Alle inzendingen over OR verlegen OR zoenen

Mijn haar danst caleidoscopisch op de hoogglans van het licht als de wind mijn droefenis uiteen dwarrelt Ik scharrel vol verwachting rond in je timide wateren en strijk mijn hand over jouw zandkleurige dromen van ziltige verlangens en schaapachtige wolken We verdoen onze tijd met onuitgesproken liefde in een storm van verlegenheid waar blosjes…

deinend op de geurige muziek dwing je me, je aan te staren en ik heb geen repliek op je allesomvattende gebaren: je handen, ze schrijven geheimen rond diepe bas-tonen en ik draai mijn hoofd blijf kijken, jou ontcijferen bekijken, als een peuter die een prinses tussen rozen aanschouwt en ineens... na oogcontact begint te blozen…

Jij hebt met mij de dagen gedeeld die zich aaneenregen tot een band van uitgesproken momenten jaar na jaar het heden beweegt mee met elke ademsteun waartegen woorden leunen houden van blijft ongezegd maar in die basis wortelt toekomst cliché’s worden vaker stilgezwegen als zijnde bekend noviteiten blijven ongehoord die maken verlegen…

Wat heb ik lang verlangd naar jou toen we eindelijk samen waren wist ik echt niet wat ik zeggen zou zat daar te draaien en te tollen en lachen als een schaap. Toen jij zachtjes op mij aankwam schoof ik beleefd een stukje op hield mijn handen angstvallig op mijn schoot want om je aan te raken geneerde ik mij dood. Maar toen jij met…

In gedachten Huppel ik naast je Houd je hand vast Geef je een zoen Maar in het echt Is alles heel anders Nee, dan durf ik Niets te doen!…

In gedachten Huppel ik naast je Houd je hand vast Geef je een zoen Maar in het echt Is alles heel anders Nee, dan durf ik Niets te doen!…

Het echte leven bestaat niet, het is bedacht -- uit verlegenheid.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

­ Eén blik van jou vol warme genegenheid raakt t­ot in mijn ziel geen schaamte of verlegenheid ­Eén woord van jou vol liefde uitgesproken laat m­'n hart op hol slaan heeft het vuur in me ontstok­en Eén zoen van jou vol passie en hartstocht zorgt dat mijn knieën knikken ik ben totáál verk­ocht Eén nacht met jou verstrengeld in elkaar…

Zijn plagende ogen, ik sla de mijne verlegen neer.…

Zoenen met jou….. Is zo geweldig fijn. Zoenen met jou…. Is samen zijn. Zoenen met jou…. Doet me verlangen naar meer. Zoenen met jou… Herinnert me aan de eerste keer. Zoenen met jou… Is een intense verbondenheid. Zoenen met jou… Is het gevoel van :wil je niet meer kwijt. Zoenen met jou…. Is zoveel meer dan een zoen.…

Er is een kus die alles verstild. Niet vast haakt in vreugdeloos zoeken, Maar vindt en doorbloedt. Zo krachtig, prachtig. Je lichaam valt open in lagen, Lijnen ontrold en ten toon. Glanzende liefde op je huid.…

Zoenen doe je bij een aankomst, maar ook weer als je vertrekt, want ik heb nog nooit ervaren, dat een zoen wordt geplaybackt.…

Je tong druppelde woorden in mijn oor Ik glimlachte en besloot te antwoorden op jouw verlangens we verloren ons in een eindeloze regenbui...…

. " DUIZEND ZOENEN "…

O, borsten had ze als meloenen, zoet als een perzik was haar mond, ’t liefst had ik haar willen zoenen, maar mijn vrouw riep: - wat heeft die een dikke kont - Ik ben toen maar weer doorgelopen, want om het aan te leggen met een dikbilkoe, is toch ook eigenlijk bezopen.…

dansen in mijn oude schoenen vroeger poetste ik ze om jouw zoen te kunnen vangen gelijk een vlinder die landde op mijn wang nee ik praat niet over overdoen de vlam in de verte komt dichterbij maar mijn vulpen is leeg geen schrijverij een a4 die wegwaait in de wind omdat het weer geen letters kreeg soms komt die droom dan uit maar je…

Dat wicht van de eerste zoen Bemint hem, meer dan... toen.…

mooi ben jij, zegt hij een beetje moe, zeg ik (onlogisch) je leunt tegen me aan ik voel je warmte zijn woonkamer warm verlicht straalt veiligheid uit alleen hij in deze ruimte soms zo voelbaar alleen zo ver weg landen die onveilig zijn ik kijk in het zwart buiten voel hoe hij me zoekt houden van is zo groot, zegt hij maar…

aangekomen och, arm zwijgzaam murw gemaakt besmet volk dat naar adem moest hijgen meegesleurd in de corona draaikolk we zullen hem met z'n allen voorgoed eronder krijgen het hart van de wereld zonk in de schoenen anderhalve meter afstand maar we zullen blijven boenen ook al is het soms een beetje gênant zonder handen schudden zonder zoenen…

Als we zoenen, geef jij dan aan mij of neem ik van jou? Als ik me met moeite losmaak van jouw lieve lippen zeg je soms iets wat zoeter dan zoet is: ik hou van je.…

weer zag ik je foto het meisje van toen schuchter en verlegen bang voor een zoen maar dromend van jongens hun lach en gepraat je wilde een vriend die alleen met jou gaat gewoon samen lopen waar niemand je kent een bank en de kus waarmee hij jou weer verwent de lente was pril het zomerde even één kus niet genoeg hij wilde…

ik houd van mooie rode licht gezwollen volle lippen als ze lachen als ze praten als ze niets doen maar vooral als ze niets laten…

Teder als een bloeiende roos verwelkomt de zoen een innige droom Het opent de roes schaamteloos om openlijk te worden ontvangen als een voorbode van geestelijke instroom De aorta zwelt aanstonds met verlangen alle levenssappen transporterend het nijpende energietekort compenserend Slechts door een enkele lipsamensmelting ontstaat deze alles…

ik heb geprobeerd haar zoenen na te doen maar ik verloor steeds weer het initiatief het bleek geen rollenspel te zijn maar een festijn van actie en reactie het rollen voelde fijn in zacht ontvangen wilde ik het nogmaals gaan proberen raakte al snel het tempo kwijt in onnavolgbare subtiliteit wat wij wel hebben geleerd is samen…

stappen van eeuwigheid ver ...hier zoen ik je tijdloos.…

neen Edith,’’je ne regrette rien’’ het moet nog beginnen zie je de zijden kousen waren er op tijd mijn mantelpakje hangt al klaar en ik mocht de warme krullenset lenen van Stella ik hoop maar dat er geen wespen zitten het is wel een romantische plek zo’n boomgaard maar die rotbeesten hebben het altijd op mij gemunt die lotion gaat…

weet je nog van toen ik je zoende jij zei grrr dit is dik onvoldoende om ons meiden ooit te verleiden ik maar deed alsof je mij ontgroende…