Alle inzendingen over OR meisje

Meisje helemaal alleen. De heldere zon die op haar scheen. Niemand keek haar aan. Het meisje met een ijzeren traan. Zo werd ze al jaren genoemd. Het meisje dat nog nooit had gezoend. Ze kon maar geen jongen krijgen. En bleef altijd zwijgen. Een meisje heel onzeker. Wint vast en zeker nooit een beker. Meisje vol verdriet.…

Ik ben niet meer dat meisje met staartjes in het haar geen vrolijke spring in 't veld en altijd maar van zessen klaar. Ik ben niet meer dat meisje die in sprookjes heeft geloofd ik ben een oude vrouw geworden wiens levenslust wat wordt gedoofd.…

Gevangen in een web van gedachten zat ze in het maanlicht. Haar handen liggend in haar schoot. Haar ogen starend in het niets. Haar glanzende haren dof geworden door het vele verdriet. In haar hoofd dwaalden hersenschimmen. Gedachten waar ze niets van begreep. Haar mond voor altijd gesloten. Haar lippen die nooit meer zouden bewegen.…

Als ik naast me kijk vol trots, Dan zie ik daar mijn meisje klein, Ze lacht en roept heel plots, Haar eerste woordje "Mama" God wat voelt dat fijn! Nog zonder tanden maar met grote lach, Kijkt ze me triomfantelijk aan, Nog niks wetend van wat wel-niet mag, Zo blij, zo vrolijk en voldaan.…

Reikhalzend wordt ze gretig groter - de huppeldepup – aan mijn hand ; nog even. Zingend zoekt ze met veel noten zin - een streep gedachten – in haar hoofd ; al even.…

Wanneer zal dan die heimelike pijn, die niemand weet of weten zal, ten einde zijn? Wanneer zal ik me moeten verbergen, zeer timied, en schuchter doen, omdat een man mijn naaktheid ziet? En wanneer zullen beter sterkre handen m'n schouders omvatten en mijn lijf strelen, als ik, 's avonds, van verlangen moe, alvorens slapen gaan, wel doe. (Dan…

Klein Bang en Onzeker Een meisje Ze lijkt zo sterk Maar zwak vanbinnen Voelend Als verlaten Alleen En in de steek Gelaten Weet niet wat Weet niet hoe Maar doet het er ook toe Ik zal verdwijnen In het niets Een zuchtje wind Verdwijnend in het niets Is alles wat ik ben…

Net als ik het haar wil vragen en haar wil troosten besef ik plots dat ik dat meisje ben……

Over haar die niet meer worden wil, eeuwig jong kan blijven en verstrooid over het water nog even drijven blijft, in licht- deeltjes teruggaat naar de zon retour naar de moederschoot het grote niets waar elke ster begon Zij hecht zich vast in woorden tekening van een paard dat te glimlachen lijkt de grote tanden wit en bloot…

Meisje, mijn meisje, waar zat je gisternacht?…

in een taxi op weg met z`n 2-en naar het einde van de stad als sterren op de achterbank in elkaar gekropen naar het einde van de stad zij komt naar mij en ik voorzie haar van momenten op weg naar het einde van de stad…

Traantjes op haar vieze jurkje Handen op haar kleine lijfje Gillend van onmacht Een schreeuw van verdriet Nauwelijks wetend wat er gebeurde Of nog gebeuren zou Struikelend over de grote stenen Stort ze op de grond Haar kleine hartje voor het leven verminkt Snikkend zet ik de tv uit En ga lekker slapen…

Keert zich een paar keer voor de spiegel heen en weer zoals een vogel voor een andere vogel doet bekijkt zichzelf als voor het eerst schikt en herschikt aan schouder, kraag, likt aan haar lipstick, tuit, fluit als een vogel, rekt zich van graagte strekt haar nek, lokroept in zich, giechelt, vliegt. ------------------------------------------…

Koud kil stil zit het meisje, starend naar de sneeuw. En wat er onder ligt. Haar vlechten op het venster zeggen dat ze rustig is. En zwijgend tuurt ze voort dieper dan de sneeuw en verder dan de horizon die niet bestaat. Voor haar is de winter een zicht op de wereld in haar fantasie.…

