Alle inzendingen over atelierbezoek OR kritische kopers

De schwung liet zich gelden Met een gemak van heb ik jou Oprecht vanuit het niets draaide alles in slechts string Het racket standvastig De pluim met veren lekker los Ongeveinsd met alles sloeg zij meteen hup! haar slag De kop'ren ploert verhitte Onze lijven met heel veel zand Harten gingen als 'n razende tekeer terwijl 'k zing…

Als dan het koperen keteltje vol as van wat ik was wordt leeggeschud over het geduldig gras mijn lief, sta daar niet voor schut en veeg de rimmel van je wangen. Denk aan de vingers die deze regels schreven in onze tijd van verlangen en die je streelden tijdens hun leven.…

rood speelt weer de boventoon domineert ons herfstconcert het koper blaast de billen bloot in bach's sonate sterft herfst de heldendood maar in de pauken herrijzen al herauten dwarrelt soms de licht verdwaalde sneeuw de vorst is nu roodkoper in entree nog zingt de zon met warme winden mee…

je woestijnt weer na ons paradijzen groen wordt geel verzandt geheel ik dacht dat jij de weg zou wijzen jouw zon scheen zacht maar ploert nu koper aan een verre horizon jij was mijn meertje en oaasde schitterend in kleurenpracht ik versjok het kale land jouw hand heb ik verloren nog spiegel je mij fata's voor maar de morgana's…

Wolken wit in blauwe lucht laatste dag in nieuwe tijd vreemde sfeer in dit gehucht weekje zonder haat en nijd krekels klinken in het riet vrouwen hangen aan de was heerlijk is dit zomerlied kinderen spelen in het gras gedachten zaaien nieuwe dromen de zon is weer zo groots gekomen.…

ik droom en rijg mijn uren ongeduld tot avond weef tijd tot muren, raam de tralies als mijn zicht mijn toetsen storten nu betonnen zinnen in de tekst ik wil je gaan beminnen tot je goud mij weer verblindt mijn koper zal niet groenen als ik me vaker in je vind gun mij het licht dat in je ogen schijnt voordat je uit mijn…

Daarom wordt over duizend jaar de leus: ‘Wees extra kritisch in je partnerkeus!’…

kon leven door spanningen van een intense relatie oxideerde het koper al snel blonk de ziel groen het duurzame voorbij van jou en mij…

als de zomer weer voorbij zal zijn de herfst lokt met koperen kleuren rode appelen in de boomgaard geuren met tussen de wolken wat zonneschijn een bos of parkwandeling kan zalig zijn de wisseling in de natuur zien gebeuren als de zomer weer voorbij zal zijn en de herfst lokt met koperen kleuren knalrode geraniums langs het raamkozijn…

hoe het kind wiegt en gloeit dag na dag verschuift het koper in kristal stolt mijn adem lomer en lomer dieper doorzichtig diep…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Wel, ’k min de- lof zo goed als hij, Doch meng me vrij Wat kritisch kruid er onder Uw lof wordt door die specerij Slechts eedler en gezonder!…

Dus buitenlandse kopers, opgelet: Het kost u maar een appel en een ei En de NS krijgt u er gratis bij!…

het is te laat voor schreeuwen in de kroeg de dwingende aanklacht blijft bedwongen het duelleerpistool voorals- nog ongebruikt de koper van het brandzeil , de luidspreker en het galge- maal herziet zijn levensomstandigheden…

met bliksemse klappen komt de regen ten val de zomer ontsnapt aan dit tranendal maar zij keert terug als de koperen ploert haar met vaste hand naar haar hoogtepunt voert…

Een kanjer in onze boerentaal Je pocht ermee bij al je vrienden Je bent het, denk je, helemaal Je keurt heel vaak het werk van anderen Heel kritisch, want je bent zo beregoed Eigen werk is niet te vinden Omdat je het zelf wellicht nooit doet…

de Bronstijd Dat zij haar webben weeft En hier haar oude dagen verslijt Stijfjes in haar web Leeft een goudkleurige spin Geheel onopvallend In een gietsel van koper en tin.…

Die luistert en wacht op het moment van koper met de klank van zonlicht in de vijver van een park.…

Kritisch zou ze ook geweest zijn als het niet was mislukt met gelukkige ouders, een vader die moeder zoent als hij thuiskomt of weggaat. Maar nu dubbel en feller want bedrogen is ze, verraden door wie geluk hadden beloofd, heel vroeger toen ze was visje in vruchtwater mazelenbaby huilen in de nacht.…

Vaak gaat het om de simpele gebaren het schillen van de aardappels en de dikte van de schillen in het kritisch oog van een moeder die het, omdat ze ouder is altijd beter weet De spetters die je maakte bij het laten vallen in de met water gevulde, grote, zwarte pan waarin het heelal zou kunnen passen omdat er zoveel ruimte in het niets is…

koperen piekjes zeeën van honing en gesmolten chocola een toet vol koek en een beetje zand en in je oor dat ene woord waarin zijn hele wereld besloten ligt…

Het koper opgepoetst en dan het adembenemende geluid van een blaasinstrument dat zijn weerga niet kent. Mysterieuze klanken, iedere toon van een saxofoon maakte iets los bij mij en daarbij kwamen mijn diepste zielenroerselen vrij.…

Een koperen avond schalt in de bergen. Onder de houten bomen graast de rust, maar niemand gelooft het. Alle struiken verbergen soldaten. Het gruis van de regen likt aan het water. Het koper verschaalt en gaat onder. Alleen ik vlieg nog rond met mijn vernederde onrust. Nooit zal ik een keer mijn lichaam ontmoeten.…

zoals van koper naar okergeel als van groen naar donkerbruin zijn verhoudingen onevenredig saffraan overhellend naar links goudbruin grofweg naar rechts en in het midden helt er één bevallig over tot die zachtjes het water kust…

Goudgele koperen ploert je hebt de winter gevloerd daarvoor wil ik je bedanken met je prachtige warme ranken komt de lente in zicht de donkere dagen veranderen en het blijft langer licht.…

Hij flikt het weer, die slimme Italiaan: Verbaasde hij eerst met een gouden plee, nu heeft hij lachers maar ook kopers mee met zijn verlokkelijke muurbanaan. Wie zou, met lege winkels in het land, niet blij zijn met zo’n kunstwerk aan de wand!…

Een koperen helm biedt ons bescherming en achterop klamp jij je vast als houvast voor het leven dat hard als ijzer tot je komt en zwiepend in de regen vang ik voor jou op deze barre tocht enkele druppels op.…

Ik zie je jouw schaduw drukt een ets in mijn geheugen de gloed van koper geeft niet de warmte die ik zoek ik tast in lucht lijnen lijken samen te stromen maar mijn horizon zal jou nooit bereiken…

En hij torste koperen schild en reuzenzwaard met zich mee zo trok hij op tegen de herdersjongen Zijn wapen was een witte steen daarmee raakte hij de reus zijn scheen Vooroverliggend met zijn neus in het stof zongen nu Gods engelen de lof.…