Alle inzendingen over Dag vriend

ze zijn m'n vrienden geworden spelenderwijs Ze weten van licht en schaduw schaduw en licht Ze spelen ermee ze zingen ervan als zijn ze op reis op vooral warme dagen Ik teken 't op in dit korte gedicht: 't zijn ware vrienden.…

een schattig klein poesje uit Katwijk was op zekere dag haar vriend kwijt o wat een gemis dat hij er niet is en nu met een andere poes vrijt…

Het was zo fijn om te vertrouwen en vertrouwd te worden, Te begrijpen en begrepen te worden, lief te hebben en bemind te worden, te herkennen en herkend te worden.…

dag lieve vriend bedankt voor al die mooie jaren waarin jij mijn maatje was die mij zonder woorden kon begrijpen en voor wie niets te dol was samen wandelen aan het strand je lijf uitschuddend en je natte dop in mijn hand alert op elke beweging die ik maakte trillend van ingehouden spanning gefixeerd wachtend op het stille seintje…

Dag jongen, tot in de app, telefoon of wat dan ook.…

Wat doet een mens met zeventig, algoritme van de tijd, terwijl de zon westwaarts spreidt? Wordt het zielenmeer opstandig of een eigengereid verzaken aan het haasten? Gedachten verstillen bij het voorbije, de feestroes maakt hem tot een ongastvrije: verwachtingen worden gedoofd als kaarsen. Toch blijft het dwingend leven drummend aan deuren…

Ros Klowees haren Wortels uit Ninof Pastasaus in de mondhoeken Dutje…

verlost van vragen verlost van pijn verlost van dagen die verschrikkelijk voor je zijn de dingen die je niet meer zag de eigenschappen van je die ik zo graag mag nooit nooit meer zullen we ze zien nooit meer de gezelligheid die je bracht zo ineens gelachen en geleefd een vriend die nooit vergeten zal worden een vriend voor altijd…

ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt…

de maan sterft bleek ik noem vandaag gewoon Dag voor mij alleen…

Vrienden, Jij Vrienden, Wij Vrienden, Altijd nodig Vrienden, Elkaar steunen in moeilijke en makkelijke tijden Vrienden, Er altijd voor elkaar zijn Vrienden, Samen sterk zijn Vrienden, Samen de hele wereld aankunnen Vrienden, In een woord geweldig fijn Kortom Vrienden voor het leven…

Een hoopje mens levend van dag tot dag. Kracht halend uit mensen, echte vrienden...... Als ik kijk in de spiegel van vandaag zie ik mezelf heel anders. Bruisend van energie. Plannen voor overmorgen, met mensen, echte vrienden.......…

Maar op de lange duur, ‘t werd stiller, eenzaam, guur, stond in de kou, Nu weet ik, zo is het leven, de echte vrienden zijn gebleven, zij bleven trouw, ‘k Voel me nooit meer echt alleen, met liefde om me heen, van vrienden, lief en kinderen. Geniet van elke nieuwe dag, door mijn tranen kwam de lach, wat kan mij nog hinderen.…

Echte vrienden in het leven zijn zeldzaam Die zullen we niet snel maken in het leven Maar die zullen we ook nooit kwijt raken of vergeten Echte vrienden kan je alles vertellen Zonder dat ze ooit iets door zullen vertellen Al zie je elkaar soms een lange tijd niet Als je samen bent merk je dat niet Dan is het als of je elkaar elke dag ziet…

Onbaatzuchtige Vriendschap, grenzeloos, haast eindeloos ondanks vaak hopeloos Meest kleurrijke sterretjes voor me van gigantisch hobbelige en torenhoge hemelen plukken, magisch grandioos. Spirituele moedgevende dialogen over bloemenpracht, welgemutste vogeltjes en smakelijk bereide kippenbouten, het mag Steeds weer strak in het pak als hoogstandje…

stuk voor stuk het is pas wanneer ik me eenzaam voel dat denken aan jou me compleet verrast alsof al het water van de zee opnieuw in één keer terug naar mij vloeit… weet je ik mis je… elke dag een beetje meer!…

jij bent mij dierbaar o,vriend van alle mensen ik zal je missen je woorden en mooie lach beter kon ik nooit... wensen!…

er zijn zo van die enge en rare dagen dat ik me ziek voel en ook uiterst zwak. dan weet ik dat dit niet lang meer duren mag of anders word ik misschien een levend wrak. mijn vrienden helpen mij veelal uit de nood. op hen kan ik dus altijd blijven rekenen.…

Stoffelijk niet van deze wereld verankerd in hart en nieren levendig in volle weerbaarheid, geen diepe smart, een sterke eigenheid valt niet uit de toon onmiskenbaar consequent voorafgaand aan een zekere dood ontsproot zich het dichterlijk talent een eigenschap waarvan iedereen genoot waarin een creativiteit wordt herkent had hij niets…

De tijd zou mijn vriend moeten zijn, maar is het niet. Elke dag is een dag verder van jou, dat wil ik niet. Ik zou de tijd terug willen duwen, minuten, seconden één voor één tot ik weer terug ben bij de dag dat jij er nog was. De tijd heelt alle wonden, zegt men. Wie is mén eigenlijk?…

geeft, het is liefde, hondenliefde, waar mijn vriend voor leeft, het is zijn liefde, zijn hondenliefde, wat hier dagelijks gebeurd, het is zijn liefde, zijn hondenliefde, wat mijn leven elke dag kleurt, wat mijn leven elke dag kleurt.…

die elkaar helpen, alles samen doen, want dat ben ik zo'n vriend, jouw vriend…

die elkaar helpen, alles samen doen, want dat ben ik zo'n vriend, jouw vriend…

Soms kunnen je dagen zo in en in zwart zijn; verlang je intens naar de dagen van licht. Kan de wereld rondom je zo koud en zo hard zijn; lijken de deuren naar beter zo pertinent dicht. Ineens blijken er vrienden niet meer de mensen te zijn die je kent uit de tijd van weleer.…

waarom, mijn vriend ben ik in dromen de ochtend; het koor van licht dat waarheid met ruime vleugels draagt de boomvrucht omlijst door vreugde; het dauwgeritsel van het vroege uur waarin ik mijn handen vind om elk gebaar van liefde te beantwoorden en dat de dag sterker maakt met zachte binnenstem waarom, mijn vriend wil ik weten…

eens komt er een dag dat sommige mij wel zien staan dan ben ik blij en kan ik er tegen aan.…

Gedragen worden door het leven, door de wind en de wolken, de dagen en nachten, de vreugde en pijn; Gedragen worden door vrienden en vreemden, door liefde en zijn; Gedragen worden door water, door vuur en door licht; voor nu en later,…

Er leefde een dichter in de Jordaan Die zo met de Jordaan was begaan Dat zijn hartenkreten en gedichten Hem schatplichtig verplichtten Tot dagelijks digitaal gaan…

Elf dagen zonder vrienden Elf dagen geen contact Elf dagen zwak en misselijk Elf dagen mentaal geknakt. Met 'n hoofd als een biet zit ik nu te tikken gelukkig dat je me niet ziet anders zou je schrikken. Grauw gezicht, kilo's lichter de storing maakte me gestrest maar nu doet mijn pc'tje het weer opperbest.…

Ik huil jou tranen voel je diepe pijn kan jou niet helpen om gelukkig te zijn Deze onmacht,is me volkomen vreemd hoop dat je me dit niet kwalijk neemt Kon ik je helpen had ik het gedaan neem even afstand een laatste traan…