519 resultaten.
DWALENDE ZEKERHEID
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.355 De ster van Bethlehem
leidde de drie wijzen
naar het westen vol belofte
maar
misleidde hen te Jeruzalem
eer zij tevreden stilstond
boven de gezegende stal
dit geëerde hemellichaam
verloor ooit een spitsje
het doolt nog door de wereld
lopend in grillige schemer
zie ik vaak die vonk verschijnen
soms brandt ze als smidsvuur
binnen mijn…
Ik wil je troosten.
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 572 Ik wil je troosten
ik pak je vast
om je te omarmen
de tranen komen
je voelt houvast.…
Wat ik wil
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 153 Een beetje houvast misschien
Voor op dagen dat kopjes uit mijn handen vallen
En ik van de trap
Evenwicht is voor gevorderden
Vastklampen
Tot de laatste slok thee die eigenlijk al koud is en de lichten uitgaan
Ver na de laatste treinen
Bescherming
Zoals het nachtlampje naast mijn bed dat fluistert dat het altijd wel weer goed komt…
Medaillon
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 269 Jouw omarmen
in een nieuw tijdperk
op weg naar houvast en vreugde
om keuzes te relativeren
is in miniatuur geschilderd.…
Karakterschets
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 77 Niet het dorre land,
niet de ogen die verblinden,
de doop met stenen,
het gras dat steekt
als lansen
in de bek van een wolf.
In een ruïne vond ik sterven,
dynamiet in een grot
en weerlichtkrachten
om te bloeden uit het oog,
aan vissehaken,
hakenkruisen
kruisen, drie op Golgotha
neem terug, het varken dat ik ben,
de sloot die stinkt…
De kern van begrip
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 Een woord is mij ontvlogen.
Het bleek te licht.
Mondinggericht
liep het uit de pen
ontdaan van zijn kern.
Die brandt nu
vurig in mijn hart.
Niet-gevat en zonder ogen,
tekent zich daar
het wezenlijke af.…
Hoe zal dan haar wereld zijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 80 Als zij later groot is
zullen er nog waarden zijn
waar een oude man zijn houvast aan ontleent
Als zij later groot is
speelt ze graag met iedereen
op zoek naar avonturen
ook als die gevaarlijk zijn
Als zij later groot is
kan zij geduldig vele uren
aanzien dat een klein probleem
wordt bedacht door blauwe ogen
die niet wennen aan moskeeën…
Hou-vast
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 756 Help me
Het drijfzand is zo zwaar
Mijn voeten zijn traag
Mijn gedachten zo snel
In het logge zand
Ga ik ten onder in los zand
Duizend armen reiken
Ze zijn van mijn gedachten
Op zoek naar houvast…
TWEESPRAAK.....?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 198 Zij zei:
'houvast heb ik
aan mijn geloof'
ontstak bij schemer
gewijde kaarsen
Hij zei:
'voorwaar
het is
geen apekool
dat ik beloof,het is
het paradijs'
Ik zei:
'je brengt me
nu toch
van de wijs,is
aarde - nu
niet ons paradijs
de inlossing van beloften?'…
Je bent mijn rots
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 422 Ik wil jouw rots zijn in jouw donkere diepten
Jouw houvast in zware emotionele tijden
Mijn schouders die jouw lasten dragen.
Jouw helse pijnen die ik absorbeer.
Samen zijn wij elkaars rots in donkere diepten
Elkaars houvast in emotionele tijden.
Schouders die elkaars lasten dragen
Absorberen elkaars helse pijnen.…
Status
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 127 Tegen muren
springt mijn diepste ik
en voelt mijn brein
de kou van onbegrip
in holle ruimte
van het verre wezen
mijn handen klampen
aan wanden van ijs
geen houvast
voor mijn voeten
slechts daar beneden
vind ik het paradijs.…
Bescherming
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.442 Een koperen helm
biedt ons bescherming
en achterop
klamp jij je vast
als houvast voor het leven
dat hard als ijzer tot je komt
en zwiepend in de regen
vang ik voor jou
op deze barre tocht
enkele druppels op.…
De lotgevallen van de scheppingkoning
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 768 Herhaaldelijk de grandeur het geluk eerst niet uitlegt
te azen op repercussies onder ongenaakbare voorvallen;
op een grote dag een brave Hendrik herinneringen opzegt,
zonder enige houvast kort na middernacht kaarten gevallen.…
SUBSTANTIE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 Dit zou inzicht kunnen zijn
omgelegd in verdriet
van een verpulverd hart
kleurloos weggeworpen
ingekuild
waar vluchten vergaat
geslipt
zonder enige houvast
weggezogen
in drijfzand
uit een nachtmerrie
waar zelfs ontwaken
geen redding kan zijn.…
geluk
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 495 wanneer we houvast
vinden noemen wij
dat soms liefde…
Onheilstijding ...
