219 resultaten.
De zee (alweer)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 783 bijna geveld door
een overdaad aan piekeren
besluit ik naar het strand te fietsen
de wolken hangen laag
waardoor ik even de hemel kan raken
wind blaast opnieuw
de muizenissen uit mijn hoofd
ik vlieg met de meeuwen mee
er golft me wat goed gevoel toe…
Energie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 233 elke cel, elke ademhaling
kent het dansen
van het bezielde zijn
gezien en ongezien
golft en lacht de kosmos
in eeuwig zingen
muziek in beweging
trilling en verstilling
verdichting en vervloeing
woord, beeld en klank
krijgen een vorm
door inspiratie…
Bewegende gordijnen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 137 Zacht golft je muziek
Bij me naar binnen,
Ik zie de gordijnen
Bewegen ook nu zelfs
De lichtste najaarsbries
Het heeft laten afweten;
Klanken die alle stemmingen
Laten horen die er in mij
Gewoond hebben, de laatste
Dagen, weken, jaren, en mij
Voorgoed laten weten
Dat ik er mag zijn…
De muziek
netgedicht
1.0 met 14 stemmen 122 raakt mij in mijn wezen
stil word ik er van
mijn lichaam steeds lomer
het denken dooft uit
stilletjes danst mijn binnenste
op de ritmes mee
in een eigen tempo
golft het door mij heen
steeds meer ontspannen
een diepe innerlijke rust
alleen het melancholische
stemt mij wat bedroefd…
In alle vroegte
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 163 In alle vroegte doen je dromen
je ontwaken door met goud
te strooien over het uitzicht
vogels vliegen al kraaiend over
want de stad is nog in slaap
zacht kust de zon het aangezicht
stilletjes golft het vochtige gras
aangeraakt door de ochtendwind
gaan sprankelende parels op
in het grotere geheel…
In badpakloos behagen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 379 ik zie je weer
in strandloos zon
licht nacht je op
in badpakloos behagen
de bikini kleiner dan
je vormen konden dragen
golft ogen als de zee
je brandingt traag
in lome slagen maken
zo wil ik met je mee
helaas vergroent het rood
ik moet je gaan verlaten…
Winter
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.183 Sliertjes haar
wapperend onder een
natte wollen muts
Koude handen
met rode vingertjes
besturen houten sleeën
Opgewonden geschater
golft haar echo’s
langs besneeuwde bomen.
Een weelde
daar nog van
te kunnen genieten.…
over mij heen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 212 wolken met grote lijsters
spannen het luchtruim
jubelend golft de lente
mijn polderland in
knotwilgen staan bloedend
zonder vingers langs
de kreek te wachten
hun vuisten baldadig leeg
het zwermt vol liefdes
over mij heen, zoekend in
luidruchtige wolkenluchten
naar weer een bevruchting…
Vaar-wel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 186 Zij golft 't zwaarmoedig
gezang, gebracht op
het zuchten van de wind,
verhalend over smart en wee
en hoe zij nooit
zal wijken voor de zee.…
Een wereldcyclus
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 56 jouw lach
ontsluit zoveel
plezier en baart
humor in
twinkelende ogen
golft door
de ruimte in
een aanstekelijk
ritme op een
melodie die
al eeuwenlang
hout zaagt en
waarvan de teksten
in alle talen
meegezongen worden
in generatieve
herkenbaarheid
die uit voeten
komt die staan
in een wereldcyclus…
Kwantumliefde
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 112 Een lichtpartikel
die over en onder me golft
ben je
ooit geweest
Steeds vorsend
naar de perfecte superpositie
bevinden we ons
op twee plaatsen tegelijk
in een wolk
van onwaarschijnlijkheid
waarin onze impulsen
uiteenrafelen
en naast elkaar tunnelen
zonder ontsnappingsroutes
uit dat mooie kaartenhuisje van ons
Onze liefde is…
zeedag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 86 Schuimend zonlicht
golft tot aan de horizon.
Witte stapelwolken
drijven door het blauw.
Een snoer van meeuwen
en strandlopertjes
kringelt langs de branding,
waar de hemel zich spiegelt
in het natte zand.
Wij stappen voort
over het strand,
over stroompjes
en knisperende schelpjes,
een snelvervagend spoor
achterlatend.…
Die naam
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 336 Door haar gemoed golft
een baarmoederlijke gloed.
Het kind
een eigen weg gegaan
mag door die naam
Gods diepste liefde profileren.
De naam houdt haar betekenis:
Genadig is de Here.…
Pasgeboren
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.851 Ik koester het
glibberig
warme kleine
lichaam
emotie golft
van huid tot huid
de navelstreng
verbindt
tot mijn liefste
trillend ons
verlost.
Ons kind,
vanaf de eerste
ademtocht
intens bemind.…
een handvol vleugels
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 581 als jij mij kust
worden dagdromen bevrijd
uit de nacht
dan volg ik
het witte meeuwenspoor
en trek de zee
naar me toe
wij zien de vogels
vorm krijgen
jij zegt zachtjes
ik vlieg
en terwijl het laken
blauw golft
likken wij het licht
uit verdwaalde druppels zout…
Je koude lijf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 370 je rotst
en brandingt
veel te vroeg
je koude lijf golft
al de warme kusten
zag het schuim
waarin je overslagen
rusten toen zij de
hete stranden kusten
met de afgelopen winterkou
de onverlaat die
nog een pootje baadt
trekt zich snel weer terug
de kilte is door tijdgebrek
van lentes zon nog niet gevlucht…
Een sprankje hoop
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 64 Het bosmeertje dat golft
zachtjes over het fijne zand
De zon die dan opkomt
verlicht langzaam het strand.
