Alle inzendingen over

Onderhevig aan talrijke kleuren, permanent of 'n enkele keer. Gelijk de wisselvalligheid van 'n schepsel als je 't vergelijkt met z'n eigen sfeer. Nochtans zonder ons te verlaten, gaande z'n eigen weg verlegen of ongeremd.…

keer…

een enkeling slechts vermaakt zich is zichzelf de rest is entourage zaalvulling dienend ter decoratie niet onaardig niet bijzonder alleen maar aanwezig de eenzaamheid van dit samenzijn schuilt echter in het feit dat eenieder zich de enkeling waant…

dagen zo donker, nachten zo lang maken soms een beetje bang `n eenzaam gevoel, een droevige gedachte geen enkele troost die men kan verwachten geen naaste vriend of goede maat `n innerlijk gevoel van alleen maar haat keer om die haat in liefde en begrip maak van je bestaan een heerlijk bezit…

Dagen droegen rust en stilte mijn woord vond er een oor al was er geen antwoord voor mijn hand voelde een andere hand die intense warmte straalde als een band die liefde bindt heb de mooie dagen als fraaie herfstbloemen opgeslagen saam gebonden met een kleurig lint moeder werd liefdevol gekoesterd door haar zorgzaam kind…

Strijdend De diepe put Met ladder en Afgesloten sluipweg Maakten hem niet down Keer op keer verhuizen Weg uit India Linken met Kasjmir Werkend en schrijvend aan Shalimar de Clown…

ik probeer keer op keer, om het binnenste naar buiten te krijgen. Met wat geluk en goede hoop vind ik de liefde. en liefde is de grootste van deze drie.…

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…

Ik was mijn fiets aan de plas aan het stallen Je stond er -zelfbewust- zonder 'n spoortje angst op je waterski's Je maakte sprongen fratsen haalde je uit Je viel geen enkele keer in het water Jaren later zag ik je geen schim meer van 't meisje-van-vroeger daar op je ski's op die waterplas Al je plannen…

Echter soms, die enkele keer, wil de mens een beetje meer en dat geef ik graag, zeer zeker vandaag!…

Als ik vannacht niet kan slapen Omdat de wereld draait Dan denk ik enkel aan jou Voel hoe m'n liefde voor jou keer op keer oplaait Als ik vannacht niet kan slapen Omdat ik je naast me mis Dan zal ik aan je denken Aan hoe lief mijn prinses voor me is Als ik vannacht niet slapen kan Dan slaap ik maar een nachtje niet Want als…

Negentiende-eeuw, nederigheid Na 1999 Nimmermeer normale noviteiten In Nanking negentien miljoen nomaden Normoverschrijdend nagenoeg normaal Nee niemand nagelt anonieme namen Nodeloos neerbuigend aan de paal…

sexualiteit Niks bestaat meer, behalve het betasten van elkaar Zoenen in elkaars nek, handen in elkaars haar Gespannen ademzuchten kruipen naar buiten Als haar lippen mij eindelijk omsluiten Ademhaling stokt bij elke stoot Lustgevoelens oneindig vergroot Alles verder gaat buiten het verstand Impulsief laten we ons leiden door lust Onze eerste keer…

Neem heel voorzichtig een hap Laat je lippen kleuren door het sap Twee kleine billen donkerrood Zacht, rond en onbescheiden bloot Maken kersen zo sexy knap…

luister naar wat ik je ga geven iets om mee te nemen op een pad niet ver van hier laat ik je lachen elke dag keer op keer tot we vallen in een eeuwig lied van waar we vandaan zijn gekomen geklommen tot aan de hoogste bomen en weer vallen keer op keer geef me nog een nacht samen lekker dwalen geef me je lach nog een enkele keer…

He…

Vrezen om het leven is als kersen zonder pit Nooit genezen Verbaasd En opgegeten. Zo.…

Dansten en Reisden de wereld rond Onze laatste kus Onze eerste keer Onze laatste adem Ons samenzijn Nooit meer Onze lijven versmolten Jaren tot één.…

Je vraagt je wel eens af waar het op slaat: Een voetbaldeen geeft klappen aan collega's Een hele massa moslims slaat zijn eega's En er is zoveel handgemeen op straat Maar verreweg het droevigste geval is Regilio! Die gast die slaat echt alles!…

grenzen vervagen zoals de ruimte om ons, enkel blijft als ogen harten ontmoeten: het versmelten tot één gedachte één gevoel één adem.…

Terwijl jouw ogen mijn lichaam uitkleedden trok het leven een wissel langs perron en spoor vijf bus na bus na bus na bus was dit de enige reis zonder vertraging jij kwam thuis jij wel…

Ondragelijk, maar goed te dragen op de vleugels van lichtvoetigheid, een koers gedragen door het hart en beeld zonder naar de laatste dans te vragen, bronzen ringen om de enkels van integerheid.…

(tanka) In groen struikgewas schuilt een eenzaam wit kroontje, dor en verfrommeld. Die oude bosanemoon heeft haar geslacht overleefd.…

Geen wonen hier, geen gisteren of morgen maar enkel nu en daarin geborgen. Tot geen woorden bereid, enkel een vuur dat niets verbrandt en toch blijft branden. Geen beeld of teken, enkel niets.…

Een enkele dauwdruppel blijft eens hangen in het spinnenweb dat zich eens vormen kon; een transparant geheugen dat dauwdruppelt in de krachteloze najaar's zon. Dauwvol, berouwvol om alles dat dauwdruppelend aan een heden voorbij kan gaan, kent morgen een verleden dat niet aan het spinnenweb voorbij kan gaan.…

Wazige slierten Herinneringen Van toen ebben weg Zoute tranen Van nu Wellen op Ik ril Van de pijn Vanbinnen Alles vervaagt Alles vergaat Enkel de liefde blijft over…

je niet snel terug Soms in een enkel ogenblik Je bent er niet op bedacht Ontmoet je een tederheid van één Van wie je't niet had verwacht Dan denk ik, ach één zo'n gebaar Dat geeft je toch een kick Ik voel me heel erg gewaardeerd Soms in zo'n enkel ogenblik…

Ik ben voor jou enkel een leuke belevenis. Slapen is er niet meer bij. Er is niks meer om wakker voor te zijn. Want dat van ons is voorbij. Want dat tussen ons was enkel schijn. Ik schreeuw maar heb geen stem. Ik kijk om me heen met m'n ogen dicht. De adem in m'n keel zit klem. Dat wat ik zie is een donker licht.…

met je ogen op de nacht gericht wachtend op wat je had verwacht raken je voeten voor een laatste keer het hout voorzichtig breekt de stilte nu elk lawaai alleen één enkele windvlaag glipt er tussen door Janneke , ontstaan uit wit goud priemt z'n ogen in je ziel laat je meegenieten van z'n gevleugeld koor klanken…

met je ogen op de nacht gericht wachtend op wat je had verwacht raken je voeten voor een laatste keer het hout voorzichtig breekt de stilte nu elk lawaai alleen één enkele windvlaag glipt er tussen door de maan, ontstaan uit wit goud priemt z'n ogen in je ziel laat je meegenieten van z'n gevleugeld koor klanken…