75 resultaten.
Zeemansgraf
hartenkreet
4.1 met 7 stemmen 370 Golven bewenen
gezonken tranen met een
melancholisch lied.…
Zomer
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 592 Stralende zon,
reikende straal
Kabbelend water,
beschermende boom
Ik, in het gras
melancholisch en loom…
Melancholische morgen
hartenkreet
3.2 met 5 stemmen 601 een vochtige ochtend
na een nacht vol regen
de koude wolken hangen veel te laag
de koffie is te flauw
de bloemen zijn teneergeslagen
zelfs het gras heeft geen zomerse gedachten…
geen zomervogels hier
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 122 melancholisch en dreigend
leven we aan de rand van het ravijn
onder het oppervlak van het water
groeit de duisternis
de tijd als leven in een rechte lijn?
geen zomervogels hier…
Camaron en de Paco de Lucia
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Prachtig de stem en prachtig het gitaarspel,
Ik heb het over Camaron en Paco de Lucia,
Die liederen hebben gezongen als de Seguiriya
Euforisch als men zich voelt bij het gitaarspel,
Melancholisch wordt men als men de stem
Hoort, hij heeft toch zo´n warme stem…
Lopende band
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 Zinkende gedachten
Fluisterend ingekaderd
Melancholisch
In zwart wit
Ik trek je aan
Drievlaks, en profile
Passend
Bij mijn kleurrijk innerlijk
Spinnend
Kroelend
De hele avond
Op de lopende band…
De echo van Ger Smit
snelsonnet
2.0 met 1 stemmen 300 Een stem van peutertijd tot puberjaren:
Bor, Smirre, Grote Smurf en Rataplan
Er restte in je hoofd een echo van
Al blijf je de herinnering bewaren
Als Bor de Wolf het kon, dan klonk er nu
Een diep, doorleefd en melancholisch húúúúú...…
Daar
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 143 ik leg m'n oor te luister
geroerd door de toon van
melancholische strijkers
nemen zij mij
ogenblikkelijk mee
naar verre oorden
daar waar toewijding
de boventoon voert
men elkaar woordloos verstaat…
Melancholische nachtrust
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 446 Prettig vind ik de nacht
ik geniet ervan, zonder weemoed
Het is niet iets waar ik naar smacht
en toch, prettig voor mijn gemoed
Er zwijgt een donkere sfeer,
die verlicht wordt door helder denken.
Ik neem haar op, zonder verweer
en weet dat zij mij dit wilt schenken
Turend naar de horizon
voel ik mij zo alleen
Maar de nacht is waarmee…
Melancholische nachtrust
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 631 Prettig vind ik de nacht
ik geniet ervan, zonder weemoed
Het is niet iets waar ik naar smacht
en toch, prettig voor mijn gemoed
Er zwijgt een donkere sfeer,
die verlicht wordt door helder denken.
Ik neem haar op, zonder verweer
en weet dat zij mij dit wilt schenken
Turend naar de horizon
voel ik mij zo alleen
Maar de nacht is waarmee…
Melancholische gedachten.
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 549 ik heb haar gemist
de herinnering knaagt aan mijn geweten
besef thans,rechtop in bed gezeten
dat die herinnering nooit vervaagd.
ik heb haar soms echt gemist
mijn oude liefde van zo vele jaren
toen ik de gehele wereld kon klaren
haar adoreerde, begeerde en;
haar plotseling de rug toekeerde
ik heb haar af en toe gemist
als ik me verschool…
Gymnopedies nr.1 (5.57)
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 210 'Honfleur' als een diepe
melancholische zucht
waarmee de componist
wel raad wist...
de weemoed van aflandige
klavierklanken van Satie
geven op tedere wijze
de gevolgen van wisselwerking
in nauwelijks zes minuten weer…
Gebroken
netgedicht
3.6 met 10 stemmen 332 Met één hand breek ik de golven
hang hen bruisend aan de wind
waar ze verwaaien tot een lied
dat melancholisch zingt
over oneindigheid
ongrijpbaar hoog
diep in gevoel nabij
en met de andere hand
streel ik de branding
van je wang…
Vluchtige herwaardering
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 237 Licht melancholisch menselijk tekort
Vervat zowel in proza als gedichten
De moeite om voor even uit te lichten
Daar de auteur toevallig honderd wordt
Want ach, 't is rond Carmiggelt na zijn leven
Als Juffrouw Nifterink zo stil gebleven…
De twee jaargetijden
snelsonnet
3.3 met 3 stemmen 218 Augustus was zeer zelden maar zo koel
Hoe laag - gemiddeld - was het aantal graden
Dat liet zich zonder cijfers ook wel raden:
De statistiek verstevigt het gevoel
Vroeg-melancholisch ploeg ik door de hitte
Die dezer dagen even dwars komt zitten…
Dominus illuminatio mea
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 490 Een klagende viool
In de decembernacht
Een stem in de verte bezingt de wanhoop zacht
Waar is het licht dat nu zou komen
Waar is de hoop die werd verwacht
De stilte verstikt
De silhouetten van de bomen
Er is iets op komst
Al weet niemand wat
Een onweer, een kracht
De tijd is hier
Dat ons onheil wacht
Dominus illuminatio mea
Want het donker…
De muziek
netgedicht
