9945 resultaten.
tot steen gebakken kou
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 258 je keek om
de hoek versprong
waarin wij als
gevangen leefden
ik zag
je perspectief
ineens had ik
je weer uitbundig lief
wij zijn de dans
ontsprongen
werden uit elkaar
gedrongen
plaatsten muren
die bescherming zongen
met tot steen gebakken kou
gestapeld met berouw
ik kijk om
stille liefdes
zwaaien om de hoek
ik groet…
gloeit na als hel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 347 nee ik vervel niet meer
geen nieuwe roze huid
die jeugdigheid
naar buiten uit
scheur stukjes leven
die ooit geluk
hebben gegeven
zo uit mijn vel
het schoont
verlost me van
herinnering maar
gloeit na als hel
zo raak ik de kern
voel me in genaakbaarheid
zo ferm want ik ben
gelukkig alle ballast kwijt…
Mooi Portugal...
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 4.310 'n herinnering!
Terugkijkend, tevreden,
over het verleden, het heden..
Op naar de toekomst!…
schakel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 827 de herkenning
wanneer je kinderen
kinderen krijgen
en ouder worden
de déjà-vu
van vertrouwde gebaren
in onwennige handen
vertederend nieuw
het koesteren
doet herinnering dagen
vergeten verleden
ontwaakt in toekomst…
Schaduw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 224 Laat wat eens is geweest een
mooie herinnering zijn, ontplooi
je gevoel durf weer te dromen
in een toekomst van nu en morgen.…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 149 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
Jij en ik.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 162 Mijn vulpen zoekt weifelend
het wit glanzend papier
Blauw lopen scheve letters
van holle woorden,
naar stotterende zinnen,
zinloos, betekenisloos.
Mijn zakdoek veegt driftig,
troebele bril en natte ogen.
Die het wazig schrift spiegelen,
onbeduidend verloren naast,
de afgeleefde kleurenfoto als
vervallen momentopname.
Wij, jij en ik,…
Tijdloos
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 1.660 dood is het verleden
een herinnering slechts
immers het kan niets meer
toevoegen aan zichzelf
noch aan de toekomst
die zich weliswaar toont
als het ongerept heelal
zwanger van het leven
zoals mijn gedachten van
morgen waarvan evenmin
kan worden gezegd dat zij
al tot het leven behoren…
Herinneringen van vandaag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 Onze persoonlijke herinneringen,
die gisteren naar morgen brengen,
herinneren we ons altijd nu.
Vergeten filmfragmenten,
die in oude archieven wachten,
kunnen heden worden gezien.
Oude boeken,
die ons onvoltooid verleden
naar een verre toekomst dragen,
kunnen vandaag worden gelezen.
Tijd is een menselijke illusie.…
Dansende herinneringen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 37 en danst sierlijk
met haar tot rust
gekomen herinneringen
de toekomst in…
Extase
netgedicht
4.0 met 53 stemmen 588 Licht zonder duisternis
blijde herinnering
spirituele schoonheid
perfect uitstralende zuiverheid
zonnedruppels schoonheid en kunst
groei
schoonheid in collectieve eenvoud
de toekomst
nieuwe creatie
geduld in gevoel
vreugdevolheid
zinsvervoering in stilte.…
Vertrouwen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 177 Ik heb vertrouwen in wat komt
het is niet de toekomst
waar ik bang voor ben
maar de herhaling
van het verleden
de pijn die ik heb geleden
ik laat het zijn
en laat het achter
in de loop van de tijd
wordt alles zachter
met mooie herinneringen in m'n hart
maak ik weer een nieuwe start…
Mijn zoenoffer!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 181 Ik ben in dit leven geboren
en ik zal er ook in sterven.
Mijn zoenoffer zal het laatste
zijn, wat ik nalaat.
Draadloos...…
Mensenkind...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 187 Mensenkind zo klein
wordt bemind in zonneschijn
lacht de wereld toe.…
Leven in ToeVerNU
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 De toekomst van het verleden,
is het verleden van de toekomst.
Het zijn gedachten die nu ontstaan.
Illusies die u in toevernu droomt.
Onze toekomst en ons verleden,
zijn vervormde herinneringen.
Meer niet. Nooit minder.
Ons verleden en onze toekomst,
zijn gastvrije open deuren,
die gesloten blijven.…
Herinnering
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 702 Herinnering. Zonder tranen gaat het niet.
