134 resultaten.
ergens anders, Mali misschien
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 615 na lemen huizen is beton rot
anekdotisch vallen gele
wederiken met hun punten
op het tapijt - een sterrenbeeld
ik pak een spa
en schop een
struik de tuin uit
ik lees een dichter
die ik nauwelijks nader
erg erudiet, Piet
daarmee houd je
me wakker, met
wat ik niet begrijp
zo kom ik terug
bij de aarde
aan mijn zolen…
Leer van een kreng
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.170 tenen krommen
in stukgeschopte schoenen
zoeken een uitweg
dwars door versleten zolen
scheve tongen wrijven
dunne huid in stukken
ingesnoerd door veters
-te hooggespannen-
ogen hebben glans verloren
ongeringd rafelen ze
de bijna uiteengereten
flarden bij elkaar
ongepast
barsten vellen
in blaren uit…
Ondingen
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 657 tenen krommen zich
in verlopen schoenen
zoeken een uitweg
door versleten zolen
scheve tongen wrijven
dunne huid aan stukken
ingesnoerd door veters
net te hooggespannen
ogen verliezen glans
ongeringd rafelen ze
de bijna uitgereten
flarden bij elkaar
en ongepast
barst het vel
in blaren uit…
Zalig kerst, ja me zolen!
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 545 Vrede op aarde want
Het is kerstmis
Ik haat het
Vrede op aarde
Vreten met zijn allen
Want het is kerstmis
Vrede op aarde
Het is kerstmis
Overvolle winkels
Ik zit in een dip
Vrede op aarde,
Overvolle tafels
Ik heb er genoeg van
Vrede op aarde
Want HET IS KERSTMIS
maar de vrede op aarde
Is ver te zoeken
Wanneer je in je eigen…
Avondwake
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 heden schuiven nachten voor de zon
verstijven gordijnen tot mummies
bleekt euvel licht tot vale hapering
verteren magen het dagelijks brood
verwateren straatstenen tot knarsen
onder haastige zolen van onbestemde spoed
volgzaam zwijgen vogels, zaaien ochtenden
in blijvende herinnering
en wordt het stil rond de oren…
Klacht van de weduwe na het vergaan van de vloot
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.748 Mijn zolen van glaspijn, naadloos mijn hoef in het zand? Dat nooit.
Je droogde je trager dan gort uit 17-zoveelste storm. En ik knier. Zucht dat het kraakt.
Ik vermaal je. Ik moet want het lopen gaat door het gaat asblauw en gaat als een snijbrander
vloek je tekeer en mijn zolen: aan spelden gewend.…
Eens
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.143 Eens
was je
zo dichtbij,
zo vers,
dat ik je
aan kon raken
van zool tot kruin.
Eens
was de
gladheid
van je wangen
als een
rimpelloze branding,
waarin
mijn onverzadigbare
liefde ritmies
kon rijpen.
Eens
sliepen nog
jouw borsten
wachtend op
een teder gebaar,
dat jouw tepels
zou wakker
schudden.…
Als dan de liefde verzwaart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 Nog altijd ploetert geluk
zich door de modder,
zuigt zich als vanouds
vast aan zolen van
zielen, doelloos
zoekende naar het
onbekende,
pas wetende wàt,
als het zich openbaart.…
Met voeten getreden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 220 De sporen van de zolen
staan gegrift in zijn hoofd en hart
want zoveel onbenulligheid
wordt natuurlijk wel afgestraft!
En zo zei hij: het is nu klaar
je mag trappen, alsook slaan
maar ik laat dus echt niet toe
dat je op mijn hart gaat staan:
Dus adieu!…
Spiegelbeeld van een zonderling
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 175 verziltende knapen
groef hij zijn eigen kuil
nooit voor een ander
met vallen en opstaan
zijn eigen leven
waar antwoorden ontbraken
hij zich niets meer af kon vragen
in de diepte van zijn drama
bleef hij een beetje achter
in die andere werkelijkheid
een droomwereld
en het verstrijken
der aardse seizoenen
was te lezen op de zolen…
Winterwending
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 103 Op schoenen met lederen zool
en zijn iets te zware lijf
laveert hij tussen nat en glad,
onderwijl de sneeuw,
maar meer nog zichzelf, verwensend.
Geen oog voor het smetteloos wit
dat zich kuis aan hem toont.
