1132 resultaten.
Aderlating
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 228 Meander tussen spier en vlees
ik verken herken zijn sporen
zelf versmolten
met de tikken van het hart
met de morgen veel te gauw
met de avond lang nog niet
te onrustig klopt hij
bij me binnen
ik weet hem volg zijn weg
gedwongen met de vinger
in het ritme van de stroming
is mijn bloed aan het bloeien
is de tijd aan het krommen.…
Kruisweg
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 325 de landweg is weg
het grindpad is weg
de zandweg is weg
snel weg
voor de snelweg
wij snellen weg
via de
verharde weg
naar nergensthuis…
Jouw warme hand
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 137 De nacht duurt in mij
zoals de uren telkens slaan
en het licht dat spaarzaam fonkelt
zijn de regenfonteinen op het raam
dit ogenblik is slechts mijn leven
nu jouw hand zich droomt
in de warmte van mijn kruis
op het ritme van je adem
met op de achtergrond mijn eigen ruis
maar nu ik jouw je dromen laat spelen
wens ik mij op het…
Het warmt niet meer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 337 Ogenschijnlijk zijn de uren
Al voorbij, weet niet te beroeren
In het riet dat me omgeeft
Wel zijn de scherpe raakvlakken
De redenen waar naar ik
Heb gestreefd
Het ijzeren gordijn warmt niet
Maar brengt op mijn ogen
Een doffe koude glans…
Verduistering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 226 Als nacht de dag verlaten heeft
de zon de maan beschijnt
verliest de koude van de warmte
tot de zon in harmonie
haar licht doorgeeft aan de maan
Maar als de nacht
de dag vast blijft houden
in haar onrustgreep
mis ik je zo, mijn maan
je stille zilverglans
die waakt terwijl ik slaap
want ik zie alleen een zon
die mijn maan overbelicht…
Lust of onrust
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 130 hoe het rijst, gekrompen
tot eenvoud en zich kermend
ten hemel roepend zich richtend
tegen de wijzers van de klok
het lid, een heet hangijzer dat
onrust zaait en zich manifesteert
tot de pooier van de teelbal, geen weg terug
maar slechts bekrompenheid bij
het wegebbend tij
spreek niet van liefde als lust
de emotie is die tijdloos…
Oceaanspectrum
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 201 kon ik mezelf maar bevolken zonder mensen
of adem te verliezen in een tekstloos rondeel
kon ik maar ontwaken zonder grenzen
daarvoor hebben alle dagen woorden teveel
het lijkt dat de overvloed die ik ooit bezat
al lang is vervlogen met alle winden mee
de wind opent deuren naar het zwarte gat
dat verschijnt aan ons geestesoog gedwee
aan de…
Storm
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 208 Niet in een glas water
Maar op volle zee
Bedenk ik mij later
Het is geen storm
Maar een orkaan
Razend over de golven
Het licht van de maan
Donkere wolken
Ik word voortgestuwd
Het is niet op zee
Deze storm die nooit luwt
Maar in mijn hoofd…
hoofd zo vol
hartenkreet
2.5 met 4 stemmen 191 Je probeert te vergeten
Het worden angstkreten
je wacht te lang
je wordt daardoor bang
Genieten lukt je niet
Dus grijp je naar de wiet
Lang gaat dat goed
Tot je met de wiet stoppen moet
Nu moet je ook zonder kunnen
jezelf weer wat liefde gunnen
jarenlang was je verdoofd
ook dat lichtpuntje is nu gedoofd
Wat overblijft zijn zweethanden…
Weinig pret onder de pet
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 127 Versvorm: Rondel-Prime
’t schermutselt regelmatig in mijn brein
en dat voelt zwaar en helemaal niet juist
daar boven moet het kalm en vredig zijn
niet hard, gelijk een strak gebalde vuist
Het knarst daar veel te vaak, alsof een trein
bruut afgeremd wordt door een reuzen knuist
’t schermutselt regelmatig in mijn brein
en dat voelt zwaar…
Uiterlijke vertoningen
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 122 In de avond als de dag mijn valscherm
heeft doorbroken en lijnen staan gespannen
op de kaken van mijn zegel, boogt mijn
woordenschat langs het kruisen van dag naar schemer
Hoe trouw mijn moed me ook terzijde staat, laat
ik ver mijn nagelriemen zinken in de palm van het
vijfzijdig blad dat als een perfectionist aan me hangt, het
leest mijn stil…
somber
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 102 ogen liggen diep gelegen, kraters
vol met rag, de nacht huisvest enkel
donderslag met af en toe een stem
die schreeuwt naar het volk dat niet meer is
het uur is zwaar bepakt en slentert van tijd
naar adem, beelden uiten zich in stalen
constructies, het is koud in de graden
waarin het bed is neergezet
ergens begint het licht te gniffelen…
afgesneden vinnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 op tijd recht de rug het verhaal
dat bij nacht doorregen is van diepe
wentelingen, repen van hangende dromen
sloffen mee op de restanten van een late geeuw
oogleden tossen om de wijn die als
een surrogaat het laatste beetje rood weerkaatst
aan het gehemelte dat de dag weerstaat
met het ontkurken van alle beleden raad
die weloverwogen werd…
Verder Is Alles Rust
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 145 Razende stormen geselen schuiten
Vreselijk angstig is men in kajuiten
Zo ver weg van de reddende kust
Vuurrode hanen met oranje kammen
Kraaien zo hard als sirenes bij vlammen
Die laaien en niet willen worden geblust
Van alle tijden de Amerikanen
Nu strijdend met trauma’s als veteranen
Geen vrede meer vindend bij ‘In God we trust’