De wolken drijven
langs de egaal blauwe lucht.
De bloemzaden verspreiden
en vervliegen hun tochtelijke vlucht.…
Samen, in eenzaamheid.....
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 947 Tot over de grens wil zij verblijven
in armen der vergetelheid
zijn zacht geproken woorden
nu genageld in haar ziel
koesteren haar gedachten
het zout verweven met het
zand golft gebroken letters
als schuim, zin voor zin
zacht als harde waarheid
in plots verloren leven
samen een, maar nimmer
was zij zo een, doch alleen
met haar eigen…
vanaf het strand
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 812 verder kan ik niet gaan
in achtergelaten land
ben ik hier gestrand
gevoelig golft de branding
ik schuim in witte koppen
de vraag, ga ik naar de knoppen
of ben ik de wederopstanding
drukkend laag
hangt boven het zoute water
een loden lucht
verzuchtend de zee
opluchtend geeft de zon
een gouden streep mee…
Waar geluk de leegte draagt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 485 Ik hoor de stilte
van planeten,
fluitende vogels
in het avondrood
De bruisende zee
die opwaarts golft
en die de hemel
in mijn oren fluistert
Het verlaten strand
waarop mijn voeten
als naaktmodellen
in aquarel geschilderd zijn
Laat mij nog even
één moment verzinken
in gedachteloze stilte
waar…
Ten onder
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 272 Tergend, einderloos
Verdwijnt de zon
Kleurt onverwacht hemelpracht
Noordzee verschiet nuances blauw
Golven, oplichtend groen
Kussen strand
Doorwolkt, grijs gestreept
Bloedrood, zon, bloedmooi
Scheveningen, avondzand
Golft stuk in deze brand
Vlammend rood, immense stilte…
Gebladerd met wat rijp
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 84 ik heb
de winterbloemen
op zien komen
zij bloeien
in het kristallijn
van sneeuw en ijs
breekbaar op
hun transparante stelen
gebladerd met wat rijp
contrasteren
met oplichtend wit
de laatste herfsttinten
tot de bloemenzee
zich spreidt en verder
golft voorbij de horizon
waar komend grijs
gewijde stilte brengt
die hoort bij…
De vlam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 595 Het tikken van de klok,
Je haar dat zijdezacht golft
langs het grijs aan mijn slapen.
Een vleug van geroezemoes
dat de stilte even doet bedaren.
Het ongeloof tart de waarheid
daagt het smeulend vuur
de nacht uit..…
Maaisel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 204 Het landschap golft
deint als een lome zee
neemt meidoornhaag
en geel van maaisel mee;
de tegen fietser groet
met een bezonken blik
bezig met zijn eigen ik.
Op het grasland gaat het paard
er speciaal voor staan,
heft dan onaangeroerd de staart
en laat voor camera en veulen
haar tot drol gedraaide
maaisel gaan.…
De oude kerk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 177 De oude Ierse kerk
op de oever langs de rivier
onder een donkere wolken hemel
is in het verstrijken
van de uren
vervallen
tot spinrag
en stof
van het mediteren
van de monniken
resten nog
verbleekte gebeden
Eeuwen geleden gesproken gebeden
om het verdeelde leven
dat aldoor één is
te helen
Een zonnestraal golft door het raam…
Een doorzichtige lach
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 98 er golft water
speels en traag
onder eeuwig
spiegelend blauw
ik schep
met mijn hand
een doorzichtige
lach als innige band
die je pas ziet
in het verdromen
van beelden die
mee zijn gekomen
langzaam sijpel
ik weg zonder een
woord te hebben gezegd
in de scene van scheiden
ik kijk niet om
maar het nat van
mijn schaduw droogt…
Tuvit
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.357 een gevoel
van tevredenheid, minstens drie
ribben op ordentelijke wijze gekneusd
Niet omdat je agressief bent, maar
jij moet je toch kunnen afreageren
Ik was toevallig in de buurt en ja
er tegen bestand, eerder daar geweest
Ook zou ik denken dat ik je liefheb
zoals een avond in januari kan houden
van een trilling die is en verdwijnt
golft…
De lach van het wad
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 186 je blik golft grijzig groen
maar in je ogen vind ik
de lach van het wad
je stem ruist
in de schelpen op het strand
bij zon en volle maan
in laten gaan raak jij
in jouw omarming
de lichte watervolle einders aan
jij bent mijn wad
de moederschoot der schepping
in paradijs en hemel saamgevat…
Aquariumbos
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 325 Water klopt al in je oren,
je navel sopt, wier slaat
onaardig tegen je volgroeide ogen
terwijl het fietspad langs de beuken golft…
dagen herfst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 666 mijn nat geluk
golft in de dans
van zeven sluiers
en ogen bronsten
waar schemer
melkwitte parels
vlecht tot een glinsterend net
over adembruggen
rode nevels
aan verre horizonten
druipend omstrelen
de zoom van jouw mistig kleed
trek ik het uit
in naakte helderheid
wil ik de dagen
van deze herfst
gemeenzaam met je drinken.…