Alle inzendingen over Samenspel

Een veelkleurig koor doorzingt de stilte van een hoge ruimte, serene klanken paars mengen gebroken wit tot lovend zilver in ijle hoogten zeeblauw overstijgend zweven tinten rust boven getroost turkoois, fluisterzacht omarmend wie in donker zijn gehuld delend, helend, zuiver samenspelend beweegt zich Geestdoorbrekend violet tot een…

Licht en donker in samenspel klassiek contra modern of allebei hard, luid, zacht of erg schel, vertederend harmonieus en vrij. Van Naturally 7, Remy van Kesteren, tot Ozark Henry en Anastacia toe, zag ik Il novicento schetteren, alleen the Jacksons oogden moe.…

wie haar beknot ontmoet een wilg dwars en lichtelijk onwillig loopt ze uit door zagen uitgedaagd de spiegeling van het water speelt met haar silhouet grillig samenspel van zon en golven de zon maakt haar gedwee en zo gewillig beknot haar niet ze werpt zich vanzelf voor je voeten als je haar laat en slechts bewondert weldra…

in het hart van het vuur waar de hitte overheerst tot felle hoopjes intens wit in gebalde knopen pure energie strekt de kosmos zich eindeloos uit vervoegen hel en hemel zich in samenspel tot aardse taferelen voeden hongerige vlammen flitse fantasma's vol prisma's die stralen werpen in het rond en winden stevig stromen laten wervelen door…

Je ziet die jongens weeklijks in keurslijf de velden betreden op wankele benen hun neuzen wijzen al naar hun tenen hoogste tijd dat ik nu de Beurs schrijf U die Ajax in delen splitste en heeft genoteerd kijk toch - de handel zo gaat naar de knoppen beweegt er één je ziet al zijn maten stoppen bij samenspel zijn de acties tegen elkaar gekeerd…

En daar tussen in goddelijke handen die spelen met het licht op jouw lichaam, een regenboog van vlinders, schaduw van vogels, een myriade van lichaam van vleugels en vreugde draaien en duiken in een samenspel van liefde.…

Niet gegeven Terwijl 't fysiek zich heerlijk laaft Op dicht gezette gedachten Zich baadden in de warme zon Vliegt mijn kracht van 't oosten naar 't westen Door een muur van verlangen Wier schaduw zacht haar zijde streelt Haar eenheid in zijn verlangend Samenspel van samenkomen 'k GUN MIJ JOU, MAAR GUN JIJ JOU DUS MIJ?…

het levenspad waar de een de ander volledig en aandachtig proeft en verslindt worden gretig volhardend de jaren van passie gekauwd en verteerd waar liefde hen leidt tintelt en bruist het verdubbelt zich hun geluk in delende vriendschap die dromen doende de vreugde vermenigvuldigt waar man en vrouw zacht en toegenegen zich in samenspel…

zijn ogen waren jouw bevel voldoen moest je aan wensen van mensen om je heen dat was de gouden regel van het samenspel jaren heb je dat gespeeld attent en lief voor iedereen maar jij bleef in de kou kreeg van niemand liefde meer er was slechts één die bleef je trouw schaduw was er niet geluiden zonder echo's stond alleen in je verdriet…

prachtige vrouw kwam naar voren met een lichaam zo mooi als fluweel tot groot verdriet zag ik hoe zij met haar charmes jou begon te bespelen een laatste strijdkreet kwam uit mijn keel toen jij verkoos om onze bloedband te verspelen de liefde maakte een breuk aan vriendschap dat voor eeuwig bedoeld was zodat ons samenspel…

generatie Zijn eigen profeet Zijn eigen leiders Goed of kwaad Dat wat gebeurt Is altijd een resultaat Van iets Dat vanuit het niets begint Zoals bij de geboorte van ieder nieuw kind een nieuwe wereld Een nieuw geluid De wereld Gaat draait En beweegt Zich altijd en immer vooruit Doch wat maakt de tijd hoe ontstaat het grote mystieke samenspel…

meer een omhulsel ben ik slechts een krot voor afbraak in de steek gelaten leeggehaald tot op het bot lamgeslagen, zwaar gehavend voelt mijn hart, mijn lichaam aan wankel zoek ik naar een houvast struikelend over kruiend ijs maar de toekomst ligt in duister voor mijn ogen doemt het grijs waar is onze ziel gebleven weg is het een-twee samenspel…

De sleutel van ons oneindige succes moet je niet onder matten verstoppen Die moet je aan ons openbaren, want zo komen we er niet, zo zullen we nooit samenspelen bij volle maan Kom, vertrouw me, ik reik je mijn hand, dan pakken we samen de toekomst Zie je het ook mijn lief, onze nieuwe toekomst?…

zijn die de zon verlaten en mijn zomer het najaar inpraten telkens is het onwennig gevoel ieder levend wezen weet wat ik bedoel en toch word ik wederom verrast door het gebaar dat bij deze tijde past het maakt de oogleden zwaar wijl rijpe druiven zich herkennen in een nevelig gebaar trek je terug, roept iemand diep van binnen je zal aan een samenspel…

