Alle inzendingen over Gemis OR verdriet

Het geluk dat ik nu schoonheid mag zien, in het meestal stekeblinde alledaagse, overtreft het verdriet van het gemis. In het land der zienden is éénoog koning.…

Je hebt me gekregen En nooit verteld Wie ik was - Uit jou voortgekomen, Gekoesterd met jouw handen Als ik pijn had, Gedragen door jouw liefde Als mijn verdriet zich Uitte in gemis, Heb jij mij Duidelijk gemaakt Dat jij er bent Zoals ik er is…

Ik lach weer, maar draag het verdriet met me mee. Het verdriet houdt me vast, omdat ik jou niet los kan laten. Ergens zal je op me wachten. Maar kon ik maar even bij je zijn, kon dat maar. Het gemis, dat nooit mijn hart verlaat.…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

Woorden schieten tekort Het is je leven dat instort verdrietig is het gemis alles is donker je leeft in duisternis de wilskracht is verdwenen je kunt niet stoppen met wenen waarom toch, waarom dat is je slotsom begrijpen zul je het nooit je voelt je berooid.…

Sterretje aan mijn boom Jij spant voor mij de kroon Staat daar maar te pronken En naar ons te lonken Nu ben je niet zo ver Ik praat tegen je dierbare ster Een traan vloeit over mijn wangen Verdriet houdt mij deze dagen gevangen Door het gemis Wat nooit en te nimmer te slijten is.…

Langzaam aangelopen, snel weer weggegaan Nog één blik aangeworpen, nog één keer een laatste traan Nu ben je hier opgesloten, hier in mijn ziel, een eigen cel De tranen gestopt met vloeien maar de pijn die blijft nog wel Hoewel ik nu niet meer kan huilen, dit wil niet zeggen dat ik haar niet mis Ik kan je vertellen, ik kan je zweren…

denken aan hen die er niet meer zijn draag ik in mijn hart kaarsjes steek ik aan tranen komen uit het niets deze tijd maakt me verward antwoord op vragen het worden er steeds meer niemand kan ze geven zij bestaan niet meer wij moeten door door met ons leven lichten van de kerstboom het uitbundige eten het maakt mij niet blij…

Avondzon Ik wandel samen met de avondzon Denkend aan hoe het allemaal begon De kille wind streelt m’n tranen Die zich zachtjes een weg proberen te banen Je bent gekomen, je hebt me verwarmd Je hebt me met jouw liefde helemaal omarmd Je moet weer gaan, het was hoogtij Voor jou was de passie over, maar niet voor mij Ik heb van je gehouden…

Het is nog vroeg in de morgen Wanneer ik door jouw straten ga En de muur van mist waar ik voor sta Weerhoudt mij niet van grote zorgen Ik zoek naar iets wat ons samen bond naar wegen terug en naar het waarom De niet geleden toekomst is een bom maar de natte stilte dooft mijn lont dus keer ik zwijgend terug naar huis en volg de ritmische…

Mama waar is Papa toch gebleven waarom zie ik hem niet meer weet je wat ze dan zegt helemaal niets, mijn lieve beer kan het maar niet begrijpen houdt hij soms niet meer van mij m'n nieuwe Papa vindt dat ik niet moet zeuren, het is allemaal aanstellerij 's nachts droom ik dat we weer samen zijn Papa ik, met in mijn hand m'n lieve beer lachen…

heel eenvoudig met bezielde ogen raakte ik verstrengeld in oneindige horizonten van hemelsblauw waar ik mezelf verloor binnen de golfslag van ogenblik tot ogenblik toen ik jou riep, keer op keer in mijn groot verdriet…

