Alle inzendingen over Bijna niet uit te le

joz. le bruyn zonnehart belgië…

Driek van Wissen, weten jullie nog? Dichter des Vaderlands was hij toch? Inmiddels meer dan vijf jaar niet meer " onder" ons. Driek, wist wat dichten was, Driek wist wat genieten was, Driek was ook hier op de site, een geweldig persoon en ook die, zijn we kwijt. Meer dan vijf jaar is hij er niet meer en ineens, vind ik volkomen…

Alleen nog enkele kleine mankementen wat aangepaste verzekeringselementen en we zijn klaar om nooit nog een voetganger omver te rijden. Om elk euvel op de straat te mijden. Hij knalt nooit nog ergens tegen op alleen van een oude auto krijgt hij nog op zijn kop. Ik bekijk het met gemengde gevoelens. Ik wil natuurlijk geen ongevallen meemaken…

La soirée de l'onze avril un bal galant se situe au centre de la ville. La musique vague de la mer se ballonne entre des enfants char- mants. Les petites filles sont drapées en robes nacrées. Quelques couples agés - ils semblent purement la vérité - dansent l'aube jusqu'au midi. Dans les ténèbres de la nuit, je te cherche, ma chère Flavie…

geef mij jouw hand en ik voer je mee geef mij je hart ik verdraag geen nee geef mij jouw tranen en ik beloof je trouw geef mij jouw lach dan ben ik er altijd voor jou waarheen onze wegen ook gaan ik zal altijd achter je staan door mij aan jou gegeven een vriendschap voor het leven…

Aarzelend accepteert zij het geschenk draait het om en om blaast zachte wolkjes langs een prachtige lila strik een glimlach verheldert haar getekend gezicht dansend gaan gekrulde lintjes over haar blauw geaderde handen nogmaals kijkt zij hem aan en vraagt heel zacht of het wel echt voor haar bestemd is terwijl zij bijna de verpakking…

Plots staat hij tussen mij en De opgaande woestijnzon Een man gehuld in 't zwart Zijn blinkende sabel daalt Als de weerlicht op mij neer Ik pareer ‘t staal in ‘n reflex En stoot met een angstroep De bajonet in de schaduw Van zwak vlees en bloed De sabel valt in mijn voet Ik veer rechtop in m’n bed Masseer de pijnlijke plek De…

Als ze zullen komen om me aan de tand te voelen over alle wandaden, al of niet door mij begaan, begeerte of de schaamte die me teistert, de onrust die me pelt, tot op de lagen van mijn kaal gedaante, spiegel van een morbide code. In die blauwdruk begint en beëindig ik het leven, het lijkt op zelfmoord waar geen vat op is, het zal…

Rust nu maar zacht, lieve tante je hele leven zorgzaam voor iedereen je hebt je rust meer dan verdiend je had een hart van goud en nu staan we alleen Onze band is er al heel lang heel mooi, speciaal en fijn je was voor mij heel dierbaar je zal altijd in mijn hart zijn We zaten meestal op één lijn ik kon je altijd bellen met een reden of…

het was laat en redelijk koud. ik slenterde nog langs de sporen. het was er eng, ik was benauwd, om vooral thuis te komen voor het gloren. dus ik alsmaar in de verte turen, maar nergens een trein te bespeuren. mijn gemoedstoestand was aan 't verzuren en mijn mond luidop aan het zeuren... de nachttrein mag nu stilaan komen. het chromen staal…

Terwijl de lente het terrein verovert om haar lichtzinnige bestaan ten toon te spreiden rijst een vermoeden van vergankelijkheid hoe veelbelovend mijn perzikboom ook bloeit (Soupçon Tandis-que le printemps gagne le territoire pour afficher son existance léger s'éleve un soupçon de fragilité de mon pêcher en fleurs si prometteur pour…

je krijgt weinig zomaar cadeau omdat een maatschappij draait om te geven draai maar om een ontvangend feest te gaan verdienen…

