37 resultaten.
Topontmoeting
snelsonnet
3.1 met 12 stemmen 934 Het Midden-Oosten likt zijn nieuwe wonden
En daarom gaan Barak en Arafat
Vandaag geheid verbitterd in debat
Wie of het eerst de strijd heeft aangebonden.
Toch is die vraag niet zinvol bij zo'n top.
Nu telt alleen: wie houdt het eerste op?…
kamp De Beetse
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 83 Nog wat later
zitten Duitsers
NSB-ers er gevangen
één barak staat er
nog vandaag
probeert te vertellen
moeilijk voor te stellen
hoe het kamp was
al die bomen er omheen
maken het zo knus
dat moet juist niet dus
haal die bomen neer
een paar barakken meer
dan voel je al die ellende
de kou
de angst
de sfeer
weer.…
Sharon
snelsonnet
5.0 met 3 stemmen 852 Omdat Sharon het ruim van Barak won
Treuren nu alle vredesactivisten,
Maar net als trouwens heel veel socialisten
Heb ik juist veel vertrouwen in Sharon.
Ze zitten daar in Israël op rozen,
Althans wanneer ze Sharon Dijksma kozen.…
tranen om Dachau
netgedicht
3.8 met 8 stemmen 258 naam en plek spreken hier nog
in schrijnende beelden
waar oude barakken hun duister
verleden nog tastbaar belichten
waar vergrijsde mensen huilen
om verzwegen jaren
tussen ijzige prikkeldraden
nimmer gewist…
de Bevrijding
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 601 als het gras weer groeit
is jouw oorlog niet gestorven
nog steeds wordt
in jou gestreden
ook al heb je
al lang geleden
de vrijheid verworven
je zwoegt in
opgejaagde dromen
en zweet aldoor
de angst van barakken
ja, je zult nimmer
aan het gevang ontkomen
en eindeloos naar
verlichting snakken…
welkom vreemdeling
hartenkreet
4.9 met 21 stemmen 751 ik zag een vrouw op de tv
die huilde om haar dode lief
gestikt in een inferno
hij was vluchteling
en gij mevrouw Verdonk
hebt hem gehuisvest
in een barak op Schiphol
het einde kwam
door vlammend rood
nu is hij dood
en eindelijk ‘vrij’
ik schaam mij
dat ik Nederlander ben
en vraag me af:
schaamt u zich ook?…
De laatste Trein
netgedicht
4.1 met 12 stemmen 566 Opeengepropt in een kleine barak, wachtend op de laatste trein.
Wachtend om uitgekozen te worden voor Auschwitch
met de laatste trein.…
Trump wint nipt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 185 Hij, Donald won nipt
met 4 stemmen
op haar, Hilary
4 wilde jaren volgde
maar de verlossing kwam
in 2021
in een vrouw, zwart
een mens met
visie, empathie en levenservaring:
Michelle Obama
en Barak haar man werd
de leukste first man ooit
'a real black gentleman"!…
de dood in sepia
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 122 onze ogen
registreren
verkleurde
barakken
wachttorens
het prikkeldraad
diepe barsten
in droge
grond kerven
sporen in
beladen
aarde
vanuit de
dakgoot
fladdert een
mus naar de
plas water
in de modder
een kraai
ontwijkt het
aangekoekte
leed onze
zintuigen ruiken
de sepia dood…
Nummer B 0698
netgedicht
3.3 met 14 stemmen 424 laat zijn tranen over Poolse akkers lopen
bijtende kou kan hij verdragen
maar nooit, slijt het snijden
van stilte
in voetstappen die vertragen
weer ziet hij de barakken
waar zijn ziel werd vermoord
en waardigheid verkracht
hij brengt zijn hand naar de borst
zijn stem stokt, ze stalen mijn naam
ik werd nummer B 0698…
