Alle inzendingen over Luns niet eeuwige le

Rechtstreeks van onder moeders’ rokken lang geleden naar Neuchatel geëmigreerd had een spetter hem fris en onverveerd naar zijn thuisland terug weten lokken Vluchten vertelt hij me op een Amsterdams terras moest om dienstplicht te Papoea in de tropen en celstraf voor vaandelvlucht te ontlopen, toen al zeker dat na Luns tijd voor verjaring…

le train qu'avant le tien mais on prend tous le train qu'on peut" ( jacques brel, le moribond)…

Als iemand de techniek antidateerde Dan zag je in bijvoorbeeld Doetinchem Hoe Joseph Luns zijn hese voorkeursstem De bus inwierp en dat fotografeerde Dat was dan net zo nutteloos als nu Maar mooi voor Hermans stemschermenrevue…

Dus waar Luns ook ter aarde wordt besteld Niet in het graf in Driehuis-Westerveld.…

Le rat Est dans le sac Et Le matelot Est très malade Le rat Die blijft mooi in de zak Ook al smeekt ’ie om genade Le matelot Wordt weer matroos En natuurlijk Snel weer beter Dat wil hij ook Maar hoe dat gaat Interesseert hem Voor geen meter…

Arpaillarques 28-05-'08 (le pain les cerises et le palmier) een stilleven maar wel één met een vleugje van hier zoals je het eigenlijk verwacht in het zuiden Lejo van Kuijeren…

OL-le-ke BOL-le-ke ’t Lijkt zo eenvoudig dat Simpele ritme maar Heus ’t is geen pret ’k Zweet me te pletter ’t is Ontegenzeggelijk Moeilijker dan mijn Geliefd snelsonnet…

spelende kinderen laten me denken waar is die tijd, waar is mijn jeugd kan ik nog een bloemetje schenken zo voel ik liefde, zo voel ik deugd de jaren vliegen en staan soms stil ik denk dan aan plezier en pijn mijn hart voelt oud, mijn woorden kil waar is het leven vol zonneschijn mijn groot verlangen is nooit vertrokken bergen beklimmen…

soleil brille les morsures du vent vers le Nord dans le visage découvrent le blanc jusqu'au coucher du soleil à la table ronde le rendre à nouveau le cycle de nouveau un an douze mois et cinquante-deux semaines de son temps s'écoulent à la lumière de fin d'hiver…

Valavond aan meer – met een lantaarntje naast mij, lees ik mijn libel(le)…

Als ik op een dag een nachtcreme smeer En doe alsof ik dan ga slapen Wie weet dan nog hoe laat het is wanneer ik 's ochtends sta te gapen…

Ik herlaad maar weer eens en begin opnieuw te richten. Tijd voor het grove geschut, van schelden en tieren en dichten.…

D`r was een hele, hele tijd terug een boertje, met een kromme rug. Hij was niet meer zo jong van jaren en werd al wat dunnig in de haren. Aan weelde was hij niet gewend en `n spiegel had hij nooit gekend. Maar toen hij aan het spitten was toen vond hij zo`n mooi stukkie glas, `t zat onder het smeer en onder het zand hij nam het in zijn werkmanshand…

Weer bogen de bomen eerbiedig hun kruin Weer spatte het schuim over dijken en duin Weer raasde een vliegende storm over 't land Weer beukten de golven 't geteisterde strand Weer gingen gedachten gebeden naar zee Weer leefden er honderden duizenden mee Weer waren de machtigste schepen in nood Weer vochten de mannen op leven en dood Weer wachten…

1) Ik heb dit vers geschreven voor de lezer die niet bang is een breed gedicht te lezen dat niet uitermate lang is. 2) Ik heb dit vers ge- schre- ven voor de le- zers die niet vre- zen een ui- ter- ma- te lang- ge- rekt, doch smal ge- dicht te le- zen.…

