9937 resultaten.
Volle dracht
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 457 Geleid mij naar het rijk van troost
waar de harde waarheid zetelt
ik reken af met de provoost
die mijn open wonden netelt
ontrukt aan de vergetelheid
koester ik geluksmomenten
tot nieuwe toekomsten bereid
over lijken van serpenten
bevangen door verbeeldingskracht
zal ik meren in jouw haven
wij zijn elkanders volle dracht
laat het wildebeest…
Verborgen smart is halve smart (1900)
poëzie
3.0 met 46 stemmen 6.146 Geen troost, geen mededogen,
Maakt ooit dit hart gezond,
Want zagen nieuwsgierige ogen
De grote, open wond,
En peilden nieuwsgierige handen
Hoe diep die wonden zijn,
Hoe smartelijk zouden ze branden
Met haast onduldbare pijn!
Want iedere blik zou schrijnen,
Wat toch reeds zo moeilijk geneest.…
Scène
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 782 De handen op de rug gebonden,
touwen stremmen het bloed,
verborgen zijn de open wonden,
ze aanvaardt haar lot met moed.
De beul snel, doch genadeloos,
leven vloeit uit haar weg,
op haar graf : één klaproos,
haar ziel is reeds onderweg.…
geen soort van mij is anders
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 269 vermalen doelen, onuitwisbaar
miskent en toch eenvoudigweg
te herleiden naar de noemer
van het bestaan
beelden doen er niet meer toe
het aangezicht is majestueus
liefde bloedt niet
in open wonden
verder dan mijzelf kan ik niet gaan
ik peil mijn eigen diepte
strooi geen strooisels zonder doel
maar raap graag het miskende
nooit voor…
als de zon mij roept
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.223 geloof mij
als ik spreek over
mijn gelopen ronde
denk maar
dat het helen is
van een open wonde
wees niet bang
wanneer mijn blik
stagneert als mijn weg
doodlopend is
en mijn fakkel
nog spaarzaam walmt
in een verloren nis
nog eenmaal zal ik
mijn bruid aanschouwen
als zij is gekleed in
een zwarte japon
zij gaat met vaandel…
als de zon mij roept
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.153 geloof mij
als ik spreek over
mijn gelopen ronde
denk maar
dat het helen is
van een open wonde
wees niet bang
wanneer mijn blik
stagneert als mijn weg
doodlopend is
en mijn fakkel
nog spaarzaam walmt
in een verloren nis
nog eenmaal zal ik
mijn bruid aanschouwen
als zij is gekleed in
een zwarte japon
zij gaat met vaandel
vooraan…
Zwarte auto’s
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.089 De zwarte auto’s in het groene land
Ik zal het nooit vergeten
op mijn netvlies staat het gebrand
honderden mensen aan de kant
Een lichte trots vervult mijn hart
thuiskomen in een land van vrede
de realiteit is bikkelhard
geen toekomst meer, alleen verleden
Door herinneringen
voor altijd verbonden
‘t is balsem op een open wond
Zij gaan…
nacht met grief
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.363 de nacht is
doorgehaald
tussen bevroren rotsen
gletschers
grote massieven
schreeuwend ijs
lacunes immense
lawines dreigend
d'herinnering
aan wat ooit
misschien en
onzeker was
is niet meer
gehemelte met ijsstoppels
waar tanden zaten
kiezen innerlijke
tranen gestold
in pegels die
niemand ziet
die nimmer open wonden liet
toegedekt…
Goddelijke gruwel
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 738 Gruwel dient zich aan
Met uwer aller lot begaan
De geest angstig verward
Sluit het sponzend in het hart
Gevoed door de geletterden
Dringt het in de open wond
Woekert rond om te veretteren
Ieder ander geloof te verketteren
Luistrend naar wat het boek zegt
Met woorden in oeroud geschrift
Genocide moorden terreur volgens gebod
Verschuilend…
Ontgonnen velden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 117 Zacht gras bedekt de open wonden
met een helend groene waas.…
Ver
