Alle inzendingen over Noordzee

Golven in galop breken hun nek op de bank - schuim en as…

een handvol wolken voorbij de pier die aan het eind in tijdloos rood verstuift betonnen starheid in een speelse zee die dartel dolt maar tevergeefs verankerd in het zand waar krabben schelpen kraken en mosselen weer ten grave dragen het witte zwanenstuk waar boeggolf bruist en kuift tegen beton en terug daar dansen deinend deze…

U loopt er kans op jeuk en diarree Vanwege zeevonk, zweephaardiertjes, kwallen De waarschuwing voor plaagalg is vervallen Die naam was heel wat leuker, maar allez! En liever ook niet lopen op het strand Want dat ligt vol met kuilen en met zand!…

De zee telt oneindig Veel golfjes waarin mijn Spaarzame woorden vervagen, Hun vorm verliezen Even goed als Hun betekenis - Waarna ze alleen nog Gedachten zijn die Oneindig ver worden Meegevoerd tot aan De verste horizon…

Tergend, einderloos Verdwijnt de zon Kleurt onverwacht hemelpracht Noordzee verschiet nuances blauw Golven, oplichtend groen Kussen strand Doorwolkt, grijs gestreept Bloedrood, zon, bloedmooi Scheveningen, avondzand Golft stuk in deze brand Vlammend rood, immense stilte…

Wandelen met jou is het einde weer naar het begin brengen praten over kwaliteit van leven wat zo heerlijk is op een Noordzee strand terwijl wij maar geen afscheid kunnen nemen nog eens terug gaan naar toen we in bomen konden klimmen en zandkastelen afdroegen we naderen het einde van het verhaal en komen hier nooit meer op terug…

buikdelers uit het verleden gewoond in dezelfde schoot die niet meer bestaat - verstrooid boven de Noordzee. vage herkenning van gewoonten en uiterlijk een woord, een hand een gebaar gedeelde herinneringen blijken verdeeld ieder zijn eigen verhaal zijn eigen bril buikdelers van vroeger er ligt een leven tussen…

. -------------------------------------------------- uit: ''s Middags zwem ik in de Noordzee', 2014.…

Exact wilde jij weten hoeveel liter water er in de Noordzee ging Jij toonde je niet erg verrast, toen ik daarop het goede antwoord gaf in kubieke meters blokkendozen van melk in draagkarton met een fouten marge van jawel slechts tien procent Gelukkig vroeg je niet hoeveel en hoelang ik van je hield…

Aanrollende golven met schuimende koppen de strandtent kraakt Koffie en schrijfblok achter door zilte wind gestraald vensterglas Zilveren meeuwen leven zich uit tegen staalblauwe hemel Contrast tussen toorn der zee en m'n lichaam scherpt 't bewustzijn Gewoon gelukkig op 'n koude winterdag aan de Noordzee…

De zee bij Kijkduin kleedt zich in duizend kleuren – duizend humeuren.…

Noordzee...wild ongetemd alles nam je mee krachten waren ongekend van jouw woeste zee. Huis en haard verloren mensen...dieren alles kwijt oud en pasgeboren ongelijk was de strijd. Jaren zijn vervlogen als wolken met de wind rustig maar weloverwogen mijn leven...als kind.…

Als wij samen wandelden het strand van de noordzee onze voeten in het water de blikken ver gericht meeuwen langzaam zwevend de zon op ons gezicht. Dat beeld zal bij mij blijven we stonden hand in hand er wordt een schat begraven in het koude stille zand.…

Toch had hij enigszins opgekeken Al gaf de navigatie aan “keer om” ’t Bleek wel de kortste route van Tom Tom Om de Noordzee dwars over te steken Logisch dat hij de verkeerde afslag nam Op weg naar Mini-stad Madurodam …Op het strand van Zandvoort is een Mini Cooper aangespoeld met Engelse kentekenplaten.…

Noordzee, ik heb de branding weerstaan ik voel het water met kracht terug lijn 12 naar het Markenseplein en dan nog struinend door de duinen op weg naar het onmetelijke blauwgrijs schep en emmer voeten in de aarde strijd, water jeugdig fort geulen gegraven maar de zee liet zich niet temmen nam mijn kasteel zomaar mee en nu bruist een…

Wandelen met jou is het einde weer naar het begin brengen praten over kwaliteit van leven wat zo heerlijk is op een Noordzee strand tijdens een regenachtige zomerdag terwijl wij maar geen afscheid kunnen nemen nog eens terug gaan naar toen we in bomen konden klimmen en zandkastelen maakten we naderen het einde van het verhaal en komen…

