9277 resultaten.
Vallen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 282 Als de avond valt
Val je zoals
Altijd ook binnen in me
Dan schijnt het vergeelde
Licht door de bovenlichten
Van de deuren de donkere
Traphal naar beneden binnen
En komen rust en z’n broer onrust
Hand in hand m’n kamer
Binnen, je lach, nee ik
Zeg het fout, je, hoe moet
Ik het zeggen, je even
Tot rust komen kwam hier
Dan aan, samen met je…
vallen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 267 tijd is nodig
om op je
plek te vallen
eerst moet je
ontstaan daarna
zoem je wat rond
veel later vind
je op het
smalste pad
de meeste tijd
om op je plek
te vallen…
Nacht
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 304 Kruip tenslotte,
uit jouw geboortenaam
mijn kracht, geriefelijke
verzenman van mijn ziel
in het stille woorden duister
sla die oevers maar te samen
maak van die oerkreet een optelsom
knijp nogmaals in die tepels
laat haar rok op de stenen vloer vallen
en voel haar heupen
voel haar heupen.…
ik werp een steen in het heelal
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 222 de sterren zijn moe
ze vallen een voor een
mijn dromen uit
ik ga niet meer naar binnen
en verberg het heelal
in mijn lichaam
daar kan ik in het zwijgen
alleen zijn, de dood laten sterven
tegen muren van steen
woorden verbranden, het rouwbeklag
en de verzen die jij met grenzen
overschreven hebt
om de liefde te verliezen
en uiteindelijk…
breekbaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 gebroken glazen
waar moet ik uit drinken
vazen in scherven
bloemen vallen uiteen
wat ooit ons rotsvast
bij elkaar hield
blijkt niet te lijmen
is breekbaar als steen
harten wenen
rode tranen
vullen de leegte
stollen op gras
madeliefjes
een pijnlijk beseffen
dat over is
wat tussen ons was…
Op de dood van Sterre
poëzie
4.0 met 119 stemmen 17.632 De hemel slaat geluid, ik hoor hem door mijn stenen,
En zegt, mijn Sterre staat in 't heilige gebied
Waar zij de Godheid, waar de Godheid haar beziet,
En, voegt het lachen daar, belacht mijn ijdel wenen.…
Goed jaar voor de buidelkrab*
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 261 Slierten nevel vallen uit de hemel
ze vallen uiteen, niemand weet waarheen
de buik van de poezie zit vol stenen
metaforen spatten om je oren
Aan de andere kant van de oever
ligt de tijd uitgestrekt in het gras
ik zie een vlot gevleugelde vogel
dichter bij de hemel, ver weg van 't nest
Deze stad is een jungle vol gevaar
het koude seizoen…
Licht doorzichtig
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 91 ik stap voorzichtig
van steen naar steen
kijk rustig om me heen
de lucht is
licht doorzichtig
geladen met wat zon
er tintelt spanning
van een wachten op
iets dat dadelijk komt
heb mij omgedraaid
zag verleden tijd toen de
jaren werden teruggedraaid
het water stroomde woest
heb hem toen zien vallen
begreep niet hoe ik helpen moest…
sluit de stenen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 300 in het woord
van de avond woont
een donkere schaduw
waanzinnig broos
hij draait zich om en om
in mijn hoofd, verscheurt gelaatstrekken
tot groteske vogels, nog lelijker
dan de as waarin ze hun vleugels zoeken
ik breek de stilte tot bestemming
verzwijg mijn zinnen voor ieder
die mij draagt
ergens vallen stenen, eenzelvig
in hun vlucht…
Steen op Steen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.417 Steeds als Henk weer ging verbouwen
en met stenen liep te sjouwen
voor een muurtje dat hij maken zou
dan was hij de sigaar
want zijn vrouw die er op toe zag
en als sfinx er op de bank lag
klaagde meters steen en been
en gaf hem zinloos commentaar
Zeg Henk, je moet het zelf weten
maar je bent een steen vergeten
en dus zeg ik het maar even…
Steen-voor-steen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 109 'k Was thuis en
Dacht dat ik droomde
'k Was daar en
Zei tegen mijzelf:
Voor áltijd
Nooít meer eenzelfde
N-E-G-E-N - E-L-F…
Steen voor steen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 207 Ik kan niet dichten
al sla je me met een hamer
ik kan wel mooi zingen
vraag maar aan mijn badkamer
Toch heb ik een blauw vermoeden
dat er een gedicht in me zit
of een lied van verlangen,
belofte, liefde en gemis
Snelle dagen splijten ons uiteen
en voegen ons weer samen
steen voor steen metselen we aan dit huis
en nestelen ons in geborgenheid…
[ Een steen op een steen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Een steen op een steen
op een steen, zo klim ik steeds --
verder naar boven.…
Steen voor steen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 489 ik bak de
stenen zelf weer
heb genoeg geraapt
met wat voor handen was
uit rotsen die een
levenlang partij beloofden
in voegen slechts een fraaie
schoorsteen deden roken
de fundamenten delen we
steen voor steen zal
ik gaan bouwen met specie
om samen van te houden
zie je ogen in het
nieuwe licht verschrikken
door de open ramen…
De laatste roos
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 871 Maak mij niet wakker
Als de dood me beschildert
Met verstrooide kleuren
In een vertrouwd seizoen
Neem me niet mee
Als een late roos
Nog bloeien wil,
Vredig in het herfstgroen
Beroof me niet
Van mijn stenen schaduw
Als bladeren vallen,
Verdoofd door de wind
Laat me rusten
In mijn laatste traan,
Die de droeve stilte
In leven en in…
Muren
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 82 Door al die hoge muren,
ik bouwde zelf….ja, steen voor steen.
