18909 resultaten.
Al spelevarend...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 kom, zet je,
en luister naar 't verhaal van Fram en Boos
die vrolijk bliezen op hun neptrompetje
mijn oren dul maar 'k gunde hen 't verzetje
hoewel ik het mij anders had gedroomd:
dat stille beeld uit oude prentenboeken
waar kindertjes te zien zijn bij 't ontbijt
met chocolademelk en boterkoeken...…
In wat grijzig wit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 wis langs mijn ogen
voel teruglopend zicht
door een onbekend
schaduwen verloor
alles langzaam contrast
verdween schoonheid die was
heb al jaren het
glanzen van kleuren gemist
vernisjes verworden tot
craquele in wat grijzig wit
ik weet het helderen
nog uit mijn jeugd
een sprankelende zon
in een wereld vol vreugd
alleen als het wintert…
de filosoof
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 358 een zaadje
van verlangen
in vruchtbare grond
koesterde het
voor droogte en kou
zorgzaam beschut
het groeide voorzichtig
doorstond de sei- en andere zoenen
werd trotse jonge boom
de kruin vol sappen
bruisende belofte
van schaduw en oogst
lente verraste met bloesemkroon
en zomer bracht licht
het najaar een korf vol ideeën
nu wintert…
leven zonder spijt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 398 ik wil je snelontwaken
zomer in je woorden zien
want als de dag begint
dan kus je me misschien
je wintert in je
nachtelijke dromen
kou trekt op in een lente
die nooit is gekomen
je zorg oogstte herfst
maakte vruchten vroeger rijp
maar bent jezelf helaas vergeten
daarvoor kreeg je te weinig tijd
bent eindelijk bevrijd
hebt…
pegelt ijs de stam
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 466 zacht buigen
witte vingers
het blauw van
onze korenbloem
weer terug in knop
het wintert
en wat sneeuw
smelt in haar
warme hart, strak
pegelt ijs de stam
in topzwaar worden
is de dood geboren
knakt de bloem
het tere groen verlept
raakt bed in donkere aarde
bedekt met vorst zal zij
geen koning kraaien maar als
lente…
dat wintert op het witte feest
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 717 je handen korenblauw
van kou en in je ogen kleurt
de zomer nog zijn bloemen
je lach ontluikt een lage zon
en in het schralen van de wind
geniet je een gefluisterd lied
je bent altijd
een vrijheidskind geweest
dat wintert op het witte feest
je aardt en draagt
de tinten van de oogst
een vruchtbaar rijp seizoen
je warme lippen…
Dansen tussen vreugde en verdriet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 386 was
het wachten was nu op de fitis zijn neef
doch hij kwam niet, evenmin het paasgevoel
de beloofde vrucht was afgebroken –
de zomer die volgde was verzengend heet,
het land dor en zonder enig teken van leven
wij leefden meer naast dan met elkaar
in de herfst bluste zoete regen het zomervuur
en zoute tranen ons gedeeld verdriet
nu het wintert…
narcis in geel mijn rode hart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 402 ik zag je in de buien komen
tot heden schoonde regen
onze slechtste dromen
maar je wintert hagel
valt in volle vlokken sneeuw
een witte kerst voorbij
ik krokus al in geur van
voorgetrokken hyacinten
narcis in geel mijn rode hart
zacht bedekken wij elkaar
tegen de ergste kou mijn voorjaar
weet hoeveel ik van je houd…
Kil in mij........
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 286 't Is kil in mij
warmte verdwenen
Ik ril en zoek
wat zal ik vinden ?
't Is koud in mij
woorden zijn weg
Een angst sluipt naderbij
wat zoek ik?
't Is warm in mij
de kilte verdwenen
Woorden komen terug
heb ik het gevonden?…
't Afscheid .....
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 535 Droom voorbij
jij vervaagt
tot een schim
in de verte
Langzaam ontwakend
een glimlach
in m'n hart
'n herinnering
Geleefd
en gevoeld
in woord
en gebaar
Gezien
en geroken
jouw huid
jouw haar
Jouw liefde
bracht geluk
verdriet
en pijn
't Afscheid
heftig
intens
maar volmaakt
Jij, alleen jij
bent degene die
ook m'…
't Leven ...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.518 't Kind
onwetend
zuiver
spontaan
't Meisje
hopen
en geloven
nog onbevangen
De vrouw
bereid
tot geven
en ontvangen
't Leven
eenmaal gegeven
geen weg terug ...…
't Einde .....
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 526 vertonen tonen
Geslaakte kreten
stilte verstomd
't einde ...
zuchtend verzuchten…
't Spel?
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.896 't Spel wat óver is, is voorbij,
je kunt 't ook óverspel noemen.
't Spel gespeeld door jou en hem,
verdriet over liefde, die niet mag.
'k Had zo graag, 'k zou zo graag,
ach, 't mag gewoon niet!
'k Zeg je maar één ding, je moet
het met rúst laten.