JHWH
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 134 Wat ging er door je heen
Eenmaal opeen geperst op weg
Was er de ruimte nog om zoals
Je dat wilde je handen te vouwen
Of was het leven te verstoord
In veewagon twaalf voor een
Hart zo oud als een aartsvader
Koekoeksbloemen en lupinen
Speelden op de hei woestijntje
Toen je zingend de barak verliet
De macrokosmos in je binnensfeer…
Sterven is niet eenvoudig
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 237 Geen koele nacht
die me wakker laat
in dromen die mij ontmoeten
en ik het duister
getijdeloos laat gaan
terwijl de echo sterft
in het wit van een barak
sterven is niet eenvoudig
wanneer ik waad door het
rijke licht dat me tracht te
doorgronden en ik dankbaar
ja toch wel, mijn evenbeeld
laat schijnen in de
glinstering van je ogen…
Het kamp
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 284 Prikkeldraad
wachttorens
grijze barakken
staan somber in de lentezon
ijzeren deuren
ijzingwekkend
de muren
zijn gestolde angst
Hier was de zon
van het lichte tedere weten
die aldoor straalt
gedompeld
in asgrauw
Hier verkrampte
het leven in het sterven
tot een verstard gelaat
Buiten
rond de plek der gehangen
bloeien…
65 jaar Westerbork
netgedicht
4.2 met 9 stemmen 415 Barakken, ramen die bestemd waren voor wezen
die met ruimteloze schreden de dag afwachtten,
muren van prikkeldraad niet zagen verdwijnen
eenzaam als de dood,
zelfs de andere kant van het draad was zonder licht
ze hebben getracht een eigen kamer in de wereld te zoeken
uitzicht op vrijheid , plafond en die binten
kregen ze nooit meer uit…
in schaduwen die huilen
netgedicht
3.7 met 9 stemmen 814 je eerste zin
in schaduwen die huilen
ik kan me niet verschuilen
in de woorden die ik las
muren met gebroken glas
vrijheid die in scherven brak
je hebt de boom betast
haar bast weet van verjongen
de kern is nu spijkerhard
herinneringen zijn verdrongen
ramen ogen donker
in het bos fluisteren de bomen
de wachter terug te komen
de barakken…
Nooit meer Auschwitz Birkenau
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 71 Al zijn de barakken verzadigd van tyfeus en verdriet
door verhalen vergeet de mensheid dit nooit niet.…
Holocaust
netgedicht
3.1 met 11 stemmen 422 wegzak
in een witte smetteloze wereld, waarin
ik gewichtloos zweef, de eeuwige pijn
in mijn lijf verdwijnt en ik geen zin heb
terug te keren, weet ik zonder verdriet,
dat ik stervende ben en dat het goed is,
mij niets onmenselijks overkomt, geen
lichamelijk aftakelen na vernederende
geestelijke mishandeling in ‘n schurftige
barak…
Dwaze moeders
netgedicht
3.2 met 12 stemmen 781 Zachtjes en voldaan
slaapt een ruige wereld
buiten de barakken
ligt een vijg van kots
makke dwaze broeders
slapen achter heuvels
hun moeders zwerven in geduld
en beven in hun trots
De sterfelijkheid van liefde
graaft zich in duel
een ademtocht breekt vuige loeders
de sabels hun gezel
Een stoffig zadel
verrotte akkers
mirakels schermen…
Ik droomde
gedicht
3.2 met 5 stemmen 3.435 Hij ontwaakte,
stond op en ging naar buiten; er brandde licht in
nog maar één barak
hij klopte
op de deur, opende die. Onder een lamp zaten
kaartende bewakers tegen wie hij zei:
ik ben zo bang.
