9232 resultaten.
bij verstek
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 930 doelloos malen haar gedachten
in een raamloos hoog vertrek
gevoelloos eindigen haar nachten
in een naamloos blauwe plek
hoorbaar schreeuwt haar lek geheugen
in een monotone dreun
zichtbaar eindigt hier de leugen
in een hartverscheurend gekreun
onontroostbaar haar geweten
onomkeerbaar haar verdriet
onbemind en steeds vergeten
nog voordat…
Afstand
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.379 In jouw bunker waarin we fluisteren,
door de schietspleten: flarden van het slagveld.
De muren zwellen en wij zweten.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Labyrint
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 227 Zo traag de nacht verschuift
naar avond zonder morgen
laag voor laag
lijkt leven
dood in eenzaamheid
waar tijd gehavend
door het stormend zijn
als drenkeling verloren
lijdzaam in vergeten drijft
maar toch…
hij blijft
en ik
grijp me aan zijn flarden vast
vlecht ze tezamen
tot een beeld dat was
als vlucht…
Flarden van Geluk
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.064 Flarden van geluk
waren slechts mijn deel
Ben ik ontevreden,
vroeg ik soms teveel?…
stilleven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 74 mag het een onsje meer zijn
een glas water bij het avondmaal
een dorpsplein in nog ruwe stilstand
pasgeboren, evenredig aan toekomst
lukraak, lik op stuk, zoals verzilveren
van late middaguren, niet te vergeten
een gedicht, zodat flarden ziel
zich laten nalezen, een vrachtwagen
met panne, op de meest ondenkbare
plek, verre reizen die…
Naar de Maan met z'n allen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 121 Wat is het doel van ons bestaan?
Misschien naar Mars
of een verre Maan?
We zien al licht van miljard jaren oud.
Per raket naar een zwart gat
klinkt reeds vertrouwd.
Wat is de zin van ons bestaan,
als wij het aardse verlaten.
Als er mensen naar Mars zullen gaan,
of zwarte gaten?
Deze aarde heeft toch genoeg
om ons te geven wat wij wensen…
Achterdocht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 704 Vergeten in dalen schemerrood,
dicht bij elkaar, verstopt onder vacht.
Verdreven in jacht,
als deelgenoot.
Verborgen in vroege ochtenddauw,
met flarden aarzelend licht.
Het drijven van warmte op de kou.
Verraden door een mozaïek
van geurig zwakke vleugen.
Haastig vlucht de leugen,
angstig en ziek.…
Dag zonder
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.671 De zon verdwijnt terwijl het nog dag is
verlaten de vertrekken van vertier
flarden van voorbij die ik nu opvis
vage restanten van verkoold plezier
Het treurlied kent slechts de laagste bassen
de fluiten schuilen in de schemering
gestaalde naden niet meer te lassen
alsof elk drijvend schip die dag verging
Verre kusten bleken onbereikbaar…
Uit eigen beweging
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 101 'waar denk je aan'
ergens op de vloedlijn
tussen waken en vergeten
een moederstem die
gebiedt, 'kom niet te
laat voor 't eten'
een geur, een kleur
flarden
uit losse herinnering
een vloeibaar moment
binnen omrankte muren
van een doodstil ding
stil,
de klok is verjaard
een doof beeld
dat mij aanstaart…
Voorzichtig vergeten
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 38 zij hebben
regelmatig
op het randje
gelegen tussen
leven en voorzichtig
vergeten zijn
waar stilte
in paniek
geen misbaar
maakt en rust
alleen de schijn
van vertrekken
voor laat gaan
overlevers
met handen
en voeten door
het eigen lot
beschoren in
een proeve die
al verloren lijkt…
Vertrek..
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 639 In stilte voelend de leegte
Een totale vervaging
Tussen leven en levenloos
In stilte voelend de pijn
Stekend in hartevlees
Liefde kiest zijn eigen weg
Een ander hart gekozen
In stilte voelend de tranen
Verlopen in verdriet
Nooit meer samen zijn
In stilte voelend de rust
Een totale berusting
Tussen afscheid en verlaten
In stilte voelend…
Als ik vertrek
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 2.094 dan zal ik niet met
deuren slaan
of een raam kapot
achterlaten
ik zal met opgeheven
hoofd
zoals je wel op foto's
ziet
recht in de camera
het huis uit gaan
dan heb ik je
verlaten
als ik vertrek.…
Vertrek
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 6.087 Als de regen nog lijkt te vallen
en de zon al dagen schijnt
laat de lach dan gaan
en je geluk niet verbazen.
Het regent vaker dan je denkt
maar de last die van je schouders valt
is meer dan vrijheid
is ook nog eens geluk.
De zon schijnt stralen
en een nieuwe wereld is daar
nergens is het gras groener
dan het gras bij jouw thuis...…
Vertrek
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 653 Bedwelmend rankte de winde
naar zijn gezicht.
Hij ijlde over
welvende zomervelden.
Onbegrijpelijk brandden de tranen
in zijn keel.
Hij droomde van
wouden en wolken.
