156 resultaten.
andere zijde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 601 komen en gaan
ik ken het verhaal
ik heb het zowat geschreven
zo bleek als de maan
zonder moraal
ik heb je de wereld gegeven
schreeuw moord en brand
maak me van kant
hallo de andere zijde
kom bij me terug
liever zoeter en vlug
zodat ze ons weer gaan benijden…
Woordvlokken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 165 ik tel de woordjes wel
naar licht en kleuren
onder de eeuwige zon
van verre
zonnestraaltjes weerkaatsen
woordjes ontvouwen zich
op mijn netvlies
(zucht naar het licht,
om wat ik van binnen koester)
ik benijd de vogels wel
die het zonlicht van wederkeer vangen
aan de vleugels van het hart
goud gevederd…
Een oude jas
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 351 Er zijn tijden,
dat ik hen kan benijden,
de zekerheid die zij ontvangen
doet even naar een geloof verlangen.
Maar als ik dan weer zie hoe velen lijden,
al het leed dat wordt aangericht,
een geloof dat wordt verplicht,
dan ben ik blij dat ik me ervan kon bevrijden.…
Haar vinyl
netgedicht
5.0 met 22 stemmen 45 haar vinyl
zat vol echo’s
uit vervlogen tijden
het startruis
had een intro
om te benijden
de beginvocaal
nog ongepolijst
was in essentie klaar
het wiegend
golven van de plaat
intrigeerde zonder maat
in de hartslag
van toen voelden wij
wat emoties doen
als nieuwe muziek
zijn barensweeën krijst
jeugd ook aandacht krijgt…
Voor altijd
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.052 De tijd bleek mijn beste vriend
hand in hand met mijn geduld
Je voelde het gemis nu echt
van de leegte die ik had gevuld
Het vergelijk nam de overhand
in deze, voor hem, ongelijke strijd
Ik vertrouw op mijn gevoel
en heb hém nooit benijd
De cirkel wordt weer compleet
dit keer zonder mits of maar
Nooit meer zonder jou
maar voor altijd bij…
Eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 73 stemmen 23.378 Buigen voor de wind
Als legers, verslagen ruiters
op de vlucht
Ik benijd wie ik bemin
Ik verlies als ik win
Ik wil je ogen
geef ze mij
Voor mijn oud gezicht,
dat in een web van rimpels ligt
verwachtingen onzinnig
en verblind, roerloos en
meegedreven op de wind
Nauwelijks bestaan
op waanzin voortgedreven
Stof dat al ademend vereeuwigd…
Los van de tijd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 157 zacht breekt het ijs
een vlam lekt
uit de open haard
speelt met
kleuren in het glas
wij zijn op reis
in het verglijden
van de kleine uren
dansen sprookjes op de muren
realiteit heeft
gordijnen gesloten
een dimensie van spoken licht op
wij zijn vertrokken
los van de tijd
de winterslaap wordt ons benijd…
XIX - het bezielen - 1911
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 305 langdurend oordeel
over een verloren vriend -
zijn klagende gedicht
ik benijd je rust
onder de maartse buien
groeiend onrust
weg met levenstucht
ik hou wel van wat krenten
in de rijstebrij
perfecte pagina
er loopt een witte mier
over de bladzij
vissen en vogels
en wandelende takken
komt allen -…
DIE RAKE BLIK
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 ik probeer je met
m’n ogen te omarmen
jij probeert mij
met je borsten
op te warmen
je pupillen verwijden
wie ben ik om je
gespreide benen
te omzeilen
heb erbarmen
heb erbarmen
ik val niet of juist
wel te benijden
en dan
dan verliezen en
verdwalen we
voor eeuwig
in ons beiden
jij en ik zomaar
door die ene
die alleszeggende…
Zoete kussen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 216 Ik ga en kan geen zoete kussen sparen,
ik geef er veel om 't liefje te verblijden,
ja, meer dan dat men mij er kan benijden.…
Binnenskamers
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 74 Ik hou van je,
ik hou van de letters die je schrijft,
op haar boezem,
hoe je bloesemt
terwijl je naar haar kijkt,
benijd
niemand
hou van de woorden die ik spuw
van de stilte ieder uur,
het waken van de klok,
geduld in het sop.…
Vergetelheid van tijd
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 576 Mensen met geheugen
zijn zeer te benijden
zoveel extra bites
met meer kwaliteit
Grip op het verleden
geeft licht in het heden
ben je teveel kwijt
vergetelheid van tijd
Slechts flarden en flitsen
helderheid zeldzaamheid
was dat niet toen…….
