45228 resultaten.
senryu
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 202 zonder te vragen
nam de dood de mijne weg
ik vroeg nog: waarom?…
Weg
gedicht
2.0 met 21 stemmen 1.067 Wat een naam heeft, bestaat
ook als zij dood is of weg
naar een vreemd land.
Of helemaal niet weg
maar onzichtbaar
in een gesloten ruimte.…
je nestelde mij
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 319 je ving me als dood
verfrommeld
op weg naar de asbak
het einde
mijn vlucht in jouw hand
ik keek naar je huid
zocht in de plooien
naar leven en lijnen
voor beiden
jouw warmte aanraakbaar
gevouwen
in steun en vertrouwen
je nestelde mij…
laatste schreden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 de dodenakker ligt er
zinderend in zonlicht
verlaten bij
het voelt vreemd dat
alle neuzen hier
dezelfde kant op wijzen
ik groet mijn ouders
bewijs hen voor de zoveelste
keer de laatste eer
straks klinkt een lied voor mij,
ben ik een arme stakker
kom ik op mijn dode akker
geen weg terug…
Vrijheid en vrede
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 189 Kolkende waterstromen
transformeren zich in mensen
die eensgezind opzoek zijn
naar vrijheid
via de besefweg bemerken
dat ze gekneveld worden
in eeuwen terug
alleen nog ja durven zeggen
doch ja en nee kan hun dood zijn
op weg naar vrijheid
is geen utopie
misschien breekt de hemel open
laat vrede exploderen
zingend en dansend!…
overleven (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 197 in een lange rij
schuifelen ze
langzaam naar
voren de moeder
ingeklemd tussen
haar dochters
daar staat hij
de engel
engel des doods
ze kijkt weg
weg van zijn
koude ogen
met zijn wijsvinger
bepaalt hij hun
onverbiddelijke lot
hij gebaart de
moeder naar
links te gaan
met zachte stem
zegt hij
je zult mama
snel weer…
Kapot kompas
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 222 Deze tocht door de duisternacht
voert langs vreemde gewoontes
mijn voetafdrukken mijden
het woordenballet, dat je voor me uitlegt
alsof mijn wichelroede niet deugt
in deze danszalen van vreugde
is de liefde slechts een schaduw
die met je mee danst
op de muziek van schimmen
die trommelen voor vrede
omdat de dood nog ver weg lijkt
en soms…
Is 't nog ver?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 190 we wandelden door het bos
ik, aan de hand van mijn vader
tot de schemer van bomen
schimmen maakte
dan lijken alle paden op elkaar
staat de auto bij elk dwaallicht
'een stukje rechtdoor en dan
links, nog even, we zijn er zo'
de dood van blinde wegen
ging geduldig aan ons voorbij
de zondag is al lang in een
zachte doek gewikkeld…
Zin
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 310 Beduusd en donker denken we de herfst
van dood, van leven weg, maar diep gekerfd
van binnen in ons zelf beseffen wij :
we moeten zacht, heel zinloos zwichten voor
die steeds opnieuw gestelde vraag : wat is
de zin van mens zijn en waar leef ik voor.…
Boven de regenboog
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 347 BOVEN DE REGENBOOG
Ik zweefde boven wolken hoog
boven een dode wereld, ver weg
Voorbij een pastellen regenboog
en wist nogmaals heg noch steg
Ik zweefde met de wolken mee
dwars door een frêle regenboog
En toen, je gelooft ‘t amper, zeg
trok jij voorbij mijn geestesoog
Ik zweefde achter wolken aan
evenwijdig aan mijn regenboog
Ik ontdekte…
[ Je houdt dus van hem ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 Je houdt dus van hem,
je houdt echt van hem, zoveel --
dat je het toegeeft?…
Dichterbij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 366 was verder weg dan ooit
en dichterbij was hij tevreden
toen hij staande voor het glas zag
hoe zijn glimlach werd ontbloot…
[ Mijn sleutel past niet ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 5 Mijn sleutel past niet
in de voordeur van mijn huis --
Mijn vorige thuis.…
gesprek met de vos ( 1 )
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 575 ik neem het oude uur
van nacht naar dag
de hemel vonkt nog na
duindoorn bloesemt
als ik voor het hol
mijn stem ondergronds
in echo’s laat klinken
`ik ben hier, kom maar
of zal ik naar binnen komen,
overal rondneuzen, de
pislucht en veren doden’
`nee, ga weg,’ zegt de vos
`ik ruik je oude adem en
het gevaar van mensenvlees’
verschroeid…
Het moet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 249 Voor de geur van de dood,
die mij overal omringt.
Maar vluchten kan ik niet.
Verzamel maar weer nieuwe moed,
koste wat het kost,
en doe wat je doen moet.
Blijf op je post.
Dus hebben wij jou weggebracht.
Naar een heerlijk plekje in het bos.