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 76 Ik stond aan de kust
En kuste de wind
Streelde de golven
Met mijn ogen
Zout water prikte
In mijn open wonden
Schelpjes staken
In mijn blaren
In de verte zag ik
Een schip varen
En ik voelde me
Ver weg
Wolken trokken weg
En mijn adem steeg
Er bovenuit
Een zucht ontsnapte
Ook vissen
Bubbelen hun adem
Tot boven het
Oppervlakte…
50plus man Krol bij Pauw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 137 Pauw maar doorvragen aan Krol:
"wat is dat nou met ouderen"
"wat is dat nou dat ruzieen"
ik denk, dat ik het weet
mag ik de vinger leggen op de wonde
voor sommigen een open wonde
de wonde van vergankelijkheid, geen wonder
ik denk, dat, dat het is
het jongens- en meisjesachtige is er wel af
wat rest zijn doorgaans kwaaltjes
oudere…
Een vage herinnering
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 715 Het zielt me dat haar geest zo snijdt
besmeurt ze het mes met open wond
die in kalme uren van eeuwigheid
nimmer de kern van daglicht vond
alsof ze het zwijgen lijdzaam hoort
volgt ze zorgvuldig gekozen wegen
innerlijke beproeving stuwt haar voort
zelfs blijk van liefde houdt niet tegen
blind voor wat haar wezen vreest
zoekt ze naar eigen…
Friso en de familie van Oranje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 271 Als een vrouw
haar man dreigt
te verliezen
kinderen
hun vader
zijn moeder
haar zoon
broers
hun broer
en het ligt
allemaal
zo open
als een
open wond
dan kijken
we ernaar
behandelen
we elkaar
en bereiden
ons voor op
genezing
met medisch
handelen
en goddelijk gebed
of een natuurlijke dood
Met elkaar
zijn we gebet
in het lijden…
KABOEM!!...Op mijn gezicht...daar ga ik weer..
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.023 Waarom kan ik niemand meer vertrouwen,
waarom kan ik niet meer op de liefde op bouwen
Telkens weer die verdomde pijn
steeds maar weer zo eenzaam zijn
De fout om jezelf totaal aan iemand geven
De fout om compleet voor iemand anders te leven
Na een flinke val probeer ik met open wonden weer op te staan,
en doe ik mijn best weer vol vertrouwen…
Het boek der eeuwigheid
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 204 Zij keren nooit ofte nimmer terug
toch levenslang met ons verbonden
ook dood - vliegt de tijd heel vlug
moeizamer genezen - de open wonden
van die te jong of plots zijn weggerukt
een naam op een steen zijn gebleven
een foto op een gedachtenis gedrukt
zo houden wij hun afscheid ten leven
hun ziel die naar 't hogere is gestegen
onder Gods…
Vraag zonder antwoord
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 219 wond gericht aan God
alleen de merel floot…
Schoonheid en de oude dag
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 152 De stilte werd in mij gewekt
om te luisteren naar
het ruisen van de luwe wind
haar verhaal waarvan ik vind
die luister van de natuur
bij mezelf te zoeken
rust op mijn oude dag om te genieten
van dat vleugje schoonheid
en adem het zuurstof in
dat verwondering wekt
wanneer vertrouwen gaat bloeien
die een open wond nodig heeft
om dicht…
klinkt de branding
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 793 ik wolk weer
in mijn kleuren
schilder bloed
uit open wond
op je lippen
proef ik geuren uit
een frisse morgenstond
je haar drapeer
ik als een lente
op het doek
in je hemels-
blauwe ogen
speelt de zon
de zomer zoek
je stem blijkt
een verrassing
waait met
alle winden mee
in haar diepste
ondertonen klinkt de
branding van de…
Heb mij niet lief
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.283 wonden
Liefde heb ik jou ook nooit gezonden
Laat me in alle stilte verder leven
Ga weg, ik heb je immers niets te geven
Maar eigenlijk wil ik dat je bij me blijft
Jouw gedachten op mijn lichaam schrijft
Dat je ondanks al mijn wonden en mijn pijn