Maar door de tranen heen blijft liefde levend,
vind jij jezelf terug.
Herinnering. Alleen wie om kan kijken,
kan vooruit zien.
Wie tranen zaait, zal licht en toekomst oogsten.…
Holle ziel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 272 Vastklampend aan herinneringen
blijf ik hangen in het verleden.
Maar angst voor de toekomst
Verpest al het fijne.
Alleen warme herinneringen,
Tot het einde.…
Even geen toekomst.
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 3.303 Ragfijne herinneringen,
nu al,
spoken, malen onophoudelijk.
Wanneer houdt dit op?
Onze stemmen, een traan,
lachen, ja, dat vooral.
Nu, met het gezicht naar
even geen toekomst.
Tsja, wat dacht je.…
Loslaten van dromen en plannen.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 584 Loslaten van dromen en plannen,
van tekens en licht
om voort te gaan
in stilte van klein gedicht;
loslaten van vreugde en pijn,
herinnering en hoop,
om voort te gaan
in niet-weten.
De wortels vergeten,
de toekomst, de dagen,
om enkel te vragen
te worden gedragen.…
Geluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 287 Een groot geluk
kan alleen
dan
bestaan,
wanneer ze
met grote kracht
aan liefde
zal gaan.…
een oude foto
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 281 een oude foto in zwart wit
verraste mij een ogenblik
door tijd wat geel gekleurd
de randen wat bruin besmeurd
een lieve man in uniform
klaar voor de grote storm
een mooi plaatje totaal
maar wel met een eigen verhaal
gelukkig is dat al lang geleden
de jaren van verplicht soldaatje spelen…
wat hang je daar zo mooi in 't kader
de verkleurde…
Gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Herinneringen zijn als stenen,
gebarsten en verweerd.
Door onkruid overwoekerd.
Vast verankerd, onverteerd.
De tijd spreidde zijn mantel uit,
van zacht en vochtig mos.
Half bedolven in het zand,
in een donker, duister bos.
Ze liggen daar te wachten,
op iemand die ze vindt.
Lang vergeten zwijgende gedachten,
in regen en in wind.…
tijden vervagen.....
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 827 beheers de sprong
toekomstgericht
in de ondenkbaarheid
dat tijden vervagen
beparel tranen
met ochtenddauw
in de wetenschap
dat gisteren verdween
herinner het verdriet
die droefenis te dragen
doorheen een leven
dat er geen was
beloof mij morgen
dat tijden vervagen
het licht van de zon
mijn toekomst weerkaatst…
immanentie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 een gedicht
in een gedicht
in een gedicht
geboortegewicht
een boom
in een boom
in een boom
dennenappel
hitte
in de hitte
in de hitte
eeuwige zon
een mens
in een mens
in een mens
kleinkind
verleden
in het heden
in de toekomst
herinnering
leven
na een leven
na een leven
eeuwigdurend afscheid…
Mijn Vecht ...
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.229 Gracieus slingerend
langs statige gebouwen
door mijn geboortegrond
geflankeerd door wijze heren
stroomt zij water
Mijn Vecht
gevangen in vocht
haar grillige oevers
zacht kreunend
van vurig verlangen
Konden zij verhalen over het laven
der zinne op gries groene grond
waar toekomstige herinneringen
werden ervaren
zij vonden de woorden…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Zonnebloem
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 122 O,ranke bloem van licht
zo stralend als de zon
je groeit maar en je klimt
hoopvol... de wijde wereld in!…
Boek van verleden, heden en toekomst.
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 2.194 Met één been in de toekomst
De ander in het verleden
De laatste pagina’s van het boek
Verdwijnen met het heden
De laatste bladzijde slaat om
Met het boek is het gedaan
Het afsluiten van het verleden
Het is tijd om verder te gaan
Het boek klapt dicht,
een traan op je wang,
herinneringen dringen zich aan je op
maar dat duurt niet heel lang…
Dementie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 274 Hij heeft mij herinneringen ontnomen.
Wat aan mijn voeten lag
gekluwend met najaarsdraden
verwaait, verstrooid, weggedragen
naar onbereikbare oorden.
Geen verleden, geen toekomst meer
het heden onbepaald
onbewust van tijd
en eind
.…