Met bomen in prachtige herfstkleuren,
en met een tapijt van mos.…
De Dood
gedicht
3.0 met 120 stemmen 44.447 zei de Dood…
Het wegen van de dood
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.103 duizend ogen trillen in mijn hand
en ik schud
schud het verdriet
in dichtgeknepen vingers
afdrukken op een doordeweekse dag
in een grote cirkel van leven naar dood
een eindeloze rij van dood naar leven
strak starend naar mijn adem
verlies ik de zin tot bestaan
en ik zwijg
zwijg het antwoord
in de tranen op mijn jas
van duizend lelies…
DE STAD
poëzie
4.0 met 2 stemmen 693 1.
Uit donkre gang van het station
uit dompe mensenmassa kwam ik in het licht;
daar sloeg de felle zon in mijn gezicht
ik stond er stil en knipte met de ogen…
Daar was het plein, de brede straat met hoge
gebouwen, daar was beweging:
fel door elkander was het woelen
trams en auto’s in koele
schuiving glijden aan
tussen de mensen, die, zich…
Eigen leed-altijd eerst
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 232 Als een mokerslag komt het bericht:
weer iemand aan een hartstilstand gezwicht.
eigen leed eerst.
Als een bominslag het bericht:
George Michael ook waarschijnlijk, aan:
een hartprobleem gezwicht.
eigen leed eerst.
Van de eerste, zul je nooit iets vernemen
maar ben je bekend, haal je alle nieuwsitems.
alleen ik vind: eigen leed eerst, het…
Dood of niet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 344 Dood is gevoelloos dus zonder gevoel,
snap je wat ik bedoel?
Bestraling zorgt voor dood weefsel
en dat veroorzaakt pijn,
snap je dat ik niet begrijp
dat de dood zonder gevoel moet zijn?…
Op weg naar lente
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 219 Vanmorgen een vogel zien vliegen;
eigenlijk niets nieuws, maar ineens
kon ik het echt zien: een vogel die
meer kan dan wij kunnen, heel mooi!
Wie leerde hem dat? Wie kon het als eerste?
Wat een machtig gebeuren, een wonder!
Vanmorgen een vogel zien vliegen, zo mooi!
Waar was mijn verwondering
al die winterdagen?
Was ze begraven
onder de…
De schone wereld
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.178 Iedere morgen na het nachtelijk slapen
Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen.
Iedere dag heb ik haar weggegeven,
Telkens één dag meer van 't eigen leven.
Telkens een kortstondiger bewoner
Zie ik haar belanglozer, dus schoner.
Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden
En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…
op reis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 in het tonen veranker
ik mijn ziel met beelden
die wazig hangen
te dromen aan de
baleinen van mijn
doorwaadbare ogen
morgen zijn ze gedroogd
en staat het spel strategisch
opgesteld voor het doel
dat geen onderweg kent
maar slechts een obstakel
voor de geur van
bloemen onderweg…
Daar waar ik leefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 351 Daar waar ik leefde...
en bestond
voor jou,
waren wij samen
op aarde,
al wat ik je gaf
speelde tussen ons,
neem ik mee in mijn graf.…
Dood, maar niet door schuld
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 211 Wanneer je in Amsterdam een ruzie probeert te sussen
bekoop je dat met je eigen leven.
Wanneer je tussenbeide probeert te komen,
ben jíj als slachtoffer eerst degeen die
eerst naar de vlakte wordt geslagen.
Moet vervolgens worden gereanimeerd, ligt in coma
en na een lange lange nacht is de strijd verloren.
Dus wanneer je in Amsterdam ruziezoekers…
Hand in hand
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 536 Ik zit op mijn balkonnetje
En geniet er van het zonnetje.
Op de straat aan de overkant
Lopen twee mensen, hand in hand.
Het vertedert mij als ik er naar kijk;
Ik denk wat zijn die twee toch rijk!
Ze zijn al oud en schuifelen voorbij,
Nog samen, zij aan zij.
Wie weet al jaren bij elkaar.
Ook al was het soms wel zwaar.
Maar geluk had de overhand…
[ We volgen geen weg ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 33 We volgen geen weg
naar een doel, we aarzelen --
en drentelen wat.…
Survivalkit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 61 een rijker ingezetene
van onze hof van Holland
zal zeggen "mijn entreepas
van de villa verde veda"
een chique de friemel weduwe
"de code van de ophaalbrug
van mijn château prima de luxe"
Ach lieve heer, ieder het zijne
mors aequat immers omnia
dood of de gladiolen, maar
ook ik neem voor de zekerheid
mijn have en mijn goed
in…
Welp
snelsonnet
2.0 met 28 stemmen 2.274 Een waarden-loos NCRV-icoon,
Beleeft zijn exodus - en ja: zo vader
Zo zoon - we horen vast en zeker nader
Van Paultjes kind, vermomd als allochtoon.
Want doet het kind aan pa's programma mee,
Dan is het vader A... én B... én C.…
uit de toon vallen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 22 TEGENDRAADS TIMMEREN AAN DE WEG
zoals in het land der blinden
één oog
met harde hand regeert
niet met een witte stok
maar met de strop,
zo krijgt een naaktzwemmer in knokke-zoute meer aandacht dan dezelfde
op het naaktstrand in bredene bij oostende.…