9316 resultaten.
Vijvers
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 162 droom de witte duif
in je landschap
beweeg langs vijvers
die stilte bewaren
raak me
herken de liefde
in de schittering tussen takken
reflecteer mij
duizend lelies zullen drijven
in de meren van tijd
beleef me
in jouw diepten
ik ben er
voor jou…
Deze stilte heeft je lief
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 416 Terwijl de maan haar licht laat op de aarde laat vallen
drijven wolken voorbij in een ongebroken stilte.
Op zo’n moment lijkt het altijd zo of dat alles
een geheim in zich draagt.
Ingetogenheid past het best bij dat late uur van de avond.
Misschien zijn wij mensen toch wel veel meer pelgrim dan we denken.…
universum
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 234 lucht
als dak
door groen omringd
lawaai naar de achtergrond
kringloop
universum
luchtig plafond
onverwachte groene omhelzing
door plotselinge stilte verrast
bezinning
hemel
wolken drijven
groene bomen omarmen
houten brug over water
zelfbespiegeling…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
STILLE STEMMEN
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.146 dichters componeren woorden
tot stille stemmen,
die deuren openen
in menig hart
zij raken met hun composities
de pijn, die,
gedragen in stilte,
het leven soms verstart
tranen wellen, ogen drijven
in die zwijgzaam leest,
die de stille stem, nu bevrijdend,
eerst zo had gevreesd…
ijsvrije randen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 56 Groenland 2022
achter het raam
drijven ijsbergen voorbij
door stilte en mist omhuld
sledehonden huilen
de herfst is begonnen
2. Groenland 2022
het ijs smelt
de gletsjer dooft
alles verandert
in een zee van wachten
leven aan ijsvrije wanden…
Stilte, tijdens de storm
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 536 Het was oorverdovend stil
tijdens de storm, geen beweging
werd waargenomen, geen
geluid eveneens.
Het was oorverdovend stil
tijdens je heengaan, niets
bewoog nog, niemand sprak
het was oorverdovend stil.…
stil
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 126 zoveel stilte om
van te houden
als je vleugels
krijgt je gehoord
aangeraakt voelt
zoveel stilte om
te doorbreken
als de bedreiging
binnenin aanzwelt
monddood maakt
zoveel stilte om
te aanvaarden
als er niets is
om mee te denken
om van te houden…
Koud als steen.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 885 Slechts nog stilte en kilte om
je heen, alles koud als steen.
Grijze wolken die voorbij drijven.
Hoe kan je zo vertrouwen krijgen?
Geen steun en toeverlaat, een warme hand
doet je dan alleen nog maar verstijven.…
Duivels dilemma
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 265 Waarom zou ik de duivel mores leren
Hij blijft maar lekker zitten in dat lijf
Uitdrijven is niet goed voor mijn bedrijf
En ik zou bovendien mijn baan riskeren
Want zonder hem is mijn taak overbodig
Zijn inbreng is 'helaas' verduveld nodig…
rust
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 495 en in het kolkende water
naar lucht happend
hangend tussen hoop en vrees
naar beneden stort
en daar geen rotsen vind
maar waterlelies
en in serene stilte blijf drijven…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 , Titaantje
voor je kussen
en de vrijage
zonder woorden
Adieu Jellie
et bon voyage
au pays d'or
naar de binnenzee
van een onvermijdelijk ooit…
Ondergang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 859 Turend naar de verre einder
waar het licht al avond schijnt
houdt ze de ondergaande zon
behoedzaam in haar handen
maar als zij louter vagend
zijn liefde schimmen ziet
drijven koesterende stralen
dovend in verkilde tranen
weerloos drinkt ze stilte
uit geleegde eenzaamheid
voor ze als gewezen engel
vleugellam verzinkt…
IN MIJN LEVEN
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.526 In mijn leven, steeds uiteengerukt
Door de vlagen waar 'k aan blootsta,
Daar 'k niet kan hechten aan liefde en geluk
Die mij zullen drijven tot ik doodga,
Ontstaan soms plotsling enkle plekken
Van een stilte zo onaangedaan,
Dat ik geloof in slaap te zijn gekomen
Bij de diepten waar geen onderstromen
Meer door 't eeuwig stilstaand water gaan…
als een zeehond
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 847 gestroomlijnd
drijven
op dragend water
de kust bereiken
en aanspoelen
op het strand
het luie lijf
koesteren
in het zachte zand
tijdloos wachten
op vloed
op wassend water
in warme stromen
steeds dieper
verdwijnen
in voedend water
ademloos
overleven
stilte
in een wereld
onder water
verborgen
bodem
van bestaan…
Delend licht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 118 dwalend langs de grote rivier
zoek ik de kleine steentjes
die zonnewarmte dragen
geef ze in stilte over
aan de koud geworden hand
het hart vol dieptevragen
grijze wolken drijven over
we delen samen het licht
dat het donker verslaat
en langzaam zien we
hoe iets van een verlaten droom
weer in een werkelijkheid overgaat…
Muziek van de liefde
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.772 Een wereld die de hemel
heldere kleuren geeft en
de donkere wolken
voorbij laat drijven.