's Ochtends probeerde ik me voor te stellen
hoe ze keken.…
bloemen in prikkeldraadgroen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 612 ik heb ze gezien
schoenen en wat laarzen
de voeten miste ik
ze zijn toch ooit gedragen
zocht sporen
in barakken en kampen
voelde de kilte
ondanks talloze lampen
las op de muren
de wanhoop van toen
ze doodden hun uren met
bloemen in prikkeldraadgroen
vloeren zijn versleten
en deuren kraken hun
het eindeloos vergeten
als de wind ze…
Aktion T4 Brander
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 108 hij stuurde foto’s
van zijn carrière switch
snapshots in zwart-wit
witgepleisterde
barakken leken op
Tiroler huisjes
namen dragend als
Gottes Heimat en Schwalbennest
aangeharkte tuintjes
op de achtergrond
dwangarbeiders figuranten
in burgerkleding
aan de horizon
torenden in de verte
twee grauwe grijpers
een witte schoorsteen…
veraste kreten
netgedicht
4.2 met 12 stemmen 312 tot stompjes uitgekleed
werden ogen
gebroken
in het godvergeten licht
baarmoederloze barakken
vol doden van vroeger
tot nu
waar
ontbloot, duizenden
en duizenden
werden beroofd
in een verschuivende, reeds verlaten,
bestemming
waar zijn de kinderen?…
Stel je voor
gedicht
3.7 met 15 stemmen 3.788 stel je voor dat er diep binnenin je
een buitenland ligt, dennen,
sneeuw en barakken, land
zonder bodem, je haalt het niet op
stel je voor dat de tijd niet bestaat
en jij wel nog, stel dat je nooit abrikozen
gegeten hebt, trouwens, het woord
abrikoos was verdwenen en moskou,
je broer, promenade, ze waren geweken,
terug naar het schuim van…
Havermoutpap
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 67 De haan tolt rondom vekelmanen
't Zijn krissen van é climanès
De mèlcoeur van de ha em es
Is mo barak der hectoranen
Toch is er maar één met een messie
Da's visserman ofwel piscator
Zee bee komt van ulanbaator
Reizend in haar lege flessie
Een vrouw zich noemende een schrijver
M/v croquant als een man
Daar snap ik echt geen splinter…
De droom van Auschwitz
netgedicht
4.2 met 18 stemmen 936 De treinen zijn lang weggerot
toch rijden zij nog elke nacht
hun gruwelritten naar de dood
Het schrille kermen van de remmen
de stemmen, och…, ze zijn verstomd
maar klagen luidkeels nog hun nood
De barakken staan verlaten
muren uitgemergeld overeind
diep in geleden pijn gestoken
De ovenpijpen zijn kapot
als rook in dromen opgegaan
van…
Burgemeester Buiskool
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 69 Jan Buiskool de drijver
gehaat en geprezen
voor werkverschaffing
de werklozen vrezen
een meter diep omspitten
het Weenderveld
als je je schop breekt
een nieuwe
van je eigen geld
loodzwaar werk
slapen in barakken
karig loon en
lange dagen
eigen kleren dragen
in weer en wind
de hel van Jipsinghuizen
het was meer geld
dan je ontving
van…
in het duister geklemd
netgedicht
4.4 met 11 stemmen 422 barakken waar doden verblijven
half in muren, op betonnen vloeren, in oneffen uren
half boven grijze wolken, ergens hoog
ruggengraten, gebroken in een gracht met as
en weke lijken, er is geen steen meer, niet eens een boom
die nog kan slapen
met mijn witte handen raak ik een naam aan,
het glasraam waarachter ogenblauw
staart naar wanhopige…
Deze foto’s, het is een onverteld verhaal
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 61 Hij zit nu al ruim twee jaar in dat kamp,
zij mag alleen binnen dat oude terrein
pal naast de barak en het prikkeldraad
haar voeten en amper rechte rug plaatsen.…
Montparnasse
netgedicht
2.4 met 9 stemmen 904 Ik sjokte door de heilige straten,
terwijl ik dacht aan al die schrijvers
en schilders die ooit hetzelfde deden,
ik bezocht de plekken waar Rimbaud zijn
onderkomen had genomen, ook met Verlaine,
vlakbij de ingang van de Sorbonne,
waar hij door soldaten is verkracht, dat
ging me te ver, met mijn sperwerogen zoemde
ik in en waande ik de barakken…
Uit de serie: Herdenking kamp Ravensbruck III ; Pourquoi pas?
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 627 Het werd het opeengepakte tijdstip, de dag zonder schoen
een razzia, de vrachtwagen, de trein, de barakken
en ik trok helle troost uit de dag van ooit.
Alles versneeuwde in mijn hart er was geen zalige weide
onder het koele dal met boven in mijn kruin een hemel.
Toen we terugkwamen woonden anderen in ons huis.…