Alle inzendingen over Afslag

Verscholen in avondmist bieden leuningen geen houvast meer kilometers gedachten dansen op het ritme van de vier wielen dichterbij dichterbij zelfs de lantaarn langs de weg lijkt te glimlachen en schijnt de wijzer van de teller vooruit dichterbij dichterbij de laatste afslag brengt schaduwen in werkelijkheid waar thuiskomen…

Toch had hij enigszins opgekeken Al gaf de navigatie aan “keer om” ’t Bleek wel de kortste route van Tom Tom Om de Noordzee dwars over te steken Logisch dat hij de verkeerde afslag nam Op weg naar Mini-stad Madurodam …Op het strand van Zandvoort is een Mini Cooper aangespoeld met Engelse kentekenplaten.…

hier bevindt u zich zegt de pijl op het infobord aan de rand van het bos we kiezen voor de rode wandeling van 6 kilometer trekken een spoor voor mochten we verdwalen volgen nauwkeurig de markering en nemen de juiste afslag bij een viersprong...…

Je wandelt loopt door bossen steile paden omhoog,omlaag Het is de vraag of je de goede weg ...inslaat De goede afslag hebt genomen want alleen zon je kompas Niet te laat val van avond voor te zijn want alleen zon vervult in herfst je dromen waarin het goud voor het plukken hangt aan bomen voor het rapen ligt aan…

trekken uit vreugde en verdriet, en van de lessen die ze negeren omdat ze liever geloven in wat de wereld belooft omdat ze liever geloven dat het binnen bereik is en het vooruitzicht het waard is om te blijven wachten en ik kan er niets aan doen ik ben maar een regenboog die nooit is waar jij bent een poort aan de horizon waar alle afslagen…

Nemen we morgen afslag zuid.…

Er zit mist in mijn hoofd De vangrail dwingt me Hij vangt me niet op Maar duwt me Loodrecht de verkeerde kant op De zon schijnt weer Schijnt Om vervolgens De regen weer op te zuigen En de wolken uit te spuwen Wacht op een afslag Het einde van de tunnel Nadert niet Als je stilstaat Niet links Niet rechts Niet rechtdoor Recht…

hebben haar verbannen sombere nachten liggen voor haar klaar te lang was de situatie zo gespannen en ineens was zijn enige leugen waar Zijn hart veroverd door een andere vrouw haar hart en ziel gebroken in een seconde lang was hij haar als een hond zo trouw maar zijn levenspad was gelijk aan een rotonde Hij draaide rond en nam de verkeerde afslag…

Mijn hart kroont de afslag geleid door mijn navigatie. Het gekolk van de rivier stroomt af wat mij verdooft. Een vallei uiteenlopend van een lach tot een traan Sta ik bij de juiste bocht met een opgeheven hoofd.…

Dan neem ik een afslag, sabbelend aan je zachte oorlel mét oorbel kom ik zonder omleiding bij de kuiltjes in je wangen aan...…

In gedachten wordt het kruispunt een rotonde Blijf je oneindig rondjes maken Bang voor de consequenties van je keuze Steeds maar denkend welke afslag De beste keuze is Je geraakt er niet meer uit Je neemt dezelfde weg terug terug naar het verleden En alles wat bekend is Je verzoent je met je twijfels En neemt de draad weer op…

Was het een muze, courtisane of sirene, in al zijn gesprekken kwam zij terug, vandaag echter was hij erop beducht, niet opnieuw die afslag te nemen. Soms is het goed niet vrij te associëren; vooral als het gaat om pijnlijke zaken die een plek in het verleden verdienen.…

Een verassende afslag naar waar hij al wandelde van dag tot dag. Waarbij zij elkaar bij het kruispunt het mooiste schonken, elkaars uniek geluk makende, gelovige lach... naar een vernieuwde, stralende volgende dag.…

spoedig vliegen ganzen in v formatie naast treinen richting het zuiden alleen de gans maakt die reis zwanen zijn immers veel te ijdel die hebben alles al daarom geen horizon om ooit nog te ontdekken en alles valt later Pindarus en wat heilig water zo bent ge onderweg…

Ben gesprongen De zevende hemel in Maar miste de afslag, Wilde nog keren op de weg, Maar dat was waanzin, Want ik was mezelf al voorbij - Een hemel verderop kwam ik Terecht, de achtste, zeg maar, En kon het verschil zo een Twee drie niet meteen Ontdekken, behalve dan Dat alle geluk van de Zevende zichtbaar omgekeerd Was in…

