Alle inzendingen over Nova

Elke avond kijk ik naar boven, de hemel waar je als een ster waakt over mij, een onvervalste hoop om jou terug te zien Een schittering die je niet zomaar laat gaan, zelfs niet mag vergeten O Nova, je bent gekomen en weggegaan, dragend onze tedere ontmoetingen.…

. ________________________________ Hoe zuidelijk klinkt cabo vinho verde Van Baskenland tot Andalusië En d' oceaankust van Galicië Doch lange droogte bracht er veel te berde In plaats van 'villa nova' etiketten Is men er 'clima nova' op gaan zetten...…

jij barstte in de zon ging nova op heel eigen wijze ik warmde in pandemonium zag de manen steeds steiler rijzen in het licht van verre sterren kon ik je na lichtjaren eindelijk achterhalen jouw nova gaan hebben mijn manen en planeten altijd in het schrikkeljaar geweten ze waren tijdelijk maar in de nieuwe zon zullen alle…

Zwaar offensief bij Nova Politieke kanonnen Ik zeg geen ja Geef mij niet gewonnen Internationaal, inderdaad Nederland goed verkocht Poldermodel ligt op straat Nederland weggegeven, verkrocht Opgegaan in Europees gedrocht Boerenkiespijn gezocht.…

Vandaag Heather Nova in Paradiso De wat iele vertoning van de vrouw weegt niet af tegen haar volume zowel life als op de radio Geboren op de Bermuda's op een boot in '67 gebouwd door haar paps Als schipperskind in het kraaiennest Vandaar is het volume zo groot…

in de luwte van de zonnewind waar veel manen schijnen ben jij mijn kind geboren tussen sterren die verbleken nova gaan expanderen imploderen naar een nieuw bestaan ja licht maar op met jou wil ik in zonnetijd de eeuwigheid met onze liefde evenaren…

Ik heb de kabel er maar uitgedaan Ik durf geen nieuws en Nova meer te kijken In elke uitzending weer nieuwe lijken Zo zal het deze week ook wel weer gaan Ik keek een oude Derrick en genoot Daar ging, heel aangenaam, maar één man dood…

Op Nova Zembla doodden zulke beren mijn mannen, en nu hoor je lui beweren: “Wat lief….” Ik vind dat bij de beesten af. Bespottelijk, dat men zo’n beer beschut. Hier past mij slechts een welgemeend: “Da’s knut !”…

Op Nova Zembla vervolgde mijn leven zijn spoor; Mijn voetstappen in de sneeuw waren maar een fractie van wat ik achter mij verloor. Het Behouden Huis heeft mij behouden. Afgesloten in dit winterse paradijs, overleefde ik de rampspoed wonderwijs.…

Vandaag geen Dirk of Lakeman Geen Hendrixen, van Goren Teleurgestelde DSB'ers, kan ik niet meer horen Geen NOVA met alweer een dubieuze zakenman Nu even niets waar deze week het nieuws van overliep Dus Nederland, daar ie ie weer; De Mexicaanse Griep! ---- Amsterdam.…

Op Nova Zembla, blazen frisse stormen. Wie in Nederland wind zaait, kan Zembla oogsten. Zembla blaast problemen uit het stof. Zembla valt niet om te kopen. Opent gesloten deuren. Zet ramen open. Wie Zembla heeft doorstaan, is moedig en stormbestendig. Wie van Zembla heeft geleerd, heeft het goed gedaan!…

Het zeer gewaardeerde en gerespecteerde Nieuw pedagogisch-didactisch concept Heeft ruim tien jaar geleden - ik weet het nog goed En herinner het mij nog als ware het heden - Van buiten de muren van mediatheek En computerlokalen zijn intree gedaan In de hoofden van scholen - bestuur en rectoren - En is, op advies van externe actoren…

Je weet nooit of je Nova wordt. Als je anderen kan overhalen om met je mee te lopen dan ben je de ware circus artiest.…

Nu onze voeten zonder lijnen zijn, alles uitgewist werd bij het oversteken is er nog slechts het breken van de sneeuwkristallen om onze opwarmende lijven heen ten teken dat we aangekomen zijn. Willen en streven raken langzaam afgedreven. Bestaan bestaat nog slechts uit al het overige vergeten. Het behoudendste in dit behouden huis staat…

