210 resultaten.
Zen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.508 Eén ding tegelijk,
een vogel op een tak,
een ademtocht,
een beitel in steen.
Je zit als een rots,
je loopt met de tred
van het water, zachter
en harder dan steen,
alleen en verbonden
als nooit meer alleen.…
Niet meer dan een zucht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 Toen jeugd onmerkbaar
In toekomst vergleden was,
De ergste uitstulpingen
Als molshopen vermomd,
Waren deze bij terugblik
Niet meer dan rimpelingen
Op een verder glad oppervlak,
Met hier en daar een flauwe bocht -
Ik zie nu wat mijn leven
Geweest is, het was niet meer
Dan een zucht,
Hooguit een ademtocht…
Zwart
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 123 Black Friday en ik heb met geld gesmeten
Ik schaam me diep voor wat ik heb gekocht
Bevochten met mijn laatste ademtocht
Van hebzucht en van kuddegeest bezeten
Ik eindig nog eens eenzaam in de goot
En kleur zoals mijn saldo; donkerrood!…
Geboren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 288 Licht bij de vleet
nu jij
de wereld binnentreedt
en van de prins
geen kwaad nog weet
Dat je vanaf je eerste kreet
tot aan je laatste ademtocht
dat licht mag toebehoren
Zo wordt in jou
een nieuw mens geboren…
Lente
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 563 als feeën in mijn geest
Eén ademtocht,
mijn ziel doorzocht,
vind ik jouw wezen daar...…
Laat 'm
snelsonnet
2.0 met 6 stemmen 623 Hij leek dicht bij zijn laatste ademtocht
Toen hij voor de TV verschijnen mocht
Om openlijk zichzelf te overleven
Zo blijven ze hem, haast postuum, steeds eren
Al lijkt het meer op overexploiteren…
Hoog belazerd
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.562 Het is een luchtreis, die me zorgen baart,
wanneer die in een ademtocht ontaardt.…
Valentino en zijn vlam
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.887 op sommige dagen
loopt het uit de hand
dan is het hij en zij
en zij waaronder hij
bij elke ademtocht
al sloegen ze elkaar
de tanden uit de bek
slechts een week terug
haar handen in zijn rug
de brug nog iets te hoog
zwaaide hij nog even
voor hij beneden
zo zag ze hem nog
graag…
Dood tij
gedicht
4.0 met 56 stemmen 3.835 Kriskras ontspoorde vogeltred
verspoelt in golfslag
de zilte zandloper dicteert
opnieuw, opnieuw
en eindeloos
tot plotseling
als laatste ademtocht
een vogel opwiekt
naar het land terwijl
het tij zich keert.…
Eeuwige strijd
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 516 Het stille fluisteren
van de wind
toont deinende kruinen
op het ritme van haar ademtocht
Wiegende bladeren
strelen elkaar
'n gretige aanraking
zonder conflict
Hoe anders
is de onontkoombare stroom
van onze gedachten
die de geest beroert
in een eeuwig strijden…
Koukleum
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 619 jouw tochtgevoeligheid
dichtte alle kieren
en plaatste een veer
op elke deur
die niet meegaf
synchroon aan de eikels
viel een flanellen overtrek
op ons bed
waaronder ik het
nog steeds koud krijg
als ik jouw ademtocht voel
door de gapende leegte
die je achterliet…
Nefertari
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 93 Hoe stoffig is het dal
Waar de wereld niet mooier bloeit dan
In het graf van Nefertari
Mij wordt de adem benomen door gele bloemen
Blauwe vogels en de koningin badend
Waar ikzelf tot haar intimi behoor
Het is mijn leven dat haar aantast
Bij iedere ademtocht
Ontneem ik haar meer kleur…
Geluidloze stem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 140 Misschien dat het geluid
van jouw stem
in mijn ademtocht
steeds anders klinkt
dan voor jouw dood
in al mijn dromen
maar het is ook niet
onwaarschijnlijk
dat in de stilte
van de duisternacht
jouw stem geluidloos
veel verder komt
dan ik dromend
durf te hopen
in alles wat ik denk
keert stilte terug.…
Geluidloze stem
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 201 Misschien dat het geluid
van jouw stem
in mijn ademtocht
steeds anders klinkt
dan voor jouw dood
in al mijn dromen
maar het is ook niet
onwaarschijnlijk
dat in de stilte
van de duisternacht
jouw stem geluidloos
veel verder komt
dan ik dromend
durf te hopen
in alles wat ik denk
keert stilte terug.…
De woorden
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 542 Een andere dichter heeft het
eens rakelings gezwegen
in een ademtocht klankkleur
zonder betekenis,
Want alles van liefde
immers is woordloos.