voelde dat toen……….…
pro peuk
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 435 Nu zijn er echter velen die deze rook echt niet benijden,
hoewel ze bijna dagelijks achter de stadsbus zullen rijden.…
De prijs was hoog
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 173 het duurde lang
voordat ik de deuren
opende met
uitzicht op het leven
na jaren drempelvrees
kon ik het uitzicht
op volwassenheid
niet meer weerstaan
heb me erin gestort
zonder ervaring
met scha en schande
werd ik uiteindelijk wijs
maar de prijs
was hoog in het
afscheid nemen van
mijn zorgeloze kindertijd
nog benijd ik dan…
In jouw woestijn
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 448 korrelen
in jouw woestijn
in het zand van hitte
alle dagen onvervreemdbaar
bij je zijn
nachten met je delen
in de uitstraling van pijn
om het niet bij je kunnen zijn
samen schurken tegen rotsen
waar we botsten dat maakte
onze korrels voelbaar fijn
mag ik als los zand nog
door je handen glijden jouw
sahara zal mijn gobi nooit benijden…
Overspoeld
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 372 het brein soms overspoeld
in zijn nog jonge leven
Al wordt de geest dan omgewoeld
in eenzaamheid gedreven
Al wordt hoop op de proef gesteld
en valt een sluier over licht
Al is het een leugen die zich meldt
gesproken woord dat houdt gewicht
Al blijft gevoel van gerechtigheid
in strijd met wankel evenwicht
Door zijn eigen kracht wat ik benijd…
Een vermoeid gebaar
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 167 je handen wuiven
een vermoeid gebaar
je bent wel klaar
met het pro forma groeten
je oogt mat
maar vindt de rode loper
nog het pad
om op te strijden
elkaar die plaats benijden
houd je op de been
ambitie telt want om
talent geven ze geen cent
een marionet
het liefst nog knettergek
zij trekken aan de touwtjes
jezelf zijn is vallen…
Persoonlijk leed
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 141 Alle ellende in de wereld
probeert ze te overzien
haar eigen problemen
vallen in het niets
die voedzame leegte
overwint alles
niemand om te benijden
geen leven om jaloers op te zijn
de dood voor iedereen hetzelfde
uit haar emoties groeien dromen
een gebeuren in verandering
omdat anders alles hetzelfde blijft
met het gewicht van de…
Dualiteit
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 371 Handen toetsen zachtjes noten
vingervlugge romantiek
virtuoos kruiden de klanken
de ganse kamer met muziek
Ragfijn trillen alle snaren
geen notie meer van tijd
ratatouille van gevoelens
om wie ik de meester zo benijd
Gedachten zweven plots in broosheid
tranen paar'len in het licht
diepe smeltkroes van emoties
de hemel leek nog nooit zo…
Meisje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.020 Ik benijdde
zijn gedaante, waarmee hij onbezwaard
mijn Leda kon begluren. Ik zag
zijn hals verstijven en zijn gestolen
glimlach als van een jongetje zo blij
en die eens geleefd moet hebben diep in mij.…
Sonnet
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 700 We waren eigenlijk al tijden
geen stel meer maar nog wel tezaam
en wie van ons nog monogaam
was, was bepaald niet te benijden.
