Alle inzendingen over Heelal OR Psychologie

het meest onuitwisbare dat warmte brengt waar de kilte dreigt doe mij maar misschien want ik kan niet kiezen tussen weten van hebben en voelen over houden van wat ooit weer verder moet als een aflopend wekkertje doe mij maar heel misschien op een andere planeet zonder het geratel van opgebruikte filosofen die op de vlucht voor psychologie…

Geen mens, geen zal ooit weten wat ik draag diep in mij Zelf zal ik nooit vergeten de hemel die je zei Het donker dat je lachtte je tranen kille wind De zon die je verachtte geen reden die je vindt De maan zal het ooit zeggen de sterren smelten al begrip zonder uitleggen ontstaan van het Heelal…

Ik zit op een terras in de Provence En over de heuvels en de Mont Ventoux Spreidt de nacht zijn zwartfluwelen mantel Waarvan de voering met duizend sterren is bezet, Een lichtend lint van horizon tot einder. Ik nestel mij diep in een mantelplooi En zweef de Melkweg tegemoet. "Wil je nog koffie?" Vraagt zij die hier met mij verblijft.…

vandaag klom ik de hemel in met rood gelakte tenen liggend in het gras gebonden door zwaartekracht en wat niet al oh, ooit in deze blauwe droom te kunnen stappen de stilte in en los te laten wat mij aan de aarde bindt…

de maan glijdt op de toppen van mijn uitgestrekte vingers naar een hoogtepunt bloost zich geel de hemel in na die rakelingse bevingering en streelt de zwarte stilte zon van de nacht maar zo gehavend dat ze eeuwig ootjes vormt van pijnlijke herinnering…

Die winteravond in de Achterhoek keek ik met veel verwondering naar boven, waar zonder lampen die de sterren doven, de melkweg zich liet lezen als een boek. Blik op oneindig. Ik viel in het niet en zag de adem die mijn mond verliet.…

een dronken man uit Koog aan de Zaan keek omhoog en zag haar staan een voorbijganger sprak hem aan waarde heer ik zie u staan schijnt daar de zon of toch de maan? de tijd verglijdt in mijn bestaan licht en donker zijn weggegaan het licht in mijn geest is uitgegaan de nacht is over ik moet weer gaan vanmorgen scheen de zon dus nu de maan…

Het zonnejaar is als een wereld die onverschrokken voortsnelt in het heelal van lichteeuwen doordraait in een tijdloos zwart. Het uitgeputte leven slaakt een donkerrood verzuchten. Breeduit verdampt de zon in wolken vol aan dromen.…

Kraakhelder vriest de hemel groeit blauw licht tot heelal verdampen stelsels in wervels smelten ijsblokjes in mijn glas. Er blijft zoveel diep duister; door de eeuwen heen roesten hooggespannen verwachtingen en verbrandt ieder vast geloof.…

Niets Knal Heelal Speelbal in de ruimte Veelal Bal buiten spel Tijd is illusie Kernfusie Van onmacht Mix met krachten Bevruchting Vanuit Iets Geboorte van atomen Geen vlucht Geen ontkomen Aan het lot Veelal Toegekend aan God Doch Gelijk de Knal Komt ‘t nergens vandaan Verdwijnt al Als ’n stervende zwaan In Niets Ego is de…

een rode maan verlicht de nacht en sterren, als tranen houden de wacht stille glinsteringen aan de lucht de zon neemt haar plaats in met een zucht want een plek om te stralen is hier niet zelfs de wolken zijn gekleurd door verdriet in dit heelal van verloren dromen sluit ik mijn ogen maar kan niet ontkomen de gewichtsloosheid van mijn bestan…

Word ik heel klein en stil bij het grote hemelse heelal. In schaduw van mijn gevoel straalt het licht van de maan. Waar de uren in minuten weg tikken naar eeuwigheid. Besef ik dit is leven het is een deel van mijn bestaan.…

spinnend aan het wiel der tijden wentelend in het dradenspel lijnen met verzilverde zijden flonkerend in een hemelse hel draaiend in planeten banen spugend met het draken vuur centrum van je eigen manen leegte kent geen levensduur vlammend aan de aardse hemel brenger van het nieuwe licht schreeuwend in het hels gewemel onweer donder…

bezing de stilte in een klinkend lied dat dromend naar de einder ziet met klinkers uit een zwart heelal waarmee ik zwijgend zingen zal…

