Alle inzendingen over Schelpen bewaren OR voor later of OR terug aan de zee

‘t Strand wordt weer zand, en de zee weer water. Langs vloedlijn slentert man alleen naar later, keurt onderweg gevonden schelp of schat. Loom wacht ik op het opgaan van de maan. ’t Wordt donker nu, op zee verschijnen lichtjes, de vissers varen uit voor avondvangst.…

Schelpen zoeken op het strand is niet meer zo gezellig als het vroeger was. Je kunt zomaar een verdronken kindje vinden die uit zijn grote veilige schelp gevallen is, uit de veilige boot, uit het veilige gezin, naar het onbarmhartige woeste water dat de adem sluit.…

Soms schittert de zon in de druppel die ik ben -- in de levenszee.…

Ik zag je zo gaan op het Noordwijkerstrand jij zocht daar naar schelpen en ik naar jouw hand Ik stamelde woorden die ik jou zeggen wou maar de wind dreef ze weg terug in de kou Zo liepen we verder turend naar niets totdat je me vroeg -zei je me iets ?- Ik pakte je hand en schudde van nee waarop jij toen zei -mooi hè, de zee !-…

Samen aan zee op het strand. Hij houdt een vlieger vast in zijn hand. Rent, valt, huilt even. Kom, zegt zijn vader, wij proberen het nog een keer. Dan kijkt hij omhoog en ziet die kleurrijke vlieger in de lucht zweven. Daarna gaat hij liever mooie schelpen zoeken. En een zandkasteel bouwen langs de vloedlijn.…

Als ik luister naar het ruisen van de wind Waai ik terug naar mijn kindertijd Waar ik klein was en bemind Terug naar oma’s oude vensterbank Waar een schelp fier stond te pronken Die ooit ver in de diepzee lag verzonken Met de schelp tegen mijn oor geklemd Maakte de bloedstroom des levens Zich met een zeebries aan mij bekend……

Best spannend hoor Die paar gelijke spelen Verlengingen, oké En op het eind Werd nummer tien De grootste sof Van het EK Die dreun voor Em Bap Pé Maar zielloos Het gebrek aan lef En aanvalslust En fantasie Het eindeloze Schaken breien Tikkie terug Balletje breed De schrik sloeg ons Wel om het hart Bij Christian Eriksen Maar…

De zeeschelp in mijn hand is vandaag op het strand door de zee neergelegd. Haar zwijgen zegt dat de wereld vergaat en niets bestaat dan alleen de zee. Alle wel en wee is maar vloed en ebbe. Ik wil niets meer hebben en leg de schelp weer neer bij de zee.…

daar bij de poorten van de zee ontmoet ik lucht in water aan de grens van zout en zand neem jij me mee naar zoete golfslag, rollend als een schelp naar later mijn linkerwang is warm rechts als uitgehouwen steen waar jij me brengt, gaat niemand heen slechts ik in dromen boven omgewaaide bomen leeft de hooggeheven maan we moeten…

waar ik ook was de zee brengt me terug overal proef ik het zeezout op mijn rug waar ik ook leef de zee blijft bestaan overal weet ik de sterren laten haar niet gaan maar nergens vind ik de drijvende kracht om verder te zwemmen in de eindeloze nacht want de zee ze heeft me ongemerkt in haar macht gebracht…

als ik nu een schelp zet op elk oor hoor ik dan de hele dag een golf die golft als een zeeschelp of een oor dat hunkert naar de zee…

het smalle ochtendlicht deinend de duinen de zee met mijn ogen dicht leven in puin en schelpen gestrand in bloedrode golven…

we kasteelden speelden met nat zand op strand middeleeuwen met hoge torens een slotgracht de ophaalbrug met lange schelpen torenkamers met uitzicht op zee voor jonkvrouwen die wachtten op hun prins aanvarend op golvenwit of in galop op strand met spattend zand in witte herinnering zakdoekjes die vrolijk fladderend hun afscheid…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik draai aan de kraan maar er komt geen water ik probeer het later hij drupt, maar een echte straal wil niet gaan ik sta er wat zielig bij ik maak dit zelden mee je draait aan een kraan maar het water gaat terug naar de zee dit is niets voor mij het is gedaan.…

liefde weerkaatst duizendvoudig in het wolkendek van verlangen wangen als schelpen ogen de weerspiegeling van de zee waarin liefde voortvloeit als water…

ik heb die ogen gezien, groen als de zee ze had geen been om op te staan maar danste met schelpen in haar hand en in de diepte van haar ogen zwom een zeemeermin naar sprookjesland…

De nacht bewaar ik in mijn maanvaste handen, de tijd versnipperd in mijn dromen. Overdag breng ik mijn woorden naar de zee, ze neemt ze aan geheimen van een eenzaam bestaan deelt ze en laat ze weer komen terug als hoopvolle dromen.…

In goede tijden wordt een kind gemaakt Waarna er crisis komt in de relatie Een scheiding volgt en dan alimentatie Die door een nieuwe crisis wordt gestaakt Het kind dat jou altijd veel zorgen baart Dat is uiteindelijk dan toch niks waard…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee…

Wanneer ik bij mijn moeders ouders kwam, lag daar in de kast, tussen verre werelden, een grote schelp. Hij was oranje en opa leerde me "aan je oor hoor je het golven", en het ruisen nam me mee. Al jaren ligt die schelp nu hier, in mijn kast, hoewel wat stoffig, immer ruist daar nog opa en zijn zee.…

'k Zit met mijn lamme benen in de asse van een stervend vuur. Ik bid; mijn vrienden wenen; en 't hangt mijn keel uit op den duur. Zal ik mij dan vervelen met langer Job te spelen? De schoonste lol, de liefste lol maakt op den einde dol. De schapen moet men scheren en de ezels moet men slaan, ja slaan. Zo wil 'k, in alle…

o Blik vol dood en sterren, o hart vol licht en leed. De dag is spijtig verre; de nacht is hel en wreed. Mijn mond vol wondre smaken die géne vrucht verzaadt. Niemand, o hunkrend waken, die langs mijn venster gaat... Wij zullen nimmer wezen dan Godes angst'ge wezen. - God, laat ons waan en schijn dat we Uwe wezen zijn.…

Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven zodat ik vrolijk mij erheen begaf maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf: Er lag een jonge vrouw vol overgave Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust? Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…

Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

adem van de zee streelde het lichaam en de ziel je gaf je over met ontroering de euforie van geluksvervoering heelde door haar macht de kracht want zij haalt alles uit de bron daar verdween de grens die ik verzon in eindeloosheid wenkte stralend licht het vergezicht naar kwaliteit van leven daar aan de zee vloeide liefde tomeloos in een…

blauw is de lucht geen zuchtje wind in de zomer van herinnering een kind speelt zorgeloos met water wat schelpen en veel zand zacht ruist de zee zijn zonnemelodie uit het eeuwige getijdenlied pas later wordt het strand domein van dromen liggen wij uren hand in hand natuurlijk licht verbrand want wie van liefde weet vergeet waarvoor…

we namen de zee ze golfde verlangen in het grijzige groen onder een hemel met wolken behangen ze krulde haar passie in bulderend wit ze schuimde naar voeten bracht vochtig haar groeten je zocht in de schelpen het blauw van je ogen het spikkeltje bruin deed je in wonderen geloven je kijkt naar je kind dat stil zit aan strand overweldigd…

Purper licht fragmenteert in kleine delen parelmoer In een zone van getij pluk ik vruchten van de zee. Naakte mossels liggen gapend op het strand onwetend van het dampen nog.…