Alle inzendingen over benijden

Scheve ogen kunnen soms verraden, dat het gemiste in een ander wordt benijd. Jaloersheid om het niet hebben. Waaronder een hart gemoed soms zo verzuren kan. Dat het leven stuurt langs scheve boorders. Dat veel van een geluk ontneemt als men het leven zo niet accepteren kan.…

de fundamenten waren goed geheid met houten palen in een bodem die massief verweven was met bijna legendarische verhalen de familie voette al in grond van middeleeuwen eenvoudige komaf maar heeft toch een gezel en zelfs een meester voortgebracht de franse revolutie bracht geen zekerheid de generaties werden niet benijd maar overleefden…

Tekstconcept en -productie: Coenraedt van Meerenburgh ________________________________ EXIT BoJo Nu teistert zijn brexiteer plan Als een stuwraketvloedgolf Great Britain Dat met gasprijsinflatie blijft zitten Zonder BoJo, op het Isle of Man Land en volk kenden betere tijden Nee, Queen Mom is niet echt te benijden…

Verwijzing naar vroeger eeuwen, zo de mythe wil geloven om in elkaars armen en gedachten te verstenen als lot, dat het geluk niet zal benijden.…

Benijden doe ik ze, die mensen die zich alles herinneren alsof iets gister is gebeurd. Als ik de krochten betreed waarin ik gedachten, gevoel, belevenissen heb verstopt zoek ik me een ongeluk, in mij is altijd alles kwijt, en verdwaalde op verloren sporen.…

Mijn liefste vriendin, bij haar kan ik alles kwijt Dan kijkt ze met prachtige ogen, die ik benijd. Oprecht en trouw, voelt steeds met me mee De sublieme verstandhouding stemt me tevree. Ja, heus, onvoorwaardelijke liefde bestaat wel Ze is zeldzaam en kostbaar, intens en fel.…

dit is het derde jaar dat ik die school passeer, de kinderen staan er gedwee - ze zitten in groep één of in groep twee - te wachten op de komst van die Spanjool ik fiets er langs, alsof ik door het dool- hof rijd van mijn geheugen, lang gelee toen de kabouter en de toverfee de dag voorzagen van een aureool het is terecht om hen niet te benijden…

Deze oude aarde zucht om haar haast verloren schatten waarvoor Mars en Jupiter en zelfs Venus haar benijden.…

Ze moesten achter hun computers strijden voor beesten die ze hun instinct benijdden. Hun niet aflatend schrijven in de pers was voor wie hen gelijk gaf niet te snappen. Ze hebben onlangs voor alweer zo’n vers de allerlaatste bomen moeten kappen. © Hannelly…

Een superhoog IQ, een goed humeur, een knap gezicht, een lijf om te benijden en daarbij sympathiek en heel bescheiden, dat kán niet, dacht die TV-regisseur. Je kan niet alles hebben, meende hij. Het kan dus blijkbaar wél, kijk maar naar mij. ....…

welgemeende credo was van alle volgers haakte jij je lusten diep in het willige vlees striemde met de zweep het zoetzere roze dat in vochtig rood dood of de gladiolen wenste met superieure lach bezag jij de taferelen die in orgastisch delen hun hoogtepunten cultiveerden in korte tijd het hemelse kent geen temporeel begrenzen benijd…

Wie bij daglicht de gordijnen van de wereld sluit en de kaars zal doven, beleeft de toekomst in een droom, een vermetel gebaar om de tijd te willen ophouden, verwijzing naar vroeger eeuwen, zo de mythe wil geloven om in elkaars armen en gedachten te verstenen als lot, dat geluk niet zal benijden, vandaag te beitelen in contouren…

Met een benijd gevoel van zekerheid nog kwijt, ligt de akker schier onontgonnen. Ik voer de strijd vol ambiguïteit, ploeg niet erg consequent, maar onbezonnen. Nauwelijks nog maar met één voorn begonnen, doemt in mij op een rijk van ijdelheid.…

bedanken voor de krachtige waterstroom die meandert naar de zee van verlangen en vlinders die niet rusten voor culinaire buiken ik ben ze hartelijk dankbaar voor hun lustig gefladder de wijnboeren uit het Zuiden voor hun goddelijke wijn er is geen grotere dank dan mijn dorst en dorstig drinken de eeuwige jeugd die ik niet kan benijden…

hier een moet of spoed was ze dachten niets, dat was volkomen overbodig een koei heeft geen gedachten nodig 't gesprek ging enkel maar per staart zo'n staart is expressief veel waard het gras, de vliegen en de regen volkomen zeggen gaat alléén verzwegen die koeien hádden het, gewoon zo met haar beiden ik, op mijn bankje, zat ze te benijden…