Insensatez De adem voelbaar in een zoektocht langs de juiste kleppen Jobim op de toetsen rond de heesheid van Maria Toledo En opeens ontvouwt zich de bloem van de meester rollend koper wuivend riet vergezichten van klank in een volheid die rechtstreeks naar het hart gaat Zo wil ik klinken met jou…

juist las ik in het ochtendblad na die van twintig en dertig is nu een bom van vijftig megaton ontploft bij nova-zembla verwekkers van chaos maken ijzige muziek regenwolken uit het noorden dragen de echo met zich mee tik tik tik tik tik tik de hele weg naar huis heb ik de morgen niet gezien het is al negen uur ----------…

ik stapte uit in sterrenvlagen hoorde ik de kosmos praten ver voorbij de maan zij eigent zich de waan van dagelijks bereikbaar aan ik wil zon de latente nova waar ons stelsel mee begon delen in haar kracht opgaan in haar pracht de oerknal delen waar alles mee begon nog zwaai ik naar sterren in nevels en spiralen zullen wij ooit…

je ging weg met de tegenzin van het moeten achterlaten terwijl ik mee behoorde te gaan ´het is een test´ zei je en dat je van me hield, dol op me was nog veel meer dan ik van jou het was voor jou de eerste keer dat je ooit zoveel om iemand had gegeven je vloog voor het eerst natuurlijk was ik zeer gevleid en was ik liever meegereisd naar…

schier onmogelijk dat land verlaten zonder amper week door ‘t water te geraken mijn ziel doorleeft wel enkel aan ‘t verzuipen - oppervlakkig laat nooit gaan - behalve drijven doet een vlot van enkel jonge twijgen ook als bindingen bestaan van natuur en al ontdaan weet van tijd of iemand meer moet ik zijn gedreven rimpelig mijn…

zo af en toe betreed ik onbekend terrein, ik zou het wel wat vaker willen maar zonder er veel tijd aan te verspillen waar vind je nog een plek die niemand kent? en als je er één hebt ontdekt, dan schend je vast een wetsartikel, je gaat trillen uit angst voor een pak slaag op blote billen alsof je nog een kleine jongen bent wat kan ik anders…

In een wankele kamer zonder plafond gilt een vrouw het uit urenlang Haar winterreis door diepe duisternis ongekende kou in een vergeten continent In deze gesloten wereld onthullen de beelden op het scherm haar ingekerfde angsten Zelfportret in de spiegel zoveel woorden om niets te zeggen alleen maar drijven Woordeloos schuiven…

ach, praat me niet van wolken in de hogere sferen die schaapjes zijn te mak om daar te kunnen existeren ze hebben nog geen poot om op te staan vloeien zo uiteen en laten zich door wind oplossend gaan wil je echt met sterren gooien schepper spelen, het heelal ontplooien zwarte gaten vullen en de nova's laten brullen in hun stervend…

noordoostpolder nieuw knollenland gewonnen uit de zuiderzee Een reisje om de noord naar spitsbergen en nova zembla met het behouden huys nog zonder döner en kebab een toren in een blokkendoos de spits van emmeloord…

Elis Regina en Tom Jobim in Aguas de Marco Elastiek in ritme op één gedeelde adem De stem een lichaam in een tedere dans…

moet ik nu de kansen grijpen met nova's naar de zon gaan smijten de maan verdampen in mijn laatst kwartier ik kan sterren roven hun koude schittering zonder scrupules doven ik heb ze binnen handbereik in de mij nog toegemeten tijd zal ik religies af gaan tuigen tot de sluiers openwuiven en de waarheid zichtbaar is van hun leugens…

Schrijft u links, schrijft u rechts, Schrijft u in het midden Van uw eigen cabine The entrance forbidden Bewaakt door een schildwacht Een links en een rechts Een die op u lijkt U aanbidt en begrijpt De ander een deurpost En toegang gelijk Tot uw privé retraite Uw schrijfparadijs U sterft van de koude In 't Huyze Behouden Als op Nova…

ik heb jouw sterren niet geteld zij stralen weergaloze pracht jij bent mijn firmament natuurlijk fonkel jij minder bij het zwarte gat verschiet je plots van kleur als een nova de ruimte scheurt in jouw perspectieven kun je eindeloos dwalen zacht vibreert het verre heelal zijn eerste scheppingsverhalen als jij op de zonnewind zeilt…

reclame in blokken nieuws in items afgehakt bij nova nieuwkerk witteman koffie kakel gunneman alles van hetzelfde laken je feest voor tachtig jaar je schrijft een leuk boekkie je bent hapklaar je klokt lekker weg waar is de armatuur ieder houdt zijn mond angst voor wilders verdonken rest teasen verleiden lonken narigheid en lijden voorverpakt…

De doorgewinterde nomademan Die eerder figureerde in Tagore Maar ook als Melkwegleider, daags tevoren Houdt immer nog verblijf in Bangalore Denkt, kom, ik trek de stoute schoenen an Hij las teveel van rala en meimalen Z'n alter eega zei 'trek erop uit Met zeven jongens en een ouwe schuit Het ruime sop, de Golf op van Bengalen!' '…

In welk een oorverdovend tempo de wereld verandert bij alle bla bla komt in beeld in oude buurten gericht op zee uit Amsterdam-West Zo ligt het Stenen Hoofd thans kaal geslagen half afgehakt met getrokken klinkers voor ontmoetingen groen in het IJ Ik liep door de Nova Zembla die is dusdanig aangepakt dat je op je klompen aanvoelt hier…