206 resultaten.
Het archaïsch duister
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 99 archaïsch duister
waar het misverstand geboren is
hoe ongebreideld is
de brute kracht die levens pakt
van andersdenkenden in
hun streven naar de wereldmacht
fanatici en barbaren
bruuskeren alle normen en
waarden die de mens verheffen
uit een beestachtig bestaan
hier zal de hitte exploderen
die de vijfde colonne brengt
want doden op spiritueel…
Krult lieve streken
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 106 mijn penseel
danst zwierig
op kleurige muziek
krult lieve streken
op het linnen in de
format van een melodie
laat licht en
donkere partijen
niet met elkaar strijden
maar middelt
met oplichtend perspectief
verlopend in diep vergezicht
ik voel hoe magie
mijn handen overneemt zie ze
bewegen in spiritueel leven
een mystieke stilte…
Overgewaaid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Riet en een wilgenwand. Lelies in geel woekeren
en bedekken het wiegelend wateroppervlak
met schubben, als afgeronde harten.
Een waternimf, ze springt van blad tot blad.
De Eem blikt mild, in haar zilver en haar stilte.
De buizerd gilt guitig, de koekoek roept
We werpen witte of rode rozen in het water,
samen met de donkere stenen
die ons…
Brandend braambos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 75 kinderlijk beleven
heb ik mij met engelen
en wondertjes omgeven
zij richten
perspectief in met
verlangen en een lach
verwachten dat het
uitkomen van dromen
ook heel gewoon mag
alleen ik zit
met de harde realiteit
van het actuele ogenblik
mystiek en magie zijn
al verdwenen als waarheid
schopt tegen de schenen
nog brandt mijn hoop
spiritueel…
MONUMENTUM /gedanken zu Bach van DAAN MANNEKE
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 752 Waar een manneke
groot in kan zijn:
de geschreven noten,zijn muziek
en klein blijven
in zijn toelichtende woorden:
"niet vergelijken,
wel spiritueel,
niet liturgisch,
wel ritueel"
slacht, smoort
elke emotionaliteit
van de toehoorder
z'n eigenheid te vinden
in deze moderne vorm
op oervormen van
de klassieke diener Bach
recensiegedicht…
- Nietszeggend -
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 144 Liefde groeit
met prachtig gevormde bladeren,
als diepe bloemen in alle kleuren,
voelt spiritueel overleven..
nietszeggend en stil falend
warm en vochtig
wild als dieren, onwennig aangepast
aan het langzaam stervende bladerdak.…
De man van de vuilniswagen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 243 Hij inhaleert de rotzooi, als zodanig
zodat hij zéér spiritueel werk zuiverend
op zich neemt!
Zonder het van de daken te schreeuwen.
Geld voor de dag van morgen. Zonder zorgen.
Hij heeft immers altijd werk;
iedereen stoot zijn en haar rotzooi af, voortdurend.
Hij is een 'bevoorrecht mens',
van binnen weet hij dat... wel of niet?…
OLIE GAS GOUD
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 54 Gedachtegoed van de Messias
Hangt zij nog steeds ten dele aan
Een Christen is een rare pias
Doet goed, kan over lijken gaan
Alom bekend met tien geboden
In wezen zeer universeel
Want ook bekend bij nog meer goden
Noem je zoiets spiritueel
Het hebt u naaste toonbaar lief
Gelijk uzelf, ga niet begeren
Wat hij bezit…
Ik heb een rood lint om de boom gebonden
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 116 Het niet verder
kunnen reiken dan spiritueel
vraagt van een mens soms veel
te veel.
Wie anders kan mij nu naar
die boom toe drijven.
Waaronder ik zoveel van mijn
gevoel heb kunnen beschrijven.