Vanwaar de wind en
zou de zon zo purper elders schijnen,
blikten zijn ogen langs het waaien der bomen.
Hij huilde en hij legde zich
op de bloemen om de vogels niet te…
Vertrekken
gedicht
3.0 met 374 stemmen 86.442 Grendel het hek,
je biezen gepakt,
zie de blauwe lucht -
en vertrek.…
Vertrek
gedicht
2.0 met 30 stemmen 19.391 Het blaft tegen een man die staat te kijken,
Die ziet dat de verte aan het vertrekken is,
Dat de verte zich traag maar zeker verwijdert,
Dat de armen van de verte de kade loslaten
En verdwijnen in het rimpelloze water.
Maar het hondje op de kade blaft onhoorbaar.…
Voor het vertrek
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 1.454 Waar de zilveren maan
in de pupillen verdwijnt
het spookt, in december motregen
één omgekeerde tarotkaart, die van de gehangene
zwijgende op het gezicht van mijn moeder
voor haar vertrek, in ons allebei, klinkt cello
traag, traag, traag
innerlijke beweging die strekt zich als
herinneringen en liefde
dolken en verwijt en weer, liefde…
Vertrek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 950 Heel tevreden wachtend
Op vertrek naar bestemming
Zonder aandacht te besteden
Aan de dingen buiten jouw bestaan
Herinnering van zoet verleden
Wordt verdrongen naar het heden
Door jouw kloppen op het raam
Ik volg je naar de uitgang
En zie achter je verlegen rug
Een bosje onwillige bloemen
Geef het maar, maak ik een gebaar
Terwijl de trein…
VERTREK
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 754 Vlucht vijfviertweedrie is vertraagd
Mind your steps, mind your steps
Dat geldt voor adeldom en plebs
Verschil in afkomst is vervaagd
Het heeft de vluchtleiding behaagd
Te staken, dus zitten wij vast
Zijn ongewild te lang te gast
Maar kaaskoppen zijn onversaagd
Wij, stammend van de Batavieren
Wij, dijkenbouwers, handelsvolkje
Wij, boeren…
vertrek
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.879 ze komen je halen
je weet, je wacht
ze nemen je mee
je geeft je over
ze lopen naar beneden
ik hoor je droeve, aarzelende tred
ze plaatsen je in een auto
ik zie je tengere, weerloze rug…
bij vertrek
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.773 (20 maart 2008)
de laatste dag
mijn laatste trein
ik voelde al
een beetje pijn
dit was het dan
zo moet het zijn
wat sentiment
een vleug chagrijn
een beetje weemoed
voor de vaak
iets van berusting
in de maak
doch naar verluidt
in zekere zin
'is dit vertrek
een nieuw begin'…
Het vertrek
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 2.008 die dag vertrok ik met de wind in mijn rug
ik vertelde mama, u ziet mij niet meer terug
nou ja, voorlopig dan, tot over een jaar of twee
mama zei, jongen neem een boterham mee
als het zover is dan moet een man gaan
niet twijfelen en naast de kachel blijven staan
maar een warm hemd aantrekken en een frisse onderbroek
dan het pad oplopen met…
Vertrek
gedicht
3.0 met 30 stemmen 10.932 de uitgestorven straat. ik zwaai maar wat. het is of
alle licht verbleekt. of alles vekilt. of ik diep
vanbinnen van geen schuld wil weten. harde
verwijten over en weer. na elk vertrek zin ik op woorden.
om het helder te krijgen. hoe ik voortaan.…
Ik vertrek
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 481 Waar moet ik naartoe
Om diegene te zijn
En daar en hier te staan
Zonder mezelf te verliezen
Ik besluit te gaan
Rein te worden
Geen schuld meer te dragen
En op dat ene moment
Mezelf mee te voeren
Tot ik daar kan zijn
En hier te weten
Ik vertrek…
Bij je vertrek
gedicht
2.0 met 35 stemmen 25.218 ik wilde een ark in mijn armen scheppen
waarin je voortdurend gaaf kon zijn
waarin breuklijnen konden verzachten tot de
fluwelen ongereptheid van een olijftak
waarin we je ogen weer inktglad konden strijken
je bedremmelde beentje
in glans konden laten overtreffen
waarin we je huilbuien en woedeaanvallen
voor altijd konden afwenden. uit het…
Vertrek.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 270 Zoals ze daar te bedde ligt
kan ik haar slecht verlaten
maar wil ik haar niet verder storen
Haar ogen half nog dicht,
slaapdronken en niet verstaat
zij half mijn woord en laatste vleierij
Voordat ik sluit heel zacht de deur
draai ik mij nog één keer om en zie
op haar gezicht het prille ochtendgloren…
Vertrek
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 538 Scheren over land
over water
naar de grenzeloze horizon,
met een overstemmend geluid
Zij gaan en staan
naar waar
het gras
groen en sappig is
daar ergens op Zuid,
Vertrekken
in het ledige luchtruim
zij zijn vrij,
dat zit hen onder de huid.…