6114 resultaten.
dichterlijke octrooi
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 het restant, de overblijfsel van de zomer
staan in schril contrast met wat ik
erover wil schrijven, kleine vergaar
dingetjes vallen in het niet
bij het schrale gevoel
waar dit seizoen op broedt
ruwe regens smeken de grond
om zeeën van verdriet aan te maken, armoe
hangt aan de twijgen en de geur van gaan
is een binnenkomer voor de late gast…
Het koude seizoen
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 311 Voor het koude seizoen.…
[ Hier zou ik willen ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 Hier zou ik willen
blijven, maar ik bederf het --
met piekeren hoe.…
winterse rozen
netgedicht
3.6 met 13 stemmen 491 roodglazuren rozen
groeien in koude nachten
geliefd in haar seizoen
haar lippen bleek en wangen koud
zo rook ik haar winter
als een geurmelodie
en haar geruis van bladeren
als een zacht geraas…
Gebroken wit?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 Onaantastbaar, de strijd in elk
seizoen met schmink bestreden
tegen de bederf van hun tijd
gesponnen, een moeder met haar
dochter niet uit hun baan te drijven.
Als zij de passen willen vervolmaken
om het wit opnieuw te vinden in de
tomeloze revelatie van hun lijven,
blijft de waarheid ondeelbaar,
het vervolg blijft speculatie.…
Geestverschijning van de meikersenboom
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.962 Tegels de velden op het suizend wiel
van de winter, de pottenbakker. Maar
winters gieten nu ook de ijskruik van
oogopslagen, blauwe tegelvloeren en
-wanden, kwik in de thermometers van
de zomer; onderwereld steelt nu smaak,
licht; vlekt het waas van de druiven;
roof in volle bloei zwaait zijn bijl.
Bij de geknotte linden is doorzichtig…
vijfde seizoen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 40 als de zomer te warm is
de winter te koud
de herfst niet wil kleuren
lente beloftes niet vervult
dan zoek ik
dan zoek ik
dan zoek ik
dan zoek ik
dan zoek ik
het vijfde seizoen…
Kerstmis
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 3.064 De winter draagt wit, oud en koud,
een nasleep van een uitgebloeid seizoen
dat donker uitschaatst over witte vaarten.
Wellicht is er gezaaid intussen,
- want tussen jaargetijden trekt
geen god een streep - en wordt
er al verwacht: een warmer kind,
een moederbuik, zoals vanouds.…
lijf -het witte kruis en zuider kruis-
hartenkreet
0.5 met 2 stemmen 1.559 goed zo nu alles wit houden alles bevroren
en dan danst de dood een langzame dans
die van een ijsbeer op de vlakte verloren
tijd valt als in een dierentuin van de schans
in een tijdverdrijf dat leven op wil sieren
er is niets meer te doen met de nood zo hoog
ik voel me als een aasgier nee een condor
leef van lijken ben zelf bijna uitgestorven…
Herfstige overpeinzing
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 123 Het jaar
en zijn getijden
elk seizoen
weet mij te
verleiden
tot overpeinzing
en verrukking
die beurtelings
strijden
om de vreugde
in mijn ziel
dit volledig
te ondergáán
ónder gaan
in dat palet van kleuren
en geuren,
in die
seizoenen
van koude, lauwte,…
het aards bederf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 herlaadt
de omgeving voedt met de
stilte van een val
grijnst dit obstakel als
een tegenwind zich wederkeerig
afwendt en de overwinning viert
met een vleugje zonneschijn
dan opeens uit het niets
briest de storm over de getrouwe
flanken die ons de zekerheid brachten
dat zelfs de herfst zich kon verwonden
aan de kleuren van het
aards bederf…
Een blijvend verlangen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 122 Kale bomen, koude lucht
te kille winters
ik slaak een zucht
en verlang weer
naar een warm seizoen
de bomen groen
een hittegolf
de zomer is gekomen
en nu het eenmaal zomer is
ga ik winterdromen.…
Seizoenen Haiku
netgedicht
4.6 met 7 stemmen 157 De vier seizoenen…
Koorts in een seizoen van kou.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Koorts in een seizoen van kou
in graderingen van het niet bedoelde.
Een geestelijke overmeestering
van iedere lichaamscel, die zich
met die koude rillingen nog niet
eerder zo gelukkig voelde.…
Afstand
hartenkreet
1.6 met 5 stemmen 691 Deze koude komt niet onverwacht
elke keer dat ik dit seizoen inga
besef ik dat ik deze koude weer tegenkom.
Door de wind uit elkaar getrokken voel ik de afstand
ik hou je hand vast
maar ik voel hem verstijven
hou me steviger vast, ik verlam
dat ik hierdoor keer op keer onder je ogen weg glijd…
Nooit tevreden.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 753 Elk seizoen van het jaar
brengt zijn eigen schoonheid mee
en over alles hebben we te klagen
dus eigenlijk zijn we nooit tevree.