In het hout kerfde ik tientallen
malen jouw naam. Om iets te doen;
blijven met een eeuwig bestaan.…
Gegoten brons
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 zusters luiden
het gegoten brons
de tweelingklokken
delen tijd en plaats
zover als hun
geluiden gaan
nooit heeft er
een ontbroken
onderhoud bleek ook
synchroon te lopen
bij calamiteiten is er
het eigen luidvermogen
ze verschillen
heel subtiel van
galmen en geluid
als de een wat
ingetogen is klatert de
ander vrolijk en voluit…
een gang naar binnen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 546 schuifelend peins ik
door de schier
eindeloze gang
zie schaarse
houten beelden
de schepping danken
het marmeren plavuis
hier dof door schaduw
elders nog plooiend
naar de dalende zon
vormt de hemelse weg
naar latijnse klanken
de hoge bogen
met eeuwigheid gevuld
laten de stilte zingen
over alles dat
de mens niet weet…
Gewelfhoge pilaren
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 63 ongemerkt
polariseerde
haast en stress
tot ongecontroleerd
agressief gedrag
het duurde tijden
voordat naweeën
en stemmingen hun
delicate remmingen
onder controle hadden
wij zijn toen gaan
kerken met gezang
kaarsen walmend stil
genietend zingen op
eeuwenoude zerken
mantra’s van gebed
in al zijn opstijgingen
langs gewelfhoge…
Het onvindbare zelf
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 262 Niets wenselijks of vreemd
zelfs alle gebeurtenissen
op een rij zijn gehonoreerd
omdat simpelweg het rijmen
lange files laat ontstaan
boeken vol gekrast met
wijze woorden, grootdenkers
die de wereld menen en meenden
te kennen zijn nu de pilaren
van wolken waar de hemel op rust
in bange dagen
martelingen en lovende woorden
voor een zelf…
Herbeschreven waarden
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 270 Ik herschrijf de toestand
die buigend zoals het koren
de wind bekroont naar haar kunnen
en die meegaand de regen terug voert
naar een wolkenloze hemel
doch is mijn besef
dat geen zelfbeeld kan bestaan
onder de noemer van pluralisme
waarvan ik de wonderen op
de bladen van een woordenboek kan vinden
ingetogen is het ik naar wie ik
onlangs…
Rond de watertoren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 184 Naakt hangt het gras te weken
in de azijn van de vroege morgen
het leven zwijgt rondom de burcht
waar ’t geharnaste sterven
zich ontbindt van zorg en waar wind
nog de namen spreekt van hen
die in het amen zijn gepredikt
samen met het duister
verdwijnt het spel waarin
ik me heb genacht en ik weet
mij dat deze nieuwe adem
mijn vlucht…
Maria
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.372 Men heeft toen het kind werd geboren
hem zacht in je armen gelegd,
Zijn Naam stond al vast, lang tevoren,
en blij heb je 'Jesus' gezegd.
Je hebt Hem in doeken gewonden,
dat was men gewoon in die tijd
en hebt voor Hem een plaatsje gevonden,
een bed in een kribbe gespreid.
Je hoorde geen engelen zingen,
geen boodschapper zei "wees gegroet…
De weg terug gaan
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 305 Ergens in het donkergrijze verleden
woont nog steeds mijn verwondering
Op wegen, al heel lang platgetreden
door uitsluitend flarden, herinnering
Neerdalen in die oude, grijze dagen
betekent mijzelf in ‘t donker zoeken
Waar ik geen de weg hoef te vragen
welke reis ik nooit behoef te boeken
Terugkerend naar waar ‘t ooit begon
betekent het…
THUISVLUCHT
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.261 Een kille wind blies door de nacht
voor hem was ik óók ’t doelwit en
Louter strijdend met zwaartekracht
zag ik mijn leven nauwelijks zitten
Een zachte stem klonk in de nacht
gedragen door die stil zachte wind
Het was de mijne, ik kreunde zacht
doordat oud verdriet mij verblindt
Een droog blad dwarrelde omlaag
zwevend door de kille najaarswind…
ALS DE HEMEL BESTOND
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 513 Als er heus een hemel zou bestaan
waarom zou er dan ook een hel zijn
Was die hemel dan niet zo humaan
iemand te nemen van buiten de lijn
Als er nu echt een God zou bestaan
waarom zou er dan ook kwaad zijn
Kan die God dan dit kwaad niet aan
of resideren zij in het eigen domein
Als er heus een hemel zou bestaan
waarom zou er dan zoveel leed…
GOD ONTMOETEN
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 265 Als het eindelijk stil is en duister
voel ik het lief tot in mijn voeten
Hoor ik in donker iets? Ik luister
wie zal ik in de stilte ontmoeten?