Niets liever doet dan bij mij zijn…
bollenvelden
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.918 daar waar enkel koeien graasden
toen de tijd nog vroeger was
liggen nu als open wonden
grote vlakken zonder gras
grauwe grond bedekt de bollen
van de tulp en de narcis
krokus, druifjes, hyacinten
wachtend tot het warmer is
straks is al het kaal verdwenen
en verschijnt als visioen
een palet van duizend kleuren
tussen al het land'lijk…
maar door zichzelf en door elkaar niet meer
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 736 onstuimig-verre oceaan
rolt vloedig-dikke lagen zand
over een - van God verlaten - strand
om open wonden toe te dekken
alsof zij nooit hebben bestaan
en diep onder de aarde
waar zij hun vleugels zandig nat
door tochten langs het donderpad
naar het domein van helledromen
onmogelijk verzwaarden
waar zinnen niet meer in beheer
bewegingen…
Neerlands bloed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 131 Zolang al geen ‘Je maintiendrai’
Maar houten Klazen, lange neuzen
Bij open wonden helpt geen pleister
U bent beschermd niet tegen zee
Een vlootvoogd mist u, watergeuzen!…
Spiegelbeeld van een open wond
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 2.301 Dat ik daarom niet de enige ben
Is voor mij een schrale troost
De zon staat morgen weer aan de hemel
Herinnert mij opnieuw aan die vrouw
Hoe verliefd ze me aankijkt, stralend bloost
Een spiegelbeeld van een open wond
Het gevoel nog dagelijks
Brandend op de voorgrond...…
Vette klei
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 209 Achter zwarte klei die open scheurt
zwermen meeuwen gulzig krijsend
op zoek naar leven uit de grond
uit alle zeven hoeken van de liefde
zoek ik naar een teken van leven
achter de façade van een open wond
probeer het teder, boos en stoer
onbeholpen, vleiend en begrijpend
maar alleen humor ontsteekt de lont
als een lach tenslotte openbreekt…
op één oor
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 290 ik was scheerslags plat gegaan
en besefte gestrekt op één oor
dat ik mijn gezicht verloor
en voelde eenmaal opgestaan
van voren alleen een open wond
daarbij viel ik ook op mijn mond
met droge ogen en lange bloedneus
water stijgend tot aan de lippen
geen kies over om mee te bijten
geen baard om aan te plukken
ja wat je noemt zwaar flippen…
Orfeus
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.250 Nu bleef zijn hunkren als een open wond
En ’t lied van nederwaarts gericht verlangen
Zwaar en verzadigd als een boom die treurt,
Terwijl die Andre opnieuw de cirkling bond
Waaruit alleen de opvaart van zijn gezangen
Haar – voor hoe kort, helaas! – had losgescheurd.…
Orfeus
poëzie
4.0 met 2 stemmen 565 Nu bleef zijn hunkren als een open wond
En ’t lied van nederwaarts gericht verlangen
Zwaar en verzadigd als een boom die treurt,
Terwijl die Andre opnieuw de cirkling bond
Waaruit alleen de opvaart van zijn gezangen
Haar – voor hoe kort, helaas! – had losgescheurd.…
Cirkels
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Als de eeuwige getijden,
eb en vloed bewegend in een open wond.
Zwart en wit,
angst voor het donker.
Heftig wanneer je er alleen mee zit,
wachtend op dat ene kleine wonder.
Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken,
een dartelende vlinder ronddansend in stralend oogverblindend licht.…
ontmoeting aan de stamtafel
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 320 hij stamtafelde tegen het [on] recht
rafelde de haring schokkebrokkend en
met ui geglazuurde speeksel richting
zijn open wond, aandachtig om het gebeuren
zaten we genietend maar ook aflatend te
wachten op een kleine wonder
niet dat hij zich zou verslikken maar toch
een stilte in zijn verorbering zou zich in
zijn oorsprong kunnen manifesteren…