Ik voel me daar zo veilig,
ja, ze zijn hoog genoeg.
Houd deuren veilig dicht,
blijf zelf wel uit het zicht.
Men hoeft toch niet te weten,
hoe klein ik werk’lijk ben.
Met schaamrood en met tegenzin,
schrijf ik mijn eerste zin.…
Beschrijvenloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 375 Zie de nacht stil in de keuken
rusten op stenen tegels in halve maan verlicht
die zijdeachtig glanzen
Een ketting breekt, glazen kralen vallen
Zie ze gaan, glijdend van het koord
raken ze de grond
en door de stilte gedragen klinkt hun helder lied
mooier dan een woord ooit klinken zal.…
Hoe zou het zijn
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 491 Bomen zouden lopen
En soms even ergens staan
Wolken zouden vallen
Meestal heel spontaan
De zon zou blijven hangen
Soms een dagje overslaan
Vanaf de herfst dragen mensen dan klittenbandschoenen
Lopend tussen de vele mooie bloemen
Alle stenen zouden kletsen
En ons de namen van heel veel daders noemen
God hangt wekelijks aan de lijn
En…
Stil water
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 627 Je woorden vallen als kiezels
in het meer van mijn gedachten.
Rimpels trekken over het
gladde oppervlak van mijn gezicht.
Zie je reflectie,
zie je reflectie in mijn ogen.
Zie hoe elke steen ook
jouw gelaat veranderd.
Laten we zwijgen,
laten we zwijgen liefste
en het stille water van dit leven
met zachte vingers strelen.…
Nu begrijp ik
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.022 Nu begrijp ik
Waarom gebergten
Zelfs de woeste
Onbegaanbare
Zijn voorbestemd
Langzaam aan
Te verglijden
Tot rondvormige
Gepolijste
Beeldhouwwerken
Nu begrijp ik
Waarom stenen
Hard en hoekig
Eens een keer
Zullen splijten
Uiteenvallen
Tot lichte wolken
Van zandkorrels
Die sprankelend
Neer zullen vallen
In de holte
Van mijn handpalm…
de nacht is een kat op trage poten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 269 de nacht is mijn kat op trage poten
ze woont in een wit kasteel
met dikke muren die kluisteren
als we buigen naar zware wind
sterrenbeelden vallen uiteen
in ovale ogen breder dan de maan
het verre licht, fijn wit zand
ooit valt alles uit elkaar
zweeft alles zacht met iedereen
ik raak de dag
hij is van steen…
Autumn blues
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 211 de blaren vallen over me heen
mijn geest dwaalt stuurloos rond
en op mijn rug de steen
met stervende woorden in de mond
de aarde zuigt aan ledematen
terwijl gedachten vertragen
mijn zomer vergeet,
voor even, haar baten
de hemel lijkt zich te verlagen
ik word aangespoord
zonder er om te vragen
en met geduld te dragen
wat mij verstoort…
Fragment
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 24 steen…
Hij huilde
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 713 Ik heb zijn tranen zien vallen
op de grijze, grauwe stenen
waarnaar hij bleef staren.
Omdat jij vertrok.
Voelde je die dolk die je in zijn hart stak
ook in je eigen hart?
Ik hoop het.
Ijdele hoop.
Jij hebt geen hart.…
Eén voor één
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 484 Zwarte kralen vallen
op de grond,
over mijn gezicht glijden
ze één voor één.
In de pijn verloren
raap ik de woorden terug op,
tussen tranen gevallen,
zijn ze verhard tot steen.
Met geschramde vingers
breekt het touw,
mijn koude hand legt
de stilte om de kralen heen.…
Slacht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.163 in het vieze water, klinkend met de rest
Van de een naar de ander, zwijgend als de druppels
Van liefde tot leukemie, de steen bewaard zijn pest
Als beestachtige rage, afstormend van een knuppel
Met groots plezier, lachend onder ede staan
En leugens dringen tot op het bot van verdriet
Zo vallen ijzige sneeuwvlokken vertragend van de maan
Met…
bewinterde aarde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 bewinterde aarde
je versteent alle wereldse geluiden
slechts hier en daar
vallen scherven gekraai
her en der
en woorden vervriezen in de mond
je hardheid
mildert plots het bestaan
er rest nu geen lawaai
als is het leven van overtolligheid ontdaan
stil als steen
zacht het kristallen gras
en bewegingloos alles op zijn plaats gevroren
de ochtenden…
[ Nog net zag ik het ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Nog net zag ik het
kopje van tafel glijden:
in de valpauze.…
Mijn draaiboek
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 43 ik was blij
met mijn gezicht
het was een
warm en blij licht
als ik in de
spiegel keek
ogen die
sprankelden
en een lach
die schoonheid
in samengaan
verankerde
toch ging het
dramatisch
mis in een niet
van tevoren
aangekondigd
ogenblik
mijn draaiboek
miste wat luttele
seconden voordat
ik mij had hervonden
na een kleine…
Iemand
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 657 De muur is de dag die
niet verandert
en de tijd
verandert in iets
dat niet verdwijnt
of vervalt
want er is iemand
die
niets anders
meer wenst.…