De korte tijd van ons bestaan
kon ik jou en jij mij wel lijden
om zo de leegte te bestrijden;
het was goddank ook snel gedaan.…
vader en moeder
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 4.767 Vader en moeder
vergaan niet in de tijd
hoewel je steeds minder op ze leunt
des te meer je ze benijd
En als het moment daar is gekomen
en je ze het hardste nodig hebt
als je ligt te vechten op intensive care
Dan zitten ze trouw aan je bed
Ouders blijven je beschermen
met mijn hand in de zijne
was het weer als vroeger
Zij moesten nachtmerries…
De kleine krul
netgedicht
5.0 met 22 stemmen 39 verre zeegezichten
toch herkende ik
in de kleine krul
van witte golven
haar aanstekelijke lach
die met zijn
zachte mantra een
delende eeuwigheid
aan het strand gaf
heb me totaal
opengesteld in het
ervaren van de warme
vloed van haar bloed
in samen stromen
schreven onze dromen
een werkelijkheid die
ons door de tijd werd benijd…
Gemekker
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 827 Hij was beslist niet te benijden.
Hij stierf, een lijk heeft niets te vrezen.
Zij dacht: het is voorgoed voorbij,
de lijdensweg. Die man van mij
is dood, maar ook totaal genezen.
Ze bleef er veel te vaak aan denken,
aan het gemekker van haar klager.
Het leven zonder was zo mager.
Ze lag te huilen, ‘s nachts in bed.…
Een pettendrager
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 79 Die vreugde om de
arbeid wordt beleefd
en wordt benijd.
Schenkt erkenning aan
een drager waar men
niemand snel over
hoort klagen.
Hij maakt soms deel
uit van de wet.
Bij overlast wordt
hij dan opgezet.
Wie hem past mag
ook in vredestijd
gezag uitdragen.…
Tegenvleugs
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 38 zo her en der
lijkt aarde
tegenvleugs
gestoffeerd
waar rotsen
nog eruptie-
warm zijn
verschroeit het
opkomend gewas
baant lava
zijn wegen alsof
de infrastructuur
er al eeuwen ligt
is land eonenlang
verzonken in de tijd
waar rood zand zijn
vele woestijnen weet
door oases benijd
de geosfeer
lijkt te spelen
met een overvloed…
Verbondenheid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 570 Geboren uit verlangen,
een leven dat steeds weer
met anderen verbonden blijft,
gedragen en gekoesterd,
verworpen of benijd
maar nooit nog enkel ik.
De levensdraden seinen
altijd opnieuw verbondenheid;
je kan niet los bestaan,
niet op jezelf teruggeworpen,
al zoek je nog zo ver en loop je weg:
je bent één van de velen.…
Zo morgen...
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.224 Geen macht, die déze macht verwint,
Die, wat de Liefde wil, kan keren;
Zelfs als het hart vergeefs begeren
Moet wat het mint,
Zelfs dán nog is het, daar het heeft
Vergeefs verlangen, te benijden
Boven het hart, dat zonder lijden
En liefde leeft.…
De kale vergankelijkheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 De kale vergankelijkheid
plaatst een man in een verleden
tijd, die om zijn bos met krullen
door velen werd benijd.
Fijn besnaard maar inmiddels
spaarzaam behaard spiegelt een
kale schedel omhuld met een
sierrandje haar.
Van een veertiger die zich vroeger
zeer sexy mocht noemen; maar nu
het appeal moet missen van een schaar.…
Een handvol schaduw
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 588 nazomerdromen nog
even komen in je zon
met een handvol schaduw
en wat koele dronken
ik zag je ogen op het strand
luister naar wat zand
en stenen je vertellen
als je op excursie gaat
tijdens je vervellen
voel dan even aan de grond
waar je op staat en gaat
na al die eeuwen strijd
kwam jij zomaar langs wandelen
jouw vrijheid heb ik zo benijd…