Doof voor het opgetogen geroep van het kind
dat zich verwondert om het geschenk van de nacht.…
zo komt er geen mongool
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 390 kraak maar
genetisch materiaal
tot op de halve zool
zo komt er geen mongool
uit aanverwanten
ze schonen zich
uit angst de bloem
niet te zien bloeien
die ontluikt uit liefde
of nog onberekenend samenzijn
is het festijn alleen
maar voor de rijken
moeten hun mussen
havik zijn en gaan
ze daarom over lijken
er is geen eer…
Onbekeerlijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 Mijn vel en mijn handen beefde van het onrecht
in de verlatenheid toen ik bukte en naar mijn schoenen greep terwijl ik naar de modder keek die onder mijn zolen kleefde nadat ik weer was uitgegleden op de moerassige wegen waar ik het lied van mijn hart gezongen had voor jou
Mijn vrije adem dat voor jou is uitgestort in het huis van jouw geborgenheid…
Tegelvloer
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 Zullen de zolen die op hem stappen
er over honderd jaar ook nog zijn?…
SLOTAKKOORD
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.996 Als je van te voren
zou weten
dat je leven ophoudt
door een moord
zou je dan nog een
leven hebben
als het eindigt
met zo'n slotakkoord
Wat gaat er in je om
als je een jongen
van zeventien jaren
ziet staan met een pistool
denk je dan:
Nu gaat hij schieten
hij schiet echt
die halve zool
Is dat het laatste
wat je kunt denken…
Bonbons
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 910 De blauwe vogels op het dak
zij waren de idolen
van onze zomer lang
die wij versleten in gemak
Ik bracht je eersteklas bonbons
en bosjes capriolen
en van de bakker om de hoek
ons zonnebloemgebak
Zo gingen wij de zomer rond
op zonverliefde zolen
en niemand die ons miste
of de liefde onderbrak
Ik kuste zacht je huid
die ik bestreek…
Schoen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 137 Zie de wind op de golven
fel blazend op de kust
De kustlijn van ontzettend veel schuim voorzien
met daarin verwrongen schatten van de zee
door schepen
gelost, gedumpt, maar bovenal verloren
zijn eenlingen, zoals daar is die schoen
versleten zool en zonder veters
Wit van het zout; ietwat uitgeslagen
helemaal niemand meer die hem past…
gom mijn barsten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 381 Mijn toren kucht langzaam brokkels uit
en de ruiten worden als vaders ogen troebel
ik verlang naar de zachte aanraking
die het gif stilletjes opzuigt en uitspuwt
uw lach en uw ogen gommen de barsten
van onze tekening die nu nog een ets is
maar weldra zal krioelen van de kleuren
aan mijn voet steken bloemen het hoofd op
onder uw vruchtbare zolen…
duin
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 598 uit duinen waar ik zonnewandel
verzweeft mijn geest over het land
bij ‘t ruisen van het zilte branden
door weeë luchten overmand
over een panoplee van paden
stamp ik mij lodig door het zand
en voel mijn zool de treden raken
mijner gedachten, hand over hand
uit schilf’rend drijfhout dagen wijde
beelden, azuur, een oceaan
totdat een prikkeldraad…
Sokken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 269 dagelijks aan de wandel
mijn voeten optimaal bescherm
en mijn schoenen goed behandel
Altijd heb ik sokken aan
zodat ik tijdens nachtelijk waken
mijn tenen niet verstrik
in het losgewoelde laken
In zand zou ik graag mijn tenen hullen
koel in de schemer, geen korrel gelijk
zou vloeiend gruis mijn wezen vullen
Op steen zou ik graag mijn zolen…
Van goed hout…
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 817 De plankenvloer kraakt het verleden
gesmoord door stof verstopte kieren
onder kaal getreden pluche kleden
spijkers buigen; de koppen geroest
niet willens hun houtgreep te vieren
nagels woest geslagen in de knoest
ruw wreken de splinters zich tegen
de vuile zolen die hen open gekrast
achterlaten na een regen van vegen
Nee, de delen barsten…
Geheim agent
gedicht
3.0 met 73 stemmen 26.944 Zijn spierkracht, dat hij klein was, niet veel sprak,
zijn gladde bruine zolen heb ik zelf bedacht.
De rust waarmee hij alles met me deed
om me tot een bekentenis te dwingen.
Stroomstoot, ijslikeur, bamboe, valse hoop:
hij was een meester in het derdegraads verhoor.
Toen ik vertrok had ik gezworen wat hij wou.…
Zo’n beetje
gedicht
5.0 met 6 stemmen 2.423 Beetje bie beetje wordt t stil en
dwaars tegen zin en verstaand
zol k mit verdoezeln willen
in dook aan wotterkaant.
Beetje bie beetje wordt t stil in
de regen op t Hogelaand.
--------------------
Wizzelbörg (2009)…
Amsterdamse struikelstenen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 192 Stappers die
haastig hun zolen aan hen slijten;
onbekend met het oorlogsleed dat zij in
namen symboliseren in steen.…
laatste avondmaal
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.058 Samen wandelend naar nergens
Knijp ik jouw heupen die gloeien
Schrapende zolen
en de nagalm van mijn bloed dat zwakker fluistert nu.…
Blinde paniek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 259 ’s gezien
blij de gezichten
vlaggen en leuzen om
de aandacht te richten
het samen
verbroedert
een leider die moedert
zijn maten op weg
idealen op spandoek gezet
ineens is er drukte
gedrang van de kanten
het eerste vluchten
uit het benauwende
zuchten in blinde paniek
mensen die vallen
niet op kunnen komen
vertrapt onder de
zolen…
op dood spoor
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 125 ergens verblijft er op
het leeg terrein nog een puntje
schemerlicht, zelfs is het nog in
staat een schaduw te werpen
niet langwerpig, maar krom gebogen
door de kou die het ondervindt in
een ruimte waar de echo met een opgezette
kraag tegen de wanden hangt te kleumen
gisteren waakte de tijd nog met gelaarsde benen
doch vandaag lijken de zolen…
Tropische lijken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.273 Verdampte hitte
rammelt als verroeste uitlaatklep
de bergen uit
zwermt huilend uit over
oases van verscholen
inboorlingenbotten
Die venijnige klaagzang toont
de blanke het
verwrongen lijden van
roemloos verzande tropen en
laat hem vrijwillig vluchten
Eindelijk
terug bij 't druilerige weer
glibberen bevroren tegels
zijn zolen onderdoor…
Obstakels
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 gemaakt
geslapen in een uitgebeende zee
het land gelaten dat in laatste wee
tot kaken in het eigen bloeden staat
waar woeste hoogten tot mijn navel reiken
ontwaken woorden uit een winterslaap
ik zal van wat ik dichten wil niet wijken
ofschoon er wolven zijn een enkel schaap
de groene grassen rond de stenen eiken
verlangen niet dat ik de zolen…
Herfstige beukendreef
gedicht
4.0 met 11 stemmen 6.611 Hoe tomeloze drift onder zolen kraakt
en knapt.…