14674 resultaten.
Herfst
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 1.032 Het gras verdort, de blaadjes worden bruin,
De bloemen laten triest hun kopjes hangen.
Jawel, de herfst heeft de natuur gevangen -
En toch staar ik afgunstig naar mijn tuin.
De herfst komt immers alle jaren weer,
Maar in ons leven komt hij maar één keer.…
Tijd
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 326 Ik wandel eenzaam door
het herfstlandschap
naar het onbetrachte doel
dat tijdgebonden is.
Vanuit een lenteoase
kom jij me tegemoet
en neemt mij bij de hand;
Ik heb late lente in het hoofd.
Omstrengeld door de band
van onze vriendschap
kan ik aan jouw boezem
rustend komen uit de tijd.…
Het Wiel
gedicht
3.0 met 28 stemmen 7.578 Wij weten niet dat in ons woedt
verlangen om maar dood te gaan.
(naar W.B. Yeats)
---------------------------------------------
uit: Wat blijft komt nooit meer terug', 2002.…
vandaag schrijf ik een grijs gedicht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 598 machteloos moet zij toezien
hoe smetteloos wit verwatert
vuil/grauw wordt haar speelgrond
modderig haar paden
al worden handen haar zacht opgelegd
kan zij haar blik niet afwenden
haar stervende geliefde
het gelaat dat haar zo dierbaar
wil zij behouden
met handen en voeten
hart en buik
in eeuwige omstrengeling
desnoods samen sterven…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Herfst.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 55 De kale bomen
en verdorde bladeren.
Ook een kleurenpracht.…
Mijn hart klopt zachter in het bos
gedicht
2.0 met 14 stemmen 7.858 vanavond pluk ik bramen voor een dode vriend
met zwaluwen, het vuur, de drie seizoenen
draag ik geen wanten maar een kruis
tegen de kou bevroren heuvels op
mijn hart klopt zachter in het bos
omdat het stilstaat bij de bomen
ik heb het leren donkerrood
te bloeden bij gevaar
-------------------------------------
uit: 'Alles voor de vorm…
verhalen die nog resten
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 846 een oogopslag
leest boeken die
gesloten bleven
ziet jaren
waarvan maanden
geen seizoenen weten
ongeopend zijn
die stukjes leven
zo voorbijgegaan
de verhalen
die nog resten
zullen blijven staan
het jagen
van de dood
krijgt nu betekenis
het schamen
en de spijt is
dan de bekentenis…
Seizoen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.254 Bliksemschicht schiet door dicht getrokken
gordijnen van zwaar beladen kolken
wolken pakkerds treffen in`t aangezicht
schokken smeltwatervallen langs haar lijnen
Regenbui drijft over als een sluier prevels
schuin afgeklonken aan rondingen einder
verschijnt er grijs gezonden een ara in rui
nevelmotjes fladderen van onder tot kruin
Zon breekt…
seizoenen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 484 de winterjasmijn
laat 's zomers blaadjes vallen
herfstaankondiging…
Seizoen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.344 Bliksemschicht schiet door dicht getrokken
gordijnen van zwaar beladen kolken
wolken pakkerds treffen in`t aangezicht
schokken smeltwatervallen langs haar lijnen
Regenbui drijft over als een sluier prevels
schuin afgeklonken aan rondingen einder
verschijnt er grijs gezonden een ara in rui
nevelmotjes fladderen van onder tot kruin
Zon breekt…
Seizoenen
netgedicht
3.0 met 124 stemmen 47.110 Ik sprokkel late stukjes
zomer in fragmenten
geel. De lente laat ik heel.
Het schuchter groen - nog nooit
kon ik wat aarzelt breken.
Jouw geur vleugt onvergeten door het gras.
Weet jij de bomen nog? En nog
waarom het was dat ooit
de herfst begon en onze dromen
met de vogels weken?
Nee, spreek niet van de winter -
het wordt nacht - de…
Seizoenen
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 999 Lente doet me goed,
de zomer laat me leven,
herfst en winter niet.…
seizoenen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 836 Met blote, zongebrande benen
stapt ze door de zomer
naar een roestig bruine winkel
voor kousen die glanzen
en haar laten dansen
ver voorbij midwinternacht.
Als de ochtend gloort, groet
zij met een zwoele lach
de lente, die de liefde
in manden vol met zoenen,
zoet en zacht als dons
voor haar heeft meegebracht.…
SeiZOEN
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 367 Adem draagt een
waas van kilte
en ik voel hoe herfst
mijn lippen raakt
aarzelend
gelijk een blad
niet wetend
waar te zweven
een moment slechts
maar genoeg
om stormen
te verlangen…
Seizoenen
gedicht
4.0 met 51 stemmen 14.537 Ik geef aan dit seizoen een waarde
van veel te grote woorden; de stilstand waakt
over het jaargetijde dat mij soms verder laat.