Hier leg ik dan maar
de taal ter ruste,
hopend op vrede.…
als ik huil
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 588 Als ik huil
wuift de wind in me zacht
de twijgen van mijn hart
dan zweven de zaadvleugeltjes
van cel naar cel
en bouwen een waterpaleis
met torens van zilvergrijs
Als ik huil
verdampen de woorden
met elke ademtocht
tot wolkjes wit en grauw
maar nooit stroomt het
gezien en zo lieflijk
als bij jou…
In het donker van je hoofd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 133 Vanaf mijn eerste ademtocht
Tot en met de laatste heb ik
Nog niet de helft meegekregen
Van wat er om me heen gebeurt -
Wat gebeurt er op dit moment
Achter mijn rug?…
De Tijd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 437 Klakkeloos tikt de tijd
vertaald in leven
verborgen achter eeuwigheid
duurt dit maar even
Ik voel de kracht
zie het gaan
ongrijpbare macht
gevangen in een traan
Extract van geluk
in een druppel verdriet
ademtocht aan één stuk
met eindeloosheid in’t verschiet…
Alfavrouw
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 965 Haar vasthouden tot zij
naar adem snakt en bovenkomt
de toestand in handen neemt
Bevrijd het beest berijdt
stuurt en richting geeft
met teugels en bit
vloekt met Griekse stamtijden
hersenloos in het hoofd gestampt
schakelt over naar Latijn
eindigt afgespeeld in Sanskriet
tot ademtocht en zucht…
Wilgenroosje
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 354 Zwevende oogjes
om je te lezen, duizenden
bellen van bewustzijn en in
iedere ademtocht wil ik je kleur bekennen
je weet de naaktheid van het blad
naast elke voetstap weg te leggen
een overlevering van kracht
wanneer het maanlicht samenvloeit
met het hemelwater in je hart
dansen de vlinders
een ode van sierlijkheid.…
Leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Zij die Hem zonder het te weten
heel haar rijke lange leven zocht
lapt Hem van God vergeten
aan een laatste ademtocht.
Dit is geen leven meer
maar altijd schrijnend zeer:
een aan het leven lijden.
Laat haar toch verlijden in de tijd
verglijden in het milde onvermijden
van de eindeloze eeuwigheid.…
Pasgeboren
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.851 Ons kind,
vanaf de eerste
ademtocht
intens bemind.…
Ter overdenking
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 722 We hebben vaak zo’n moeite
te zijn zoals het hoort
doen wat men verwacht
en binnen het sociale scoort
We richten ons naar buiten
van binnen nooit gezocht
een onbegrepen beklemming
volgt ons bij elke ademtocht
Ik las een citaat dat mij
als een lichtflits doorkliefde
‘God, bespaar ons het verlangen
naar goedkeuring, waardering en liefde…
Kruisteken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.099 Van veel dieper
dan zijn verbrokkeld verstand
zijn verwoest bewustzijn
komt het kruisteken
dat hij slaat bij aanvang
van zijn laatste ademtocht.
Het heelt
het helpt.
Hij glijdt
onweerstaanbaar en moeiteloos
weg uit dit leven.
Wat blijft
nog enige tijd?…
Verloren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 151 tranen stromen
polijsten de randen,
maar de groeven worden dieper
woorden vliegen
uit op ademstromen
doen mijn hart verstommen
jij bent zo dichtbij
en ik zou schreeuwen
als ik kon
ik zou me vastklampen
maar mijn tranen
polijsten
mijn woorden vervliegen
op mijn ademtocht
jij voelt en hoort,
wind door je haren
regen langs je…
dode winter
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 217 Als de nijdige noordwester in juni blaast
Het prille blad ritselt en ruist
De kragen te hoog
Het water koud spat
Dan lijkt de zomer mijlenver uit ’t oog
Verder dan de dode winter
Nog niet ter aarde besteld
Maar z’n ak'lige ademtocht
Nog één laatste maal uitstort.…
Toekomst
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 634 een verzilverde vrijheid
verbreed mijn bewustzijn
in ademtochten
wandel ik door het theater
van het leven
brengt mij stapjes dichterbij
in wie ik ben
het verwijst mij naar tijden
waarin ik reis
zoals de lentezon bloemknoppen
doet ontluiken
in fragiele schoonheid
adem ik in weemoed
langs de vensters van mijn ramen
kijk met een verlangen…
e-matching
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 521 Jij laat je kennen door je handen,
weet hoe jij beelden achterlaat,
je mond, je huid, een ademtocht
waar ik van ver naar kijk.
Je raakt me met je woorden,
wordt mijn herinnering,
bent niet meer uit te wissen,
zo zacht verankerd in mijn blik.…
De Engel in het wakend oog van God
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 973 Wij zijn een daad van Liefde
de poëzie die de hemel schrijft
in een wenk naar de oorsprong
Wij zijn een schild van licht
de Engel in het wakend oog
de wachter die de puls regeert
Wij zijn een punt van kracht
geschapen in een ademtocht
van een bodemloos heelal
En waar Zijn woord de Aarde raakt
glijden lichtjaren fonkelend
uit de ster…
Een vermoeden van begrip
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.455 met twaalven
waren wij
bevuilden het nest
op verraden dagen
die speels de opstand getuigden
het verlies is nooit
uit de lucht geweest
kwam met elke ademtocht
dichter
zo ook de doden
onder ons
zij werden van alle franje
bevrijd uitgekleed
tot op het bot
ecce homo
wat wist hij
op den duur
in de verte
een vaag vermoeden
van…