Alle inzendingen over binnenzak

En lonkend naar een weke lens Wil ik jouw gril verdragen En toch verberg ik in mijn binnenzak Als een stiekeme onheilsbode Vlindermes en boksbeugel en matrak By the way Wat doe jij zoal om den brode?…

Het begon eens met een lijstje Overmand toen ‘k het bij me stak Alsof ergens iets ontbrak Dat werd een heel gevoelig wijsje Ik dacht verleden tijd voltooid Voor mijzelf en allemaal Eind aan omhaal van de taal Ervaren maar berooid Laatst onder in mijn jas Ogenschijnlijk om het één of ander Wie of wat het was Dezelfde woorden bekend papier…

Vers breekt het brood Zijn we jonger dan de tijd ooit kan dragen Zwaanloos is de nacht In de binnenzak van een zwerver.…

morgen en de dood aan de haal met haar verbeten naait hij steek voor steek de foto in zijn binnenzak, de onbekwame, de gegeselde en de gek maken ambras, goed zo hij wil niet dat ze zien wat hij heeft opgesloten in zijn jas…

morgen en de dood aan de haal met haar verbeten naait hij steek voor steek de foto in zijn binnenzak, de onbekwame, de gegeselde en de gek maken ambras, goed zo hij wil niet dat ze zien wat hij heeft opgesloten in zijn jas…

Seizoenen pasten je een jas je keek meewarig naar de knopen de binnenzak waarin wat wisselgeld geen meter kwam er aan te pas de zoom werd kort naarmate ingelopen dat hij je warm hield was het enige dat telt…

De uiterwaarden steeds zompig en volgezogen De lucht zo zwanger van de lente, mijn hart van jou Mijn verlangen ergens, in mijn binnenzak Kastanjeknoppen barstensvol, bijna Geur van ontwakende belofte, van jou en mij Licht schrijnende vreugde Pruimenbloesemkus…

Dan kan je met mij mee Daar waar ik ook mag gaan Van Zwaanshoek naar de zee Zit jij in mijn binnenzak. Ik zal je dan bekijken, Elke dag apart Nooit meer gaan vergeten: Jouw hoofd rust op mijn hart.…

vandaag is alles anders de oude man op het bankje in het park liep z'n vertrouwde loopje in de verwachting alles bij het oude, vertrouwde te vinden glansden eens zijn ogen bij het zien van kinderspel nu voelt hij de lus knellen in zijn binnenzak een boom van een vent geveld door oud zeer wat eens was, hij komt niet meer…

hoe ze struikelt over de schaduw van de maan oude sporen zuchten in de takken van de bomen het bruidskleed van de nacht stilletjes bloedt in de dageraad van nooit gezegd ik raap verkrampte woorden op ruik de geur van kwetsbaar en alleen draag het meisje in de binnenzak van mijn schoot veilig en geborgen mag ze scheurletsels huilen…

Wat herleeft is verzonken in de binnenzak van mijn jas ongrijpbaar voor de vingers pluist de voering zich in scheuren Mocht de dood van lange akkers zich in luxe baden en is het sterven getekend bij ’t geboorterecht laat mij dan gaan in die oude jas Wat blijft is verstoken van zonden en slechts de dragers zijn verhuld in stille momenten…

gezeten op zijn geliefde muurtje schudt hij de muisdagen van zich af zoals een hond de neten wolken verjaagt hij spelenderwijs ademt klanken langs zijn lippen daagt het leven voor zich uit tieren zal hij, zoals groene mossen zich niet voegen naar de stenen maar groeien in wildverband hij stopt zijn wereld in de binnenzak stroopt de mouwen…

woog ze in je hand bekeek de tijd in lagen kleuren droegen groei vertelden over jaren hoe het diertje leefde de lijnen rondden bloei ik vond de grootste jij de mooist gekleurde ik keek je aan, omhelsde je de zee getuigde het gebeuren golven juichten wit en de branding brulde, maar de schelpen van het strand geplukt zijn in je binnenzak…

we ontdekken de oceanen onderdak voor de woningloze dichter op drift poëten reizen in het spoor van Alexander de Grote met karavanen door dorre oceanen van zand de lyricus penseelt bedwongen bergen waarlangs gerafelde wolken de dalen binnenzakken in veertien versregels dicht de sonnettenschrijver een onverschrokken reis naar de…

Nee, sprak toen de Gauwdief, wat ik zo neem is alles ook van mij, Heel snel nam Goochelaar met gemak, het geld uit Gauwdiefs binnenzak, en dacht; gek is toch in het leven, hier mag je niet het geld terug meer geven.…

Er was dus genoeg tijd om onze binnenzakken met zakken Venco-drop te vullen. Daarna kochten we voor enkele stuivers wat kauwgomballen en spekkies. Het was een beetje Pippi Langkous, maar dan echt ondeugend. Overigens smaakte de drop er niet minder om.…

Als hij echter een aantekenboekje en een balpen uit de binnenzak van de jas neemt (wat momenteel ook gebeurt), met iets in de ogen van: 'Goed dat ik er nog aan dacht', een aantekening plaatst (zo'n korte, kordate aantekening), bestaat de mogelijkheid dat hem niet veel later, waarschijnlijk diezelfde dag nog, onvergetelijke momenten worden bezorgd…

me en vind me jaren later terug vouw me open als was mijn huid van papier en de stad van je nachten lees wat je kwijt raakte, wat achterbleef in de binnenzak van een oude jas terwijl onder een brug de regen wacht op de laatste bus en op de tijd die ons ontbrak en weer samenveegt als een hand de kruimels van de tafel maak me weer onmisbaar,…

Miss Blanche lachte lief naar Roy Rogers in het nachthutje achter in de komkommerhof en daar haalde Grote Gerrit uit de binnenzak van zijn colbert de kronkelende slang van Mozes. Ook Aäron met zijn alpinopet ging daar rond, bukkend en wiedend. Stijf van het zweet stond die pet en hij rook naar de weduwe Van Nelle.…

Een trouwboekje in de binnenzak Een receptie van hordes mensen Toespraken van veel en meer En allemaal het beste wensen Eeuwige trouw tot de dood en later Gelukzalige beloften tot in de eeuwigheid Verliefdheid gaat over in houden van Tenzij de vlam slaat in de pan.…

De man stak de ring in zijn binnenzak en at rustig verder van zijn diner. --------------…

samen met talloze anderen zonk hij weg in die enorme diepte van de Middellandse Zee de aanzuigende werking van Neptunus en beeldschone zeemeerminnen dacht hij nog even maar al gauw stikte hij door het zoute water en luchtgebrek als laatste zag hij de onderkanten van reddingsschepen terwijl de ansichtkaart van het straatbeeld in Rome in zijn binnenzak…

Ik hoop wel dat op kerstavond iemand het boekje in je binnenzak heeft gestopt, ik kon er niet bij zijn, ik kreeg de mededeling te laat, en de afstand was te groot. Niet tussen onze harten, wij zijn goede vrienden gebleven tot het laatste moment, dat weet je wel.…