----------------------------------------------------
Uit: 'Toverdraad van dagvervlijf', 1986.…
SeiZoen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 491 jij voedt mij
met jouw zonnestralen
de geur van hyacinten
houdt ons dichter
krokussen lachen ons toe
wanneer ze voorzichtig
de kop op steken
wij kussen de dag
die ons verblijdt
met alles wat mooi is…
Seizoenen
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.296 Lente
De bomen groen, en fris
En jij kruiste mijn pad
Ik zag jou, jij zag mij
Zo vonden wij elkaar
Zomer
De felle zon, lange dagen
Ik bestond niet meer,
Jij bestond niet meer,
Jij en ik werd wij
Herfst
De bomen langzaam kaal
De warmte die verdween
Met de bladeren van de bomen,
verdwenen wij ook langzaam
Winter
De bomen kaal en…
Seizoenen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 392 samen zongerijpt
in zomertijd ons leven
waar de herfst reeds wenkt
dromen we lentedagen
op godverlaten stranden…
Seizoenen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Steeds gaan er seizoenen voorbij
en zie ik de bomen verkleuren.
Vol van het groene blad dan het geel
met de kaal wordende takken.
Als de herfst komt met zijn storm
zal hij in mijn hart gaan luwen.
Heel langzaam het vertrouwen in
mezelf weer zal gaan hervinden.
Dan zal er ook voor mij weer
een nieuw seizoen beginnen.…
Seizoenen
gedicht
2.0 met 12 stemmen 8.415 Hoe vlinderlicht het licht
over het nauwelijks groen
zo pril als ik
waartussen ik
begon aan mijn seizoen
De toon van 't groen werd diep
de tuin kwam vol geluid
want wat mij riep
bedrieglijk riep
liep met de knoppen uit
Hoe kort o argeloze
voel je de zon maar branden
nog tuimelen rozen
over rozen
ze roesten aan de randen
Straks…
Seizoen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 372 Als de dagen weer gaan lengen,
de wolken minder tranen plengen,
als de klok weer wordt verzet,
dan staan de schaatsen weer in ’t vet.
Mensen wees dan op je hoede;
moeder krijgt de schoonmaakwoede,
zeult dagenlang met emmers sop -
‘Spic and Span’ knapt alles op.
Als moeder weer is uitgerust
en vader haar hartstocht’lijk kust,
terwijl de…
Seizoenen.
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 392 Winter, winter,
Geef mij mijn
Adem terug.
Lente, lente,
Zet ze op een rij,
Kontjes omhoog.
Zomer, zomer
Alleen jouw warmte
Vertelt kleuren.
Herfst, herfst,
Jouw aanvang van
Verrotting adem ik.…
Seizoenen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 339 Onbewoonde klokken in lentetijd
tikten tot een nieuw seizoen
zich vol goede moed had aangemeld
waarin elk uur verstreek
Bevroren bloemen in zomertijd
verwaaien deden ze graag
in het hart van jouw aanwezigheid
die me altijd raken kon
Verzonnen boeken in herfsttijd
waar bleef het ware verhaal
wat een ieder lezen zou
de dag versneld voorbij…
Seizoen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 Druipende neusgaten !
Hooikoorts is ergerlijk
Lopende ogen ’n
Vreselijk kruis
Dus kom ontgord nu die
botaniseertrommel
Vader en blijf eens ’n
avondje thuis…
mijn seizoen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 143 Onbekommerd
slenter ik door
zachte aarde
en ritselend blad
Laat voetsporen achter
en kijk niet om
De wind veegt
ze met
een nonchalant gebaar
weg
Verdwenen is mijn leven
Ik adem
witte wolkjes
Blaas plagend door
flonkerende nijverheid
En strijk met
een vinger voorzichtig
over de kwetsbaarheid
van de herfst
een geur…
Seizoenen
gedicht
4.0 met 3 stemmen 2.896 Hoe vlinderlicht het licht
over het nauwelijks groen
zo pril als ik
waartussen ik
begon aan mijn seizoen
De toon van 't groen werd diep
de tuin kwam vol geluid
wat wat mij riep
bedrieglijk riep
liep met de knoppen uit
Hoe kort o argeloze
voel je de zon maar branden
nog tuimelen rozen
over rozen
ze roesten aan de randen
Straks valt…
Seizoenen
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 388 Voor tuinders is de lente hét seizoen.
De zomer is er voor wie houdt van heet,
de herfst voor wie graag paddenstoelen eet,
en schaatsers moeten het met winter doen.
Maar jonge minnaars zijn voortdurend smoor;
verzaligd zoenen zij seizoenen door.…
DE SEIZOENEN
poëzie
4.0 met 2 stemmen 735 Najaar, vluchtend langs de wegen,
Bijna hebt gij afgelegd
't Rode kleed, dat losgeregen
Enkel aan één gesp nog hecht.
Langs de zoom der bruine heide
Zweef zo ijlings niet voorbij,
Zet Uw ben met fruit terzijde,
En tot afscheid zegen mij.
Ook Uw beide zusters duldden
Bij het afgaan van dit pad,
Dat mijn gul gebrachte hulde
Om een gunst…
Seizoenen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 155 Hij kon niet voldoen
aan haar verwachting
en steeg niet in haar achting
toen zijn keuze zo anders bleek
werd het winter in haar zomer
maar toen hij zijn eigen weg kon gaan
brak voor hem de lente aan.…