De mens in mij loopt achter de woorden aan waar tijd geen letters kunnen vertalen tikt liefde de uren nog immer vooruit geen klok tikt haat zelfs niet op de halve uren wanneer een enkele slag raakt, tikt de tijd door naar één minuut voor twaalf nu nog zestig seconden...…

Met langzame streken strijk ik het verleden van de muren en fluister zachte woorden van liefde weerkaatst door het felle zonlicht, ontvang ik die éne straal en lach heel stil de dagen voorbij elke lijn of rimpel zoekt in het leven haar weg naar gehuilde tranen, sneeuw veegt wit in de vroege ochtend jouw naam in ijspegels langs…

ik ga binnen; het waait rust door ramen, de levenden en de doden het vederlicht murmelt langs gekleurde glasvogels, te midden van zeeglans, het houden van je staat gebogen zoals ik eerder in volgegoten schaduwen van de dagstilte, veroverd door verleden eeuwigheid ik adem diep wanneer je hand beroert en leg me neer,…

en daarna, fluister je wat komt daarna ik voel de herfst door me heen gaan, enkel de herfst en geen andere vragen die sporen dragen van holle huizen waarin niets zich kan hechten behalve de onmacht, immer herhalend zoals witte kruisen, lijf aan lijf nooit uit marmer of uit letters van leven wel liefde, liefde, zoveel liefde…

'le temps de cerises' zegt men in Frankrijk en natuurlijk ziet de wereld er een stuk fruitiger uit wanneer je behangen bent met kersen…

Zonovergoten spookmaan boven horizon - onaanraakbaar licht…

Le printemps dans le centre parisien s'annonce très brillant! - fleurissent en teintes magiques sur une palette poème: c'est votre tendre rouge que je préfère.…

Hier zit toch geen enk'le muis. Wel een veel te grote rat.…

Joop was gevraagd voor een Restaurateurfunctie Leidt binnenkort "Le Garage chez Dieu"…

Mijn laptop doet het niet zoals het moet, Met mijn bevelen maakt hij korte metten. Hij werkt niet mee als ik hem uit wil zetten, Hij vindt het leuk als hij het een keer doet. Alleen nog met de bijl krijg ik hem stil. Geweldig hoor, een laptop met een wil.…

joz. le bruyn…

Ik ben al bijna bij je. Als een zuigeling een wereldoorlog zul je mij smaken. ----------------------------------------------------------- Uit: Raster 89, 2000.…

bijna rot woord betekent meestal pech behalve bij bijna dood geluk…

Twijfel of ik je zal bellen. Misschien beter toch maar niet. Mijn zeer wil ik vertellen, Jou kwellen met verdriet. Breken wil ik jou, Om daarna weer te maken. Door te zeggen dat ik hou Van jou en dat soort zaken. Eén opening gehad Die verdwenen was meteen daarna. Waarin ik keer op keer vergat, Ik bezat jou op een haar na.…

Verloren dwalen de lichten waar ik mijn gedachten zoek. De avond is de stilte die me alleen maar schaduwen laat vinden waar woorden en echo's mijn stem niet kunnen vinden. Want ik ben een schim die zwijgend niets meer bezitten kan en steeds volgt wat hij verliest aan de dood en de liefde die alleen nog in vreemde voetstappen…

een obscuur begin van denken dat ons raakt, een hand in de nek, geeuwend tegen de planken een catastrofe van het moment die al plaatsvond, bruinrot; duizendschoon; besmetting; trefwoord; crash; alleluja; gaslek; vernuft geen haar gekrenkt daat zijn: de violen Je tegenwerping En dan, baby, dan -----------------------------…

Totaal ontspannen In het zicht van Nirwana In schaap gevallen…

Ik was er bijna. Er ontbrak alleen nog maar die kus, echter dat ging hem heus echt niet helemaal worden dus, misschien omdat mijn vriendin er al die tijd bij was geweest.…