Op de klanken van een eeuwenoude sonate je laten terugvoeren doorheen de tijd vanaf je ontstaan naar het nu als de golven van een zee in rust meedeinend je adem berustend in al wat het ondergaat op welk kruispunt nam je ooit de verkeerde afslag onwetend van dat doolhof van wegen welk zwaard nam je niet ter hand om neer te slaan wat…

Wiel het metabolisme dat zich wendt tot jou zich in rotondes draait, geen afslag wil weten. Leg mijn rode loper uit sleutel aan het genot dat dalen van twijfel toppen van wellust geeft. Laat mij dralen op de weg die alle paden verenigt zich in banen voegt die alleen de jouwe zijn.…

Jij bent de jas die ik niet pas de schoen die net te groot is de deur die niet meer open kan en de afslag die ik net mis Jij bent mijn grootste ergernis een hamer die altijd misslaat een verstoort moment van rust omdat dan net de telefoon gaat Jij zorgt er voor dat ik wakker blijf ik niet meer normaal kan eten of dat ik buiten voor mijn…

Dit schilderij met al die rechte lijnen stelt Friesland voor van bovenaf gezien een afslag hier een bunker daar de green waarin een gat of wat ligt weg te kwijnen. Ik kan me in `t geheel nog niet zo vinden maar heei hoe kaers it lân is waardevast eei zo toe spiek investment det wil last voordelig overdraagbaar aan beminden.…

Ik zag geen mensen maar brokken onduidelijkheid een evolutionaire biologie voorbij mijn eigen afslag. Nu zie ik weer dieren herken ik echte personen zitten de terrassen maandag te balen van het overwerk. Ik krijg er hoofdpijn van word doodmoe van de schijn die de wereld dichtbij brengt maar zintuigen verweesd laat.…

parels waren die zelfs schitterden in het vale filigrein van tekortkoming en ongefilterde pijn afijn, het is gelukt, de bodem onder mijn voeten kent geen aarding meer, losgeslagen als een tochtige termiet is mijn paradigma meer dan genoeg aanwezig om de schijn te doorzien van hen van toen die nu nog telkens geen andere wegen kent dan de afslag…

Je moet me geloven vertrouwen en beloven, dat wanneer het zo hard waaide, bladeren gingen fluisteren je het verschil zocht tussen horen en luisteren Wanneer ruizen harder werd dan dromen, de juiste afslag genomen.…

Verleden haalt mij in Vlak voor me neemt ze haar afslag Zojuist ben ik harder gaan rijden…

en spleet geducht twee huizen geheel in een Duits en een Nederlands deel dat gaf teveel gedoe, dus is de grens nu niet meer recht er in een hoekje in gelegd helemaal Duits zijn de twee huizen je wordt het moe dit land te doorkruisen wegen lopen dood langs een maisveld of een sloot het zicht is wijd afstanden groot in Barnflair de afslag…

telefoondiensten zeepziederijen veevervoerbedrijven Hoe stil zou het zijn zonder afhaal- en besteldiensten deltawerken lichtreclames boerenleenbanken luchtmachtkazernes wegrestaurants elektriciteitshuisjes viaducten Hoe zou de wereld eruit zien zonder woonerven meubelgiganten ochtendspits gallerijflats magazijnen woonboulevards toeritten afslagen…

Wat geeft de doorslag en welke afslag kan en mag? Soms neem je een emotionele beslissing, de andere keer een rationele. De ene keer kan het gevolg je net iets meer of minder schelen. Een verrassing is het leven en de dood is een gegeven. Maar naar mijn mening zijn beiden te beïnvloeden.…

Als het aan mij ligt, haal me van die baan want ik ben niet gekwalifi- ceerd, haal me van die baan, ik neem de afslag vast ver- keerd, lijdend onderwerp ben ik van veel discussie, 'zagen we het nou goed, ging ie nou echt die kant op?…

en tja, hij huilde tranen met tuiten Harde wind huilde ‘t treurigst lied ik weende tussen druppels, buiten De hemel schreide..van pure pijn hij was van god en mens verlaten Grauwe luchten voor zonneschijn op dat bankje, waar wij ooit zaten De hemel weende, al heel die dag ik kon dat in mijn innerlijk horen Ach, jij koos die verkeerde afslag…

De verrassende afslag vanuit passie en lach, wandelden zij samen, dag na dag. Waarbij zij elkaar het intiemste schonken, hun kruispunt gekruist, in warmte beklonken. Elkaars uniek gelukmakende gelovige lach, onderweg naar een nieuwe, stralende dag.…

Stuurse blikken, ingeblikt Verwijtogend gadegeslagen op wielen Fronsende achteruitkijkspiegels Ik vlucht in stroken…