Alle inzendingen over wakker OR eenzaam OR opgeven

Uit angst geboren Door schuchterheid Getogen, Door ingetogenheid Bij de hand genomen De blik altijd Naar binnen gericht - Te bang, eigenlijk, Om naar buiten te kijken Laat staan om mee te doen, en Onder zware aardse last gezwicht…

Hoofd dat niet Meer wil - Benen vastgebonden Door onzichtbare Banden uit het Verleden die mij Het voortgaan Beletten Zachtgesponnen Zilverdraden Die als een Onverbiddelijk cocon Het lichaam omspannen Met verstikkende deken, Laatste halte voor De dood…

Mijn gedachten harken de duisternis bijeen In de groeven landt mijn spleen Een dag opent traag zijn luiken Mijn tuin aan ideeën netjes geschoffeld Angsten, onzekerheden weggemoffeld Een frisse herfstgeur dringt zich op…

Ik wil je niet verliezen in een stad vol onbekenden in een doolhof van mensen ik wil je niet kwijt aan een vreemde onbekende aan een mysterieuze ander ik wil je niet opgeven ik wil ik wil enkel jou…

Als je in je leven Het op wil geven En je hebt een sterk verlangen Om je oren te laten hangen, Ga je dan ergens bij opgeven. Want het leven Is vaak overgeven.…

ik begin er mee wit schittert eenzaamheid diep in de nacht door dromen verzacht schrik ik wakker in vogelengezang of was het de wekker ontwaakt in dadendrang nachtmuts, godendrank slaapt mij op de bank poeslief ligt morgen lief op mijn lijf wat wil ik meer, niets toch !…

En mijn gedachten je weer wakker maken. Met schaduwen die niet meer eenzaam lijken zolang onze zomergedachten niet verdwijnen.…

zag ik door de kieren kleine stukjes zee ik rook geuren van jasmijn en as vond ik achter een schutting verscheurd verdriet in zwart achteloos zand werd het nacht ik sloot eenzaamheid en liefde in mijn wakkere armen samen…

als alle hoop soms lijkt vervlogen, als je werd teleurgesteld, gekwetst misschien, bedrogen: geef nooit op! als het te veel is om te dragen, als je niet weet hoe je verder moet, als je bent uitgeblust, of lamgeslagen: geef nooit op! geef niet op voordat die laatste mijl werd gelopen. sta nooit toe dat zoet met bitter mengt…

Die ijskoude hand hield de luchtweg in zijn greep door zout water overmand lag ze laveloos op de valreep Geketend door de zwaartekracht Het onvermogen tot bewegen Brand als het hellevuur van de hogere macht Vormt littekens voor het leven Zie daar, voor het oog zo klein de resultaten van het rouwproces Gewist in het uur van de maneschijn…

Eerder moest ik weer voor een endoscopie De 12de maart voor een echoabdomen Om vervolgens de 14de uitslag te ervaren Ziekenhuis, zowel mijn vriend als vijand, want Ongeneeslijk ziek betekent treurnis alom Zonder schroom, maar met verdriet wachtend op Het Einde In 2015, nog 15 tot 20 jaar. In de mij Resterende tijd, moet en wil ik nog ontzettend…

ook al ben je nog zo sterk en kan je nog zo veel in je eentje vechten tegen eenzaamheid lukt je niet het leven is geen sprookje met een droomkasteel. het leven is hard met intens verdriet. Ik ben nu nog maar dertien. maar ik heb geen zin meer in het leven. Ik het teveel en genoeg gezien. ik moet het nu wel opgeven.…

De zin van leven en opgeven. De onzin van de maatschappij. De haast, de spoed, die doet mij beven. Mijn god, ik hou het niet meer bij.…

Striemende regen. Hij fietst alleen op de dijk. Ook nog wind tegen.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Zo als je diep van binnen weet er is iets waar je voor leeft De reden waarom je nooit opgeeft Het leven is een strijd die elk mens lijdt, elk mens zijn eigen strijd Vecht en uiteindelijk word je bevrijd Alleen de sterken zullen overleven De zwakken zullen opgeven Maar jij zult je strijd leveren Jij mag nooit opgeven Je hebt een rede om…

Alleen maar eenzaamheid en verdriet. Dan wil je niet meer verder gaan, alles vergeten wat iemand vindt of vond. Dan wil je eenzaam blijven staan. Dan wil je dat je niet bestond. En toch maar alleen weer verder gaan en niemand iets vertellen. Je zal je er zelf wel door heenslaan, je blijft het steeds maar uitstellen.…

Mijn wereld wordt steeds kleiner Hij krimpt van dag tot dag Niet dat ik dat erg vind En het leven minder mag Niet dat ik mij zorgen maak Om wat meer eenzaamheid Dat heb je of je hebt het niet Je raakt het nooit meer kwijt Niet dat ik echt wakker lig Van al wat is verpest Maar wel dat ik mij veilig voel In de wereld die nog rest…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Beloven dat ik alles vergeet wat ik nu lees en wat me weer wakker maakt als ik wil zoeken naar de knop die echte dromen minder eenzaam maakt.…

noemde men mij vroeger een kilometervreter vandaag heb ik halverwege moeten opgeven omkeren naar wat was ging niet meer heb dan maar stilzittend met herinneringen naar de toekomst gekeken waar ik met steunstok voor houvast op de tast zal verdergaan…

Wat als mijn verhaal al een einde heeft maar geen begin Heeft het leven dan wel zin Zou ik dan voor het onmogelijke strijden Of juist alles gaan mijden Opgeven staat gelukkig niet in mijn woordenboek Dus ga ik zelf naar mijn begin opzoek…

Al haalde Sam Pormes eertijds zijn bul In Jemen na een terroristentraining Toch heeft hij tegenwoordig naar mijn mening Van nieuwe strijdmethoden geen benul En dus dient hem te worden aanbevolen Dat hij zich weer vakkundig bij laat scholen.…

Jij blijft in mijn gedachten, Ik weet niet hoe je het doet, Ik moet niet op jou wachten, Maar weet niet wat ik anders moet. Telkens geef je mij weer hoop, Na zo'n liefde volle zoen, En als ik dan weer naast je loop, Dan denk ik terug aan toen. Het is nooit wat geworden tussen ons, En dat zal ook niet meer komen, Ook al hoop ik daar nog…

Als de avond is gevallen En de zon is heengegaan Denk ik na over de dingen Die ik tóch weer heb gedaan Steeds worden het er minder En mijn hart doet langzaam pijn Hoelang zal het nu nog duren Dat ik hulpeloos zal zijn Eerst mijn handen, werd wat lastig Toen mijn benen alle twee Kreeg een rolstoel en wat dingen En ik deed weer even mee…

Je ogen Een doorgrondelijke blik op mij gericht Verbondenheid Gevend, vragend om vertrouwen Alleen de liefde In stilte de handreiking Vragend, neem me mee Doe het voorzichtig maar neem me mee Mijn aanraking Jou ontvanging in vertrouwen Je wil dat ik je meeneem Voorzichtig maar stop niet…

Maar waarom opgeven als je door kunt gaan? Waarom stoppen met geloven als er nog hoop is? Sta op en ga door. Geloof in jezelf en ga er voor.…