De zomer vinden we te heet
de winter weer te koud
de lente kan er nog mee door
herfst is waar je niet echt van houdt.…
Roer de trom
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 163 ik ben de koude zat
roer de trom
op een bevroren regenton
ontwaak maar kikkers
uit de winterslaap
en kwaak het voorjaar aan
kom knollen
scheur je ronding open
laat de eerste lentekleuren lopen
ruik de onmiskenbaar
nieuwe geuren van
het pasgeboren pril seizoen…
late lente
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 190 het nieuwe hekwerk
als toegang tot
een late lente
goddank komt eindelijk
het seizoen op gang
tedere zon kust zacht de aarde
als bij het langverwacht vertrek
van kilte van de koude nacht
terwijl de mens hartgrondig zucht
wenst hij de kou moet uit lucht…
Zwart is onze Piet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 722 Het is een naam
Die treft geen blaam
Gewoon Zwarte Piet
Iets anders is het niet
Bederf nu niet onze traditie
Niet weer een petitie
Nee, we zetten gewoon onze schoen
En hopen dit nog jaren te mogen doen…
Mijn landje met regen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 404 In Spanje is mij te warm
In België is mij te Belgisch
Kinderen spelen op de weide
Vragen doen zij zo vaak
Over waar zijn de gele klompen gebleven
De zon gloeiend
Maar toch koud
Waar ben je nou?
4 seizoenen één land en dat is
Nederland…
Kortom.
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 984 Kortom,
wij zijn aan
bederf
onderhevig.
Tenminste
houdbaar tot...…
weer de herfst
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 405 de herfst gaat op
aan vallend blad
't seizoen vergrijst
in koude nevel
het geeft de dichter
iets van wrevel
te weten hoe
de tijd verstrijkt
maar ach de kleuren
inspireren en geven
zin aan het bestaan
dus rest het leven
met de waan...
het zal ooit weer
ten goede keren…
Rijk gevulde soep
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.036 deel je strandlaken
met een eigenwijze heer
deel de zon met me
en de liefde
bederf het gevoel
of geef er aan toe
ik kan niet wachten
en rol mijn passie voor je uit
geef jouw hemel
of open mijn hel
ik kan niet verbleken
mijn soep is rijk gevuld…
Volle oogsten
netgedicht
4.5 met 73 stemmen 101 ik wil
dat de zon
gaat schijnen
maar zij
breekt haar
stralen tot een
zielig kwijnen
verlang naar
een strelend plagen
door de wind die
als warmtedrager
met verrassend
koude vlaagjes een
frisse balans hervindt
geef mij maar
de zomer
met stukjes
prille lentebloei
groei die nog
seizoenen mee gaat
en ons volle oogsten laat…
water
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 183 zee,
een goed geoliede
machine
ben jij
dag en nacht
draai jij
op volle toeren
alle seizoenen
van het jaar
koud of warm
druk of kalm
wind of windstil
dat deert je niet
niets kan je
uit jouw evenwicht
brengen
jouw oneindigheid,
indrukwekkend
doch intimiderend
maar oh zo
prachtig!…
Waarschuwing
gedicht
3.0 met 2 stemmen 4.492 wij moeten
oppassen voor schimmel op de kin
ons hoeden voor vermolmde kaken
nauwgezet acht slaan op het verbrokkelen
van een been
laten wij ons tevens
wachten voor afschilfering der huid
daar dit alles zal betekenen
dat ook het lichaam aangetast zal zijn
door bederf en rotting.…
liefde doorheen seizoenen
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 224 de herfst winterde
jouw gevoelens
in een
lange diepe slaap
maar
de lente zomerde
die gevoelens
tot waar het nu
nog steeds
om draait……
ware
liefde!…
de lente priemt
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 170 wanneer de zon straalt in mijn kamer
en de vogels zingen hun mooiste lied
dan weet ik dat de winter mij verlaat
omdat lente voluit bloeien gaat
dan open ik alle ramen en deuren
en zing ik uit volle borst mijn… lied
terwijl ik volop kan genieten
van een jonge lente die priemt...
in al zijn geuren en kleuren…
Koud, zo koud .....
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 897 , zo koud ....…
Koud, zo koud ...
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 451 Heel even was de hemel daar
woordloos sprak liefde
de taal van morgen
ongebonden vrij
kun je niet bezitten
nooit bezitten
mag liefde
vrij zijn
of is verbondenheid
zonder ziel
eenzaamheid
kan houden van
de schreeuw verstommen
van verlangen naar jou
koud,
zo koud ...…