Een héél gezin gaat naar de
knoppen, omdat jij en hij
verliefd zijn!…
't is maar even
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 547 ik blaas de kaars uit
weg alle schijn van de dag
even rust
de nacht is mij lief
de aarde draait wel door
om licht en donker
de mens ook
om zichzelf
ik blaas de kaars uit
even weg van alle schijn…
(t)rots
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 792 ik ben jouw rots in de branding
zeg jij zo vaak
maar bij wie kan ik schuilen
bij wie kan ik huilen
als een kind
dat het volwassen zijn
soms zo moeilijk vindt
en toch
ik ben jouw rots in de branding
je fluistert
en je droogt mijn tranen…
't regent...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 821 Ik verveel me, kijk naar buiten,
wat een regen...naar een rondje om kan ik fluiten.
Wat zou ik graag zonnen, op het platte dak van de buren,
helaas kan ik slechts naar buiten gluren.
Maar morgen weer een dag...
in de hoop dat ik dan naar buiten mag!…
‘t huilt
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 317 het licht beroert
en hoe onvolgroeid was ik
het dromende kind
er werd gespeeld, gekneed, gevormd
onder de schaduw
van witte
onderkleren
het schreeuwt
het beeld in mij
verdwenen toen ik wilde huilen
om de pijn die ongetwijfeld komen zou
er was niets meer dan lichaam
en een volle, vuurvluchtende maan…
Gif(t)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 101 Wanneer gespleten tongen
woorden slaan
en lippen blauw
zelfs kou
kunnen laten bevriezen
zullen veren
gedoopt in
huid op huid
het dons altijd
kunnen verbloemen
al blijft de gift git
het blanke vel
leest naamloos…
Joeki T
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 253 krijg het beeld niet uit mijn geest
helder alsof het gisteren is gebeurd
bij elke herinnering brandt ‘t dieper in
de tragedie werd deel van mijzelf
voedt eeuwig kwellende weemoed
de tijdachtige afstand tussen ons groeit
het graf erodeert, bloemen verdwenen
ouderen sterven en jongeren vergeten
graf lijdt onder de tijd die ons scheidt…
De weergoden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 355 Ach, men klaagt hier beneden
immers altijd:
Met het weer, is 't niks gedaan!…
Kop
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 230 Ik zie hem steeds in groot formaat verschijnen
In alle praatprogramma's op TV
Ook in de krant krijg ik hem steeds maar mee
En telkens kruipt mijn hart in de gordijnen
Want een keer was genoeg, ik hoef sindsdien
De kop van deze creep nooit meer te zien.
De foto's van kinderpornograaf Robert M. zijn in de media alomtegenwoordig.…
‘t zachtblije
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 349 dat van je hand
dat van het woord in de zon
dat van je armen om dit alles
op een zomerdag
witte waterlelieknoppen
dat tussen vruchten en de vlinder
op een seringenboom
dat wat je streelt over mijn buik
in een zachte stroom
samen als dragers
van wat jij en ik verwachten
terwijl de tijd kronkelt in het licht
dat van je hand
intiem
zoals 't…
't Lot
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 164 Beter is het,
’t lot
in eigen hand
te nemen,
dan een ander
over jouw lot
te
laten beschikken!…
Willoos water,
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 195 Uit de cocon en vaak
verpoppen vlinders zich
in verwijzing naar het doel
als intrede van de winterslaap.
Ik waak in een berg
van witte watten, waar
de zon door straalt en de
frisse wind mij binnenhaalt.
Als een klimmer, die zwemt naar
de top, in de zoete weelde
bovenkomt, ik ontwaak, verstomd
die de diepe nacht met mij deelde.
Uit…
Het fraaie Toscane
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 231 Na de eentonige Po-vlakte -
talloze logistieke bedrijven -
de menselijke heuvels en dalen:
Toscane in hoogst eigen persoon!
Als de bus is voorgereden,
heten vlamcipressen ons
bijzonder welkom: 'Voeg u in
Het Landschap van de Italiaan.'
Opvallend veel appartementen
delen de golvende horizon.
Ooit vocht Hannibal hier tegen
plaatselijke…
Onderweg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 197 niet dat ik haar zoek
of juist wel
het zal de lente zijn
die mij beroert
of verlang ik naar mijn huis
waar de duif koert
ik zie hem vaak in de ochtend
op het hekje
waar nu, zo neem ik waar,
iets gevlekt
in een prille struik loert
verlang ik naar jou
of juist niet
verzamel ik enkel stenen
om te stapelen
en sta ik op mijn…
Goede raad kost niets
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 101 Wanneer je 't hart laat spreken
kan 't nooit verkeerd zijn.
En als je niemand benadeelt
moet 't wel de juiste keuze zijn.…
Highview
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 55 Willie Nelson staat
bovenop het Witte Huis
een joint te roken...…
Wat mensen doen... .
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 Wat mensen doen,
met elkaar.
Wat mensen doen,
naar elkaar.
Wat mensen doen
zonder elkaar.
Wat mensen doen
voor elkaar...
wat mensen
elkaar aandoen.…
Krijg 't.
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 143 De woorden " krijg 't " spookten
als metaforen door haar heen
alsof alle schoorstenen rookten
't voelde zo intens gemeen.
Viel weer in slaap, gelukkig wel
dromend van hemel, niet van hel
krijg 't spookte de hele dag
ze kreeg 't, maar wou dat 't anders was.
Ze had het wat graag: weggeven.…