Alle inzendingen over Dehullu

hier voel ik dat ik ben, hoef ik links niet met rechts te verwisselen of het einde met het begin hier zijn schaduwen als een reis die je rond en rond draait wanneer ze wachten op herfst zoals bomen, nog groen op een negende horizon almaar milder en waarvoor geen naam meer bestaat hier ben ik verbonden onverklaarbaar met beelden door…

als ik mijn dromen zou kunnen tellen van dag- tot avondlicht dan zouden duizend-en-één-sprookjes zich neerleggen in het weelderige gras misschien was ik bij leven tot poëzie gekomen nog voor de nacht er was -------------------------------------------- afbeelding: locatie beeldentuin Dehullu 2007 kunstenaar: Sjer Jacobs…

ze weende want ze kreeg een kamer en vier hoeken waarin ze zich kon opsluiten zelfs toen het helemaal over was voor zijn voeten schreeuwde zij om traagheid en het naakte van de slakken die de zonde lieten neervallen en verkleurden tot purperrood ------------------------------------- illustratie: Beeldentuin Dehullu 2008…

hier weet ik me gedragen in deze paradijselijke tuin stilzwijgend vervuld van euforie vergeet ik al mijn vragen hier in dit lommerrijk waakt de zon als een gevierde vorstin hemelvogels schakeren, flatteren als oogappeltjes tussen het groen hier is waar ik bemin me met het leven verzoen *Beeldentuin Dehullu*…

wanneer ik vogels zie spelen in de lucht - ik vang jou en jij vangt mij – dan word ik zomaar blij en glimlach met kleine handen naar de stilte zoiets als heimwee ‘n tikkeltje dan ---------------------- foto: beeldentuin Dehullu 2008 kunstenaar: Sytske Miedema…

met de vingers uiteen als een pijnlijk verschil misschien blijft het antwoord beter verzwegen want uw herkenning zal me tekenen als een verschrikkelijk verlangen vermoeid en verdoofd tot een fossiel van de nacht maar in het uur van de dood doet uw ontkennen dat ook ------------------------------- afbeelding: beeldentuin Dehullu…

schaduwen van wind de armen houden in een schommelende traagheid terwijl ik kijk naar het standbeeld van vergeefse woorden de lucht gaat er doorheen ook door de koudste dagen en wanneer berusting met vleugels slaat droom ik nog eenmaal over huiswaarts keren *afbeelding: kunstenaar: Lebuïn D'Haese locatie: beeldentuin Dehullu…

niets verdwijnt ik zou gebleven zijn van binnenuit misschien vreemd lachen naar het requiem op je lippen en naar de korte slaap van de late grafdelver in ebben zwart maar het wenken van de wind laat mij dodelijk bewegen; het lichaam vol in hongerdagen van bestreden besef foto: locatie beeldentuin Dehullu…

dat ik bleef kom binnen, zei je en vanuit mijn stille kamer stapte ik dichterbij raakte je armen in een niet te herhalen licht voor de eerste keer geloofde ik in jouw stilte schrijf dit gedicht, zei je morgen wanneer een vogel, spiegelklaar, langs jonge twijgen gaat ------------------- illustratie: beeldentuin Dehullu…

of de vlinders vanuit mijn vrouw-zijn, teder en waanzinnig aan alle zijden wit en onze liefde de verzen die wij lazen, licht zonder schaduw als zon op zwanen een middag van oceanen eentalig zacht en vrij, zo stil, zo stiltevrij in jou, zo hemels jou in jou ---------------------------------- afbeelding: beeldentuin Dehullu…

kleefde stilte aan het raam en ik dacht nog, zing zing de dag, zing je gave nu het nog kan in een brede schaduw van het gras en de ingevlochten, vele dromen maar de nacht moest zo verlopen en mijn woorden waren traag ach, deze koude deze vroege, kale koude er lag al sneeuw op de maan foto : locatie Beeldentuin Dehullu…

breng een laatste vergezicht - daar waar ik niet woon - laat leegte los, de aarde en de eenzaamheid alsof de nacht al weet tot hoever ik zal geraken wanneer jij naast me ligt in de verte van het licht en in het trage rood van mijn leeggelopen hoofd -------------------------------------- locatie: beeldentuin Dehullu…

niet wil denken, hoef te denken en het stamelen kan achterlaten bij elke vraag die je stelt over liefhebben, dicht tegen mensen en het verliezen aan ik zie je graag, zeg ik dan maar ik hou ook van een steen -het is stil overal waar ik sterf ook rond de rand van klaprozen- --------------------- illustratie: beeldentuin Dehullu…

neerleggen van woorden met deuren toegeschoven doen me afdalen in jou zoals het late middaguur dat langs de bladeren likt en poëzie laat ontstaan in de plek waar ik ben; het ademloze licht over mijn stille hand telkens zachter wanneer ik niet meer spreken kan schaduwvol verscholen ------------------------ illustratie: beeldentuin Dehullu…

