Alle inzendingen over aangegrepen

Door woorden op papier gevonden Door woorden op papier verloren Herinneringen verkreukeld Jij heb het niet als volwassene aangepakt Maar het heeft mij wel als volwassene aangegrepen.…

Het leven heeft me aangegrepen in uw contrapunt, mijn haar zit in barokke krullen. Vergeef me de hobo in mijn ver- stild en hullend huilen in uw lijnen, het verhaal in uw koralen. God, bewaar mij in uw lijden, in het zijden lentelicht van mijn zware dralen: ik wil mij aan u wijden in de nacht, in uw recieten.…

je zag kans om cirkels te doorbreken die je boeiden maar je vrijheid snoeiden je hebt het goud dat in de verte blonk met beide handen aangegrepen het schitterde als wijn op dronk je jeugd deed pijn en is verweven met afhankelijk zijn, bouwen zonder enig stuk vertrouwen je ogen glanzen weer dagen lijken uren je nieuwe baan heeft…

Waaruit hij weeral een nieuw lied kan slepen: onkansen worden lieflijk aangegrepen.…

Ik werd aangegrepen en tot tranen bewogen Toen kwam het lied dat ik zocht in mijn hart in mijn werk Laat mij alsjeblieft, Elena als de avond valt nooit vergeten U te danken Laat mij alsjeblieft, Elena nooit de leegheid ervaren van één dag...zonder U VUL MIJN HART... les mijn dorst... droog mijn tranen... Kom heel vlug...…

Het krieken van de dag Waarin jij het eerste zonlicht zag Het opkomen van het daglicht Duisternis mysterieus gezwicht In een wereld van dennen Waar het zonlicht de contouren zal mennen Als rood schijnsel door het heelal Een verschijning die snel verdwijnen zal De mysterie heeft je aangegrepen Wolkenflarden in een glanzende lappendeken…

Tenzij, tenzij de angst haar heeft aangegrepen bij 't zinken van al haar schepen in die zee van gele strepen boven de huizenrij ... Ach mij, ach mij, scheur dan de wereld in repen of houd het gat dichtgenepen waarlangs hij je poogt voort te zwepen van ontij naar ontij.…

Ik zie de dorre schelven aangegrepen Door 't schuimend diep - als wolken wit en grauw - En zie het rund al loeiend medeslepen... En beef.... Een kreet, een gil klinkt schril en rauw: De landman, door de waatren vast-genepen, Wordt in de dood gesleurd met brede klauw. -…

Vannacht geschrokken opgestaan een klamme onrust had mij aangegrepen je donkerblauw, het leunde onverwachts zo zwaar op mij en 't violet, verdwenen. Ik hoorde mensen luidkeels roepen anderen, die zongen luid; de duisternis en bitterheid, het zal zodra verdwijnen.…

de herfst grijpt me, begrijpt me kleurt me. verkleurt me voorzichtig blader ik tussen de bladeren zij die gevallen zijn, hun laatste dans hebben aangegrepen om moeders hand eindelijk los te durven laten, loslaten, de veilige hand die haar van jongs af aan vasthield, weer of geen weer, de vele keren dat zij samen dansten, en sjansten met al…

Met vaste manlijke gebaren werden de horens aangegrepen, en luidkeels, zonder enig schromen spoot de muziek tussen de bomen; heldhaftig, trots. Een onverbloemde voor elk verstaanbare muziek, die aan het ademloos publiek ieder gevoel met name noemde. En even plots werd dit geklater gedempt, twee koopren kelen weenden...…

Ik had je toch begrepen als je had verteld wat je zo had aangegrepen. Als ik je vroeg of hij was geweest, Ik merkte het aan je rook, die geur, en jij zo bedeesd. We hadden het toch meteen kunnen delen, waarom wilde je die momenten stiekem stelen en borg je alles voor me weg, kroop je met die zwartjassen achter de heg?…

of stribbel ik steeds tegen hier moet ik even bij stil gaan staan deze indruk moet ik verwerken wat voel ik een verdriet dit heeft mij diep aangegrepen deze fout had ik niet moeten maken zal ik deze bladzijde overslaan die foto breekt mijn hart in tweeën dit was dus niet de juiste weg heb ik wel aandacht genoeg gegeven?…

Wat heb ik van mijn laatste rijmpje spijt Want de reacties zijn mij zwaar gevallen. Tot helemaal in Wildervanksterdallen Werd Freud erbij gehaald, en penisnijd. Ik meld mij zeven lange dagen ziek, Ze werken nu aan mij in een kliniek.…

Dans om, dans om; wij zien het aan in stille gedachten en onbegrepen geboeid zijn en dan aangegrepen -- mij dunkt, voor ons is opgegaan een nieuw gezicht, als lag er in dit alles een andere, diepere zin en was 't alsof het wat verbeeldde, wat kinderen hier met elkander speelden en zó komt het ons voor ogen staan, als waren 't de Uren…