Ik ben doof en blind Mis toch haar stem Haar lieflijke ogen Mijn hart doet moeite Maar mijn hoofd laat Mijn hart niets toe Zit verankerd in de stoel Zie hoe de regen zuinig Het raam bevochtigd Was ik maar gezegend Zonder ogen en oren Opdat ik kon voelen Hoe de regen mij troost…

van binnen is er pijn, verdriet en voelt 't leeg…

Je zit in mijn hart Blijf rustig zitten Ik voer je en was je Met tassen verdriet…

hoe groot jouw honger was naar vrijheid weet ik niet of toch kleuren bladeren anders, gewoon anders doordat het gemis niet te vertalen valt…

diep vervlochten zit jij in mij nooit zal iemand dat plekje innemen daar woon jij lief, mijn grote lief verloofd, om onze liefde te bevestigen voor de hele wereld al wisten wij, dat wij voorbestemd waren tot plots het licht doofde ons moment gestolen werd moest ik je loslaten veel te jong mijn hart versplintert mijn rots lief mijn…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Een oorverdovende leegte Overmeestert mij Het gemis Schreeuwt het uit, Zonder geluid Ik ben in de greep van Een verlamd gevoel, Verweesd verdriet Ik voel me als een verlaten huis Overwoekerd door Onkruid In de verte staat een oude fontein Daarrond cirkels van opgedroogd water…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

als ik een vlinder was vloog ik naar je toe fladderend vrij in het prille zonlicht vreugdevol heel gewoon dichtbij de vlinders weten niet de vogels evenmin waarom zij genieten ongestoord van de mooie lentezon…

Stromen van tranen, van vreugde van blijheid. Soms ontroerend soms droef. Opgedroogd en weggegleden in de stroom van de tijd. Wat is gebleven? Een enkele traan, vergoten in het donker van de nacht. Een vleugje hoop op een weerzien, misschien. Dat is, wat er is. Dat ik je mis...…

Ogen stralen verdriet machteloos zie ik de pijn woordloos lees ik leegte wanhopig voelt het gemis krampachtig verscheurt het behouden tijdloos in verleden gestruikeld over zinnen gevallen in diep duister wentel ik mij in eindeloze leegte…

in zwaaien harmoniëren handen en vingers maar armen stokken in reiken ogen ontmoeten blijdschap spreken verstaan van het immense verdriet zonder woorden is zijn ontbreken voelbaar gemis wordt verzwegen het grote geheim dat zich geluidloos openbaart in samen weten…

Is de dood toevallig Of niet Weggerukt uit het leven Zomaar opeens dat grote verdriet Verlies dat niet te dragen is het grote gemis je leven lang door Zomaar Opeens Toevallig of niet Blijvend de pijn Opeens Daar Opeens klaar Geen woorden Voor dit Dat wat Je had Is weg Zo zonder uitleg…

Verdriet bij een ziekte verdriet wie kent het niet verdriet bij een scheiding heftig verdriet zoals je vaak ziet Iemand die dierbaar is, te verliezen hoe dan ook een wisselend gevoel gevoelens die je niet kunt beheersen iets wat gebeurt met een doel Je gaat op zoek naar onbeantwoorde vragen je gaat iemand missen tot en met je bent er helemaal…

hoe konden zij niet zien dat de wereld aan hun voeten lag welke angst strooide er zand in de ogen van hen beiden dat de maatschappij te intens was te groot leek om te overkomen waar woorden stokken, en tranen het verdriet niet stelpen kunnen blijft het gemis voor altijd voelbaar…

Gemis van een maatje Gemis van iemand die je kunt vertrouwen Gemis van iemand waar je al je verhalen kwijt kunt Gemis van iemand waar je al je problemen mee kunt bespreken Dat gemis is onbeschrijfbaar Dat gemis heet liefde Liefde zonder grenzen voor elkaar Liefde onbegrijpelijk maar onmisbaar…

Tranen Tranen in mijn ogen Die niet vloeien Tranen te veel Maar geen te zien Huilen doet mijn hart Een intens verdriet Tranen die jou niet bereiken Tranen van gemis Tranen die willen zeggen Ik hou nog van jou Tranen die willen zeggen Het komt wel goed Huilen doet mijn hart Een intens verdriet Tranen in mijn ogen Voor…