werd een toevalligheid zoals een woord dat in het beloofde bergland naar beneden stort daar de illusie bemerkt; de mythe van het honinghart naïef bij elke boom en elke aalmoes van hoop gewuifd tot vaarwel tot niets in dat heel klein beetje leven rondom het water ------------------------------- foto: beeldentuin Dehullu…

de stilte terwijl het gras zacht neuriet en zonnige appels plukt uit het blauwe landschap van lievende ogen luister dan; zo dichterbij hier schept vriendelijkheid meer dan ruimte een tijd van dromen langs Giessche kaarsjes met twijgenlicht op het maangewaad ------------------------------------ afbeelding: Beeldentuin Dehullu…

koude bomen hangen misschien ben ik wel niet die ik had willen zijn of moeten of wennen zij nooit aan mijn sterven terwijl alles maar voorbij gaat in opwaaiend zand en nachten die ik wakker lig in het weten dat ik slechts ben van stilte niet bij hen ze kennen me niet zichtbaar foto : locatie Beeldentuin Dehullu…

. ------------------------------ foto: Beeldentuin Dehullu 2009 kunstenaar: Kita Nuij…

. ------------------------------------ afbeelding: beeldentuin Dehullu 2009 kunstenaar: Tjikkie Kreuger…

. ------------------------------------ afbeelding: beeldentuin Dehullu 2009 kunstenaar: Tjikkie Kreuger…

ze door je haren strelen we zullen stoeien en spelen en hoog in de lucht met blauwe bloemen om ons heen zullen we de verte liefhebben en zachte woorden spreken morgen, ja morgen mijn kind zal ik je omhelzen dag kind zei je je wendde je van me af en ik huilde om de stilte * foto : locatie beeldentuin Dehullu…

geloof in mij, als stenen vuisten die woorden bewaren jonge veldbloemen achterlaten onder de bast van een volle zee en uit trage bomen zou het zout de boodschapper brengen met in zijn hoofd het afscheid want leven is denken en hardop sterven weegt zwaar ------------------------------------------ foto: locatie beeldentuin Dehullu…

jou zo vreemd de kus met tussenpozen jij kijkt op, neer mijn woorden en stenigt het geluid van uitgeteerde stilte de steeds herhaalde vrees tussen waarheid en waan en alles wat ik daarbuiten nog ken de vogels zwijgen en jij vraagt je af waarom ook het grote ------------------------------ foto: beeldentuin Dehullu…

alles en tot waanzin naast geraamtes; het lege staren, de weg terug het verwensen van herkenning en de diepte binnenin mensenvreemd en daarna verdwenen draag ik het gevloek op heupen of waarin ik ga geloven weerloos woon ik samen op koude lippen van illusies ----------------------------- afbeelding: beeldentuin Dehullu…

tegen de schrijvers en de makers van een dichtgemetselde eeuwigheid waar ik kan rouwen om de leugen steen per steen geworpen in woorden van het lot bewaak mijn huis en het eenzame kind de vonken en het vuur wanneer ik ga onvoltooid zoals in dit gedicht ------------------------------------ afbeelding: beeldentuin Dehullu…

armen rond jou schetst ik weet niet of ik nog iets zeggen wil of dat ik de bloemen verder draag naar buiten de nacht vol weemoed met wind en de onzichtbaarheid van mijn dromen je omhelst me ik dans en laat mijn gedichten waaien onbekend tot stof ------------------------------------ afbeelding: beeldentuin Dehullu…

) misschien zijn ze slechts een vertraging van oppervlakte, te eenvoudig losgescheurd uit een voldragen cirkel van weleer (je ne suis pas belle) want zo was ons samenzijn in stille dagen toen wij zochten naar die ene oogopslag van tijd -------------------------------------- foto: locatie beeldentuin Dehullu…

schrale wind en een niet meer te dragen stem verf de aarde zwart wanneer mijn mager lijf naast donkere randen valt en vroege dromen verliest in jou en in de vreemdeling, dicht tegen de dood van mijn ziel waarin alles heeft bewogen tot ik schaduw werd in jouw gezwollen rivier ------------------ illustratie: Beeldentuin Dehullu…

bloemen, wijd uiteen het mag zelfs regenen in mijn oor of tijdens lange nachten en wanneer het sprookjesbos is vastgebonden met touwen van ongeloof dan nog word ik je lief heb ik je lief, krijg je me lief met mijn te kleine tenen die keer op keer lichtjes dronken worden door dat ene wondere woord foto: beeldentuin Dehullu…

lichtjes wat uit kruinen valt zijn jaren, samen gewaaid rondom een mond; dichtgestopt met schedels en afgestorven bloesems gebedssnoeren die zelfs bij volle maan en aan deze zijde de overbodige leugen niet verstaan zelfs niet na een stortregen --------------------------------------- foto: locatie beeldentuin Dehullu…