Ma chère Flavie, le vide n'est rare- ment gris! Il-y-a l'éclat des fleurs du printemps qui fleurissent: les petits narcisses faisant le tour d'un arbre ancien caressent les crocus jeunes et violets pendant que les tulipes blanches le long de l'allée vont en bouton. Anémone! Quelle perspective! Sincèrement, Antoine…

jour est venu Le jour est venu où mes jambes me font défaut Parce que le chemin de la vie est plus long que mon allant Ne laisse pas cette séparation te retenir De continuer ta route vers l’horizon Le jour est venu où mes poumons sont vides Parce que le chemin de la vie demande un souffle plus long Ne laisse pas la perte de t’empêcher Parce…

Der Lothar geeft voor Nederland geen cent Het zou de harde waarheid kunnen wezen Maar dat is niet echt van belang in deze Wat hier telt is een oeroud sentiment De strijd kan op papier alweer beginnen Al valt ook daar -wie immer- niks te winnen…

Dit distichon is een vrije samenvatting van het gedicht 'Le Martinet' door René Char. Daarvan hieronder de Franse tekst plus de vertaling in het Nederlands: Le Martinet Martinet aux ailes trop larges, qui vire et crie sa joie autour de la maison. Tel est le cœur. Il dessèche le tonnerre. Il sème dans le ciel serein.…

Zijn gasten mogen af en toe iets zeggen De prins is hij, nee meer, il est le roi en denkt bescheiden: ‘Oui, le tour c’est moi!’…

"Ik ben een za-zoe-zoef verzameling van allerlei fantasie-getallen, weliswaar imaginair als Agartha, maar logisch als een Clair de lune. Ik besta uit vier dimensies. Ze noemen mij een quaternion..."…

Hij is niet gelukkig nu langzaam na jaren voorbereiding zijn handen de bedolven stad bevrijden. Kranten en vakbladen zullen over zijn vondsten juichen - maar hij is niet gelukkig. Oude vormen van wanhoop, de resten van het leven dat hij aarzelend blootlegt, vullen zijn hart. 1200 jaar voor Christus sterft hij dan bij de verwoesting van…

nog erger dan het sterven is bij leven verlatenheid erven en chaos je zuigt in een kolk waar de ziel likt aan een scherpe dolk *dans le paradis du coeur* het touw naar de hemel lijkt gebroken de opperherder is, onaangekondigd, ondergedoken ik hoef niemand te vertellen hoe mensen mensen pellen *dans le paradis du coeur…

joz. le bruyn…

Ontketen de oorlog niet vanuit onvrede in jezelf. Ontketen oorlog, woede en haat niet in de ander uit eigen onmacht. Bevrijd jezelf van last, laster en gebrek: bied aan elk ander mens, in jou, een volledig nieuwe stek! Bevrijd van pijn zal ik uiteindelijk lichter zijn!…

joz. le bruyn zonnehart belgië…

La soirée de l'onze avril un bal galant se situe au centre de la ville. La musique vague de la mer se ballonne entre des enfants char- mants. Les petites filles sont drapées en robes nacrées. Quelques couples agés - ils semblent purement la vérité - dansent l'aube jusqu'au midi. Dans les ténèbres de la nuit, je te cherche, ma chère Flavie…

geef mij jouw hand en ik voer je mee geef mij je hart ik verdraag geen nee geef mij jouw tranen en ik beloof je trouw geef mij jouw lach dan ben ik er altijd voor jou waarheen onze wegen ook gaan ik zal altijd achter je staan door mij aan jou gegeven een vriendschap voor het leven…

Aarzelend accepteert zij het geschenk draait het om en om blaast zachte wolkjes langs een prachtige lila strik een glimlach verheldert haar getekend gezicht dansend gaan gekrulde lintjes over haar blauw geaderde handen nogmaals kijkt zij hem aan en vraagt heel zacht of het wel echt voor haar bestemd is terwijl zij bijna de verpakking…

Plots staat hij tussen mij en De opgaande woestijnzon Een man gehuld in 't zwart Zijn blinkende sabel daalt Als de weerlicht op mij neer Ik pareer ‘t staal in ‘n reflex En stoot met een angstroep De bajonet in de schaduw Van zwak vlees en bloed De sabel valt in mijn voet Ik veer rechtop in m’n bed Masseer de pijnlijke plek De…