Het is wachten op de zon die ik zou kunnen achterlaten als je tragisch zegt waarom ik je schaduw zou moeten haten.…

De avond heeft een gezicht van onbevangen dromen in de schaduwen die glimlachen zoals ze wachten en niets vragen wat alleen schaduwen wensen als ze uitdoven of een verlossing willen die de werkelijkheid zijn schaduwen ontneemt en alleen na een maagdelijke avond hen weer hun hopeloze schoonheid teruggeeft.…

de vleermuis en een glazen kat schedeltjes van ratten ik had van alles wat nam de donkere schaduw van het pad een paar lijkbleke skeletjes ging er snel mee aan de slag mijn raven zaten op hun tak te rouwen maar wisten vliegensvlug de restanten te verstouwen het elixer gloeide maanlichtgeel fonkelde wat sterrenpracht ik roerde het…

Ik zit aan de zee in de donkere nacht. Met ogen als vuurtorenlichten Tuur ik naar verre kusten en wacht, Op overzeese berichten. Ik zit in het donker, ik wacht, ik staar Naar schepen die langzaam komen, Met lichtende blikken zoek ik naar Het schip uit het land mijner dromen.…

als je de kooi bent zonder de vogel komt de ander die de vogel zal zijn durf hoog te zweven als je de zwaan bent de ander in de schaduw kijkt je na zo lang hij kan als je valt wees dan niet bang voor het licht en het donker ik kom uit de schaduw vang je, zonder te vragen, op…

Gedachteloos lopende woordeloos denkende wacht ik tot het donker mij inhaalt.…

Wachten op iemand die aan zal bellen. De avond rond beloven. Blijven geloven, ook als er niemand komt. Luisteren naar geluiden die vervagen, de wind, de verten diep in huis. Eenzaam zijn en traag, wanneer het donker komt, de schaduwen ervaren. Namen noemen en tegen muren praten, urenlang zichzelf verlaten.…

Licht van vormen of de schaduw van het geluid fluistert als één stem in de lucht, overal ben jij, wacht ik op jou, zelfs nu hoor ik jouw stem je lachen, als een echo dwars door muren als de roep van mijn hart -kom terug naar Huis.…