Egyptische grafschildering Zij is een nauw ontloken lotos, Maar veel hulplozer en droever. Zij is als een smalle boot, los Van de nog nabije oever. Zij is niets dan een kleine leegte In dit boordevol heelal, Want zij smachtte, maar verzweeg te Zeggen, wat haar vullen zal.…

. --------------------------------- *fotogedicht - meisje in doos-…

Twee ogen die stralen een mond die verleidt door mooie verhalen da’s mijn kleine meid. We gaan samen lopen de straat die is warm misschien ijsjes kopen ze trekt aan mijn arm. Twee ogen vol zorgen haar geest levert strijd hoe moet dat morgen zegt mijn grote meid? Zullen we gaan lopen een ijsje gaan kopen?…

Meisje weet je wat ik – wat ik zeggen wou -?…

er hing een meisje aan mijn lippen ik vroeg of ze me proefde likte mijn woorden over haar tong voelde weerzin in haar mond ik was tot achter haar wangen gekropen vroeg me af wat daarvan moest komen stak mijn vingers diep in haar keel en heb haar adem genomen ik ben blijven dwalen in haar hoofd toen ik vroeg wat zij eigenlijk wilde…

meisje met je rode haren ik zag je in een andere tijd de eerste helft van onze wedstrijd won ik de tweede won niemand…

er zijn warme nesten koele nesten en holletjes die warm lijken maar ozo koud blijken te zijn in zo'n nestje kwam dit kind terecht een keel als een aap zette ze op er was geen kalmeren aan ze kwam met wieg-en-al op-de-gang te staan eindelijk weet ze nu te vertellen waar haar spraakwater is ontstaan en dat ze om te worden gehoord…

er was een klein meisje in balkbrug ze liep met een knapzak op haar rug 't was moeilijk lopen maar ze bleef hopen op tijd te zijn want het ging niet vlug…

Jouw arm eenzaam Leunend op geen schouder Maar op het koude hout Van een verweerd bankje Het verhaal achter jou Zullen we nooit weten Jij bent gewoon Een meisje zo alleen…

's Morgens op het witte laken doet er een gelaat ontwaken - dat ligt daar als een waterlelie op een golf water, op de peluw. 's Middags loopt ze in het bos te schijnen, haar ogen tussen bladen als twee kleine vuurjuwelen, kijkend in een laan - bladen ruisen weer dicht, ze is gegaan. 's Avonds lacht ze in een stille kamer,…

Vriendelijke ogen spiegelen zee woorden ontsnappen bewegende lippen bepalen spaties in zinnen Verlangende gedachten, nu al naar een volgende ontmoeting een lachende mond warm, hierbinnen…

is verliefd op haar maar vindt je ’t gek: Ze is ons meisje, Jasmijn Sophie 09-01-09…

volle lippen slaapkamerogen schitterogen heupwiegen je maakt me dronken ik slinger mij door straten en stegen, want ik wil je vinden…

jij, een meisje nog wist het weten van dat wat naar het koude wees zeker niet de ruwe hand glad gestreken zijde, meestal wit vlocht rode linten in jouw huid meisje, hoe licht valt jouw stem in het water versteent zij gestaald in diepe vrees…

Haar vriendje is haar hondje Maar dan plotsklapt Haalt hij uit En slaat de jongen op zijn snuit Grijpt vast zijn eigen meisje Ter plekke word het een handgemeen En het meisje maakt het uit Ze kijkt nog even in winkelruit En loopt alleen het straatje uit…

Ze was gekleed als courtisane en zij gleed op een stuk karton over het ijzel naar beneden, zulke ontdekkingstochten waarin alles mag. Haar vriendinnen slaakten hoge kreten en ik stond op de brug spiedend van een zwaan naar haar en van haar schuldig naar de zwaan. Ik benijdde zijn gedaante, waarmee hij onbezwaard mijn Leda kon begluren. Ik zag…