Samen zingen voert je naar
de stilte in je hart die gevuld is
met vredige liederen.…
De beukenhaag
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.665 Langs de uitgetreden duistre weg
Bouwt, om de tuinen te versperren,
De oude ruige beukenheg
Haar zwarte wal tegen de sterren,-
Het dorre hout ruist in de nacht
Als een eindeloze klacht.
Van onder kaal en afgetrapt,
Vol puisten aan haar arme stammen,
Is zij aan alle kant gekapt
En wuift geen tak meer uit haar kammen,-
Van buiten is…
Stervend meisje
poëzie
2.0 met 12 stemmen 2.310 Kind van wonden,
Dat een stonde
Als een bleke sterre beeft,
Voor wier luister
’s Werelds duister
Gene nacht meer olie heeft;
Kind van vrezen,
Teder wezen,
Kind van louter liefde leed,
Wier geflonker
Uit de donker
In dit droeve dagen gleed;
Kind van zorgen
Met de morgen
Van uw leven leven moe,
Gaan uw ogen
Als de hoge
Bleekgeworden…
Franse greep
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 325 en dan die stilte, streel jij
over mijn huid…
witte vogels van papier
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.058 ik vouw gedachten
tot witte vogels
van papier
beschrijf emoties
kleur met stilte
op a-vier
ze drijven op de wind
gaan omhoog
op wat thermiek
ze zullen landen
in de open handen
van het lezende publiek
dan gaan letters
woorden dansen
in zinnen vol plezier
u zult de zachte
melodieën horen van
mijn witte vogels hier…
De nevel voorbij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 776 wij nu doelloos door de stilte van jouw naam…
Volmaakt geluk
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 203 zag stilte branden
warm licht wenkte
spiraalde traag omhoog
zacht zoog zij mij op
ik liet me gaan
van het geluid vandaan
ontvouwde
vertrouwde openheid
liet me drijven op kleuren
die elkaar niet weerspraken
maar met ogen en lach
een nieuw universum maakten
heb lichaamstaal ervaren
waarin woorden overbodig waren
in het voelen van…
jouw stilte kust zo apart
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 498 vlinders en vleugels
ontsnappen de dag
dragen de lach
in het blauw
over velden
zoeken thermiek
en drijven
in kleur
langs wolken
als helden
ik heb je gezien
handenvol bloemen
ogen vol geur
ze glansden verliefd
zonder namen te noemen
ik kijk naar
de blik in je ogen
dans zonder vloer
de muziek van je hart
jouw stilte kust zo…
Fantasiën
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.236 Het drijven watten wolkjes,
van zonnelicht doorboomd.
De jongeling ziet ze drijven
en droomt...
En onbewust elk wolkje na
drijft zachtjes een fantasia,
doch in de ruimte smelten beî
voorbij, voorbij,
voorbij.
Het drijven blanke zeilen,
waar 't meer de hemel zoomt.
De jongeling ziet ze drijven
en droomt...…
Drijven op de woordenstroom...
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.686 Ik wilde schrijven
in de woordenstroom
die als in een droom
boven kwam drijven;
vreemd hoe het begon…
Het werd een vloedgolf
van emoties en indrukken,
waar ik me niet van los kon rukken,
mezelf eigenlijk onder bedolf.
Spraakwater maar
dan geschreven want
alleen zo heb ik mezelf
nog enigszins in de hand.…
- De Klank van Drijven -
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 237 Lijk een geluksridder, gedoemd
voelde ik de oude verschrikkingen drijven
zag op gouden bergen twijfels rijzen
leeftijd en avontuur volbracht
beloofden echo’s van goud, afgunst
hoogsteigen zon maakt zeer ongelukkig,
weggestuurd, voelden tranen
zeldzame ontmoetingen van angst
op mijn wangen niet.…