Alle inzendingen over bomen OR natuurlijke vormen OR ingrijpen mens

Wij konden ons niet bij elkaar verschuilen: Een mens, eenzaam, ziet zijn zwarte eenzaamheid Dieper weerkaatst in de ogen van een ander - Maar als de winden langs de daken huilen, Vergeet, vergeet waar ons zwak hart om schreit, Lach en stoot glazen stuk tegen elkander.…

Ik droeg nog kleine kleren, en ik lag Lang-uit met moeder in de warme hei, De wolken schoven boven ons voorbij En moeder vroeg wat 'k in de wolken zag. En ik riep: Scandinavië, en: eenden, Daar gaat een dame, schapen met een herder - De wond'ren werden woord en dreven verder, Maar 'k zag dat moeder met een glimlach weende. Toen kwam de…

Een ezel is een heer met een staart, Die hij van achteren draagt, als een paard. Het verschil tussen ezels en geleerde doktoren Zit hem soms minder in 't hoofd dan wel in de oren.…

Het kalf Kent een natuurkundige maar half Daar er geen tijd is om het te bestuderen, zo gauw is het uit de kleren Intussen weet men uit Plinius*, dat dit dier Gewoonlijk PA! zegt tegen een stier En tegen een koe: MOE! En 't antwoord is dan gewoonlijk BOE! 't Geen in het chinees zoveel wil zeggen als HOW DO YOU DO? Voorts zeit hij OOM tegen…

hij spreekt me toe met ruisende woorden ik luister naar mijn oude vriend en laat me door zijn milde stem bekoren zoals een kind nog heimelijk bomen ziet…

onder langgerekte hooggestrekte bomen woon ik in een groot geruis wiegend in de ruimte sta ik boven op mijn lemen huis. als de bomen ben ik langgestrekte ruisvrouw in de wind.…

boom zijn waarom niet nu, je danst De ballerina danst ook mee ze kan niet meer toekijken Het geluid van een motorzaag verstoort het dansende geheel alle bomen verstijven tot hout de ballerina vlucht hinkend -Ga nu- zegt de oude red degenen die je reeds zijn voorgegaan Ik ben op weg naar het geluid van stervende bomen…

De boom pleit net als Nietzsche voor een nette terra-sofie met uitzicht op een parel: moeder Aarde, zo vol magie, een hemel... Als dank hiervoor worden zij in de Amazonedelta massaal vermoord. De longen van de aardbol krimpen in, steeds meer...…

laat me een boom zijn en een boom ervaren Ik heb die ijdele droomwereld niet nodig om me tot leven te wekken Ik wortel in mijn inheemse wijsheid onverschillig voor de leugens van de mensheid ongevoelig voor het falen van een onbepaalde god altijd groeien om energie te geven zuurstof strooien, stoer en stom.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

mens zijn arbeid toont is herrie kunst en natuurlijk weer ons verdiende loon…

Reclame is een uitgezaaide tumor die woekerend en agressief ten zeerst ingrijpend al de media beheerst en nu durft men te spreken over ‘humor’?? Het smaak- en oeverloos de buis bevuilen is weerzinwekkend en slechts om te huilen !!…

Nu duidelijk een grens is overschreden Moet Timmermans voortvarend aan de slag: Bepleiten dat zoiets gewoon niet mag En ingrijpen niet langer kan vermeden Dus ga, Frans! Neem geen enkel risico En dien een resolutie in of zo…

Ik tel je rimpels als jaarringen van een boom weggelopen sporen. Het lot van de mens valt samen met de natuur geluk komt van ver. Waarheid als een haiku de cirkel is rond zonder eind of begin. ----------------------------- Ik ben klaar om te komen maar niet om te gaan ik heb nog zoveel dromen laat het licht nog even aan.…

