Alle inzendingen over Spin in web

ik trek een draad en plak hem vast met oogcontact spin mijn web met lach en soepele gebaren de dialoog rijgt kruislings actiespanning op wordt zij mijn prooi of hang ik dadelijk zelf als uitgezogen pop…

Gisteren weefde een spin haar web Uitersten van draden Met steeds een middelpunt Dat wacht.…

Verhalen vallen als dichte sneeuw uit de lucht ze bedekken wat is geweest dan waait de lucht bleek door de wolken uiteen gescheurd tegen de stroom naar diepe wateren in peilloze diepten de verbinding verbroken in het woud van mijn gedachten aan de rand van de bron staat de tovenaar van het water ik spin een web van zon…

Toen het duister opgetrokken was scheen slechts een koude kille zon Door het vuil beslagen vensterglas waarachter een spin zijn web spon Toen licht ’t donker gebroken had scheen het een dag als vele te zijn Buiten wachtte weer ‘t rechte pad met erop van gisteren nog de pijn Toen de stilte lang verdreven was scheen het eenzaam, schrille…

Wie blijft er nog even kijken als een mus haar jongen voert, hoe een spin haar web kan weven of de kat een muis beloert. Tele-visie en computer zijn belangrijker voor ons dan 't verkleuren van de bla'dren in de herfst, in geel en brons. Wanneer nemen wij er tijd voor, voor het simpele geluk.…

een web iedere dag opnieuw om de leegte op te vullen…

Zin Spin Spint Begint Spinsel Ragfijn Spindraden Draden van zij Hij hoort er niet bij Zinspelende spin Zinspeelde zij Zijden spin Speelden Zij spin Weg Spin Zin Het web kreeg woorden onder het spinnen.…

de spin weeft zijn web het web logt wereld wijd wijdt in tot globe taal taalt niet naar stilte…

Nijdig als een spin daar zat ze stil in haar web onverbiddelijk…

Met zijn web kan de spin nooit een kat vangen een reden tot spinnen…

even de draad kwijt val dan ragfijn als een spin terug in je web…

Spin pakte rode herfstdraden weer op, spon snel een doodlopend web…

(haiku) spin wacht met geduld in z’n pas gesponnen web op wie er inlogt…

ongezien loop ik door dat grote slimme web en straffeloos heeft het zin een boete voor de doodsschrik van een spin?…

zelfs in de schaduw van mijn woorden tastte ik naar de zon zoals een spin in haar web zilver door haar draden spon…

de Bronstijd Dat zij haar webben weeft En hier haar oude dagen verslijt Stijfjes in haar web Leeft een goudkleurige spin Geheel onopvallend In een gietsel van koper en tin.…

Ik spin mooie herinneringen in het weefgetouw van mijn brein en weef ze tot een prachtig web waar ik later profijt van heb tot het eind van m'n zijn…

Ach, oude rups Spin je draden Tot een sprankelend Zijden kledingstuk Jij, vermoeide spin Weef je web Van dunne draden Schitterend in het ochtendlicht Afgescheiden substantie Stolt in de open lucht Wij vinden er voor ons De mooiste doeleinden in terug…

Ach, oude rups Spin je draden Tot een sprankelend Zijden kledingstuk Jij, vermoeide spin Weef je web Van dunne draden Schitterend in het ochtendlicht Afgescheiden substantie Stolt in de open lucht Wij vinden er voor ons De mooiste doeleinden in terug…

haar musicals en kinderdicht Zij is een vrouw, een schrijfster van gewicht Haar toon was licht haar leven .....zwaar Van een spin valt dit niet te zeggen Het insect vormt geen gevaar haar web kun je beter mijden Dat heeft een kleefkracht voor een vlieg kortstondig lijden Vraag 't de Spin Sebastiaan het is niet…

De spin zittend op het uiteinde van een rag, wachtend op een argeloos insectje, die eenmaal gevangen in haar web pijlsnel wordt omwikkeld als een pakketje, stervend in haar web wordt vastgevlecht. Maar het blijft een moordend schouwspel, de spin geduldig wachtend op een nieuwe prooi ontdekt een nieuwe maaltijd.…

ik spin secuur mijn web en kleur het met wat rode zonnestralen maar binnenkort vriest ochtendvorst zijn eerste ijsverhalen dan vonkt en schittert alles kristallijn alleen mijn prooien zullen ook gewaarschuwd zijn…

een spin nestelt zich in de kerstboom het lijkt alsof het web oud licht vangt, verstard zoals de naalden in dagen van onbehagen ik wil het huis ontvluchten, niets meer zijn van al wat dichterbij komt, onverteerbaar in schalen van vergeving waarin kaarsen tot vlakte zjjn vergaan de spin baart verder tot in elke hoek van de kamer…

Er is een web geweven hier aan het raamkozijn ingenieus als kantwerk zo fijn in één nacht kwam het tot leven daar middenin zat de spin met geduld te wachten op haar prooi een vlieg raakte er in verstrikt spin pikte en weg was de vlieg ’n kraai kwam een kijkje nemen bezag met interesse de delicatesse vogel pikte en weg was de spin…

Een spin had uitgebreid haar web gebouwd. Op mijn terrein nog wel en ongevraagd! U zal mij zeggen: hebt U niet geklaagd? Och waarom zou ik, alles welbeschouwd. Het is gewone kost, dat www! Dus eentje meer, daar zit ik niet meer mee.…

Schilder mij niet in jouw kleuren Boetseer mij niet tot jouw beeld Verhuis mij niet naar jouw kamers Spin mij niet in jouw web Vang mij niet met jouw woorden Laat me vrij en ik zal je bandeloos liefhebben…

Gevangen in jouw web kreeg de stilte gewicht onmacht liet mij balanceren op de draden van het web ik leerde mezelf kennen zag nieuwe kleuren en ander licht de wind heeft mij los gewaaid gewichtloos vlieg ik verder zweef op de thermiek op geleide van de wind…

de zijde beklijft zacht glanzend in de zon dodelijk ragfijn trilt, ingewikkeld, in geziene facetten het web is haar huis ze zit er midden in en doktert prooien draagt haar kruis als een spin…

en dat is dat Verwacht van mij geen wijsheid Ik lijd een winderig leven Mijn 'stekels' groen in de kruin Welke spin zal in m'n knot een web gaan weven?…

pijn, de spin huist in mijn hoofd.…