1.9 met 14 stemmen 146 raakt mij in mijn wezen
stil word ik er van
mijn lichaam steeds lomer
het denken dooft uit
stilletjes danst mijn binnenste
op de ritmes mee
in een eigen tempo
golft het door mij heen
steeds meer ontspannen
een diepe innerlijke rust
alleen het melancholische
stemt mij wat bedroefd…
slaap (2)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 192 de slapelozen van de nacht
gevangen in het geluid van de ademhaling
belegerd door melancholische tobberijen
en altijd de angst om de kust te verlaten…
Natuurhoorn
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 442 Jou daarop zien spelen, een melancholisch geluid
Jouw knipoog verdrijft elke treurigheid
het is goed gesteld met onze tederheid
Alsof je zeggen wil: Kijk eens liefje
zonder knoppen en ventielen speel ik voor jou
speciaal een hemels ontroerend muziekje…
The realm of mists
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 343 Langzaam
vertoeft haar geest
door dat verre land
vol nevelen
eenzaam drijft heimwee
haar langs beken met helder water
en geuren
van frisse ochtenddauw
de melancholische klanken
weerklinken nog altijd
over de heuvels
en de groene velden
daar waar eens
haar thuis was
in dat verre
verre verleden…
Wetend dat ik jou mijn tranen schrijf
netgedicht
3.5 met 10 stemmen 724 Met het uitzicht op de einder
waarin de klok onze tijd uitwist
met het inzicht
in al het broze, vergankelijke
wetend dat ik jou
mijn tranen schrijf
zingt jouw hart
melancholisch,
onbedaarlijk
hopend op troost
voor een bittere nanacht
Als onze wegen niet meer
onafscheidelijk zijn
ook dan zal ik naar je reiken
jou hunkerend…
twee in buurland
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 160 Melancholisch gewaar
in twaalf stappen
de weg en het gevaar
wie zal `et ooit snappen.
Iedereen een eiland
niemand de rots
in de branding
en uit de brand
het schouwspel
de leugen
rond en rond…
De stam
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 93 Geef mij regendruppels spelend
met de splinterlaan als achtergrond
melancholische woorden helend
mond vol volgende morgenstond
Lantaarnpaal en je kraag omhoog omstandigheden
gegarandeerd is niks in dit leven
morgen wordt er een vebod op gedaan
tot dan klinkt muziek op de laan
Splinternieuwe gemoedstoestand ten tonele
gebracht
eendracht…
waarom herfst
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 131 waarom herfst het zó
goed doet in gedichten
wellicht door het verkleuren
van het bos in herfsttij
het vallen van blad raakt
een melancholische snaar
als heimwee naar weerom
een vervlogen zomer
zwak zonlicht laat dauwdruppels
nog glinsteren aan de herfstdraden
alles is essentieel voor 't gedicht
en het maakt het de dichter
iets lichter…
Baai blues
netgedicht
3.1 met 47 stemmen 1.438 de wind blaast een blues
door onze verwaaide haren
we deinen mee
met melancholische golven
terwijl we nog wat tijd stelen
uit de verstrijkende zandloper
je fluistert zacht
adieu cherie
ik vang je woorden
op mijn lippen
polijst ze, kus je
nog eenmaal
we overstemmen de branding
met een laatste liefdeskreet
en dragen de nacht…
Voice of the Violin
netgedicht
4.1 met 7 stemmen 451 wat in gedachten verzonken
luisterend naar de muziek
voel ik, hoe in trillingen
van de strijkstok op de snaren
de stem van de viool
melancholisch of frivool
een sprei van innige klanken
kan leggen over het publiek
het zijn de handen
vol passie gedreven
die het timbre
in het hart laten komen
gelijk in vogelbomen
tonen zich zetten tussen…
Letterlijk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.362 De obsessie
Van melancholische fantasieën
Loopt uit mijn hand
Het blijft een leugen
Want de realiteit is
bij nader inzien gestrand
Met kinderlijke gedachten
Weggestopt op vochtige zolders
Mijn misplaatste gevoel
Gefuseerd als engelen met steen
Een beeld om aan vast te klampen
En afhaken is geen doel
Letterlijke woorden
Hebben mij het…
Instrumentaal
netgedicht
3.9 met 7 stemmen 831 Hij dronk whisky
aan de bar
zonk na elk glas
verder in zijn weemoed
zo zag de violist
die werd getroffen door
‘t intense dat bleef kleven
toen hun ogen even
samen kwamen
en de stilte zwol
toen
tonen melancholisch
vol
emotie trilden
als een onbekend verhaal
duizend maal verteld
maar nooit gehoord
daar de intentie van het woord…
September
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 158 Iets van rust, bijna symbolisch,
wat bezadigd, melancholisch,
nu het jaar flink overhelt.
Nevelslierten, lucht aan flarden,
dauwparels in een spinnenrag,
stralenbundels door gebladerte
van een koperen, omfloerste zon.
Hoe glorieus begint deze dag!…
De vier elementen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 435 kan verlaten
De Psychoticus gaat
de Cynicus haten
Het is balanceren en schuiven
met gegevens
Een oneindig leven
is er nodig, om
de som der delen
hun samenhang te geven
Hier telt de gezonde stem
van de Mysticus:
“ Sanguinisch,
cholerisch,
melancholisch…