Als er in een bos o zo verlaten een blad dwarrelt van de bomen Niemand heeft het in de gaten Er geen mens is langsgekomen Als er in een bos o zo verlaten een takje knispert of verbuigt maar er is geen sterveling die hiervan getuigt Als er in een bos o zo verlaten een geluid voortkomt uit de natuur niet eens heel bijzonder tijdens het…

Winterzon schijnt vol door bladerloze bomen lustig baart natuur.…

Maar: een mens mag zich druk maken (niet vet) om datgene wat haar of hem nou NET het meest bezig houdt. Want: natuurlijk zal er altijd iets anders zijn waar een mens zich druk over maakt, echter: het is het geschrevene wat doorgaans de ziel het meeste raakt!…

Hij zit in de bus en stinkt naar ranzig vet, nee meer een zure bom van flink formaat. Ik zie hem gaan en weet niet waar hij gaat, zolang de deuren open zijn kan ik hem achterhalen. Gebogen is de straat als hij en er is niemand die mijn oog zo plaagt. Wat dondert het, ik ga hem achterna; nieuwsgierigheid is ook een daad.…

Ik voldoe niet langer aan jouw norm, met mij nog leven doe jij voor de vorm. Het voorlopig dulden is gebleven, hoelang heb jij me nog gegeven? Wanneer heb ik volledig afgedaan, of zal jij zijn weggegaan? Ik pas niet langer in het plaatje, o, verdraaid rot op, ik haat je.…

een gedachte denk ik en ik zie mezelf schrijven woorden op papier…

jouw draden met mij verweven samen één patroon voor ‘t leven…

Als alles tot een kunstje wordt Geschiedenis herhaalt Begrijp dan goed, want tijd is kort Dat ieder wel eens faalt De kunst is juist het voor te zijn Al valt het vaak niet mee Het woord wordt zin, de zin wordt zijn En alles wordt dictee De vorm dicteert Onzin regeert De kunst is juist het voor te zijn!…

Ik, schreef de dichter in zijn gedicht zonder te beseffen dat er lezers zijn die er klakkeloos van uitgaan dat hij zijn eigen hoofdpersoon is Ieder heeft een rol te spelen - een schrijver evenals een lezer Ik beval, schreef hij dus over haar maar een lezeres uit Gent sprak hem bestraffend toe: dat kan niet, je bent een vent…

ik fluister woordjes in de regen vang een regenboog met mijn paraplu dans de zonnedans in grote plassen tot zij mij lieflijk omarmt nodigt ze me uit tot grote avonturen daar waar wolken niet reiken kunnen lacht schoonheid mij tegemoet evenals zij die zich al eerder overgaven daar schijnt een andere vorm van liefde die niet uit te leggen…

- voor dennis mens ben je - uit liefde geboren - steeds groter groeiend door en met wat je eet wat je ziet wat je hoort wat je leert wat je voelt wat je doet mens ben je - uit liefde geboren - steeds groter groeiend door de liefde van anderen voor jou door de liefde van jou voor de ander steeds groter groeiend word je gevormd…

uit een vorig mistig leven in een door mij nog niet ontwarde lus zij keuvelt in die tijd met de stuurman voorin, de lijndienst is later opgeheven nu is ze in beitelen bedreven iets in haar beroert haar handen met ijzer brengt zij het doodse tot leven schept ruimte voor een ziel die langzaam uit het universum mag landen zij voelt de vormen…

hoe vormen zich passen in willekeur tot grillige hoekige fragiele fundamentele aforismen verlijdt het heden naar de bouwers van de eerste op maat gesneden steden zowaar is geen stad aan mij gelegen, ‘ k ben een stakker en schoof me buiten plicht en vreedzaam denken het cillicium wurgt me in een tot koud geregen aanhoudende greep…

Ik hoorde van de week in het journaal Het LAKS wil dat we voortaan in de klassen Ons taalgebruik ingrijpend aan gaan passen Meer positief en meer genderneutraal Zo’n richtlijn moeten wij toch honoreren Ik zal vandaag op een terras doubleren…