Toch ligt dit spirituele beeld voor eeuwig in mijn ziel verankerd en herdenk ik het, terwijl ik tijdens een duik in de golven van de Noordzee een slok zout water inhaleer.…

Lelies in de lente het leven krijgt weer kleur jij hebt groene vingers en ik koude tenen maar warme verlangens De zon gaat languit onder in een gloeiende noordzee glasplinters fonkelen net als jouw ogen bruine-suikerkristallen Lelies in de lente bloeien op het water waarin dromen verdrinken en geleiders roesten waar zuurstof verarmt…

Bekend is dat god de wereld schiep behalve Nederland, dat deden ze zelf, zonder hun ingrijpen was Holland een zandbank in de Noordzee We polderen zee en meer in tot land bouwen steden op de oude bodem en uit heimwee naar 't verdwenen water graven we in de bodem weer een meer Men fluistert dat door eeuwen spelen met wind, zand en water,…

. ------- Zo’n 40.000 nog wat jaar geleden, Toen jaagde hier Neanderthaler Krijn Het blijkt een echte Hollander te zijn Vol trots deelt Ronald Plasterk ons dus mede Dat in de Noordzee tussen hier en Londen De Missing Link met Wilders is gevonden.…

In mijn dierbare Vlissingen, stad op de kruising van Schelde en Noordzee In het Lampsinshuis aldaar, nu Zeeuws maritiem MuZEEum Daar draaide hij ooit, gekleed in een blauwgeruite kiel aan het grote wiel. Of hij dat gezien zijn vrije geest en sterke wil ganse dagen heeft gedaan?…

Bij Domburg liep ik poedelnaakt naar de Noordzee en dook ik als een woesteling in iedere golf, wat mij een ongekend genot verschafte. Mijn jongeheer wipte iedere keer op en neer en ook hij had de pret van zijn leven. De laatste jaren lijk ik volstrekt op Oblomov en Marcel Proust, die fysiek geen poot verzetten.…

Trommelend, vanuit het noorden naar de zoete, warme oorden Van de palmen, en het gele land Staande, aan de de waterkant Gaande naar het zuiden zonder de geluiden van het zilte Noordzee-strand Schrijf ik nog eenmaal in het zand... Vaarwel, mijn vaderland…

De Noordzee geeft druppels, aan de Atlantische Oceaan. Eindelijk ga ik naar huis. Daar zal ik herboren worden. Eeuwig verdampen. Eeuwig stijgen. Eeuwig vallen. Eeuwig stromen. Eeuwig leven.…

en keek opzij stamelde ongezegde woorden voor het raam waar ik bleef staan dat openzwaaide - onverwacht en lachte hem de hemel toe hij - die begreep waar ik wou wonen en verschool me in zijn stem die zoveel liefde had gebracht Hij - die mijn vlakke land omarmde lief genoeg om in te wonen zelfs wanneer het kruin der duinen door de Noordzee…

stille zaterdag kil en koud en grommerig ook de zee…

stadslawaai komt hulp uit onverwachte hoek m'n oren raken verstopt het wordt stil om me heen men zegt dat ik iets aan m'n gehoor moet laten doen maar ik houd me doof en m'n oren fossiliseren tot schelpen geluk is slechts 'n gevoel dat we door denken opwekken zo verwezenlijk ik 'n ideaal waan mij in 'n houten huis in de duinen aan de Noordzee…

Waar de Noordzee vriend'lijk bruisend, Neerlands smalle kust begroet, braken schoorstenen ontluisterd, steeds opnieuw hun zwarte roet. Daar blaast Neerlands staalfabriek, over het land ‘t giftig grafiet, maar, dat is de tragiek, aandeelhouder; u wil geschiedt.…

Zij hoort de Noordzee en zijn ruis. Zij leest het landschap rond het huis. Slagveld van spetters op de ruiten. 4 Scepter van goud, gewaad van zij, je weet toch: dat is niets voor mij. Liever dan koning in mijn land ben ik een vogel in jouw hand.…

Mijn huid begint te gloeien, kamerwit wordt kreeftrood, in 'n onbewaakt moment aan 'n ijskoude Noordzee. Finale aan de muur speelt Frans blauw tegen een warm rood, op gelaat en schouders neem ik de kreeft mee.…