Onze mooie aanloop naar het einde van 't jaar winterse buien zo mild weten te verzachten grenzeloos in tijd sneller vooruit willen een warm samenspel van innerlijke krachten.…

uit de beginnende koralen met het slow van de juist passerende golfstroom en je een schitterend briefkaart model zag maar de post gaat alleen en de zegel neem jij mee het plaatje is compleet met rode mond en witte tanden lach jouw mediterraan lichtgrijs geblondeerd door de zon met donkere tinten in een pittig high light subtiel samenspel…

In Mexico heeft net een Hollands team De robotvoetbal-wereldcup gewonnen Er waren nieuwe afspeeltrucs verzonnen Daar liepen de een-tweetjes wél subliem Geen wonder dat ons vijftal won, en hoe Want overspel is voor Iran taboe…

Enkel de fantasie zou kunnen wedijveren, met wat als groene verneveling zichtbaar is, een samenspel van factoren, en zich bij weinig licht manifesteert.…

elkaar het weigeren van een hand ooit als schofferend gezien is ongeschreven wet geworden terwijl het geven van een zoen ons tot judaskus worden kan omdat elk contact met elkaar zo niet de dood brengen kan dan toch ons ziek maken mag zo giert ons een gure wind door het leven van alle dag waarop wij genieten moesten van het kleurrijk samenspel…

daar, waar dromen najagend met ambitie, inzet en overtuiging sturend op resultaat nieuw land wordt herwonnen uit het flevo waar inventief ontwerpen en gebundelde energie geworteld in de kunst van samenspel geïnspireerd door de passie van makers weids en krachtig als haar molenwieken hefbomen zijn voor bouwen met toekomst waar opgroeien…

hebben met ons in verlichting gewandeld herinneringen vergeten, beproefde kleine dingen pijnlijk verlicht, zelfgenoegzaamheid gespot… en herbekeken er was liefde, minder liefdevol en vol, de vragen, die ons terugbrengen naar nul, afgescheiden van onszelf, het samenspel wel waard, verteerd door nood aan zelfverheerlijking vochten wij hunkerend…

ik ben met pauk, viool en fluit met contrabas, cello, en luit met het spinet, de harp en hoorn uit innig samenspel geboren. hoor de violen met mij dollen, zie de trompetten wangen bollen, zij voeren steeds op uw rekwest mij voor u op, met groot orkest.…

portretten van rijkelijke klassieke bloemboeketten olieverf als kunst stroomt droomverloren, dynamische expressies, stillevens van bomen met vogelnesten, gespiegeld en nog niet op doek geboren een expositie door de gulle schildershand schilderde het oorverdovende zwijgen, essentiële structuren van stille schoonheid beheersen het woordloos samenspel…

begrijpen en voor wie niets te dol was samen wandelen aan het strand je lijf uitschuddend en je natte kop in mijn hand alert op elke beweging die ik maakte trillend van ingehouden spanning gefixeerd wachtend op het stille seintje zoals je was geleerd jouw blik in de mijne en dan de explosie van plezier rennen om die buit te halen samenspel…

begrijpen en voor wie niets te dol was samen wandelen aan het strand je lijf uitschuddend en je natte dop in mijn hand alert op elke beweging die ik maakte trillend van ingehouden spanning gefixeerd wachtend op het stille seintje zoals je was geleerd jouw blik in de mijne en dan de explosie van plezier rennen om die buit te halen samenspel…

Het is een aangenaam samenspel wat wederzijds energie geeft en doorgeeft... zo gewoon voor mij! Door mijn sterke en krachtige geloof blijft ons contact gaan en doorgaan voor een toekomst van morgen! Ik zal zijn in de wereld, daar waar geen staat van onvrijheid wil ademen... ik zal nieuw leven geven, maar vooral nieuw leven zijn!…

Zij bekijkt hem met een gerust gemoed, een samenspel doet haar goed. Zijn klavier bekijkt ze met tederheid voor ze haar vingers buigt naar de toetsen. Ze droomt weg in haar hartverwarmend werk! Haar gedachten zijn bij zijn mooie lijf, behangen met alle soorten klokken In zoveel toonaarden, als er kleuren zijn.…

Ben ik slechts een samenstel van daden Of beweeg ik me als een machine voort ben ik uit een oerkiem voortgekomen en groei organisch naar een ideële poort of ben ik slechts een samenspel van krachten dat stoeit, met in en tussen, elk mijn hersensoort sta ik hoog verheven of lijd ik onder duistere machten en vat ik stuur of mis de zin van dit…