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.427 Haar houvast?
dat is zij kwijt...…
mijn gevoel
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.974 Alles om me heen grijpt me aan
alleen mijn houvast zal blijven staan
gedachten stellen niks meer voor
het houden van dat gaat door
Het kan vol van liefde zijn
koesteren zul je deze tijden
zoals de smaak van een oude wijn
door "deze" liefde moet ik je vermijden…
Wat ben je mooi, die avond
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.317 je praat
en praat
over de diepten van het leven
over uiteindelijk houvast
over de weg omhoog
toch zijn het niet de woorden
die ik ademloos volg
je mond
je lippen
je ogen
mijn hart brandt
ik was vergeten
hoe het voelt
was vergeten
hoe mooi dat is
wat ben je mooi
die avond…
strand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.199 mijn dochter heeft
een kuil gegraven
in het zand
daarin heeft zij
de zee gevangen
en ook een grote krab
die hulpeloos
naar houvast krabbelt
langs de rand
net als ik
die op het wijde strand
willoos ronddrijf
in haar kuiltje
dat mijn leefwereld
omspant…
vide grenier
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 229 mijn hoofd is een rommelzolder
barstensvol oude lettergrepen
waar ik ooit houvast aan vond
ik probeer een hoeveelheid
aan belegen impressies te ordenen
wanneer ik van een handvol woorden
nog een aardig versje kan maken
is dat toch mooi winst…
Dit zwijgen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 158 Mij boeit
de juiste sleutel
in het slot
het gepaste deksel
op de pot
de aangroeiende maan
de ochtendster op weg
het neerzijgen in haar schoot
het samenhoren
dit houvast
de hemel waar ik
door de koepel
van mijn dak
naar kijk
het samenzijn
dit zwijgen…
In hypnotiseren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 177 het zijn haar kleuren
die boeien
van grijsgroen naar zwart
bewegen is vloeien
in hypnotiseren
verdwijnt je houvast
voelt feilloos
door krul en wit schuim
de golflengte om bij je te zijn
zij is jouw moeder
stroom met haar mee
duik in haar armen zij is de zee…
Pthirus pubis R.I.P.
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 248 Als schaamluis kunnen we het niet meer klaren
Ons biotoop is danig aangetast
Door uitrukking verliezen we houvast
We smachten schaamteloos naar een paar haren
Die kale neten zijn ons veel te gladjes
Gedaan met ‘t luizenleven van de platjes…
De leegte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 72 leeg durven laten
is niet één voor tussen
wiegende wolken
en schuimende golven door
het verruimt de geest
die immer dolend bleef
zich laafde aan alles
wat houvast bood
of was dat de wens
van de gedachte
opdat de cirkel
dan rond zou zijn…
POSITIEF KEREN
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 82 Wanneer negatieve
gedachten opkomen
bij jezelf of anderen
die dat proberen
over je overtuiging
en houvast in je leven
en geloof me ze komen
zal er niets veranderen
om dit alleen maar
te overpeinzen en
te overwegen
je zult dat oordeel
moeten vervangen
door het positief
te keren…
De dichter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 57 Zonder houvast leidt
de dichter de pen
rolt van tafel
op een woordtapijt
In tijdloos licht
wacht de taal
op een teken van
de schrijver
schuift met vaste hand
gesmoorde woorden
terzijde
in de ronkende
schaduw
van het geschrift…
Woonplaats
gedicht
3.0 met 12 stemmen 2.789 Het aldus verkregen
gebied dat we opslaan is houvast en
huis. Steeds weer komen wij thuis.
-----------------------------------
Uit: 'Voorheen te Orisande', 1986.…
In gedachten verzonken
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 884 Rampzalige spiegeling
Stuitert voor mij uit
Mijn stappen gaan voort
Mijn lichaam wordt onttreden
Armen schreeuwen houvast
Zich vastklampend
Aan strohalmen
Rustig wiegend aan de waterkant
Het rimpelende watervlak
Overdenkt mijn daden
Ik hoef alleen maar
Te verzinken…
Twijfelaar
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 918 Lopend op de weg van mijn verleden
omdat ik geen andere houvast kan vinden voor dit moment
waar ik omkijk en zie hoe mijn sporen verdwijnen
ooit gemaakt als handleiding en gids voor het heden
voel ik twee wegen, door elkaar,
de toekomst vecht met het verleden.…
samengaan
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 831 zal ik gefluister wezen
de tederheid
in die alles
onthullende zucht
een liefdesverlangen
dat zichtbaar verglijdt
in een eeuwige wens
naar samenzijn
het onverstoorbare
een rakende droom
waar nachtenlang
de illusie wacht
verstrengelde handen
elkaars houvast
die eens gegeven
samengaan…