Jij zult je geborgen en veilig voelen...daarginds: hoog in de hemel. Er bestaat geen één God... of verheerlijking van bepaalde profeten martelaren, heiligen en asceten. Het is fijn daar, zó fijn als jij je ooit veilig en geborgen hebt kunnen voelen: bij iets of iemand op aarde, tijdens die paar secondes, het is roze, warm en vredig je…

een werkloze man uit tytjerksteradeel overzag het geheel en zag werken uit een heel ander perspectief hij schilderde de maan oranje elke dag een stukje zodat de zon altijd scheen en was tevreden met het geheel maar dacht toch was het nu maar geel maar er is geen leven meer op aarde mogelijk dan maar een baan op de maan en was zo heel gelukkig…

Het heelal is een samensmelting van kleuren mooier dan een schilderspalet. Wij zien alleen de zon en de sterren aan de hemel, maar verder van ons begint de wondere wereld. Onze blauwe planeet is onze houvast met zijn magneet. We leven in alle stilte verder.…

nu valt opeens de regen op mijn balkon die komt ergens vandaan en gaat weer verder naar elders terwijl de bliksem inslaat en de donder rommelt als een maag een scooteralarm gaat af in de straat vol regen en heimwee je kijkt omhoog naar de bewolkte lucht en je denkt aan het heelal en aan morgen en aan een paar vrienden en de…

Het hart gaat verder dan enig etiket, hok of ziekte. Het hart dat tikt, dat klopt gaat verder dan enig medicijn: ziekte en pillen zijn slechts hulpmiddelen alles gaat veel en veel verder dan welk besef van de geest dan de intelligentie van mensen in de hersenen. Het hart is uniek in zijn bestaan. Het hart stopt pas bij voleinding en voltooiing…

je bent bijna 15 miljard jaar oud maar is niets eigenlijk op eeuwigheid heelal we doen ons best maar we begrijpen er nog steeds weinig van hier en daar brandt er iets en dan wij en iemand die dit schrijft…

in je opkomen wat ergens een raadsel is je denkt dat je tijdloos dicht maar zelfs het eeuwig melancholieke 'altijd november' is dertiger jaren evengoed is het noodzakelijk om iets te zeggen alsof het nooit zo was inderdaad het was die tijd, die dag die middeleeuwen die we later zullen zijn nauwelijks nog begrijpen op weg in het heelal…

een kind tekent een poppetje is ergens een soort schrift zo denken we ook over vroegere schriften het begon met uitbeelden van een vogel dus de vroege mens had iets kinderlijks zogenaamd want vergis je niet men voer al op de sterren hoe intelligent moet je zijn om regelmaat te zien in wat hemellichtjes zou ik dat moeten…

Stoned is het heelal van jouw glorie…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

We zijn zo nietig in dit machtige heelal. Wie vangt wie op in zijn val?…

voetmatten geweld willen kalmeren,golfslagen willen bedaren Perzische tapijten poolknopen handbewerkt een nieuw jasje willen breien Vredesduiven …..die palmtakjes ruiken Japanse nachtegalen de Haiku poëtisch bevloeien met gekort-gewiekte natuurlijke zinnen Exodus van planeten,sterren,zijn eigen lichaam wil herkennen golfballen de boog spannen,heelal…

Het geeft het heelal een prachtige uitstraling Ik vergelijk het met jou Jij bent mijn lichtpuntje Alleen verlicht jij niet het heelal maar heel mijn leven!…

Heelal, staat dat voor Helemaal Alles? Ik ben zo nietig tussen dat Alles Zit hier op planeet Aarde In 't heelal heeft dat nauwelijks waarde Kijk naar boven in de avond Je kijkt dan drie-dimensionaal naar de sterren en planeten hoe kan dit allemaal Het heelal... voor mij oneindig is toch niet per toeval ontstaan?…

Hoe ik me voel, Vraag je Maar de woorden Vind ik niet - Teken dan hoe Je je voelt, Zeg je - ik Pak een stift En teken op Jouw tekenvel Een met gaas Omgeven cel Met daarbuiten In V-vorm ontelbaar Vele meeuwen die Voor mij de vrijheid Verbeelden - jij Denkt buiten de box En uit mijn cel teken jij Een getraliede winkelkar…