Alle inzendingen over Gemis OR verdriet

dus dat jij mij belt en ik dan ja knik omdat je vertelt en snapt wat ik en dat het goed is en ik zeg dan gewoon iets als lentegras, herfst of zomerdroom roep: winter was en jij huilt mijn gemis nee, zwijg maar jij bel vanavond niet weet je stil bij mij, mijn lach, verdriet dat alweer bijna over is…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

zware dagen van droefheid en gemis verdriet om degene die er niet meer is zware dagen waar geen einde aan lijkt te komen... en jij die terugdenkt al je nare dromen... ik neem je hand en zal er altijd voor je zijn wil je troosten je helpen met al die pijn...…

Fonkelend als een diamant Een traan op weg naar beneden Met daarin het beeld van jou Langzaam uit m'n ziel gegleden Glinsterend vocht op mijn wang Een zee van opgehoopt verdriet Het gemis gevormd in elke druppel Vanaf het moment dat jij me verliet Mijn hart huilt en schreeuwt om jou Maar jij kunt mijn verdriet niet horen Ik verdrink langzaam…

waar geen pijn is of verdriet geen gemis. lieve kleine vrouw ik zie in je ogen grote trouw, nooit gelogen. een sprankje hoop, op nieuwe vrinden en ik hoop, dat je ze zult vinden.…

Tot nu toe heb ik niet om je gehuild Geen tranen gelaten omwille van je verdergaan Dat zal ik waarschijnlijk ook nooit doen Maar toch heb ik verdriet om je Samen met zovelen Ik kan het ook niet Het is niet eerlijk tegenover Hen Die jou zo goed kenden Mag ik geen tranen laten Ik schaam me Omwille van hun verdriet Hun gemis is zoveel groter…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

Ik mis mijn vader En mijn hond Soms mijn ex En soms ook niet Ik mis de dagen Die ik had Los van depressie Of verdriet Ik mis de zachte handen In mijn haar Al het gevoel Dat er toen was Ik mis mijn jeugd Zo ook mijn buurt Mijn oude school Mijn leuke klas Dat besef ik nu pas En het werd nog erger Al dat gemis Toen ik dit gedicht Wat…

kleurt zij jouw dagen niet donkerder al lijkt dat wel zo, wellicht verdriet verhuld in zwart witte streken steekt nog altijd de kop op bij tij en ontij nu dagen kouder omslaan de wind killer om het huis giert lijkt de afstand groter en het gemis intenser dan ooit…

Alles gaat door ook mijn leven stort niet in maar het gemis De wond die in mij bloedt om wat had kunnen zijn dat warme bloed dat gemis Jij kende mij zoals ik gekend wil zijn zo dubbel is mijn gemis Jouw schoonheid moeten gaan zien in andere wonderen van mensen in het gemis…

Er glijdt een traan over je wang Ik lees het verdriet in je ogen Je voelt de leegte, het gemis Het leven heeft je bedrogen Je weet dat het zo beter is Het einde is gekomen Maar met haar lichaam en haar ziel Is haar liefde je ontnomen Er glijdt een traan over je wang Ik blijf nog even wachten En sla mijn armen om je heen Maar kan je pijn…

de klok tikt de minuten weg toch nimmer zo gestaag als sinds die dag dat jij in opging in de mist het 'tot zo' veranderde van uren in dagen van weken in maanden de stilte oorverdovend onbegrip verzandde in verdriet een onmenselijk diep gemis blijven vragen onbeantwoord het waar om een open eind…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Zie ze eens drijven wolken van weleer verdriet en gemis keer op keer. Stil en vredig was het bezoek aan mijn ouders bij die steen op de hoek.…

Nog voor haar dood, was dat ik zei, ach oma, laat ons weten, of er een hemel is, om ons verdriet wat te verzachten, en zeker het gemis. En na haar dood, ziedaar, een duif kwam aan mijn zij. Beroeren kon ik haar, en 't was alsof ze zei, 't is goed mijn kind, wees maar gerust, geen twijfel meer voor jou.…

ze heffen armen kijken omhoog in hun verdriet om het gemis maar langzaam sluit de kring familie die er dan nog over is rond de tafel van herinnering langs de vaste route die zij ging alleen die ene stoel blijft leeg pas later wordt het vierkant echt gebroken aan een ronde tafel is er nooit een plaatsje over…

Diep verborgen in het schaduwrijk gebied zie je tranen om wat is In het licht zie je het niet Niemand ziet het stil verdriet, het gemis Het verlangen gevangen Kleurrijke bloemenpracht fladderende vlinders dansende libellen kabbelend water wuivend riet statige zwanen In lommerrijk gebied zie je al die tranen niet…

Toch mogen we elkaar het goede wensen Want ondanks alle verdriet en zorgen Ben ook jij bij God, onze Heer geborgen Hij is op aarde gekomen voor alle mensen.…

Toch mogen we elkaar het goede wensen Want ondanks alle verdriet en zorgen Ben ook jij bij God, onze Heer geborgen Hij is op aarde gekomen voor alle mensen.…

De pijn slijt niet Ondanks de tijd Wat mis ik je... Ik wil roepen en tieren Maar niemand hoort me Warme waterdruppels Staan te dringen Maar ze vloeien niet De pijn voelt des te scherper nu Verdrongen Maar constant aanwezig.…

Ondanks mijn groot verdriet probeer ik mij een weg te banen Hoe moet ik verder zonder jou alle glans begint te tanen God weet alleen waarom ik je zo snel moest laten gaan De herinneringen zijn al wat ik heb een warme deken in mijn bestaan Maar toch doet het zo’n pijn dit enorm gemis Om diegene los te laten die er niet meer is…

het liefste koester ik de liefde niet de herinnering eraan en evenmin het sluimerend gemis als was er zon achter de wolken niet het verdriet dat onverwachts mijn hart bezeert, nee dat niet meer ik baad mij in de lach van hem die zich ook warmen laat door mij drinkt van mijn lippen als zijn wijn paart aan mijn geur zijn adem laat vertroetelen…

Geloof in mij Nu ik nog leef Zing ik naar mijn ouders Die er niet meer zijn Hou mij vast En geef me rust Op het strand dat vrede is - Waar geen verdriet is, geen gemis, Want weten moeten ze Dat ik ben uitgekust Regel 1-2: dank aan Harrie Jekkers (c) 1992 Regel 9-10: dank aan Frans Halsema (c) 1985…