Verder…
lange luwe stiltes
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 verlengt in lange luwe stiltes
geen angst, maar het besef dat de tijd versnelt in
alles wat er toe doet, onverklaarbare manifesten blijken
de spelregels te wezen die door hun applaus de slaap
ontgrachten van het water dat door de klei van
levensvatbaarheid wordt ontrokken in alles waar
de slaap om schreeuwt in het gehoor van een
belemmerende onrust…
Peking
snelsonnet
4.2 met 4 stemmen 138 Je kon er weer op wachten: groot gedonder
De klapschaats zit in Peking nog in ´t vet
Maar in het team is het al vette pret
De een wil graag met die de ander zonder
De tegenstander maakt van hen gehakt
Want ze zijn nu al door het ijs gezakt…
ONRUST IN ONDERWIJSLAND
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 3.048 Het ooit zo rustige onderwijslandschap
is in rep en roer de messen geslepen
de juf heeft het volstrekt verkeerd gedaan
de meester heeft er niets van begrepen
de rugzak is slecht gevuld of overvol
het pestprotocol laat op zich wachten
er zit asbest in de wanden van de schuur
computerdiefstallen zonder verdachten
veiligheid bij school een…
Onrustig weefsel
netgedicht
4.8 met 24 stemmen 57 ik schreeuw
maar hoor
geen geluid
trek vacuüm
net onder de huid
waar onrustig
weefsel chaos
genereert die
ik niet beheers
in het
dagelijkse en
normale uiten
komt wanorde
naar buiten
nu stapelt het
in wachten
op de trigger
flikker op
stroomt onmacht
met fijngevoeligheid
verwoestende kracht
uit het stuwmeer
van onverwerkte…
stille onrust
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.939 zo voor het oog
is alles wel voorbij
je bent in as verdwenen
schijnbaar is de rust
nu neergedaald
maar er zijn slechts dagen voor geschoven
wat eraan voorafging
is indringend nog aanwezig
laat zich zien wanneer het wil
in alle hevigheid…
Onrust en gejakker
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 3.445 De nacht verdwijnt in het morgenlicht
zij maakt de aarde weer wakker
Opstaan als de wekker gaat
voor velen
begint weer het gejakker
een snelle hap
een senseo'tje snel gemaakt
dan op weg
naar school, werk en kantoor
met auto, bus of per spoor
sommige
achter een krant
en zijn later dan verwacht
met verveelde gezichten
op hun bestemming…
Zijn onrustige kijken
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 103 ik ken de beelden niet
waar hij van geniet
in zijn onrustig kijken
de lach is verworden
tot een grimas van wat
vroeger blijdschap was
hij laat nooit blijken
waardoor hij wordt geraakt
in de veelheid van impulsen
zoekt zijn eigen pad
tussen voor ons vaak
onbestaanbare wegen
hij is niet mensenschuw
maar komt een ander
nooit echt…
Onrust in een blijspel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 305 ik sprokkel je lieve beelden
bij elkander en vraag me af
of jouw vuur mij
nog kan laten branden
en jouw stem nog boeit
nu de herfst te vroeg in
mij is ingetreden
nog zie ik zwaluwen
als kraamvrouwen hun
jongen voeden, ganzen nog
tegen de wind in vliegen
doch ook heeft onze
perenboom te zwaar beladen takken,
ik hoorde zo-even
al een…
wildebeest van onrust
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 287 opnieuw besluipt het
wildebeest van onrust
de poorten van mijn ziel
en maakt zich in mijn botten breed
jaagt grenzeloos verlangen
voor de secondewijzer uit
tikt de dagen voorbij
laat je drijven - tikt ze
ga maar mee
op golven van passie en zee
geef je over aan aarde en vuur
op' t kompas van je hartstocht
zolang als je adem je draagt…
Van onrust naar rust
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 138 Onrustige tijden met pieken en dalen,
emoties die door het hoofd bleven malen,
gedachtes die door het brein bleven schieten,
lieten zich niet in een rijmvorm gieten.
Maar de drukte is nu wel genoeg geweest,
eindelijk terug, de rust in mijn geest.…
onrustige ziel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 244 rusteloze ogen onthullen een onrustige ziel
herinneringen, nooit losgelaten
al die slapeloze nachten ….niet te tellen
treuren om een jeugd, nooit gehad
weet ze nauwelijks te overleven
ze is nog steeds verbijsterd…
Dat me onrust geeft
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 578 ik zoek je
in de letters
voel je
al in zinnen
je komt zo
bij me binnen
overweldigend
apart
je hart klopt
in een ritme
dat me
onrust geeft
dat me afleidt
van de tijd
die nooit zo
langzaam
is geweest
ik wil
bij je zijn
je lezen in
een boek
zonder einde…
Onrustige nacht
snelsonnet
4.7 met 3 stemmen 294 Het is weer nacht…dan denk ik …knikkebol…
dat Wilders in het torentje zal raken
en hij ‘doet’ óók nog Buitenlandse Zaken
Financiën geleid door Henkie Krol (!!)
Gelukkig denk ik dan in al mijn boosheid:
Ik lig niet wakker van mijn slapeloosheid…
Nachtelijke onrust
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 176 Geluk als dagdroom
hangt aan een zijde draadje
dat gezworen trouw
vreedzaam koestert in de nacht
als bij voor- en tegenspoed.
Intensief in beeld
leven herinneringen
in één gedachte
op een zwarte bladzijde
dat sterrenhemel omringd.
Schitterend gekleed
belicht op het podium
in de eeuwigheid
blijf jij mijn inspiratie…
Stampende onrust
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 24 Onrust.…
Onrustige natuur
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 53 Onze natuur is veel te onrustig,
om met rust te worden gelaten.…