Zachtjes ruisen in het herfstlover
laat mij in de duisternis ontroeren
Ik buig mij hierom diep voorover
laat mij door ’t schoon ontvoeren
Als er wind een zucht laat horen
klinkt dat als der scheppers…
STILTE IN MIJN HART
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 365 Ik hoor het zuchten van mijn hart
als stormwinden over pijnen gaan
Morgen kijkt als gisteren zo zwart
zou gisteren morgen nog bestaan?
Ik proef alle tranen van mijn hart
brutaal tegen de oevers stuk slaan
Tranen uit mijn hart stromen hard
zou mijn hart echter nog bestaan?
Ik hoor het schreien van mijn hart
om ‘t allerwegen verdorren van…
Kunnen jullie geloven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 111 Dat er ook spiritualisme is
zonder een almachtig opperwezen
in kleine gewone dingen
zoals de glimlach van een hond
of dat de liefde voor een nacht is
veel te kort en erg spontaan
ernst verlegen wordt van kattenpis
een reis niet ver is van de maan
kunnen jullie een man vergeven
wanneer hij naast de pot piest
en naast zijn zakelijk leven…
EINDPUNT IN ZICHT
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.030 Reeds met ’t eindpunt in zicht
ging jij ‘t laatste pad betreden
Je verlangde naar rust wellicht
in de eeuwigheid na het heden
Met de laatste adem om je lip
sloeg jij de laatste kadeweg in
In de verte naderde al ’t schip;
langer wachten, had geen zin
Met al de rust in je lieve hart
bezag jij mij een laatste maal
Op je uiterlijk niets…
IN HET TIJDLOOS VERSCHIET
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 906 Nadat het laatste woord gevallen was
zakte ‘t duister als een deken over mij
Wijl ik nadien die laatste woorden las
kwam ‘t einde stap voor stap naderbij
In het duister taste een hand naar mij
die stil in ‘t dodende duister schuilde
In het donker kwam de dood naderbij
en hij vroeg mij waarom ik zo huilde
Zonder woord verstond hij mijn hart…
gevouwen handen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 175 voor een heiligdom
bidden tot ik vleugels krijg
het is verlichtend…
LICHT NA HET DUISTER
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.111 Waar ‘t teder licht vredig schijnt
en geluiden aan mij voorbij gaan
Kom ik weer langzaam overeind
kan ik weer op eigen benen staan
Waar ik zwelgen kan in het licht
en ‘t dromen lange vergeten ben
Zie ik je eeuwige schoon gezicht
zie ik dat ik jou van vroeger ken
Waar er stilte rust in eeuwigheid
en waar ‘t serene wordt gehoord
Daar woont…
NACHTBERICHT
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.248 Vannacht droomde ik een bericht
een kleine advertentie in de krant
Als watermerk stond mijn gezicht
de luttele tekst vulde mij de hand
Woorden tegen vale achtergrond
en letters in een roetzwarte kleur
Las ik wijl amper betekenis vond
van de hemel en diens open deur
Rondom ’t bericht een open plek
welke straalde als de warme zon
Over heel…
inspiratie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 91 nu zal
er iets komen
doe niets
en wacht op
inspiratie
en je wacht
en je wacht
tot eindelijk
de inspiratie komt
maar dan rollen er
een paar tranen
uit je ogen
langs je wangen
dus misschien
is inspiratie
niet echt
wat je wilt
omdat het
niet mooi is
maar verdrietig…
NAAR GENE ZIJDE
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 764 De dood, hij klopte op mijn deur
ik had dat nauwelijks in de gaten
Dacht wat heb jij een bleke kleur
hij sprak verzet zal jou niet baten
De dood nam plaats op een bank
waardoor we daar tezamen zaten
Ik voelde zijn hand in mijn flank
ik kon hem waarachtig niet haten
De dood, hij leek mij zachtaardig
hij zei, jou baten geen advocaten
Kom…
Vakantie-ontmoeting
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 265 Een slanke toren wringt zich uit de ochtendmist,
met zijn hoedje op van kantelen - en nog eentje -
die de oerkracht terughaalt van kastelen,
waarin aartshertog en Minnesänger eeuwenlang aardden.
De macht is verdwenen, de voornaamheid blijft.
Nog steeds kijkt het slot beschermend neer op Balduinstein
en verspreidt de sfeer van een onschuldig…