Benijd ik ze? Zijn ze verzwolgen door je ernstig centrum? Ik scheur me los, besef dat ik mens blijf, opgewassen tegen verlokkingen. Voorlopig ontbeer jij dierlijke aandacht, zit ik dankbaar gevangen in je charme.…

in de coupé de wind speelt met zijn grijs geworden lokken in tranen blijft hij achter op ‘t perron er rest niet meer dan een vertwijfeld staren naar hen die aan ’t loket gelukkig waren hij wuift nog zinloos naar de horizon de zuster houdt hem warm met jas en das en duwt de rolstoel met beleid naar later naar jaren die geen mens hem zal benijden…

Nooit zal mijn weeldekus uw wang ontwijden, Uw huivrende aanblik is mijn eêlst genucht: Woonde er begeerte naar u in een zucht, Zou 'k dan u aan uw minnaar niet benijden? 't Is of uw zachtheid, liefde en mededogen Verering voor "het vrouwlijke" beveelt: Want hiervan is uw blonde schoonheid beeld!…

Zij kwam naakt aan de deur, vertelde dat zij een bad had genomen en ik benijdde het badwater. Haar frisse nachtjapon ontspon zich als een witte vlinder die mijn hart omvleugelde. Mijn neerslachtigheid wilde als een jong veulen in haar weide springen, maar zij hield de hekken gesloten.…

En samen zullen we ons die vree bereiden Die nu het leven nimmer voor ons heeft En die wij anderen zo diep benijdden. Dan zijn, van vreemde tederheid doorbeefd, Nachten en dagen één eindloos verblijden, Eén heerlijk feest daar liefde neemt en geeft.…

Een groot deel is ziek, ze zijn niet te benijden, of je nou spuugt of leegloopt, je wilt het geen van beiden Het hoesten, niesen, loopneus en tranende ogen ook al lastig maar zeg ik bewogen: Er zijn ergere dingen, eerlijk waar, al lijkt je leven nu ziek en wel een beetje zwaar: eens zijn de virussen wel klaar....…

en tand toont meedogenloos verachten geen harmonie maar grof verzet weerspannigheid en grote moed dat heeft het land gered en maakt karakters zichtbaar goed de mens uit deze aarde vertoont rechtschapenheid want sterke vrouwen baarden kinderen van waarachtigheid geslachten door de tijd verzamelden het recht door zee door anderen benijd…

Ja, menig zieke zou de man benijden: hij kreeg de galg. Het was voor hem geen strop: euthanasie bracht Saddam uit z'n lijden.…

het zachte mos lag zowaar ‘t end Opeens was daar de hemelpoort De zomerwind had speels aan ze getrokken En nooit hadden ze vermoed Dat ze spoedig zouden ontvallen Om gedragen te worden in de stoet De lentewind had mooie beloften gebracht en ’n ruisend gezang over d’oneindigheid en zij waren de volgroeide lentepracht die eenieder zo benijd…

Ontwricht,slechts even van angst bevrijd benijd hij hoe hij was destijds. Eigengereid,geheel onverwacht, betrachtte hij zijn plicht. Gezwicht en in kwetsbare staat, ondergaat hij d'trauma"s in zijn wezen. Verrezen en geopenbaard staart hij onbewogen. Ingetogen zoals hij is geweest onbevreesd maar zonder blaam.…

verwijzing naar vroeger eeuwen, zo de mythe wil geloven om in elkaars armen en gedachten te verstenen als lot, dat het geluk niet zal benijden.…

telkens in mijn aftandse nachten zwerven mijn handen over haar warme lichaam, ik wil haar kalmte voelen op haar naakte huid haar waarheid is diep in slaap gezonken, ik benijd haar - mijn rust is me eens ontnomen, niet gegund zelfs niet in mijn allermooiste dromen hoe langer ik haar betast, hoe meer mijn adem de weg kwijt raakt, help…

Wie kan ons nog meer benijden om de toekomst die wij ons bereiden? Welk hart klopt meer van goud voor diegene van wie je houdt? Twee tortelduiven samen op stok fuiven de klok rond zonder amok. Duivenpraat siert het kostelijk maal. Wat siert hen beter dan de liefdestaal?…

Ze peilen alles lichter dan lood een aard die ik haast benijd. Het fruiten van brokjes in het zo smeuïge water passeert de keel in slokjes gevolgd door olijk gesnater. Eenden kwekken er los op los triomfen vieren ze ongedwee; ze spatten elkaar met verendos en hebben de vogelvrijheid mee.…

twee mijn benen zijn plotseling kwijt en de hond, die was ook mee vreemde dingen onder die deken ik zie ze niet maar voel ze wel hoor het kraken en breken krijg zomaar een ander onderstel laat dit onheil snel vervagen dan ga ik vragen in het rond misschien vind ik in geen dagen mijn eigen benen en de hond nooit zal ik nog koeien benijden…