Alle inzendingen over Vlamingen OR Walen OR taal

Na het ontslag van Vlaming Yves Leterme, Heeft de formatie maandenlang geduurd. Het rijk der Belgen werd maar niet bestuurd, Ze bleven praten daar, achter de schermen. Er is een nieuwe man, maar dat is schrikken: Men wist daar geen tweetalige te strikken.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Ik neem het met me mee in m'n bagage, en bezing dit alles in mijn eigen taal: ver voorbij oorlog, vrede, de ravage. Ik ben in het Land van Maas en Waal.…

***Onze taal staat krom van beeldspraken alom omdat men vroeger in beelden dacht is een taal ontstaan mét verbeeldingskracht***…

Een Vlaming kan van ons nog heel wat leren. Bijvoorbeeld hoe twee beren broodjes smeren.…

De Vlaming legt, wat wij al wisten, vast: Ons Koningshuis, één grote poppenkast.…

Dood zijn wij en tóch zijn wij in leven zij aan zij staan wij naast elkander in ons nauwe graf Struiken, modder, ijs en steen, vertellen niet, kunnen doden echt niet leren spreken zoals men ziet het gelaat gaat snel verbleken het wordt koud Slechts even was het streven de hel te overleven al wat ons na al die tijd nog steeds in leven…

Hij leek verwikkeld in een tweegevecht, Voor echte Vlamingen niet te verteren. Wie dankt ons regelmatig 'voor die blóémen'? Ik ben geneigd als antwoord hem te noemen.…

naar dood en danst de laatste wals met mij…

Waar leeft een volk nu zonder taal? Waar leeft een volk van apen kaal? Waar woont verbastering en smaad? Waar 't volk dat zich vertrappelen laat? Waar is het dat de Vlaming zwicht? Waar spuigt men in zijn aangezicht? Waar zucht een volk zijn zwanenlied? Waar sterft een groot en edel diet?…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Mijn handen om haar ranke hals haar heupen licht rakend lach ik, flirt ik, dans mijn wals volle lippen, zaligmakend een spoor, waar ik haar kuste haar lieve buik, oh, warme dijen mag mijn hand er laten rusten waar lijven zich nader vlijen ritme, de zwoelte, doet tijd vervagen genot is hoorbaar, zo is haar zucht adem aan adem, samen vertragen…

van ver uit de stad beweegt een driekwartsmaat over de huizen door het open raam de kamer in, voorbij de stoel langs de tafel, zo in mijn bed alwaar ik luister naar de wals de wals geeft een glimlach en wat weemoed een herinnering en wat tranen op het gezicht van een ouwe dwaas…

We zijn vandaag druk aan ’t speculeren Of Joran nu de waarheid heeft verteld En anders kan met recht worden gesteld Dat deze jongen heel goed kan acteren Al kennen we de waarheid niet precies De wereld kent wel Peter R. de Vries…

Denk niet dat ik maal Of in zijtakken verdwaal. Trots blijf ik royaal.…

de wals van wat als het morgen zwart wordt vogels voorgoed verdwijnen van wat als alles wankelt niets de goede kant opvalt van wat als de angst als een mes tussen de ribben steekt van wat als alles wat leeft sterven zal er niemand is om de doden te dragen de wals van wat als we morgen met lege handen staan omdat we niets hebben…

Andy Warhol zei maak iedereen blij laat ze even 15 minuten wereldberoemd zijn slechts bedoeld als levensles en men zal zien dat het niet meer is dan valse schijn zoals de Vlaming het zo mooi zegt: ook dit keer is ‘t weer ‘een scheet in een fles’ *…

losgekomen van de wal word ik zoveel zachter geen kind zo aanwezig als het kind dat er niet meer is betoverd door het licht het diepe blauw altijd het geluid van water en wind losgekomen van de wal alles glanst als ik loslaat geen landschap eerder een visioen als ik loskom van de wal…

- Zo hangt al honderd, honderd jaar Dat Waalse wijf om uw nek? 't Weegt zwaar. - Hoe zijt gij aan die bruid geraakt? Zij had mij gek en blind gemaakt. - Bracht zij iets mede? Ja, een schat!.... Een scheef gezicht en een snijdend blad. - Wat spraakt gij samen, Waals of Diets*? Het wijf zei alles en ik niets.…

“Best logisch”, liet de Vlaming pienter blijken, “Zo ’n oog is om doorheen te kunnen kijken.”…

De Vlaming stond de Wale na te apen, Vlaanderens verleden scheen een toverwolk; Vlaanderen wierd de doodslaap te slapen Maar dan ontwiek ’t studentenvolk. Te midden van die jonge Vlaamse zonen Stond dan een priester en hij sprak en zong Zong ‘t lied van Vlaanderen in die oude tonen Zong en zijn lied in d' herte drong.…

de uitgang geraffineerd verstikt langzaam grammaticaal leven in taal…

Met gespreide vleugels vliegt zij richting einder daar waar zij de dood vermoedt schieten beide ogen hartstochtelijk vuur maar raken kant noch wal verscholen achter aards leven lokt hij immer machteloosheid in zijn duistere val vertrapt hoop en schopt wanhoop langs grijsgrauwe zwerken waar taal voor altijd zwijgt graaft hij een kuil…

het deinen van de zee is Kloos’ taal voor de kwal hij raakt aan lager wal de kwal wil weer naar zee de golven van de zee beheersen Kloos én kwal zee speelt als met een bal neemt soms de kwal weer mee de deining van de zee Kloos roept en juicht: hoezee neem jij de kwal weer mee? jawel, zij neemt hem mee: Kloos: ja!…

nu in 't ijsselmeer de ouden zingen tot de heer hun dodetalenlied niet meer In 't waterrijk van nijmegen in 't glooiend land van maas en waal in oude burchten waterwegen forten, weiden zonder paal en perk aan ooi klinkt vogelzang al eeuwenlang als oudste taal…

wat er nu voor of achter ’nadat’ volgt waarom beginnen met lange zinnen en kort eindigen? het zicht is geheel aan mij wie bepaalt de regels? zij die soms niets delen doch alleen incasseren zoals reacties onder poëzie zoals ik, die toch graag deelt want lezen is gelijk uit een bundel zoals de Bijbel de Thora of Koran waar kan ik reageren…